Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μεγάλωσε σ' ένα όμορφο χωριό της ελληνικής επαρχίας. Σπούδασε Οικονομικά στο ΠΑ.ΠΕΙ. Πριν 3 χρόνια, όπως όλοι γνωρίζουμε έπεσε θύμα επίθεσης καυστικού υγρού από stalker τηε. Όλος ο αγώνας που δίνει τα τελευταία 3 χρόνια για την αποκατάστασή της, την οδήγησε στο να ιδρύσει το Ioanna Paliospirou Foundation (IPF), που έχει ως σκοπό την στήριξη των εγκαυματιών. Κάτι για το οποίο είναι περήφανη είναι πως πέτυχε την δημιουργία του Εθνικού Μητρώου Εγκαυματιών, που σημαίνει πως πλέον τα υλικά αποκατάστασης των εγκαυματιών θα καλύπτονται από τον ΕΦΚΑ. Μία από τις μεγαλύτερες επιθυμίες της είναι να την σκέφτονται οι άνθρωποι για τη δύναμή της και όχι σαν «Το κορίτσι με το βιτριόλι».
Μπορείτε να μιλήσετε για την Ιωάννα πριν την επίθεση και για την Ιωάννα μετά; Αντιμετωπίζετε τη ζωή με διαφορετικό τρόπο;
Η βάση μου ως άνθρωπος, δηλαδή οι αξίες, το ήθος και τα πιστεύω μου, είναι τα ίδια με πριν. Αυτά είναι γνωρίσματα που αποκτάμε σε νεότερη ηλικία και μας συνοδεύουν για πάντα στη ζωή μας. Επιπλέον, η επίθεση που δέχτηκα, μου συνέβη στην ηλικία των 34 ετών, που φαντάζομαι λίγο πολύ όλοι μας, έχουμε συνειδητοποιήσει και ξεκαθαρίσει μέσα μας ποιες είναι οι αξίες της ζωής και τα πράγματα που τελικά έχουν σημασία, όπως η βαρύτητα που έχει η εξωτερική εμφάνιση. Θα έλεγα πως η διαφορά μου με πριν είναι πως πλέον είμαι μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου, το εξελιγμένο μοντέλο μου. Επενδύω περισσότερο σε πράγματα που με βελτιώνουν, με ανακουφίζουν και με κάνουν χαρούμενη. Δηλαδή, δεν αφήνω χώρο για αρνητικές παραμέτρους. Μία ακόμη διαφορά με πριν είναι πως προσπαθώ να βάζω τα όριά μου σε ανθρώπους και καταστάσεις, κάτι που πριν δεν το έκανα και δεν προστάτευα πάντα τον εαυτό μου. Η κατάστασή μου πλέον δεν μου επιτρέπει να αναλώνομαι σε πράγματα που δεν μου αξίζουν ή που επηρεάζουν την ψυχολογία μου αρνητικά. Οφείλω, και εγώ αλλά και όλοι μας, να περικλείουμε τον εαυτό μας με ανθρώπους και πράγματα που μας προσφέρουν χαρά, δημιουργία και ηρεμία.
Πιστεύετε στις δεύτερες ευκαιρίες;
Πως μπορώ να πω όχι σε αυτό; Μου δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή! Είμαι ευγνώμων και σκοπεύω να την αξιοποιήσω στο έπακρο. Δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, άλλωστε αυτό είναι κάτι που μου απέδειξε η ίδια, η ζωή. Όλοι μας κουβαλάμε πράγματα-βαρίδια από τους νεότερους εαυτούς μας. Αυτό που θα μας ξεχωρίσει είναι η δουλειά που κάνουμε με τον εαυτό μας και πόσο καλύτεροι γινόμαστε, όχι σε σχέση με τον διπλανό μας, αλλά σε σχέση με τον χθεσινό μας εαυτό. Μακάρι αυτήν την ευκαιρία να την αξιοποιούν όλοι σε όσους τους δίνεται και να δίνεται σε όλους όσους την αξίζουν πραγματικά.
Σκεφτήκατε ποτέ το «γιατί σ’ εμένα»;
Ναι, αλλά όχι με αυτή την έννοια. Στην αρχή και πριν μου δοθούν απαντήσεις, σκεφτόμουν, τι μπορεί να έκανα σε κάποιον, για να με κυνηγήσει με τόσο μένος και μάλιστα χωρίς να έχω την παραμικρή υποψία. Μετά κατάλαβα, πως είναι μάταιο να ψάχνω μία λογική εξήγηση. Και τελείωσε εκεί. Το αποδέχτηκα. Άλλωστε είχα να δώσω έναν αγώνα επιβίωσης και έπρεπε να επικεντρωθώ σε αυτό και να προχωρήσω παρακάτω.
