Oνειρικά ξενοδοχεία στα πιο όμορφα μέρη του κόσμου αναδεικνύουν το design σαν συμπλήρωμα ενός ιδανικού προορισμού κι εμείς εξερευνούμε παρακάτω τα καλύτερα από αυτά! 

Les Andéols, Προβηγκία

Πρόκειται για ένα μαγικό μέρος, στα ύψη ενός λόφου που περιβάλλεται από ελαιώνες και λεβάντες, στην περιοχή Luberon, στην Προβηγκία της Νότιας Γαλλίας. Mέλος των Design Hotels, το συγκρότημα δημιουργήθηκε με στόχο να διεγείρει τις αισθήσεις. Σε αυτό, τα έπιπλα της Florence Knoll, η Τέχνη του Isamu Noguchi και η γαλλική κουζίνα αντάξια των θεών συνθέτουν το όνειρο. Διαφορετικές εκφράσεις πολιτισμού συνδυάζονται πολύχρωμα, έντεχνα και μεγαλοπρεπώς σε κάθε χώρο του, δημιουργώντας ένα πρωτόγνωρα αρμονικό αποτέλεσμα.

Με μια σειρά από design πινελιές, όπως για παράδειγμα τα φώτα Klieg που αποτελούν το στοιχείο που μπορεί να λειτουργεί ταυτόχρονα σαν βιτρίνα, έχει δημιουργηθεί ένα ζεστό, φιλόξενο «σπίτι» για τους ευγνώμονες επισκέπτες του που έρχονται από όλο τον κόσμο. Εδώ, οι tulip chairs του Saarinen, οι τοίχοι από δέρμα στρουθοκάμηλου, οι κόκκινες πολυθρόνες Bertoia, οι καθρέφτες Starck και οι καρέκλες Breuer, βυθίζουν τους πάντες στο παραμύθι. Καθεμιά από τις 19 βίλες του ξενοδοχείου έχει τον δικό της μοναδικό χαρακτήρα που βασίζεται σε μια ανάλαφρη παλέτα από παστέλ χρώματα και έργα Τέχνης που επεξεργάζονται τη γυναικεία φιγούρα. Με θεματικό concept τις προσκλήσεις σε ταξίδια, περιλαμβάνουν πολυάριθμους πίνακες, γλυπτά, σχέδια, φωτογραφίες και βιβλία.

Η Τέχνη αφθονεί με πάνω από 250 έργα και έπιπλα που δίνουν τον τόνο στη συνολική διακόσμηση. Εκθέσεις, που διοργανώνονται σε συνεργασία με την παριζιάνικη γκαλερί Kammel Mennour, περιβάλλουν τους επισκέπτες με τη δουλειά φωτογράφων όπως οι Nobuyoshi Araki, Ellen Von Unwerth και Daido Moriyama. Σε συνδυασμό με την αρμονία της φύσης και το ειδυλλιακό τοπίο που απλώνεται τριγύρω, νιώθει κανείς υπέροχα εκεί. Η σιωπή που σκεπάζει τον χώρο, ο χρόνος που κυλά αργά, η θέα που ηρεμεί - όλα μαγνητίζουν τις αισθήσεις.

The Colony, Palm Beach

Το πιο πολυσύχναστο μέρος για να μείνει κανείς στο Palm Beach είναι ο αριστοτεχνικά ανανεωμένος, ροζ παράδεισος του The Colony Hotel. Το παιχνιδιάρικο design του παραπέμπει στην αποικιακή εποχή με αισθητικές επιρροές από όλο τον κόσμο, ζωγραφισμένες στο χέρι ταπετσαρίες ειδικά κατασκευασμένες για τους χώρους της Le Gournay, σκηνές ζώων, ψάθινα έπιπλα και τη μασκότ του καταλύματος Johnnie Brown -μια μαϊμού που πήρε το όνομά της από το κατοικίδιο του διάσημου αρχιτέκτονα Addison Mizner- με το χαρακτηριστικό Μαρτίνι στο χέρι. Εδώ, είναι σαν να εισέρχεσαι σ’ ένα White Lotus conceptual θέμα. Καθένα από τα 89 δωμάτια του ιστορικού καταλύματος έχει σχεδιαστεί ειδικά ώστε να παραπέμπει στο στιλ της Worth Avenue, που απέχει λίγα μόλις βήματα.

