Στα ερείπια του Mas Geli, μιας παλιάς αγροικίας, από την οποία διατηρήθηκαν μόνο δύο προσόψεις και μερικοί χώροι με πέτρινους θόλους, υψώνεται αυτό το νέο σπίτι των H Arquitectes, το οποίο ερμηνεύει εκ νέου αξίες της τοπικής αρχιτεκτονικής χωρίς να αποκηρύσσει τη σύγχρονη πρόταση. 

Το έργο στοχεύει να είναι συνεπές με την τοποθεσία του, αναζητώντας την ενσωμάτωση της νέας αγροικίας στο εξαιρετικό τοπίο του Baix Empordà, μια συνέχεια αγροτικών περιοχών με τη μακρινή (αλλά σταθερή) παρουσία πατρογονικών αγροικιών τέλεια τοποθετημένων στο τοπίο.

Η μορφολογία της αρχικής αγροικίας καθόρισε τόσο τη δομική τυπολογία (μεγάλοι τοίχοι και οροφές) όσο και η χωρική οργάνωση της νέας κατοικίας, η οποία υιοθετεί ένα ορθογώνιο πλέγμα διαδοχικών δωματίων που διαμορφώνονται από φέροντες τοίχους, παχύ σκυρόδεμα και προϋπάρχουσα πέτρα. Η νέα στέγη, από κεραμίδια, που στηρίζεται σε ξύλινη κατασκευή ορατή στο εσωτερικό, ανακτά το αρχικό ύψος του κτιρίου και προς τις δύο πλαγιές, από βορρά προς νότο.

Εξωτερικά, οι δύο πέτρινες όψεις που έχουν μείνει σχεδόν ανέγγιχτες, βόρεια και ανατολικά, εδραιώνονται και αποκαθίστανται σεβόμενες τις αξίες τους και προστίθενται νέα ανοίγματα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα είναι τα παράθυρα της γκαλερί στον πρώτο όροφο με θέα στα νησιά των Μήδων. Νότια και δυτικά, ο όγκος ολοκληρώνεται με νέους κυκλώπειους τοίχους από σκυρόδεμα, στους οποίους περιλαμβάνονται οι πέτρες από τα ερείπια της αρχικής αγροικίας.

Στο εσωτερικό, η κουζίνα είναι ο πιο εμβληματικός και χαρακτηριστικός χώρος του σπιτιού. Ένα μεγάλο δωμάτιο (100m2) που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο, με θέα στα δυτικά, προς τον αμπελώνα, και ανοιχτό στον κήπο και τη λιμνούλα στα νότια. Ένας χώρος πολλαπλών χρήσεων ικανός να φιλοξενήσει διάφορες εκδηλώσεις γύρω από τη γαστρονομία (μεγάλα οικογενειακά και φιλικά γεύματα, ιδιωτικές γευσιγνωσίες κρασιών από το κτήμα κ.λπ.), ή απλώς να φιλοξενήσει κοινές καθημερινές οικογενειακές δραστηριότητες.

Προσαρτημένη στην κουζίνα, μια μεγάλη βεράντα σε σχήμα L είναι ενσωματωμένη στο σπίτι. Από τη βεράντα γίνεται ξεκάθαρη η ζωή του αγροκτήματος στην κοντινή γη και στη μακρινή περιοχή. Στα δυτικά συνδέει το σπίτι με τα αμπέλια, με φόντο το Pals. Στα νότια, ελέγχει τον ήλιο και επεκτείνει την κουζίνα, και τις δραστηριότητές της, προς τον ηλιόλουστο κήπο και την πισίνα.

Δύο χωρικές ακολουθίες, που τέμνονται στην κουζίνα, συνθέτουν όλες τις αξίες του έργου: η πρώτη, από νότο προς βορρά: ο ηλιόλουστος κήπος, η βεράντα, η κουζίνα, δύο δωμάτια, το νέο άνοιγμα και τέλος, πίσω από δέντρα, αμπέλια και υγροτόπους, το Montgrí. Η δεύτερη σειρά, από την ανατολή προς τη δύση, ξεκινά αφήνοντας πίσω τους Μήδους –και τη Μεσόγειο– και αντικρίζοντας την κύρια πρόσοψη της αρχικής αγροικίας, την παλιά πόρτα της εισόδου, το χολ, την κουζίνα, τη βεράντα, με θέα το εξαιρετικό ηλιοβασίλεμα.

Οι τοίχοι από σκυρόδεμα, εμποτισμένοι με αρλίτη (που τους προσδίδει μονωτική ικανότητα), όχι μόνο φέρνουν δομικά και αισθητικά χαρακτηριστικά στο σπίτι, αλλά και θερμική προστασία. Η αδράνεια που, μαζί με τα ελαχιστοποιημένα ανοίγματα και την κυρίαρχη μαζικότητα με λίγα ανοίγματα, διαμορφώνει ένα σχεδόν αυτόνομο κλιματικό εργαλείο, ωδή στην παράδοση των πατρογονικών αγροικιών.

Δείτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες!

Φωτογραφίες: Adrià Goula