Γυναίκα. Μία λέξη με πολλαπλά νοήματα. Όπως ακριβώς και οι ρόλοι της. Η γυναικεία φύση είναι ακούραστη και συνεχώς εξελισσόμενη. Νέες, μεγαλύτερες, μητέρες, κόρες, επαγγελματίες και πόσα ακόμα... Η Ημέρα της Γυναίκας δεν πρέπει να είναι μονάχα μια μέρα γιορτής, αλλά μια μέρα υπενθύμισης ότι μια γυναίκα μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορεί να προχωρήσει μπροστά, αλλά μπορεί να πάρει και μια στιγμή να κάνει πίσω. Μπορεί να ζήσει μόνη αλλά μπορεί και να μην αντέχει τη μοναξιά, μπορεί να αναλάβει τη θέση ισχύος που επιθυμούσε αλλά μπορεί και να παραιτηθεί, επιλέγοντας την αλλαγή. 

Αυτό για εμάς σημαίνει Γυναίκα. Προσαρμοστικότητα. Γιατί η προσαρμοστικότητα δεν λειτουργεί δίχως την ανεξαρτησία. Έχοντας στο νου τη γυναίκα του σήμερα αλλά κοιτώντας προς τη γυναίκα του αύριο, ζητήσαμε από 10 επιδραστικές κι επιτυχημένες η κάθε μία στον τομέα τους, Ελληνίδες να μας μιλήσουν από καρδιάς για την επόμενη μέρα του θηλυκού γένους. 

Ο λόγος δικός τους...

Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Η Ελίζα Αλεξανδροπούλου είναι απόφοιτος Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.- Τμήμα Θεάτρου, με κατεύθυνση στη Σκηνογραφία-Ενδυματολογία. Απέσπασε το Α’ Βραβείο Unesco (Prize For The Promotion Of The Arts) για τη σκηνική πρόταση – μακέτα πάνω στο θέμα «Βαβέλ», στη διεθνή έκθεση σκηνογραφίας Prague Quadriennal 2007. Επιπλέον, το Bραβείο πρωτότυπου σχεδιασμού για τον φωτισμό της στην παράσταση Relic του Ευριπίδη Λασκαρίδη, στα Theatre and Technology Awards 2017 του Theatre Fullstop στο Λονδίνο και το Χρυσό Βραβείο Θεατρικού Φωτισμού για την παράσταση Elenit του Ευριπίδη Λασκαρίδη στα Ελληνικά Lighting Awards 2021. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σχεδιάστρια φωτισμού για παραστάσεις θεάτρου και χορού. Η ίδια, έχει εργαστεί με τους Νίκο Καραθάνο, Θωμά Μοσχόπουλο, Ευριπίδη Λασκαρίδη, Χρήστο Παπαδόπουλο, κ.ά. Αποτελεί ιδρυτικό κι ενεργό μέλος της ομάδας εικαστικού φωτισμού Beforelight, ενώ έχει εμπλακεί από το 2007 στον σχεδιασμό φωτιστικών εγκαταστάσεων και αστικών δρωμένων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόσφατα έχει δημιουργήσει το προσωπικό της brand CUT&PASTE_popartinthepresent, το οποίο περιλαμβάνει χειροποίητα έργα τέχνης καθώς και προϊόντα καθημερινής χρήσης εμπνευσμένα από την Pop Art και τα αρχαιοελληνικά αγάλματα.

Πότε έγινε η πρώτη σας «σύνδεση» με το φως;

Η πρώτη σύνδεση με το φως είναι κοινή σε όλους μας - και αυτό το βρίσκω από τα πιο ενδιαφέροντα «κοινά» μας -, είναι η στιγμή που γεννιόμαστε..!

Ποια είναι η γυναίκα-πρότυπο που σας ενέπνευσε;

Πολλές. Η Lyubov Popova, η Marie Curie, η Sonia Delaunay, η Coco Chanel... για το δυναμισμό τους και την υπεροχή τους σε εποχές που ο ρόλος της γυναίκας δεν ήταν τόσο ισχυρός όσο στις μέρες μας.

Τι είναι αυτό που κάνει το φως της Ελλάδας τόσο ξεχωριστό;

Είναι ο ήλιος που βρίσκει αντίκρισμα σε αυτό το υπέροχο γαλάζιο των νερών της, στην ελληνική γη. Είναι ο συνδυασμός του με κομμάτια της ιστορίας, όπως τα αρχαία ή τα βυζαντινά μνημεία αλλά και με τα απίστευτης ομορφιάς γεωφυσικά τοπία που βρίσκει κανείς σε κάμπους, σε βραχώδη μέρη, στα δάση, στα νησιά μας.

Ποια είναι τα στοιχεία που θεωρείτε ότι χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Η γυναίκα του 2023 έχει κατασταλάξει στο τι της αρέσει και τι όχι, ξέρει τι θέλει και το διεκδικεί. Επιδιώκει να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού της. Παίρνει πρωτοβουλίες, αντλεί δύναμη από τον εαυτό της, είναι αυτόνομη και... αυτόφωτη!

Κεφάλαιο οικογένεια. Είναι τελικά η ολοκλήρωση μιας γυναίκας η δημιουργία οικογένειας; Ποια θα ήταν η κληρονομιά που θα θέλατε να αφήσετε;

Η ολοκλήρωση ορίζεται από τον κάθε άνθρωπο διαφορετικά, ανάλογα με τις ανάγκες του, τις εμπειρίες, την παιδεία και τα τραύματά του. Προσωπικά δεν έχω νιώσει την ανάγκη να γίνω «μάνα», θεωρώ μεγάλη οικογένεια τους φίλους μου. Κάνω όνειρα για το πώς, αν όλα πάνε καλά, θα γεράσουμε παρέα. Η «κληρονομιά» που θα αφήσω... σε όσους με γνώρισαν, τη θύμησή μου. Πώς περπατάω, πώς μιλάω, πως αντιμετωπίζω τις δυσκολίες, τι χιούμορ έχω, πώς δουλεύω, πώς ντύνομαι, πώς μυρίζω, πώς αντιδρώ, πώς (δεν) μαγειρεύω...

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ. 

