Συχνά αναφερόμαστε στους Έλληνες της Διασποράς που μεγαλουργούν σε όλα τα επίπεδα. Πολυμήχανοι, εφευρετικοί και πολυτάλαντοι, βρίσκουν τον δικό τους προσωπικό δρόμο και ξεχωρίζουν, με ό,τι κι αν καταπιαστούν. Μία από τις εκτός συνόρων διακεκριμένες προσωπικότητες που διαθέτει η χώρα μας είναι και η γλύπτρια Σοφία Βάρη, εικαστικός με αξιόλογο στίγμα και πολυάριθμες εκθέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πριν λίγο καιρό επέστρεψε "καλλιτεχνικά" στην Ελλάδα, με την εξαιρετική έκθεση Φόρμες και Αντιθέσεις. Στο πλαίσιο αυτής και από την 1 Σεπτεμβρίου έως τις 7 Οκτωβρίου, δεκαέξι ασπρόμαυρα γλυπτά μνημειακών διαστάσεων δεσπόζουν στην Αγορά του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και συνομιλούν με το κτίριο του ΚΠΙΣΝ και το ελληνικό φως.
Τα δεκαέξι αυτά έργα αποτελούν την πιο ώριμη δουλειά της Σοφίας Βάρη, έχοντας δημιουργηθεί την τελευταία δεκαετία. Η ίδια βλέπει τον εαυτό της ως γλύπτρια που ζωγραφίζει και φτιάχνει κολλάζ, συνεπώς και η δουλειά της αναπτύσσεται γύρω από τα στοιχεία του φωτός και του όγκου. Εμπνέεται από τις καθαρές και απλές φόρμες της κυκλαδικής τέχνης και των Ολμέκων στο Μεξικό. Στα γλυπτά της μπορεί κανείς να διακρίνει το αρμονικό πάντρεμα των αντιθέσεων: βαρύ κι ελαφρύ, σταθερό και κινούμενο, φωτεινό και σκοτεινό, συμπαγές κι εύθραυστο, κάτι που εύκολα διαπιστώνει κανείς και στην έκθεση στο ΚΠΙΣΝ.
Για τη συγκεκριμένη έκθεση, η Βάρη κινήθηκε αποκλειστικά σε μία ασπρόμαυρη παλέτα, λόγω της γοητείας που της ασκεί το ελληνικό φως αλλά και της ιδιοσυγκρασίας του κτιρίου. Η γλύπτρια, αντιμέτωπη με ένα κτίριο μινιμαλιστικών, σχεδόν αυστηρών, αναλογιών, επιλέγει όγκους που μεταδίδουν μια αίσθηση αρμονίας - μια ισχυρή αλλά όχι δεσπόζουσα παρουσία. Όπως η ίδια εξηγεί: "Η ενσωμάτωση των μεγάλης κλίμακας γλυπτών μου στο περιβάλλον είναι πρωταρχικής σημασίας. Θέλω να φαίνονται σαν να ήταν εκεί πάντα."
Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 από Έλληνα πατέρα και Ουγγαρέζα μητέρα. Σπούδασε στην Αγγλία και τη Γαλλία (École des Beaux-Arts, Παρίσι, 1958) όπου γνώρισε τα τότε νέα ρεύματα της γλυπτικής, τον κυβισμό και τον σουρεαλισμό. Το έργο της είναι μία αναζήτηση φόρμας και ισορροπίας, βαθιά επηρεασμένο από την κυκλαδική τέχνη, καθώς και την τέχνη των Μάγια, των αρχαίων Αιγυπτίων, των Ολμέκων και την μπαρόκ αισθητική. Τα ονόματα πολλών γλυπτών της προέρχονται από την ελληνική μυθολογία, ενώ το καλλιτεχνικό της όνομα, «Βάρη», είναι εμπνευσμένο από τον τόπο καταγωγής της. Από το 1976 είναι παντρεμένη με τον γνωστό Κολομβιανό καλλιτέχνη Fernando Botero. Εκτός από τα μπρούτζινα γλυπτά, είναι γνωστή για τα κολλάζ και τα έργα της με λαδόχρωμα και ακουαρέλες, τα οποία συνδυάζουν αυστηρές γεωμετρικές γραμμές και αισθησιακές καμπύλες.
Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί παγκοσμίως σε πολυάριθμα μουσεία και γκαλερί, όπως το Palazzo Vecchio στη Φλωρεντία, το Palazzo Bricherassio στο Τορίνο, το Ludwig Museum στο Κόμπλεντς και το Pera Museum στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και σε χώρους, όπως η Piazza del Casino στο Μόντε Κάρλο και ο Ναός του Κομφούκιου στο Πεκίνο. Έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 100 προσωπικές εκθέσεις. Σήμερα ζει και εργάζεται μεταξύ Ελλάδας, Παρισιού, Μονακό και Ιταλίας. Γλυπτά της βρίσκονται, μεταξύ άλλων, στο Παρίσι, τη Ρώμη, το Μόντε Κάρλο, τη Γενεύη και τη Μαδρίτη.
Info: Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά έως τις 7 Οκτωβρίου (06.00-00.00). Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
