Ανήκε στους Έλληνες δημιουργούς της Διασποράς, οι οποίοι καταφέρουν να μας χαρίζουν έμπνευση και θαυμασμό, χάρη στην ξεχωριστή και γνήσια δημιουργική τους ταυτότητα. Η διακεκριμένη ζωγράφος και γλύπτρια Σοφία Βάρη ήταν ένα πλάσμα με αντοχές και αγάπη για τη γοητευτική απλότητα της χώρας μας. Με τις πολυάριθμες εκθέσεις της σε κάθε γωνιά του κόσμου, μοιράστηκε τα πολύτιμα μυστικά της ψυχής της. Κοσμοπολίτισσα, αρχοντική και πάντα παραγωγική, έκανε τους λάτρεις της Τέχνης και όχι μόνο να επιθυμούν συνεχώς να γνωρίσουν την καλλιτεχνική της κουλτούρα. Πριν δεκαπέντε ημέρες μάλιστα, η ίδια εγκαινίασε μια περίτεχνη υπαίθρια έκθεση με έργα της που στη νέα Υόρκη σε συνεργασία με τη Nohra Haim Gallery και το Fund for Park Avenue.
Το μεσημέρι της Παρασκευής 5 Μαίου, τα νέα για την ίδια δεν θα συνέχιζαν να είναι το ίδιο ευχάριστα. Η είδηση του θανάτου της έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, σκορπώντας θλίψη και έντονη συγκίνηση. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η σπουδαία artist άφησε την τελευταία της πνοή σε νοσοκομείο του Μόντε Κάρλο μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Η σορός της θα μεταφερθεί από το Μόντε Κάρλο στο Παρίσι για αποτέφρωση και η τέφρα της θα «ταξιδέψει» με προορισμό τη βίλα που είχε στην ιδιοκτησία της μαζί με τον σύζυγό της, τον δημοφιλή Κολομβιανό καλλιτέχνη και γλύπτη Fernando Botero, στην Pietrasanta της Τοσκάνης.
Μια ζωή, λουσμένη στην αγάπη και στη δημιουργία
Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 από Έλληνα πατέρα και Ουγγαρέζα μητέρα. Σπούδασε στην Αγγλία και τη Γαλλία (École des Beaux-Arts, Παρίσι, 1958) όπου γνώρισε τα τότε νέα ρεύματα της γλυπτικής, τον κυβισμό και τον σουρεαλισμό. Το έργο της είναι μία αναζήτηση φόρμας και ισορροπίας, βαθιά επηρεασμένο από την κυκλαδική τέχνη, καθώς και την τέχνη των Μάγια, των αρχαίων Αιγυπτίων, των Ολμέκων και την μπαρόκ αισθητική. Τα ονόματα πολλών γλυπτών της προέρχονται από την ελληνική μυθολογία, ενώ το καλλιτεχνικό της όνομα, «Βάρη», είναι εμπνευσμένο από τον τόπο καταγωγής της. Από το 1976 ήταν παντρεμένη με τον γνωστό Κολομβιανό καλλιτέχνη Fernando Botero. Εκτός από τα μπρούτζινα γλυπτά, είναι γνωστή για τα κολλάζ και τα έργα της με λαδόχρωμα και ακουαρέλες, τα οποία συνδυάζουν αυστηρές γεωμετρικές γραμμές και αισθησιακές καμπύλες.
Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί παγκοσμίως σε πολυάριθμα μουσεία και γκαλερί, όπως το Palazzo Vecchio στη Φλωρεντία, το Palazzo Bricherassio στο Τορίνο, το Ludwig Museum στο Κόμπλεντς και το Pera Museum στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε χώρους, όπως η Piazza del Casino στο Μόντε Κάρλο και ο Ναός του Κομφούκιου στο Πεκίνο. Έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 100 προσωπικές εκθέσεις. Μέχρι τις τελευταίες της στιγμές ζούσε και εργαζόταν μεταξύ Ελλάδας, Παρισιού, Μονακό και Ιταλίας. Γλυπτά της βρίσκονται, μεταξύ άλλων, στο Παρίσι, τη Ρώμη, το Μόντε Κάρλο, τη Γενεύη και τη Μαδρίτη.
Το φως και η θάλασσα
Πάντα τη σαγήνευε το φως και η θάλασσα της Ελλάδας, στοιχεία με τις δικές τους ιδιαιτερότητες, τα οποία της έδιναν φτερά να προχωρήσει στη δημιουργική της διαδρομή, να περάσει με επιτυχία κάθε πίστα και να φτάσει στο τέρμα με ανοιχτά πανιά και ψηλά το κεφάλι. Κανείς δεν ξεχνά τη μνημειώδη έκθεσή της στη χώρα μας, με τον τίτλο "Φως και Αντιθέσεις", την οποία παρουσίασε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τον Σεπτέμβριο του 2018. Δεκαέξι ασπρόμαυρα γλυπτά μνημειακών διαστάσεων δέσποζαν, συνομιλώντας με το κτίριο του ΚΠΙΣΝ και το ελληνικό φως. Γεωμετρία, συμμετρία, αγάπη για ελευθερία και δυναμισμό, όλα τα στοιχεία που δόμησαν τη δική της φιλοσοφία...
Καλό ταξίδι στο φως σε μια γοητευτική ψυχή που ήξερε τι σημαίνει να αναπνέεις για την Τέχνη...