Δώρα Αναγνωστοπούλου

Σήμα κατατεθέν της η ήρεμη φωνή και τα γαλαζοπράσινα μάτια της. Η Δώρα Αναγνωστοπούλου είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια του μεσημβρινού δελτίου ειδήσεων του Mega, και της εκπομπής Mega Stories. Σπούδασε στην Ιταλία, μία πόλη που την είχε λατρέψει από τα 13 της, όταν βρέθηκε στο πλαίσιο ενός προγράμματος ανταλλαγής μαθητών. Το 2003 ξεκίνησε την παρουσίαση πολιτιστικών εκπομπών στην ΕΤ1 και τη σεζόν 2010-2011 παρουσίασε μαζί με τη Λένα Αρώνη την εκπομπή «Γυναίκες». Πλέον έχει καταφέρει με τον ακέραιο χαρακτήρα και τη σκληρή δουλειά της να αποτελεί σταθερή και «αθόρυβη» αξία της σύγχρονης Δημοσιογραφίας. Είναι μητέρα δύο αγοριών, για τα οποία είναι ιδιαίτερα περήφανη.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Ο δυναμισμός, η απενοχοποίηση, η απέχθεια απέναντι σε στερεότυπα που υπεδείκνυαν ρόλους και θέση. Η γυναίκα του ’23 μπορεί να είναι ελεύθερη να διεκδικήσει, να ζήσει, να διαμορφώσει το μέλλον της όπως το ονειρεύεται.

Γυναικεία εξουσία: Πόσο λεπτά είναι τα όρια που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάχρηση;

Ανήκω στις γυναίκες που αγαπούν τις άλλες γυναίκες. Είμαι σε θέση να θαυμάσω, και να εμπνευστώ από μια άλλη γυναίκα. Δυστυχώς κάποιες γυναίκες δεν είναι σε θέση να βιώσουν αντίστοιχα συναισθήματα και γίνονται πολύ ανταγωνιστικές ιδίως όταν καλύπτουν θέσεις εξουσίας. Αν μπείτε σε έναν εργασιακό χώρο το συνηθέστερο πλέον είναι γυναίκες να κάνουν bullying σε άλλες γυναίκες.

Αντιμετωπίσατε ποτέ δυσκολίες επειδή απλά είστε γυναίκα;

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύομαι να φτιάξω το πλυντήριο όταν χαλάει και είμαι ικανή να κάνω τους τοίχους σουρωτήρι από καρφιά που δεν μπορώ να καρφώσω σωστά. Οι γυναίκες έχουμε διεκδικήσει και έχουμε κερδίσει ισότιμη σχέση σε ότι αφορά την εργασία. Το μόνο παράπονο μου ίσως είναι ότι αυτό δεν αποτυπώνεται μισθολογικά ακόμα. Και μόνο αισιόδοξη δεν με κάνει να αισθάνομαι η πρόβλεψη του Γκουτέρες ότι θα χρειαστούν 300 χρόνια για να καλυφθεί το χάσμα που μας χωρίζει.

Ποιες είναι οι αγωνίες σας σχετικά με το γεγονός ότι μεγαλώνετε αγόρια σε μια εποχή που η βία προς τις γυναίκες αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς;

Η αγωνία μου είναι να μεγαλώσω τα αγόρια μου με ελευθερία. Να κάνουν παρέες, να βγουν έξω, να αποκτήσουν εμπειρίες να μάθουν να σέβονται, να αγαπούν τους φίλους τους και τα τους ανθρώπους με τους οποίους συντροφευόνται. Να νιώσουν συναισθήματα, να αποκτήσουν πληρότητα που εκτιμώ πως δεν αναπληρώνεται με καμία μητρική νουθεσία περί σωστής συμπεριφοράς. Να ζήσουν ελεύθερα. Ακόμα με περιορισμούς, ασφαλώς, γιατί είναι στην εφηβεία, αλλά με την ασφάλεια της αγάπης και της στήριξης που είναι το μεγαλύτερο δώρο για την υγιή ανατροφή. Τους έχω μεγάλη εμπιστοσύνη και είμαι πολύ περήφανη για το πώς εξελίσσονται.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Κατερίνα Βισέρη

Γεννημένη στο Μόναχο της Γερμανίας το 1994, ήξερε από μικρή ότι ήθελε να χαράξει τον δικό της δρόμο και να σώσει τον κόσμο μέσω της προσφοράς και της βοήθειας. Ερχόμενη στα 18 της στη Θεσσαλονίκη πέρασε στη Νομική Σχολή, ενώ ταυτόχρονα είχε ενεργή παρουσία στον χώρο του modeling. Λίγα χρόνια αργότερα νόσησε από νευρική ανορεξία, ή οποία τελικά της άλλαξε την ζωή για αρκετά χρόνια, ενώ λίγο αργότερα ολοκλήρωσε και ένα μεταπτυχιακό στο Ιατρικό Δίκαιο. Το 2018 αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό της site «Δύναμις» μέσα από το οποίο μοιράζεται τις εμπειρίες της, το πως αντιμετώπισε τις διατροφικές και ψυχικές διαταραχές αλλά και διάφορες συνταγές και tips. Πριν από λίγους μήνες μαζί με μία φίλη της προχώρησαν στη δημιουργία του “phos – Heartwarming Kitchenware”, μέσα από το οποίο έχει ως στόχο να μοιράσει φως και ελπίδα στον κόσμο που νοσεί από κάποια διατροφική διαταραχή.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Οι γυναίκες του 2023 πλέον δεν ντρέπονται για τίποτα. Καμία κοινωνία, κανένα καθεστώς. Τη γυναίκα του 2023 δεν μπορείς πια να την κάνεις να σωπάσει. Είναι και ήταν πάντα δυναμική, πολυπράγμων, σκληρά εργαζόμενη και με πολλή αγάπη μέσα της.

Αισθάνεστε απελευθερωμένη με την εικόνα σας; Κατά πόσο η εικόνα είναι μέρος της γυναικείας φύσης και πώς αντιμετωπίζετε τις αλλαγές επάνω σας.

Απελευθερωμένη σίγουρα όχι, αλλά ασφαλής με την Κατερίνα πλέον ναι. Έχω επιβιώσει από δύσκολες καταστάσεις υγείας, έχω δει συνεχόμενες αλλαγές πάνω μου για πολλά χρόνια και ζω με αυτές. Στην αρχή δυσκολευόμουν πολύ, επισκεπτόμουν ψυχίατρο γιατί δεν άντεχα να βλέπω άλλες. Τώρα σκέφτομαι το εξής: το μυαλό μας το εκπαιδεύουμε καθημερινά, το εξελίσσουμε, αλλάζει, γιατί να μην αλλάζει και το σώμα μας; Και γιατί οι αλλαγές να είναι πάντα αρνητικές; Καμιά φορά μας βελτιώνουν και πλέον από τις τόσες αλλαγές, έχω εκπαιδεύσει το μυαλό μου. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για το μυαλό και το σώμα μας, κάθε μέρα παλεύουν και μας κρατάνε στη ζωή.

