Το Canopy House μοιάζει με τον ορισμό του «καταφυγίου». Σχεδιασμένο από το Studio MK27, το σπίτι όχι μόνο βρίσκεται σε μια γαλήνια εξοχή, αλλά και μέσα στο Ατλαντικό Δάσος της νοτιοανατολικής Βραζιλίας, και μοιάζει εξαφανισμένο μέσα στα φυλλώματα. Το πυκνό πέπλο πράσινο τριγύρω του το καθιστά διακριτικό και απομονωμένο, παρόλο που η τοποθεσία απέχει περίπου πέντε λεπτά από την παραλία και δύο ώρες με το αυτοκίνητο από το κέντρο του São Paulo. Το έργο αποτέλεσε ανάθεση από έναν πελάτη που ήθελε μια ιδιωτική απόδραση για να επαναφορτιστεί, να συνδεθεί με τη φύση και να συναντήσει την οικογένειά του. Τώρα είναι μια εξοχική κατοικία που επισκέπτονται συχνά οι πελάτες - ένα ζευγάρι με τρία παιδιά κι εγγόνια.

Όπως είναι φυσικό, το οικόπεδο ήταν το κλειδί για τον σχεδιασμό της κατοικίας. «Αυτού του είδους τα έργα είναι πάντα πολύ δύσκολα», εξηγεί ο ιδρυτής του studio Marcio Kogan, ο οποίος έχει διευθύνει και στο παρελθόν έργα μέσα στο τροπικό δάσος, όπως το Casa Azul. «Οι Αρχές σε αφήνουν να σχεδιάσεις μόνο σε ένα μέρος του οικοπέδου. 

Είναι μια χειρουργική διαδικασία. Αλλά είναι υπέροχο γιατί περιβάλλεσαι από δέντρα». Ο αρχιτέκτονας εργάστηκε σε αυτό το έργο μαζί με τους Marcio Tanaka, Regiane Leão και Gustavo Ramos του Studio MK27 και την Diana Radomysler, η οποία είναι επικεφαλής του τμήματος εσωτερικού σχεδιασμού του studio. Η ίδια προσθέτει: «Ήταν επίσης πολύ δύσκολο από κατασκευαστική άποψη». Για να μη χρειαστεί να σκάψουν εκτεταμένα θεμέλια και για να σεβαστούν το υπάρχον περιβάλλον, η ομάδα αποφάσισε να σηκώσει το σπίτι πάνω σε τσιμεντένιες κολώνες.

Ως αποτέλεσμα, το ισόγειο έχει σχετικά μικρό εμβαδόν και αποτελείται κυρίως από κάποιους χώρους εξυπηρέτησης και αποθήκευσης, καθώς και από ένα σαλόνι στο ύπαιθρο που προσφέρει μια καθηλωτική εμπειρία του δάσους. Στον πρώτο όροφο, πέντε υπνοδωμάτια και μια αίθουσα τηλεόρασης είναι τοποθετημένα στη σειρά και ανοίγουν σε ένα μεγάλο μπαλκόνι επιπλωμένο με τρεις άνετες αιώρες. Στην κορυφή, ο κύριος χώρος διαβίωσης είναι μισός ανοιχτός στα στοιχεία της φύσης και μισός κλειστός, αλλά πλήρως συνδεδεμένος με τη φύση μέσω των μεγάλων υαλοπινάκων. Αυτή η εκτεταμένη βεράντα προσφέρει μια τέλεια θέα και μια ματιά στη θάλασσα.

Σε κάθε όροφο, υπαίθριοι χώροι διασπούν το εσωτερικό - με τη μορφή βεράντας, κήπων, διαδρόμων και μιας σειράς γλυπτών κυκλικών κλιμάκων. «Ήταν ένα σημαντικό μέρος της ιδέας», επισημαίνει η αρχιτεκτονική ομάδα. «Οι εσωτερικοί χώροι συνδέονται πάντα με έναν υπαίθριο χώρο, όπως το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου. 

Οι αιώρες, οι οποίες παράγονται από τοπικούς τεχνίτες στην Paraíba, στη βορειοανατολική Βραζιλία, για την τοπική μάρκα Santa Luzia, δημιουργούν αυτόν τον χώρο περισυλλογής», λέει ο Ramos. Η βεράντα που συνδέει όλα τα υπνοδωμάτια είναι, επίσης, ο κύριος χώρος κυκλοφορίας μεταξύ αυτών και των χώρων διαβίωσης. «Έτσι, για να φτάσει κανείς στα υπνοδωμάτια από το σαλόνι, πρέπει να βγει έξω». εξηγεί ο Kogan. «Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν πάντα να ακούν τον ήχο των πουλιών, τον άνεμο μέσα από τα δέντρα και τη βροχή», προσθέτει ο Ramos.

Οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν ακόμα μια διάτρητη κατασκευή αερισμού για το έργο. Αποτελεί τον μακρύ πλευρικό τοίχο του πρώτου ορόφου, προσφέροντας μια ακόμα δυνατότητα σύνδεσης με το περιβάλλον, ενώ παράλληλα βοηθάει στον φυσικό αερισμό. Η αρκετά περιορισμένη παλέτα υλικών (σκυρόδεμα, ξυλεία από πεύκο της Νότιας Αμερικής και πέτρα βασάλτη) δημιουργεί μια μινιμαλιστική εσωτερική γλώσσα που δεν υποβαθμίζει το θέαμα της φύσης έξω. Παρόλα αυτά, οι αρχιτέκτονες φρόντισαν να διακρίνουν τις εσωτερικές κι εξωτερικές επιφάνειες, με την πρώτη να έχει μια πιο μαλακή, ζεστή αίσθηση, πιο κατάλληλη για έναν οικιακό χώρο.

Το Canopy House είναι ένα σπίτι που ανήκει εξ ολοκλήρου στον τόπο του με περισσότερους από έναν τρόπους. Είναι ένα καταφύγιο που ορίζεται από το άνοιγμά του προς τη φύση - κάτι που οι πελάτες ήθελαν να καθιερώσουν από την αρχή, αλλά και κάτι που ο Kogan θυμάται με αγάπη από την εμπειρία του εκεί.

Φωτογραφίες: Fernando Guerra, Wallpaper