O Γιώργος Τλούπας ή Yorgos Tloupas είναι o Έλληνας art director που ζει μόνιμα στο Παρίσι και μας μάγεψε τελευταία με τον ανατρεπτικό γεωμετρικό σχεδιασμό του στα κεριά Diptyque. Με άφθονο ελληνικό αίμα στις φλέβες του, από τότε που γεννήθηκε στο Παρίσι επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι την Ελλάδα. Ο πατέρας του, Φιλόλαος Τλούπας, ήταν γλύπτης (καλλιτέχνης διεθνούς φήμης, με ατομικές εκθέσεις στο Παρίσι και την Αθήνα από τη Biennale του São Paulo μέχρι την Εθνική Πινακοθήκη) και ο αδελφός του Τάκης Τλούπας είναι επίσης διάσημος φωτογράφος με το έργο του να βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.
Εδώ και χρόνια διατηρεί το creative studio, Yorgo & Co, κι έχει κάνει ηχηρές συνεργασίες με luxury brands, όπως Omega και Loro Piana, ενώ έχει σχεδιάσει visual identities για Ricard, Martell, Artcurial, Lacoste και Hôtel de Crillon. Ακόμη, έχει διατελέσει art director στα περιοδικά GQ France, Intersection, BeauxArts, Liberation και στο Vanity Fair France, διδάσκει logo design στο Penninghen, IFM, SciencesPo Paris, και πραγματοποιεί συνέδρια και ομιλίες σε όλο τον κόσμο.
Πείτε μας για την πορεία σας, πώς ξεκίνησαν όλα, ποιο ήταν το σημείο εκκίνησης και πώς εξελίχθηκε η διαδρομή σας...
Σπούδασα γραφικές τέχνες στο Penninghen, ένα σχολείο με 5ετή πορεία στο Παρίσι, στα μέσα της δεκαετίας του '90. Στο τέλος του σχολικού μου project σχεδίασα το λογότυπο και μια γκάμα από boards για τη Rossignol, η οποία ήταν τότε ο χορηγός ενός διαγωνισμού snowboard. Αυτό το έργο ήταν η πρώτη μου πραγματική δουλειά, καθώς το πούλησα στη Rossignol, και με βοήθησε να ξεκινήσω μια καριέρα ως ανεξάρτητος επαγγελματίας. Από τότε δεν ήμουν ποτέ υπάλληλος οποιασδήποτε εταιρείας και ήμουν αρκετά τυχερός που ξεκίνησα το δικό μου στούντιο, το οποίο απασχολεί σήμερα περίπου 12 άτομα.
Τι νομίζετε ότι είναι αυτό που κάνει το έργο σας να ξεχωρίζει; Ποια είναι η σχεδιαστική σας προσέγγιση;
Στην πραγματικότητα προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου να μην ξεχωρίζει... Νομίζω ότι η γραφιστική δεν πρέπει γενικά να γίνει αντιληπτή, αλλά μάλλον να εξυπηρετεί τον εμπορικό της σκοπό, είτε για περιοδικά, αφίσες, λογότυπα, ή προϊόντα.
Πόσο μέρος της ζωής σας καταλαμβάνει το design;
Σαφώς αποτελεί ένα κεντρικό σημείο, καθώς δεν μπορώ να ταξιδέψω στο εξωτερικό χωρίς να δίνω περισσότερο προσοχή στις ταμπέλες των καταστημάτων από ότι στα τοπία. Στην Αθήνα, μου αρέσει να φωτογραφίζω τις vintage πινακίδες, ακόμη και τις πλαστικές από τη δεκαετία του '80, που βρίσκονται σε όλη την πόλη. Το Ελληνικό Αλφάβητο δημιουργεί μοναδικά γραφικά συστήματα. Ακολουθώ επίσης στο Instagram έναν ελληνικό λογαριασμό που διατηρεί ένα μεγάλο αρχείο των ελληνικών γραμμάτων, το @quickbrownfox.ath.
Πείτε μας για το Παρίσι, την πόλη στην οποία επιλέξατε να ζήσετε και να εργαστείτε. Τι είναι αυτό που σας προσφέρει και πώς είναι ένας Έλληνας να ξεχωρίζει σε μια ξένη χώρα.