Τι θα λέγατε σ’ ένα κορίτσι/μία γυναίκα που βιώνει μία αντίστοιχη κατάσταση. Με ποιον τρόπο μπορείτε να τη βοηθήσετε;

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι είναι ότι όσοι βιώνουν μια αντίστοιχη κατάσταση, δεν ακούνε. Είναι σε μια μόνιμη μέθη και το μόνο που χρειάζονται είναι μια αγκαλιά και μια ειλικρινή συζήτηση συναισθημάτων. Αυτό που ήδη κάνω με τον κόσμο που με εμπιστεύεται και μου μιλάει είναι πρωτίστως να μάθω πως νιώθει σε αυτήν την κατάσταση, αν την έχει αναγνωρίσει και τι ποσοστό θέλησης για θεραπεία υπάρχει. Δεν τους λέω ψέματα, ξέρουν και μόνοι τους ότι η διαταραχή θα είναι πάντα ένα κομμάτι τους, αλλά φροντίζω να τους πείσω ότι τουλάχιστον μπορεί να είναι ελέγξιμη από εκείνους. Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ο ειδικός.

Ποια είναι η επόμενη μέρα για εσάς;

Η επόμενη μέρα για μένα για κάποιον λόγο περιέχει πολλή ελπίδα. Δεν την είχα σχεδόν ποτέ, αλλά ίσως τώρα με όσα άσχημα ζούμε συνεχώς, αμυντικά τη δημιουργώ γιατί δεν θέλω να υπάρχω σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει φως. Είμαι περήφανη για τα νέα παιδιά που έχει η χώρα μου και τις τεράστιες προσπάθειες που κάνουν για να αλλάξουν όσα άσχημα συμβαίνουν. Θα συνεχίσω να ελπίζω σε καλές στιγμές, καλούς ανθρώπους και καλές πράξεις. Μόνο έτσι οι μέρες αποκτάνε νόημα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Ζωή Ζενιώδη

Η Ζωή Ζενιωδη ζει στη Νέα Σμύρνη και ταξιδεύει πολύ λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Οι πιο πρόσφατες συνεργασίες της περιλαμβάνουν τις Όπερες του Chicago και της Santa Fe στην Αμερική,την Όπερα του Queensland στην Αυστραλία, καθώς και ορχήστρες, όπως η Συμφωνική Ορχήστρα της Βρέμης και η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Κολομβίας. Πολύ σύντομα θα βρεθεί στο Παρίσι με την Orchestre de Paris ως βοηθός δυο μεγάλων μαέστρων, της Marin Alsop και του Jaap Van Zweden και αμέσως μετά στην Κολωνία με την Köln Gürzenich Orchestra και τον François Xavier Roth.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Με δυσκολεύουν οι χαρακτηρισμοί και οι γενικεύσεις, γιατί βρίσκω τον κάθε άνθρωπο μοναδικά ιδιαίτερο. Ο τόπος, το παρελθόν, η οικογένεια, η παιδεία, όλα αυτά είναι στοιχεία πολύ διαφορετικά για τον καθένα. Αν κληθώ να δώσω κάποιους χαρακτηρισμούς, ελπίζω η γυναίκα του 2023 να είναι υγιής, ελεύθερη, αυτόνομη, δυνατή, στοργική, ανθρώπινη, γεμάτη πάθος γι' αυτά που επιθυμεί.

Τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη γυναίκα;

Το περιβάλλον, στο οποίο βρίσκεται κάθε σημερινή γυναίκα προσδίδει διαφορετικά χαρακτηριστικά στις προκλήσεις. Σίγουρα, ένα τεράστιο κομμάτι του έχει να κάνει με την ισορροπία της. Το μέσα και το έξω, η μητρότητα, οι σχέσεις, η εργασία, η ταχύτητα, η επαφή με την επιθυμία, η υπαρξιακή αγωνία που εμφανίζεται όσο περνούν τα χρόνια και είτε την αντιμετωπίζουμε είτε προσπαθούμε να διαφύγουμε με κάθε δυνατό τρόπο. Είναι μεγάλες οι απαιτήσεις και χρειάζονται μεγάλες αντοχές. Έτσι ήταν πάντα, ωστόσο έπεφτε κάθε φορά αλλού το φως.

Γυναικεία εξουσία: Πόσο λεπτά είναι τα όρια που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάχρηση;

Θα απαντήσω πάνω στο θέμα εξουσία και όχι γυναικεία εξουσία, γιατί αυτό δεν έχει φύλο. Τα όρια δεν είναι τόσο κοντά όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Οι άνθρωποι οι οποίοι ασκούν την κατάχρησή της είναι άνθρωποι οι οποίοι κάνουν κάτι αντίστοιχο ακόμη και όταν δεν έχουν θέση δύναμης. Είναι άνθρωποι που εσωτερικά βρίσκονται σε δύσκολες ανασφαλείς θέσεις και η μόνη τους επιλογή είναι η φαινομενικά εξωτερική δύναμη. Αν τους δοθεί θέση εξουσίας, σίγουρα δημιουργούν πολλά προβλήματα στους ίδιους και στους γύρω τους. Δεν ξεκινά όμως η κατάχρηση εξουσίας από θέση δύναμης.

Τι ρόλο παίζει η μητρότητα στη ζωή σας και πώς εκείνη συγκρίνεται με τη διεύθυνση μιας ορχήστρας;

Η μητρότητα δεν συγκρίνεται με τη διεύθυνση ορχήστρας. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα που όμως ζω ταυτόχρονα. Και τα δύο, με διαφορετικούς τρόπους, με κάνουν πολύ ευτυχισμένη και με γεμίζουν όμορφα. Οι στιγμές που συνεργάζομαι με την ορχήστρα και φτιάχνουμε ήχο μέσα από όλη την αοριστότητα και το αφηρημένο που αυτή η εργασία περιλαμβάνει, αυτές οι στιγμές που είναι υπερβατικές και δεν έχουν χώρο ή χρόνο, είναι ακραία μοναδικές και πανέμορφες. Αυτό το οποίο όμως με κάνει να κλείνω τα μάτια μου χαρούμενη το βράδυ είναι το να έχω δει τα δυο μου παιδιά να κοιμούνται όμορφα και ευτυχισμένα, όπως πρέπει να κάνουν όλα τα παιδιά του κόσμου.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Ησάια Κιοϊλόγλου

