The Talks: Mε τον art director & designer Yorgo Tloupas

Ο Γιώργος Τλούπας, γεννημένος το 1974, είναι ένας διάσημος art director και designer λογοτύπων που εργάζεται με τη βιομηχανία της μόδας, της πολυτέλειας, του αθλητισμού και της αυτοκινητοβιομηχανίας, καθώς και με τον κόσμο των εκδόσεων και της τέχνης. Δημιουργός καμπανιών για την Omega και τη Loro Piana, σχεδιάζει οπτικές ταυτότητες για brands όπως οι Ricard, Cartier, Martell, Artcurial, Lacoste και το Hôtel de Crillon. Ως creative director περιοδικών, ήταν επικεφαλής των Vanity Fair France, GQ France, BeauxArts, Libération και πολλών άλλων. Αυτή τη στιγμή είναι art director Les Inrockuptibles. Ως επενδυτής, είχε από την αρχή ασχοληθεί με τα σκι blackcrows και τα Midnight Trains, βοηθώντας τις εταιρείες να αναπτυχθούν, τόσο ως μέτοχος όσο και ως διευθυντής σχεδιασμού. Επίσης, διδάσκει graphic design στο Penninghen, IFM, SciencesPo Paris, ECAL Lausanne και πραγματοποιεί συνέδρια και ομιλίες σε όλο τον κόσμο.

Μέσα από την πορεία σας και με τη δημιουργία της Yorgo.co έχετε κατορθώσει την προώθηση μιας δυναμικής εικόνας ως Έλληνας που εργάζεται στο εξωτερικό και μάλιστα προωθεί τη δημιουργικότητα στον χώρο του design. Τι είναι το design για εσάς σήμερα;

Σήμερα είναι ευθύνη, κάθε designer φέρει την ευθύνη της βελτίωσης του κόσμου γύρω μας. Οι σχεδιαστές μόδας πρέπει να κάνουν τα ρούχα μας πιο άνετα, πιο προστατευτικά και πιο όμορφα. Οι designers προϊόντων θα πρέπει να κάνουν τα αντικείμενα γύρω μας πιο αποτελεσματικά και πιο όμορφα. Οι γραφίστες πρέπει να κάνουν αυτό που μας περιβάλλει πιο κατανοητό και φυσικά πιο όμορφο. Έχουμε τον ίδιο ρόλο με τους αρχιτέκτονες των αρχαίων αμφιθεάτρων: η Επίδαυρος έπρεπε να μεταφέρει τη φωνή των ηθοποιών με τον καλύτερο τρόπο, κάθε θεατής να έχει καλή θέα της σκηνής και να φαίνεται όμορφη όταν είναι άδεια.

Διατηρείτε την ελληνική ταυτότητα ή κάποια στοιχεία της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας σας στον τρόπο που λειτουργείτε ως designer ή είναι κάτι που έχετε αφήσει πίσω σας;

Γεννήθηκα Γάλλος, στη Γαλλία, από Έλληνα πατέρα. Το να πηγαίνω στο Πήλιο κάθε καλοκαίρι διαμόρφωσε την ταυτότητά μου και το όραμα του μπαμπά μου εξακολουθεί να είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος του DNA μου. Αισθάνομαι τόσο Έλληνας όσο και Γάλλος, και το να έχω ελληνικό όνομα με κάνει ακόμα πιο Έλληνα από ό,τι πραγματικά είμαι. Δεν μπορώ να περάσω μια μέρα χωρίς να φάω φέτα και να αναφέρομαι πάντα στην ελληνική κουλτούρα και ετυμολογία για να εξηγήσω τον κόσμο και τη σημερινή γλώσσα.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες επιτυχίες που έχετε καταφέρει, τα σημεία σταθμοί στην καριέρα σας;

Δεν θα ανέφερα «επιτυχίες» ως τέτοιες, αλλά σημαντικές στιγμές που συνέβαλαν στο άνοιγμα νέου ορίζοντα. Για παράδειγμα, το 1996 πούλησα το έργο μου τελειώνοντας το σχολείο, την οπτική ταυτότητα και το σχέδιο σανίδων, στη Rossignol Snowboards, που ήταν ο χορηγός ενός διαγωνισμού εκείνη την εποχή. Αυτό μου επέτρεψε να έχω λίγα χρήματα για να ξεκινήσω την καριέρα μου ως ανεξάρτητος designer, κάτι που μου επέτρεψε να επιλέγω τα έργα μου και να δουλεύω χωρίς αμοιβή, με αντάλλαγμα πολλή δημιουργική ελευθερία. Αυτό οδήγησε στο τέλος σε ένα ευρύ φάσμα πελατών και έργων, αλλά θα έλεγα ότι οι άλλες δύο σημαντικές στιγμές ήταν όταν κυκλοφόρησα το περιοδικό μου για την κουλτούρα αυτοκινήτου, Intersection, το 2001 στο Λονδίνο, και όταν ήμουν μέρος της αρχής των μαύρων crows skis, το 2006 στο Chamonix.

