Ο Νίκος Κοντοσταυλάκης γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1983. Σπούδασε Μηχανολογία και έπειτα παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας στην σχολή Focus της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. To 2010 διακρίθηκε με τον τίτλο «Young Greek Photographer» στο διεθνές φεστιβάλ APhf 2010. Τα έργα του εκτέθηκαν επίσης στον διακεκριμένο χώρο τέχνης, Agora Gallery, στη Νέα Υόρκη. Δουλειά του Έχει δημοσιευθεί στο «Portraiture of Humanity», μια πρωτοβουλία του British Journal of Photography και Magnum Photos. Ο ίδιος έχει δημιουργήσει έναν καινούριο, προσωπικό κόσμο με τις φωτογραφίες του, που χαρακτηρίζονται πάντα από ατμοσφαιρική διάθεση κάτι που αναδεικνύεται ιδανικά στην interior + αρχιτεκτονική φωτογραφία. Ανάμεσα στα πάνω από 20 διεθνή βραβεία που έχει πάρει, πιο πρόσφατο είναι το πρώτο βραβείο στο Hotel Design Awards του 100% Hotelshow για την καλύτερη φωτογράφιση σε χώρους ξενοδοχείων.
Πότε ήταν η πρώτη σας επαφή με τη φωτογραφία;
Στην εφηβεία μου όταν αγόρασα μία αναλογική μηχανή και με αυτή φωτογράφιζα ό,τι μου κέντριζε το ενδιαφέρον. Ήταν για μένα ένα δυνατό μέσο έκφρασης, ένα μέσο για να δημιουργήσω και να αποδώσω τις δικές μου ιστορίες. Παρακολούθησα μαθήματα φωτογραφίας και συμμετείχα ενεργά, κατά την περίοδο που ήμουν φοιτητής, στη «Φωτοδίοδο», με τον Αλέξανδρο Βρεττάκο, καθώς και μαθήματα στην ιδιωτική σχολή Focus, στην Αθήνα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ταξιδεύει συχνά στα Βόρεια, δουλεύοντας πάνω σε ένα πρότζεκτ γύρω από το πώς ο χειμώνας μεταμορφώνει τα τοπία δημιουργώντας μια αίσθηση μελαγχολίας που σε βοηθάει καλύτερα να ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Νομίζω ότι αυτό ήταν και το σημείο εκκίνησης.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας θέμα για να φωτογραφίζετε;
Προσπαθώ να έχω μια αγνή μάτια για το θέμα μου, είτε αυτό είναι ένα αρχιτεκτονικό έργο, είτε ένα προϊόν είτε ακόμα κάτι πιο προσωπικό. Μου αρέσουν τα αρχιτεκτονικά πρότζεκτ γιατί πίσω από αυτό υπάρχει δημιουργία. Ο αρχιτέκτονας δεν ικανοποιεί μόνο την ανθρώπινη ανάγκη στο χώρο, δεν καλύπτει μόνο τις λειτουργικές μας ανάγκες αλλά και τις αισθητικές. Όπως και το interior design είναι πρωτίστως τέχνες, μέσα έκφρασης και τα έργα τους είναι ένας είδος κληρονομιάς στο αύριο. Γι' αυτό και δεν θα έλεγα ότι κάνω «απλή» καταγραφή ενός αρχιτεκτονικού ή σχεδιαστικού έργου γιατί, στην ουσία, δεν είναι ο σκοπός του φωτογράφου αυτός. Η αρχιτεκτονική συνδυάζει την τέχνη και την επιστήμη, εξιτάροντας την δημιουργικότητά μας.
Tι είναι αυτό που κάνει μια φωτογραφία να ξεχωρίζει;
Κάθε χώρος έχει τη δική του ταυτότητα και η απόπειρα απόδοσης του χαρακτήρα του είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα. Σκοπός μου είναι ο παρατηρητής της εικόνας να νιώσει την αύρα κάθε χώρου και να συγκινηθεί αισθητικά από αυτήν. Επίσης, πολλές φορές επιλέγω να αφηγηθώ στο θεατή μια ιστορία ώστε να του δώσω την αφορμή να φανταστεί και ο ίδιος τις δικές του ιστορίες εκεί.