Η Ησάια Κιοϊλόγλου είναι Εκπαιδεύτρια/Εμψυχώτρια στον τομέα του Sport for Development (Αθλητισμός για την Ανάπτυξη). Συνεργάζεται με το Διεθνές Κέντρο Ολυμπιακής Εκεχειρίας, το Γερμανικό Ινστιτούτο Goethe και με πολλούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς, σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας εκπαιδευτικά προγράμματα. Έχει ταξιδέψει σε πάνω από 25 χώρες σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, εκπαιδεύοντας νέους από όλον τον κόσμο που έρχονται μαζί σε διαπολιτισμικές συναντήσεις για να συζητήσουν, να ανταλλάξουν απόψεις και να μάθουν μέσω της μη τυπικής μάθησης πώς ο αθλητισμός μπορεί να οδηγήσει στην κοινωνική αλλαγή. Σπουδάζει φιλοσοφία καθώς πιστεύει ακράδαντα στη διεπιστημονική συσχέτιση του αθλητισμού, των πανανθρώπινων αξιών, της φιλοσοφίας και της μη τυπικής μάθησης. Η Ησάια είναι η Νέα Ηγέτης της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής 2023-2026, μέσα από το οποίο πρόγραμμα θα μετατραπεί σε κοινωνικό επιχειρηματία, αφού θα ιδρύσει μία επιχείρηση για γυναίκες με αναπηρία.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Δεν θεωρώ ότι μπορώ να μιλήσω για τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν όλες τις γυναίκες του κόσμου. Με δεδομένο αυτό, και αναγνωρίζοντας την όποια προνομιούχα θέση που έχω ως λευκή γυναίκα από την Ευρώπη, το πρώτο στοιχείο που πρέπει να επισημάνω είναι η διαφορετικότητα. Είμαστε πολλές, είμαστε διαφορετικές, μιλάμε διαφορετικές γλώσσες, έχουμε διαφορετικές κουλτούρες, έχουμε διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά και ικανότητες. Υπάρχει όμως ένα κοινό στοιχείο που θα μπορούσε να συνοψίσει τη γυναίκα του 2023 και αυτό είναι η δύναμη που έχουμε. Αυτό ακριβώς θέλω να αναδείξω με την επιχειρηματική μου ιδέα δίνοντας φωνή σε γυναίκες που συνήθως δεν εκπροσωπούνται στην ελληνική κοινωνία, οι οποίες είναι οι γυναίκες με αναπηρία.

Παρόλο που πάντα αποκλειόμασταν από θέσεις εξουσίας, πάντα βρίσκουμε τρόπο να αποδίδουμε άριστα σε ηγετικούς ρόλους στις μικρές μας κοινότητες: στην οικογένεια, πρόσφατα στον εργασιακό χώρο και σύντομα ακόμη περισσότερο στην πολιτική. Ως εκ τούτου, η γυναίκα του 2023 είναι πιο ανεξάρτητη, πιο συνειδητοποιημένη, πρόθυμη για ισότητα και κοινωνική αλλαγή.

Έχετε νιώσει να σας επηρεάζουν τα μοντέρνα σύνδρομα που «ταλαιπωρούν» τις περισσότερες γυναίκες σήμερα; Για παράδειγμα, σύνδρομο του απατεώνα (imposter syndrome).

Φυσικά! Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό για όλους να αναγνωρίζουν πότε χρειάζονται βοήθεια για να αντιμετωπίσουν κάποια από αυτά τα σύνδρομα και τις πιέσεις της σύγχρονης κοινωνίας και όταν έρχονται σε αυτή τη συνειδητοποίηση, να αναζητούν επαγγελματική βοήθεια. Είμαι περήφανη που μπορώ να πω ότι η ψυχανάλυση με βοήθησε να αντιμετωπίσω το σύνδρομο του απατεώνα, να ανακαλύψω και να απελευθερώσω κομμάτια του εαυτού μου που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν.

Η ενασχόληση με τον αθλητισμό επηρεάζει διαχρονικά θετικά την ψυχολογία μου. Ως αθλήτρια μπάσκετ, βίωσα στιγμές κατά τις οποίες απέδειξα στον εαυτό μου ότι ήμουν ικανή να ξεπεράσω τα εμπόδια και για να το κάνω αυτό, έπρεπε να προπονήσω το σώμα μου. Αυτή είναι μια συμβουλή προς κάθε κορίτσι και γυναίκα: ασχοληθείτε με τον αθλητισμό και προκαλέστε τον εαυτό σας.

Τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη γυναίκα;

Κατά τη γνώμη μου, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια γυναίκα είναι η ανισότητα των φύλων. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί τα Ηνωμένα Έθνη και ότι οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης έχουν ως στόχο την αντιμετώπισή της. Σύμφωνα με τους ΣΒΑ του ΟΗΕ οι γυναίκες διεθνώς, κατά μέσο όρο, αμείβονται περίπου 20% λιγότερο από τους άνδρες. Σύμφωνα με το unwomen.org, θα χρειαστούν 22 χρόνια για να καλυφθούν τα λεγόμενα gender gaps, δηλαδή τα «κενά» που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο φύλα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Θεοδώρα Μιχαηλίδου

Η Θεοδώρα Μιχαηλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Από την πρώτη Λυκείου, φοιτά στο Κολλέγιο Ανατόλια, και φέτος, ως τελειόφοιτη, έγινε δεκτή στο πανεπιστήμιο Harvard με πλήρη υποτροφία. Αν και μόλις 18 ετών η ίδια έχει γίνει δεκτή στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου ενώ μπροστά της ανοίγεται ένα μεγάλο ταξίδι με μοναδικό «καπετάνιο» την ίδια.