H expert της Palm Beach αισθητικής, η interior designer Mimi McMakin, μετέτρεψε το lobby στον πιο δυνατό χώρο του ξενοδοχείου, όπου ένα customized ταμπλό de Gournay δείχνει ατίθασους πιθήκους στον δρόμο προς το εστιατόριο Swifty's. Στη συνέχεια, επέλεξε τέσσερις αποχρώσεις -απαλό πράσινο, μπλε του ωκεανού, γαλάζιο του ουρανού και καλιφορνέζικο ροζ- για να δώσει χαρακτήρα στα δωμάτια, όπου χρησιμοποίησε κλασικά αλλά εκπληκτικά στοιχεία από ρατάν και φόρμες σαν σύννεφα για να φτιάξει υπέροχους χώρους διαμονής, που σίγουρα κάνουν τους επισκέπτες να νιώσουν σαν στο σπίτι τους και τους αναγκάζουν να επιστρέψουν. Ακόμα, προσάρμοσε και μια από τις ριγέ ταπετσαρίες σε μια τεντωμένη οροφή για ένα γαλάζιο δωμάτιο και συρρίκνωσε το διάσημο μοτίβο Feather Bloom για να ταιριάζει απόλυτα στις διαστάσεις μιας πράσινης σουίτας. Ως αποκορύφωμα, ο οίκος de Gournay κάλυψε με προσαρμοσμένες σκηνές από το Palm Beach και το εσωτερικό του ανελκυστήρα. Τέλος, ο χώρος της πισίνας ανανεώθηκε με ιδιαίτερα έπιπλα εξωτερικού χώρου από την Brown Jordan και private καμπάνες που μοιάζει σαν να βγήκαν από φωτογραφίες του Slim Aarons.

Parco dei Principi, Sorrento

Ένας από τους πιο σημαντικούς αρχιτέκτονες της γενιάς του, ο Gio Ponti, μέσω του έργου του στο πρωτοποριακό για την εποχή του Hotel Parco dei Principi ερμήνευσε εκ νέου τον δεσμό της Τέχνης με το τοπίο, προβλέποντας κατά κάποιον τρόπο την επικράτηση της τάσης των design hotels. Θεωρείται το πρώτο ξενοδοχείο που ανήκει στην κατηγορία αυτή, κατέχoντας μια θέση υψηλού κύρους στο δημιουργικό σύμπαν του Ponti, επειδή, εκτός από το ότι ενσαρκώνει την εικόνα του σύγχρονου μεσογειακού τουρισμού, ενσωματώνει και πολλές από τις βασικές αρχές του σχεδιαστή.

Το 1962, ο μηχανικός Fernandes ανέθεσε στον αρχιτέκτονα να μετατρέψει το αρχαίο Poggio del Conte di Siracusa, μια κατασκευή του τέλους του 18ου αιώνα, που αιωρείται μεταξύ του κόλπου και των 27 εκταρίων του αιωνόβιου πάρκου, σε ξενοδοχείο. Ο Ponti ανταποκρίθηκε με έναν νηφάλιο και πρωτοποριακό σχεδιασμό, που περιέχεται σε μια σχεδόν απούσα αρχιτεκτονική, η οποία προτιμά να συνδυάζεται με το μεγαλοπρεπές βραχώδες προφίλ στο οποίο παρεμβάλλεται.

Στο εσωτερικό, τα πολλαπλά διακοσμητικά μοτίβα των κεραμικών δαπέδων και τα λευκά και μπλε βότσαλα τοποθετημένα στους κάθετους τοίχους σχηματίζουν ένα κολάζ άψογα συνδεδεμένο με το γύρω θαλάσσιο τοπίο, ενώ ορίζουν μια συγκεκριμένη αισθητική γλώσσα, στην οποία συγκλίνουν και συνδυάζονται διαφορετικές Τέχνες. Το ξενοδοχείο αυτό που μαρτυρεί μια ένδοξη στιγμή του ιταλικού design τη δεκαετία του 1950, πέρασε στη νέα σελίδα της ιστορίας του με τη μετέπειτα ανακαίνισή του, που ήταν απαραίτητη για την κάλυψη των αναγκών του. Ο ναπολιτάνος αρχιτέκτονας Fabrizio Mautone σεβάστηκε απόλυτα και ανέδειξε το ιστορικό παρελθόν του, δημιουργώντας ένα εξαγνισμένο εσωτερικό που αναδεικνύει την τεχνολογική ευρηματικότητα. Στη συνέχεια, έκανε ένα περαιτέρω βήμα, μετατρέποντας αυτό που ήταν το πρώτο design hotel σ’ ένα απροσδόκητο μουσείο. Σκηνοθέτησε, λοιπόν, στους κοινόχρηστους χώρους του ισογείου μια εκπαιδευτική-εκθεσιακή διαδρομή, που ρίχνει φως στους ανθρώπους και τις εταιρίες που συμμετείχαν στο πρωτότυπο έργο. Το ταξίδι μεταφέρει του επισκέπτες σ’ ένα νέο επίπεδο συνειδητοποίησης με ιερά αντικείμενα από την παραγωγή του Ponti, αποσυναρμολογημένα και απογυμνωμένα από κάθε μυστικό ώστε να αναδεικνύεται ο ιδιοφυής σχεδιασμός. Το νέο επίπεδο του «μουσείου» επικαλύπτει τα υπόλοιπα χωρίς να διαταράσσει σε καμία περίπτωση την επιβλητικότητα των χώρων. Σαν ένα «φωτισμένο» κομμάτι, ανοίγει σε όλους τους ενθουσιώδεις, προσφέροντας νέα εργαλεία για να κατανοήσουν έναν κόσμο που εξακολουθεί να αποδεικνύεται καινοτόμος.

Κεντρική φωτογραφία: Les Andéols, Προβηγκία

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ 2024