Τι επιθυμείτε μέσα από τη δημιουργία του Ιδρύματος “Ioanna Paliospirou Foundation”; Μιλήστε μας για το έργο σας.
Αυτός ο οργανισμός, που δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στη χώρα μας, έχει σαν σκοπό να στηρίξει τους εγκαυματίες και τις οικογένειές τους, και να τους καθοδηγήσει ώστε να κάνει λίγο πιο εύκολη την διαδικασία της αποκατάστασης και της επανένταξης τους πίσω στην κοινωνία. Αυτό θα το καταφέρουμε με γνώμονα το σεβασμό απέναντι στον πόνο και το τραύμα, αναζητώντας τις καλύτερες θεραπείες και κυρίως προσφέροντας στον ασθενή ελπίδα και πίστη, πως μπορεί να τα καταφέρει. ‘Όπως έκανα εγώ. Εύχομαι να αποτελέσει μία οικογένεια, ένα σημείο αναφοράς, για όλους τους εγκαυματίες, ώστε να μη νιώσει κανένας μόνος ή περίεργα διαφορετικός. Κάτι το οποίο εμένα μου έλειψε στην αρχή της διαδρομής μου, γιατί έψαχνα απεγνωσμένα κάποιον, που να του έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο, ώστε να μου δώσει έτοιμες τις λύσεις στο πρόβλημά μου. Αλλά δεν υπήρχε κανείς. Επιθυμία μου είναι όλες οι πληροφορίες που συλλέγω για τον εαυτό μου και η εμπειρία που έχω αποκτήσει, να μην σταματήσουν σε εμένα. Η γνώση ανήκει σε όλους. Δυστυχώς η ιστορία έχει δείξει, πως θα υπάρξει και κάποιος άλλος που θα βρεθεί στη θέση μου, που όμως δεν θα έχει την τύχη να δημοσιοποιηθεί η ιστορία του, και άρα να μπορέσει να ζητήσει και να λάβει βοήθεια. Για εμένα αυτή η βοήθεια που μου δόθηκε απλόχερα, και που πάντα θα είμαι ευγνώμων, σημαίνει πως είναι η σειρά μου να φροντίσω τον οποιονδήποτε χρειαστεί, την επόμενη φορά. Επίσης, ένα επίτευγμα για το οποίο είμαι περήφανη είναι πως μεσολάβησα και πέτυχα να δημιουργηθεί στη χώρα μας το Εθνικό Μητρώο Εγκαυματιών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας. Ένα τεράστιο βήμα, που σημαίνει πως όλα τα υλικά αποκατάστασης των εγκαυματιών πλέον καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τον Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. (ΕΦΚΑ).
Τι προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη γυναίκα;
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικά βήματα, η καθημερινότητα παραμένει μία διαρκής πρόκληση για κάθε γυναίκα. Οι ρόλοι της είναι πολλαπλοί και περίπλοκοι. Αρχικά είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε γύρω μας τα σημάδια ανισοτήτων ή παρενόχλησης και να αντιδρούμε στα αθέατα στερεότυπα που συντηρούνται και οδηγούν σε διακρίσεις κατά των γυναικών. Να μιλάμε και να διεκδικούμε τη θέση που μας αξίζει. Επιπλέον νιώθω πως η ίδια η εποχή μας καλεί να αναλάβουμε περισσότερες ηγετικές θέσεις. Υπάρχει η ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε, πέρα από τις πλέον ανεπτυγμένες επιχειρηματικές δεξιότητές μας, και χαρακτηριστικά που μας ξεχωρίζουν ίσως από τους άντρες, όπως είναι η σύνεση, η αποφασιστικότητα και η ευαισθησία. Αν και ο δρόμος της πραγματικής ισότητας είναι ακόμα μακρύς, ελπίζω πως τα παραπάνω θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη ισότιμων και βιώσιμων κοινωνιών.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη δύναμη και τη μεγαλύτερη αδυναμία μιας γυναίκας;
Μακάρι εμείς οι γυναίκες να μπορούσαμε να αντιληφθούμε τη δύναμη που πραγματικά θα είχαμε, εάν είμασταν πολύ περισσότερο υποστηρικτικές μεταξύ μας και ενωμένες. Η δύναμή μας είναι που έχουμε η μία την άλλη. Ταυτόχρονα αυτό μετατρέπεται και σε αδυναμία, όταν συναισθήματα ανταγωνισμού, κόμπλεξ και κατωτερότητας μας κυριεύουν. Δεν έχω καταλάβει ακόμα ποια ένστικτα είναι αυτά που μας οδηγούν εκεί, στη σύγκριση, στη ζήλια και σε συναισθήματα ανεπάρκειας. Γυναίκες που ουσιαστικά πασχίζουν να καλύψουν τις ανασφάλειές τους. Και εγώ είμαι το θύμα μιας τέτοιας γυναίκας. Ας χτίσουμε την αυτοπεποίθησή μας, ας πιστέψουμε στον εαυτό μας μέσα από τις ικανότητες και την μοναδικότητά μας. Το αποτέλεσμα, πιστέψτε με, θα είναι μαγικό!