Τι προκλήσεις αντιμετώπισες στο ταξίδι σου προς την κορυφή και τι θυσίες πραγματοποίησες;

Η διαδικασία επιλογής στα αμερικανικά πανεπιστήμια είναι αρκετά διαφορετική σε σχέση με την Ελλάδα. Η επιτροπή εισαγωγών εξετάζει τους βαθμούς, τις εξωσχολικές δραστηριότητες, τις εκθέσεις των υποψηφίων, γίνεται δηλαδή μια συνολική εκτίμηση του προφίλ των υποψηφίων. Ιδιαίτερα θετικά αξιολογούνται ασχολίες με κοινωνικό πρόσημο. Πάντα απολάμβανα ό,τι έκανα, την μελέτη ή τις εξωσχολικές μου δραστηριότητες, οπότε δεν θεωρώ πως χρειάστηκε να κάνω πολλές θυσίες για να γίνω δεκτή. Ήταν τέτοιος ο τρόπος ζωής μου.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα νέο κορίτσι του 2023;

Οι περισσότερες από εμάς έχουμε σκοπό να σπουδάσουμε. Έχουμε απαλλαχθεί από τα στερεότυπα της θέσης της γυναίκας στον επαγγελματικό χώρο, οπότε μπορούμε να ασχοληθούμε με ό,τι θελήσουμε, πολύ συχνά ακολουθώντας επαγγέλματα τα οποία δεν θεωρούνταν “γυναικεία” στο παρελθόν. Μας χαρακτηρίζει η δυναμικότητα, η αποφασιστικότητα, η στοχοπροσήλωση.

Ποιες είναι οι συμβουλές που θα έδινες σε συνομηλίκους σου που μπορεί να έχουν το ίδιο όνειρο με εσένα;

Η συμβουλή μου προς όλους τους νέους που ονειρεύονται να σπουδάσουν στο εξωτερικό είναι να ενημερωθούν εγκαίρως για την διαδικασία των αιτήσεων. Να αναζητήσουν ένα πανεπιστήμιο που τους ταιριάζει, να μάθουν με τι κριτήρια θα αξιολογηθούν οι αιτήσεις τους, να ψάξουν υποτροφίες που θα τους βοηθήσουν να εκπληρώσουν τα όνειρά τους. Οι προσπάθειές τους, ακόμα κι αν δεν αποδώσουν με τον αναμενόμενο τρόπο, θα τους αφήσουν πιο ώριμους και σοφούς.

Ποια είναι η επόμενη μέρα; Τα σχέδια και οι σκέψεις για το μέλλον;

Ο επόμενος στόχος είναι οι πανελλαδικές εξετάσεις τον Ιούνιο. Τον Αύγουστο, θα ετοιμάσω τις βαλίτσες μου για την Βοστώνη, όπου βρίσκεται το Χάρβαρντ. Εκεί σκοπεύω να σπουδάσω Ιατρική, και στη συνέχεια να ασχοληθώ με την έρευνα. Αυτή η μετάβαση θα φέρει αρκετές αλλαγές στη ζωή μου, καθώς αφήνω πίσω την πατρίδα μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Ωστόσο, αντιμετωπίζω το μέλλον με αισιοδοξία και ενθουσιασμό για όσα έρχονται.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Ιωάννα Παλιοσπύρου

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μεγάλωσε σ' ένα όμορφο χωριό της ελληνικής επαρχίας. Σπούδασε Οικονομικά στο ΠΑ.ΠΕΙ. Πριν 3 χρόνια, όπως όλοι γνωρίζουμε έπεσε θύμα επίθεσης καυστικού υγρού από stalker της. Όλος ο αγώνας που δίνει τα τελευταία χρόνια για την αποκατάστασή της, την οδήγησε στο να ιδρύσει το Ioanna Paliospirou Foundation (IPF), που έχει ως σκοπό την στήριξη των εγκαυματιών. Κάτι για το οποίο είναι περήφανη είναι πως πέτυχε την δημιουργία του Εθνικού Μητρώου Εγκαυματιών, που σημαίνει πως πλέον τα υλικά αποκατάστασης των εγκαυματιών θα καλύπτονται από τον ΕΦΚΑ. Μία από τις μεγαλύτερες επιθυμίες της είναι να την σκέφτονται οι άνθρωποι για τη δύναμή της και όχι σαν «Το κορίτσι με το βιτριόλι».

Μπορείτε να μιλήσετε για την Ιωάννα πριν την επίθεση και για την Ιωάννα μετά; Αντιμετωπίζετε τη ζωή με διαφορετικό τρόπο;

Η βάση μου ως άνθρωπος, δηλαδή οι αξίες, το ήθος και τα πιστεύω μου, είναι τα ίδια με πριν. Αυτά είναι γνωρίσματα που αποκτάμε σε νεότερη ηλικία και μας συνοδεύουν για πάντα στη ζωή μας. Επιπλέον, η επίθεση που δέχτηκα, μου συνέβη στην ηλικία των 34 ετών, που φαντάζομαι λίγο πολύ όλοι μας, έχουμε συνειδητοποιήσει και ξεκαθαρίσει μέσα μας ποιες είναι οι αξίες της ζωής και τα πράγματα που τελικά έχουν σημασία, όπως η βαρύτητα που έχει η εξωτερική εμφάνιση. Θα έλεγα πως η διαφορά μου με πριν είναι πως πλέον είμαι μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, το εξελιγμένο μοντέλο μου. Επενδύω περισσότερο σε πράγματα που με βελτιώνουν, με ανακουφίζουν και με κάνουν χαρούμενη. Δηλαδή, δεν αφήνω χώρο για αρνητικές παραμέτρους. Μία ακόμη διαφορά με πριν είναι πως προσπαθώ να βάζω τα όριά μου σε ανθρώπους και καταστάσεις, κάτι που πριν δεν το έκανα και δεν προστάτευα πάντα τον εαυτό μου. Η κατάστασή μου πλέον δεν μου επιτρέπει να αναλώνομαι σε πράγματα που δεν μου αξίζουν ή που επηρεάζουν την ψυχολογία μου αρνητικά. Οφείλω, και εγώ αλλά και όλοι μας, να περικλείουμε τον εαυτό μας με ανθρώπους και πράγματα που μας προσφέρουν χαρά, δημιουργία και ηρεμία.

Πιστεύετε στις δεύτερες ευκαιρίες;

Πως μπορώ να πω όχι σε αυτό; Μου δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή! Είμαι ευγνώμων και σκοπεύω να την αξιοποιήσω στο έπακρο. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, άλλωστε αυτό είναι κάτι που μου απέδειξε η ίδια, η ζωή. Όλοι μας κουβαλάμε πράγματα-βαρίδια από τους νεότερους εαυτούς μας. Αυτό που θα μας ξεχωρίσει είναι η δουλειά που κάνουμε με τον εαυτό μας και πόσο καλύτεροι γινόμαστε, όχι σε σχέση με τον διπλανό μας, αλλά σε σχέση με τον χθεσινό μας εαυτό. Μακάρι αυτήν την ευκαιρία να την αξιοποιούν όλοι σε όσους τους δίνεται και να δίνεται σε όλους όσους την αξίζουν πραγματικά.

Τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη γυναίκα;

Παρόλο που τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικά βήματα, η καθημερινότητα παραμένει μία διαρκής πρόκληση για κάθε γυναίκα. Οι ρόλοι της είναι πολλαπλοί και περίπλοκοι. Αρχικά είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε γύρω μας τα σημάδια ανισοτήτων ή παρενόχλησης και να αντιδρούμε στα αθέατα στερεότυπα που συντηρούνται και οδηγούν σε διακρίσεις κατά των γυναικών. Να μιλάμε και να διεκδικούμε τη θέση που μας αξίζει. Επιπλέον νιώθω πως η ίδια η εποχή μας καλεί να αναλάβουμε περισσότερες ηγετικές θέσεις. Υπάρχει η ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε, πέρα από τις πλέον ανεπτυγμένες επιχειρηματικές δεξιότητές μας, και χαρακτηριστικά που μας ξεχωρίζουν ίσως από τους άντρες, όπως είναι η σύνεση, η αποφασιστικότητα και η ευαισθησία. Αν και ο δρόμος της πραγματικής ισότητας είναι ακόμα μακρύς, ελπίζω πως τα παραπάνω θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη ισότιμων και βιώσιμων κοινωνιών.

Αισθάνεστε απελευθερωμένη με την εικόνα σας; Κατά πόσο η εικόνα είναι μέρος της γυναικείας φύσης και πώς αντιμετωπίζετε τις αλλαγές επάνω σας.

Πιστεύω πως κάνω συνεχώς βήματα ως προς την αποδοχή της εικόνας μου, αν και όλες οι ημέρες δεν είναι ίδιες. Θα σας πω όμως με βεβαιότητα πως απολαμβάνω να με φροντίζω και να με αγαπάω, με τις ατέλειές μου. Τις οποίες αποδέχομαι, αλλά ταυτόχρονα προσπαθώ συνεχώς να βρίσκω τρόπους να τις βελτιώνω και να τις εξελίσσω. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Εξακολουθώ να είμαι και να νιώθω μία όμορφη γυναίκα. Η εικόνα είναι κάτι που μας συνοδεύει πάντα αλλά δεν μας καθορίζει, σε καμία περίπτωση. Η αύρα, το χαμόγελο και τα «ζωηρά καθαρά μάτια» είναι αυτά που λατρεύω στους ανθρώπους.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Μαρία Σαρηγιαννίδου

H Μαρία Σαρηγιαννίδου αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης το 2005, σπούδασε Νομική στο ΑΠΘ και απέκτησε το Μεταπτυχιακό της από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου και δύο διατμηματικούς μεταπτυχιακούς τίτλους του ΑΠΘ. Η ίδια έχει πραγματοποιήσει πρακτική άσκηση στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες και από το 2012 είναι Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, ενώ το 2021 ανέλαβε Γενική Γραμματέας του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, διεθνούς οργανισμού με έδρα τη Θεσσαλονίκη και τη Λειψία. Επιπλέον, δραστηριοποιείται σε πολιτιστικούς Συλλόγους της Θεσσαλονίκης, είναι μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ κι έχει διατελέσει πρόεδρος ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΝΔ. Της αρέσουν πολύ τα ταξίδια, πάντα όμως επιστρέφει με χαρά στη μεγάλη παραλία της Θεσσαλονίκης.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Από που να αρχίσω και που να τελειώσω... Είναι τόσα πολλά και πολυσύνθετα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023, όσα και οι γυναίκες γύρω μας. Κάθε μία είναι ξεχωριστή, έχει τους δικούς της στόχους και τις δικές της ανάγκες και επομένως έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που ανταποκρίνονται στη δική της προσωπικότητα και τη μοναδικότητά της. Κάποια από τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζω και θα της απέδιδα, είτε είναι μητέρα, κόρη, φίλη, αδερφή, σύντροφος, εργαζόμενη, ελεύθερη επαγγελματίας, σε σχέση, μόνη, εσωστρεφής ή εξωστρεφής, όπου κι αν ζει και με ό,τι κι να ασχολείται είναι σίγουρα η δύναμη, το πάθος, ανθεκτικότητα και η ενσυναίσθηση. Χρειάζεται δύναμη για να ανταπεξέλθεις στις προκλήσεις της εποχής, τόσο στην εργασία, όσο και στην οικογένεια, πάθος και ανθεκτικότητα για να πετύχεις τους στόχους σου και να μην το βάλεις κάτω και φυσικά ενσυναίσθηση για να μπορείς να υποστηρίξεις τα δικά σου όνειρα, αλλά και τους ανθρώπους που αγαπάς.

Πώς καταφέρνει μια γυναίκα να επιβιώσει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο;

Με το να ξεχάσει ότι είναι γυναίκα! Και δεν εννοώ απεκδυόμενη της θηλυκότητάς της. Στον επαγγελματικό της χώρο είναι η εργαζόμενη, η συνάδελφος, η επικεφαλής μιας ομάδας, η επιστήμονας, η διευθύντρια, η κάτοχος μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου, η πρόεδρος, κοκ. Πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιες να πιστέψουμε ότι δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τους άντρες συναδέλφους, ότι το χαρακτηριστικό τους φύλου μας δεν μας καθιστά λιγότερο ικανές, για να μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι δεν υστερούμε σε τίποτα έναντι των συναδέλφων μας, είτε είναι άντρες, είτε είναι γυναίκες και κυρίως για να σταματήσουμε να ανεχόμαστε συμπεριφορές που οφείλονται στην έμφυλη διάκριση. Ξέρετε, φοβάμαι ότι πολλές νέες κοπέλες ξεκινάνε με την πεποίθηση ότι υστερούν μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες, επειδή έτσι έχουν δει να συμβαίνει κι έτσι έχουν μάθει. Αυτή η ψυχολογία μόνο εμπόδιο μπορεί να αποτελέσει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Νομίζω, ότι και για εμένα αυτή η πεποίθηση ότι οι γυναίκες δεν προσδιορίζονται μόνο από το φύλο τους και είναι εξ ορισμού το ίδιο ικανές με τους άντρες είναι ο λόγος που δεν φοβήθηκα τους «ανδροκρατούμενους» χώρους. Αυτή η πεποίθηση βέβαια καλλιεργήθηκε στο σπίτι, στο σχολείο και στο φιλικό μου περιβάλλον, γι’ αυτό νιώθω υποχρέωση μου να συνεχίσω να την καλλιεργώ και να την ενισχύω για εμένα και για όλους τους ανθρώπους γύρω μου.