Ποιες θα χαρακτηρίζατε ως τις πιο σημαντικές στιγμές στην καριέρα σας;
Δεν ορίζονται μόνο χρονικά, ως γεγονότα. Σημαντικότερα ορόσημα θεωρώ τις γνωριμίες και συναναστροφές με ανθρώπους που έχουν να σου προσφέρουν πολλά και από αυτούς μαθαίνεις, επηρεάζεσαι και μέσω της επαφής μαζί τους, εξελίσσεσαι, βελτιώνεσαι, γίνεσαι καλύτερος. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο φωτογράφος και κινηματογραφιστής, Διονύσης Κιτσίκης. Η συνεργασία, η συναναστροφή και η φιλία μαζί του τα τελευταία χρόνια με έμαθαν πολλά. Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ανθρώπους που διευρύνουν το πνεύμα σου, σου ανοίγουν ενδεχομένως νέους δρόμους και σε βοηθούν να πας μπροστά, να εξελιχθείς ως άνθρωπος και επαγγελματίας.
Τι ρόλο παίζει ο αυθορμητισμός στη ζωή σας;
Με χαρακτηρίζει, ρωτήστε στους συνεργάτες μου τι περνάνε συχνά εξαιτίας του! Η φωτογραφία είναι ένα σύνολο πολλών πραγμάτων και μέσα σε αυτά είναι η παρόρμηση και ο αυθορμητισμός, όπως είναι και η μετέπειτα επεξεργασία την οποία μάλιστα θεωρώ πολύ σημαντική. Είναι το τελευταίο λιθαράκι που θα αποδώσει το χαρακτήρα που θέλεις.
Τι αγαπάτε περισσότερο στη δουλειά σας;
Αγαπώ την καλή φωτογραφία... την καλή συνεργασία και το καλό θέμα. Δεν ξεχωρίζω όταν φωτογραφίζω τοπίο, πρόσωπο ή αντικείμενο, κανένα από αυτά τα τρία. Ακόμη και ένα θεωρητικά «άψυχο» θέμα μπορεί να ζωντανέψει μέσα από μια φωτογραφία, μέσα από την οπτική του φωτογράφου, και να πυροδοτήσει ένα πλήθος από συναισθήματα στο θεατή.
Έχετε κάποιο dream project;
Εδώ και αρκετά χρόνια τρέχω ένα πρότζεκτ απόλυτα προσωπικό, με πρωταγωνιστές το φως και τον άνθρωπο. Δεν μπορώ να πω περισσότερα προς το παρόν, αυτό που μπορώ σίγουρα να πω είναι πως πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω συνηθίσει έως τώρα και τελικά εξελίσσεται σε κάτι πολύ ενδιαφέρον. Απαιτεί πολλή δουλειά, νέες προσεγγίσεις και συνεργασίες. Νιώθω τυχερός που έχω γνωρίσει τους κατάλληλους ανθρώπους, με τους οποίους συνεργαζόμαστε με τρόπο που γεννά νέες ιδέες. Προχωράμε μαζί σε νέους δρόμους και αυτό από μόνο του είναι και το επόμενο βήμα μου.
Ποιοι είναι οι φωτογράφοι που θαυμάζετε;
Είναι πολλοί και θα μας έπαιρνε πολύ χρόνο να αναφέρω τον καθένα ξεχωριστά και τους λόγους που θαυμάζω το έργο τους. Θα ήθελα όμως να αναφέρω τον πρώτο, που με στιγμάτισε και καθόρισε εν μέρει το ύφος μου. Είναι ο Tσέχος Josef Sudek. Λυρικός, σκοτεινός, ατμοσφαιρικός, εσωτερικός και ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος φωτογράφος.
Η φωτογραφία σήμερα...
έχει γίνει προσιτή για τον περισσότερο κόσμο. Εξάλλου με τα σύγχρονα κινητά που είναι πολύ ικανά δίνεται σε πολλούς η ευκαιρία να ασχοληθούν με τη φωτογραφία, μια άνεση που δεν υπήρχε παλιότερα. Σήμερα πλέον κατακλυζόμαστε από φωτογραφίες, καλές και κακές. Το να μπορείς να βγάλεις μια φωτογραφία με ένα καλό κινητό λόγου χάρη δεν είναι δύσκολο. Το δύσκολο και το σημαντικό είναι να ξέρουμε να τις φιλτράρουμε, να ξεχωρίζουμε ποιες όντως αποδίδουν αυτό που έχουμε να πούμε, τι θέλουμε να εκφράσουμε.
Ποιος είναι ο ορισμός για εσάς;
Δύσκολη ερώτηση! Πολλά ορίζουν την ομορφιά αλλά θεωρώ ότι πραγματικά όμορφο είναι η εσωτερική ομορφιά της ψυχής και των συναισθημάτων, τα μοναδικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, ενός αντικειμένου. Η διαφορετικότητά του.
Info: www.anima-vision.com