Προερχόμενος από μια οικογένεια με ιστορία στην Τέχνη ποια είναι τα στοιχεία που σας έχουν στιγματίσει, αναζητάτε ή ανακαλύπτετε στην πορεία μέσω του έργου σας ως προς την καταγωγή σας;

Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε ένα σπίτι που ο πατέρας μου, ο Φιλόλαος, σχεδίασε και έχτισε μόνος του τη δεκαετία του '70, από τους τοίχους μέχρι κάθε έπιπλο. Έτσι, προφανώς αυτό διαμόρφωσε το όραμά μου για τον κόσμο. Εάν δεν χρειάζεται να το αγοράσετε, σχεδιάστε το.

Ποιο είναι το next big thing στο design κατά τη γνώμη σας;

Όλοι μιλούν για τους κινδύνους της τεχνητής νοημοσύνης, οπότε προφανώς εξετάζω αυτή την πλευρά των πραγμάτων, με ήπια ανησυχία. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι σε θέση να κάνει συντομεύσεις και να σκέφτεται με έναν απροσδόκητο τρόπο, τον οποίο ελπίζω ότι δεν θα προσεγγίσει η Τεχνητή Νοημοσύνη.

Πώς επιλέγετε να είναι οι χώροι σας ως προς το interior design, έχοντας τόσο ισχυρή άποψη για αυτό. Μιλήστε μας για το σπίτι σας... Ποια είναι η αγαπημένη σας γωνιά και ποια τα πέντε αντικείμενα που αγαπάτε;

Ονόμασα το σπίτι μου Saganaki House, τόσο λόγω του τριγωνικού σχήματός του που μοιάζει με τυρί, όσο και επειδή το Saganaki ακούγεται λίγο γιαπωνέζικο και οι μικροσκοπικοί λειτουργικοί χώροι του κτιρίου μου θύμιζαν σπίτια αρχιτέκτονα στο Τόκιο. Έχει πολύ μυτερές γωνίες και σε μία από αυτές έχω μια γωνιακή μπανιέρα, η οποία είναι πολύ ασυνήθιστη αλλά αρκετά άνετη.

Τα πέντε αγαπημένα μου αντικείμενα θα ήταν:

1. Η συλλογή μου με οδοντόβουρτσες Curaprox

2. Το ατσάλινο κύπελλο με φρούτα του πατέρα μου

3. Ο «Κολπικός καθρέφτης ελέγχου» της φίλης μου Camille Menard

4. Το #wextendedtable που σχεδίασα

5. Η συλλογή μου από ελληνικά μπρίκια και επιτραπέζια σκεύη που αγόρασα στην Αθήνα

Το Yorgaki είναι ελληνικό καφέ στην καρδιά του Παρισιού. Πώς προέκυψε και τι σημαίνει για σας.

Πάντα ήθελα να ανοίξω ένα καφενείο στο Παρίσι, και μια μέρα περνώντας μπροστά από μια υπέροχη τοποθεσία, με την Emmanuelle συνεργάτιδά μου αποφασίσαμε να το κάνουμε, χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα για την επιχείρηση. Ήταν και δύσκολο και πολύ συναρπαστικό, και σήμερα το Yorgaki έχει γίνει σημείο συγκέντρωσης της νεανικής ελληνικής κοινότητας, ως το μόνο μέρος στο Παρίσι που μπορούν να πάρουν ένα σωστό Freddo Cappucino ή ένα Elleniko Metrio μαγειρεμένο σε χόβολη.

Ένα μελλοντικό dream project που πυροδοτεί τα όνειρά σας;

Να μετατρέψω το Yorgaki σε μια παγκόσμιο brand, εξάγοντας αυθεντικά ελληνικά προϊόντα από τοπικούς παραγωγούς. Από το ελαιόλαδο, στο Τσίπουρο και το Τσάι στο Βουνό...

Συγκρίνοντας το design στην Ελλάδα με το ευρύτερο πλαίσιο πώς το αξιολογείτε;

Σχόλιο évaluez-vous le design en Grèce par rapport à un contexte plus large? Ελληνικά στούντιο γραφιστικής, αρχιτέκτονες και σχεδιαστές με εντυπωσιάζουν από την ποιότητα της δουλειάς τους και είναι πολύ ορατή όταν ταξιδεύει κανείς στην Αθήνα, τον Βόλο ή οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα. Νομίζω ότι το επίπεδο είναι πιθανώς υψηλότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, ειδικά για τις συσκευασίες μικρών εμπορικών σημάτων.

Τα πράγματα που αγαπάτε στην Ελλάδα και αντίστοιχα στη Γαλλία;

Feta, Graviera, Ladotiri, Roquefort, Camembert.

Ένα ελληνικό brand για το οποίο θα θέλατε να σχεδιάσετε;

Sky Express! Είμαι σε συζητήσεις με τον CEO Γιάννη Γρύλο, ελπίζω να κάνουμε κάτι μαζί.

Κάποιες συνεργασίες που αγαπήσατε;

Νομίζω ότι μερικές φορές οι συνεργασίες είναι υπερβολικές και δεν βελτιώνουν απαραίτητα ούτε το επίπεδο της επωνυμίας ούτε το επίπεδο του καλλιτέχνη που καλείται να συνεργαστεί.