Γυναικεία εξουσία: Πόσο λεπτά είναι τα όρια που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάχρηση;

Όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται, χαίρομαι πολύ που θέσατε αυτήν την ερώτηση! Ξέρετε υπάρχουν κάποιοι άντρες που πιστεύουν ότι οι γυναίκες έχουν μόνο υποχρεώσεις και κάποιες γυναίκες που πιστεύουν ότι οι γυναίκες έχουμε μόνο δικαιώματα. Τέτοιες πεποιθήσεις μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε κατάχρηση εξουσίας και από τα δύο φύλα. Είναι πιο συχνό το φαινόμενο στους άνδρες, αλλά αυτό είναι εν μέρει και θέμα στατιστικής. Όσο οι γυναίκες πολλαπλασιάζονται σε θέσεις με εξουσία ενδεχομένως ελλοχεύει και ο κίνδυνος να πολλαπλασιαστούν και τα φαινόμενα κατάχρησης της γυναικείας εξουσίας, που μπορεί να εμφανιστούν είτε ως «αντίποινα» προς τους άντρες για τα όσα πέρασαν στην επαγγελματική τους διαδρομή, είτε ως «μέθοδος σκληραγώγησης» προς τις υπόλοιπες γυναίκες. Είναι πολύ λεπτά τα όρια και γι’ αυτό η ενσυναίσθηση είναι μεγάλο προσόν.

Ποια είναι η γυναίκα που για εσάς «σπάει τα στερεότυπα» ;

Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα πρόσωπα, θα αρκεστώ σε περιγραφές γιατί έτσι η καθεμία ίσως αναγνωρίσει τον εαυτό της μέσα από αυτές τις περιγραφές κι έτσι αναγνωρίσουμε στους εαυτούς μας ότι συμβάλλουμε στην αποδόμηση των στερεοτύπων. Για μένα, λοιπόν, σπάει τα στερεότυπα η γυναίκα διευθύντρια μεγάλης τεχνικής εταιρείας ή η γυναίκα πολιτικός μηχανικός υπεύθυνη εργοταξίου, η γυναίκα στρατιωτικός, η μητέρα που σπουδάζει και παίρνει το βρέφος της μαζί στην αίθουσα του πανεπιστημίου, η γυναίκα που τολμά να καταγγείλει τις συμπεριφορές κατάχρησης εξουσίας που υφίσταται από τον προϊστάμενο της ή την ψυχολογική ή σωματική βία που της ασκεί ο σύντροφος της, η γυναίκα που στα 34 έγινε πρωθυπουργός και δεν διστάζει να έχει προσωπική ζωή, η γυναίκα που δεν φοβάται ότι θα κατηγορηθεί για τη σεξουαλικότητά της. Εσείς πόσες γυναίκες έχετε γνωρίσει που σπάνε τα στερεότυπα;

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Δώρα Τσαμπάζη

Πολλοί τη γνώρισαν ως τη σύζυγο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη μετά τον θάνατό του τον περασμένο Οκτώβριο. Όσοι την ξέρουν εδώ και χρόνια ως τη φίλη Δώρα, γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αγάπη και η αλληλεγγύη είναι βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της. Κι αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αλλοιώθηκαν ούτε στο ελάχιστο μετά το τραγικό συμβάν. Ίσα ίσα την έκαναν πιο φωτεινή, ενώ αποτέλεσε έμπνευση για πολλές γυναίκες που έχουν βρεθεί σε ίδια η παρόμοια θέση. Η Δώρα είναι συνώνυμο της προσφοράς ενώ προσπαθεί με τον καλύτερο και πιο αξιοπρεπή τρόπο να κρατήσει τη μνήμη του Αλέξανδρου ζωντανή. Να συνεχίσει αυτός που ο ίδιος είχε ξεκινήσει. Σπούδασε Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Παν. Μακεδονίας ενώ στη συνέχεια έκανε το μεταπτυχιακό της στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίας. Μιλάει τέσσερις γλώσσες, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά. Εργάζεται χρόνια ως δημοσιογράφος τόσο σε ραδιοφωνικούς όσο και τηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ αρθρογραφεί και σε site.

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Δύναμη, ανεξαρτησία και θέληση. Η γυναίκα του 2023 θεωρώ ότι έχει απαγκιστρωθεί πολύ από τα πρότυπα γυναίκας που προσπαθούσαν να μας περάσουν οι προηγούμενες γενιές, ακόμα και οι ίδιες μας οι μητέρες, να είμαστε καλές σύζυγοι, νοικοκυρές, καλές μαμάδες και αυτό και μόνο είναι ο προορισμός μας και η ευτυχία μας. Η σύγχρονη γυναίκα δεν αυτοπροσδιορίζεται από το αν θα κάνει οικογένεια, αν θα παντρευτεί, παίρνει δύναμη από τον ίδιο της τον εαυτό, τα όνειρά της, τις σπουδές της, την καριέρα της, τη θέση της μέσα στην κοινωνία και τους στόχους της. Οι εποχές που ο ρόλος της ήταν μόνο να μεγαλώνει παιδιά, έχουν παρέλθει προ πολλού και αυτό είναι μια τεράστια νίκη.

Πώς έχετε ισορροπήσει τη σύντροφο Δώρα με τη μητέρα Δώρα;

Ήταν το δικό μου μεγάλο βουνό που έπρεπε να ανέβω. Με ένα μωρό 6 μηνών που θήλαζε αποκλειστικά και κάναμε και συγκοίμηση, έπρεπε να βρω όσα αποθέματα δύναμης και αντοχής είχα για να στηρίξω και τον σύντροφό μου στην πιο δύσκολη μάχη του για τη ζωή. Οι ισορροπίες δύσκολες, λεπτές. Ίσως να αναγκάστηκα να βάλω κάτω δικά μου κομμάτια και ανάγκες για να μην λείπω σε κανέναν. Αν έλειπα στον ίδιο μου τον εαυτό; Πολύ. Όμως τη δεδομένη στιγμή έκανα το σωστό.

Έχετε νιώσει να σας επηρεάζουν τα μοντέρνα σύνδρομα που «ταλαιπωρούν» τις περισσότερες γυναίκες σήμερα; Για παράδειγμα, σύνδρομο του απατεώνα (imposter syndrome).