Γεννήθηκα εδώ, από έναν Έλληνα πατέρα και μια Γαλλίδα μητέρα, και μεγάλωσα στα προάστια. Ο πατέρας μου, ο γλύπτης Φιλόλαος, αδελφός του φωτογράφου Τάκη Τλούπα, ήταν από τη Λάρισα και μετακόμισε στο Παρίσι το 1950 για να συνεχίσει την καριέρα του. Ωστόσο, από τη μέρα που γεννήθηκα είχαμε ένα σπίτι στο Πήλιο, και κάθε καλοκαίρι της ζωής μου περνούσα εκεί. Έτσι, στη Γαλλία, οι άνθρωποι με αποκαλούν Έλληνα, και στην Ελλάδα με αποκαλούν «o Γάλλος».
Η μαγική στιγμή έρχεται όταν ολοκληρωθεί ένα έργο... Τι νιώθετε και τι είναι αυτό που ξεχωρίζει;
Εξαρτάται. Με περιοδικά όταν σχεδιάζω ένα νέο τεύχος και έρχεται από το τυπογραφείο, είμαι πάντα απογοητευμένος και θέλω να κάνω το επόμενο καλύτερο. Με άλλα projects υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση, καθώς αποκτούν συχνότερα το σχήμα των αντικειμένων (σκι, πινακίδες, κεριά, κλπ...), και αν η παραγωγή πάει καλά, είναι τεράστια ικανοποίηση να βλέπουμε ένα σχέδιο να παίρνει τρεις διαστάσεις.
Υπάρχει όριο στη δημιουργικότητα;
Φυσικά όχι, καθώς απαντάμε συνεχώς σε νέες ερωτήσεις και απαιτήσεις. Και δεν υπάρχουν όρια στις ερωτήσεις!
Πείτε μας για τη συνεργασία σας με την Diptyque. Πώς προέκυψε και ποιες ήταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;
Όταν μου έδειξαν τις πλήρεις συλλογές τους και όλο το brand, με ρώτησαν «τι θέλετε να κάνετε για εμάς;». Και είπα, «Τίποτα». Η μάρκα τους είναι εξαιρετικά συνεκτική και όμορφη, αλλά πολύ μακριά από τις μινιμαλιστικές προτιμήσεις μου. Ωστόσο, στο τέλος μου ζήτησαν να φέρω το δικό μου «οπτικό σύμπαν» στην Diptyque και το μείγμα κατέληξε να λειτουργεί καλά νομίζω.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Δουλεύω σε πολλά έργα, αλλά δύο από αυτά ξεχωρίζουν: Έχω συνεργαστεί με κάποιους επιχειρηματίες κι εγκαινιάζουμε μια νέα εταιρεία νυχτερινών τρένων, ένα είδος διευρωπαϊκού boutique ξενοδοχείου. Και το άλλο έργο είναι ένα βιβλίο και μια έκθεση στο Musée des Arts Decoratifs για την ιστορία των λογότυπων, από τους προϊστορικούς χρόνους έως σήμερα, με φυσικά ένα κεφάλαιο για την αρχαία Ελλάδα και τα σύμβολα της.
Έχετε σχεδιάσει ποτέ ένα design item;
Προσπαθώ, όπως έκανε ο μπαμπάς μου, να σχεδιάζω τις καρέκλες των τραπεζιών στο σπίτι και το γραφείο μου. Όμως δεν έχουν όλες επιτυχία από την άποψη της άνεσης.
Περιγράψτε τον εαυτό σας με τρεις λέξεις.
Υπερδραστικός, μάταιος και περίεργος.
Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...
Φέτα. Kαθημερινά.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σας αντικείμενο; Κάτι που δεν αποχωρίζεστε ποτέ...
Φυσικά τα ποδήλατά μου! Ποδηλατώ σε οποιαδήποτε πόλη στον κόσμο που πηγαίνω.
Το αγαπημένο σας μουσείο και μια έκθεση που σας μάγεψε;
Λατρεύω το Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Έχασα την έκθεση Πικάσο/Αρχαιότητα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης!
Το πιο επικίνδυνο πράγμα που έχετε κάνει ποτέ...
Ολόκληρη η ζωή μου με skateboard και snowboard έφερε πολλά σπασμένα κόκαλα και διάσειση. Αρκετός κίνδυνος για μια ζωή.
Οι καλύτερες συμβουλές που σας έδωσαν ποτέ...
«Ποτέ να μην υποθέτω» από τον Dan Ross, τον συνεργάτη μου όταν ξεκίνησα το Intersection Magazine στο Λονδίνο.
Κάτι για το οποίο είστε περήφανος...
Η ζωή και η ενέργεια της μητέρας μου.
Μια τέλεια μέρα θα ξεκινήσει...
Με μια νόστιμη τυρόπιτα.
...Και θα τελειώσει
Με surf μέχρι το ηλιοβασίλεμα.
Info: www.yorgo.co