Ποιο θεωρείτε το “a-ha moment” σας. Τη στιγμή που «έσπασε η γυάλινη οροφή» και οδηγηθήκατε στην επιτυχία;
Μη μου πείτε πως θεωρείτε πως έχω φτάσει στην «επιτυχία». Νιώθω πως ακόμα έχω απόσταση να διανύσω προς αυτή. Έχω ακόμα προσωπικούς στόχους που κυνηγάω. Όμως έχω νιώσει αρκετές τέτοιες στιγμές τα τελευταία χρόνια, όπως όταν έφτασα στο δικαστήριο την πρώτη μέρα και έδειξα την εικόνα μου με τη μάσκα, ένιωσα πως κατάφερα μία σπουδαία για εμένα νίκη. Ή όταν ξαναβρέθηκα στο σημείο της επίθεσης και διαχειρίστηκα τα συναισθήματά μου. Ή όταν βγήκα το πρώτο μου ραντεβού ξανά, μετά από αρκετό καιρό και κάμποσα χειρουργεία. Όμως έχω τόσα πολλά ακόμα να καταφέρω..
Social media: Ποια είναι η σχέση σας με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πώς αντιμετωπίζετε τα hate comments (σχόλια μίσους);
Τα social media για εμένα υπάρχουν εκεί για να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, με σκοπό την αλληλεπίδραση, την ανταλλαγή απόψεων και τη στήριξη που δίνουμε ο ένας στον άλλον. Για το παράδειγμα και το θάρρος που έχουμε τόσο ανάγκη να δίνουμε και να παίρνουμε. Από την άλλη, θα έλεγα πως δεν είμαι ακριβώς άνετη με τη συνεχή προβολή της προσωπικής μου ζωής και εικόνας. Είναι κάτι με το οποίο δίνω μία μικρή μάχη, κάθε φορά. Όμως είμαι πεισματάρα και το βελτιώνω πιστεύω.
Τα hate comments, ευτυχώς είναι ελάχιστα και δεν έχουν καμία σχέση με τον δημιουργικό αντίλογο και τον παραγωγικό διάλογο. Προσωπικά δεν με αγγίζουν, γιατί καταλαβαίνω πως προέρχονται από ανθρώπους που ψάχνουν θύματα να κάνουν προβολή των δικών τους συναισθηματικών κενών. Με προβληματίζουν όμως ως προς την συμπεριφορά που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στο περιβάλλον και στους οικείους τους. Σκέφτομαι συνεχώς πως κάποιος βασανίζεται ή πληγώνεται από αυτούς. Και αυτό με στενοχωρεί.
Αισθάνεστε απελευθερωμένη με την εικόνα σας; Κατά πόσο η εικόνα είναι μέρος της γυναικείας φύσης και πώς αντιμετωπίζετε τις αλλαγές επάνω σας.
Πιστεύω πως κάνω συνεχώς βήματα ως προς την αποδοχή της εικόνας μου, αν και όλες οι ημέρες δεν είναι ίδιες. Θα σας πω όμως με βεβαιότητα πως απολαμβάνω να με φροντίζω και να με αγαπάω, με τις ατέλειές μου. Τις οποίες αποδέχομαι, αλλά ταυτόχρονα προσπαθώ συνεχώς να βρίσκω τρόπους να τις βελτιώνω και να τις εξελίσσω. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Εξακολουθώ να είμαι και να νιώθω μία όμορφη γυναίκα. Η εικόνα είναι κάτι που μας συνοδεύει πάντα αλλά δεν μας καθορίζει, σε καμία περίπτωση. Η αύρα, το χαμόγελο και τα «ζωηρά καθαρά μάτια» είναι αυτά που λατρεύω στους ανθρώπους.
Ποια είναι η επόμενη μέρα για εσάς;
Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με βεβαιότητα την επόμενη ημέρα, και αυτό είναι το συναρπαστικό με τη ζωή. Είναι γεμάτη εκπλήξεις! Κάθε μέρα προσπαθώ να βάζω και ένα λιθαράκι για ένα ευτυχισμένο αύριο. Δεν θα ήθελα όμως να γνωρίζω το μέλλον μου, θέλω να το ανακαλύψω, να παλέψω γι αυτό και να το κατακτήσω. Εύχομαι η συνέχεια να μου επιφυλάσσει πολλά χαμόγελα και στο τέλος ένα αίσθημα πληρότητας στην ψυχή μου.