Έχω βιώσει κάτι παρόμοιο στην δύσκολη περίοδο της οικογένειάς μας με την αρρώστια και τα παιδιά που ήταν τόσο μικρά, το βιώνω και τώρα που προσπαθώ να βρω τα πατήματά μου. Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν θα επέστρεφα ξανά στην εργασία μου, αν θα ήμουν ικανή να αντεπεξέλθω, αμφέβαλα για τα προσόντα μου, που πριν δέκα χρόνια ήμουν περήφανη για αυτά και ότι αν τελικά γυρνούσα στη δουλειά μου, θα αποδεικνυόταν «άνθρακας ο θησαυρός». Προσπαθώ να το διαχειρίζομαι έχοντας κοντά μου ανθρώπους που με εκτιμούν πραγματικά, μου θυμίζουν, όταν εγώ «ξεχνώ» ποια πραγματικά είμαι και τι έχω καταφέρει. Επίσης βοηθά πολύ το διάβασμα και η ψυχοθεραπεία.

Ποια είναι η επόμενη μέρα για εσάς;

Για μένα η επόμενη μέρα λέγεται «Από τον πόνο στον σκοπό». Να μπορέσω να μετουσιώσω την απώλεια και τον πόνο σε έναν σκοπό, είτε να βοηθήσω ψυχολογικά κόσμο που περνάει κάτι παρόμοιο, είτε ουσιαστικά στο κομμάτι της ευαισθητοποίησης της ίδιας της πολιτείας απέναντι στους σπάνιους όγκους και την αντιμετώπισή τους. Η επόμενη μέρα για μένα, περιέχει την προσφορά και την δημιουργικότητα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.

Έλενα Χατζηαλεξάνδρου

Διαβάζοντας το βιογραφικό της διαπιστώνει κανείς ότι το όνομά της βρίσκεται πίσω από μερικές από τις πλέον επιτυχημένες ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές. Ταινίες που όλοι αγαπήσαμε, αλλά και παραγωγές που πραγματοποίησε με τη δική της εταιρία, όπως οι βραβευμένες ταινίες «Οξυγόνο» (Βραβείο Κριτικών Fipresci) και «Η χορωδία του Χαρίτωνα» (πρώτο Βραβείο Ποιότητας Παραγωγής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και πρώτο Βραβείο στο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας). Με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) στο Ηνωμένο Βασίλειο και παρακολουθώντας στη συνέχεια μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Βασιλικό Κολλέγιο Τέχνης (Royal College of Art), στον τομέα των κινηματογραφικών παραγωγών, ανακάλυψε την κλίση της, δούλεψε σκληρά για πολλά χρόνια και διέπρεψε, ενώ πριν τρία χρόνια έκανε το ντεμπούτο της ως συγγραφέας με την κυκλοφορία του βιβλίου της «Το Φιλί του Θεού».

Ποια είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2023;

Μια λέξη: Απενοχοποίηση. Σε κάθε έκφανση της προσωπικής, κοινωνικής κι επαγγελματικής ζωής της. Από τη διεκδίκηση της ταυτότητάς της αλλά και της ελευθερίας των επιλογών της, μέχρι το δικαιωματικό προνόμιο να μιλά δημόσια χωρίς ίχνος ενοχής για όσα την πληγώνουν.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη δύναμη και τη μεγαλύτερη αδυναμία μιας γυναίκας;

Μέσα στα χρόνια η γυναίκα εκπαιδεύτηκε σκληρά να επιβιώνει μέσα σε ένα άδικο, μη προνομιακό για την ίδια, σύστημα. Ας μην ξεχνάμε ότι στον πλανήτη εξακολουθούν εκατομμύρια γυναίκες να ζουν σε ένα μεσαιωνικό καθεστώς. Αναγκαστικά λοιπόν, ανέπτυξε αρχικά την αντοχή και την προσαρμοστικότητα σε δύσκολα τερέν. Την επικοινωνία και τη συνεργασία για να μπορεί να ανταπεξέλθει συλλογικά στις προκλήσεις. Θα άφηνα τελευταία την ενσυναίσθηση και τη συμπόνοια που είναι καταγεγραμμένα στο DNA της εκ φύσης. Αποφεύγοντας τις γενικεύσεις, θα έλεγα ότι η μοριακή δομή της ψυχοσύνθεσής της την καθιστά ικανή και αποτελεσματική στο να διευκολύνει τη μετάβαση του κόσμου στην νέα εποχή.

Γυναικεία εξουσία: Πόσο λεπτά είναι τα όρια που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάχρηση;

Νομίζω ότι οι γυναίκες στο μεγαλύτερο ποσοστό τους δεν θα καταφύγουν εύκολα σε τέτοιες πρακτικές λόγω της καταγραφής στο συλλογικό συνειδησιακό DNA των αδικιών που έχουν υποστεί μέσα στους αιώνες. Βέβαια, οι γενικεύσεις πολλές φορές αποτελούν υπεραπλουστεύσεις αφού η ανθρώπινη φύση έχει την δυνατότητα να αλλοιώνεται από το κέρδος.

Αισθάνεστε απελευθερωμένη με την εικόνα σας; Κατά πόσο η εικόνα είναι μέρος της γυναικείας φύσης και πώς αντιμετωπίζετε τις αλλαγές επάνω σας.

Υπάρχει μια εκβιαστική προσδοκία από τον ανδρικό πληθυσμό και κατ’ επέκταση από τον γυναικείο κοινό ως προς την εικόνα μιας γυναίκας. Στα δίχτυα αυτής της «παγίδας» νομίζω ότι έχουμε μπλεχτεί όλοι μας κατά καιρούς. Κάποιες αποδεσμεύονται γρηγορότερα, κάποιες ποτέ. Δυστυχώς, η περισσότεροι άνθρωποι δεν αποκωδικοποιούν τα όσα τους συμβαίνουν ή απαιτούνται από αυτούς ή επιβάλλουν σε άλλους άθελά τους. Έτσι και η γυναίκα έχει αποδεχθεί ότι η κοινωνική και προσωπική της επιτυχία περνά μέσα από το πόσο επιθυμητή είναι και νιώθει, καθιστώντάς την αυτομάτως ευάλωτη στην κριτική στην προκατάληψη και στην μεροληψία.

Ποιες είναι οι συμβουλές που θα δίνατε στον νεότερο εαυτό σας;

Να πάρει περισσότερα ρίσκα. Η ζωή είναι μικρή.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.