Για τη γυναίκα που συχνά ξεχνά τον εαυτό της, για τις ενοχές που τη συνοδεύουν και για την ομορφιά της αποδοχής μιλά, μεταξύ άλλων, το καινούριο βιβλίο του ψυχολόγου και συγγραφέα, Ελευθέριου Ελευθεριάδη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός με τίτλο «Είσαι και γυναίκα». Συνομιλώντας μαζί του, καταλάβαμε τι σημαίνει αυτό το «και», τι κουβαλά από πίσω του και τι τον έκανε να γράψει αυτές τις γραμμές. Παράλληλα, ο ίδιος μας «ξεναγεί» στη δική του Θεσσαλονίκη και αποκαλύπτει όλα όσα αγαπά σε αυτήν την πόλη.

Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα...

Τι σας ώθησε να γράψετε το «Είσαι και γυναίκα»; Ποια εσωτερική ή κοινωνική ανάγκη σάς έκανε να στραφείτε στη γυναίκα ως κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου;

Νομίζω πως είναι κάτι που ήρθε εντελώς φυσικά. Αβίαστα. Είναι αποτέλεσμα χιλιάδων ωρών, που έχω περάσει στο «ντιβάνι» μέχρι σήμερα συζητώντας με γυναίκες.

Στο βιβλίο σας φαίνεται να τονίζετε τη φράση «είσαι και γυναίκα», όχι απλώς «μόνο γυναίκα». Τι σημαίνει για εσάς αυτό το «και»; Τι θέλετε να θυμίσετε ή να αναδείξετε μέσα από αυτό;

Το γεγονός ότι η γυναίκα τείνει να αναλαμβάνει χίλιους ρόλους σήμερα, όπως εκείνο της μητέρας, της εργαζόμενης, της συζύγου αλλά ξεχνάει μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα και το τρέξιμο τον ίδιο της τον εαυτό.

Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η μεγαλύτερη ψυχική πρόκληση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι γυναίκες και πώς καταφέρνει να ισορροπεί με επιτυχία ανάμεσα στους πολλαπλούς ρόλους που η κοινωνία επιβάλλει;

Οι τύψεις... Τύψεις, εάν ξεκουραστεί. Τύψεις, εάν κάτι δεν καταφέρει. Τύψεις, αν δεν προλάβει κάτι από τα πολλά… Και όχι, δεν τα καταφέρνει πάντα. Και αυτό είναι εντάξει. Είναι φυσιολογικό, είναι υγιές.

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο βιβλίο σας μέχρι στιγμής και, αντίστοιχα, ποιο έχει «αγκαλιάσει» περισσότερο το αναγνωστικό κοινό;

Το «Πες μου ένα λόγο για να ζω» από τις Εκδόσεις Εν Πλω και η «Μικρή Ανάσα» από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Το αναγνωστικό κοινό έχει αγκαλιάσει όλα τα βιβλία μας, αλλά σε επίπεδο αριθμών θα έλεγα το «Όλα είναι σκέψεις» από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

«Όλα μου τα βιβλία είναι καρπός των ιστοριών των ανθρώπων, με τους οποίους έρχομαι σε επαφή»

Ποια είναι η αγαπημένη σας γειτονιά στη Θεσσαλονίκη;

Μελενίκου. Κέντρο. Φοιτητικά.

Tι είναι αυτό που λίγοι γνωρίζουν γι' αυτήν;

Ό,τι ποτέ δεν κοιμάται!

Ένα spot για φαγητό που μόνο λίγοι έχουν ανακαλύψει;

Το Τσιρ-Τσιρ Μεζέ στην Ερμού, παρέα με τον Ιωσήφ, την Τζούλια και όλα τα παιδιά που σε κάνουν να νιώθεις τόσο οικεία.

Κάτι που καμιά άλλη πόλη δεν έχει;

Τον πολιούχο της, τον Άγιο Δημήτριο.

Ένας δρόμος/μια γειτονιά όπου ο χρόνος μοιάζει σαν να σταματά;

Η Άνω Πόλη, με τη μοναδική της ατμόσφαιρα, δίνει αυτήν την αίσθηση που πουθενά αλλού δε συναντάς.

Πού έχετε ζήσει τα καλύτερα parties;

Στο φοιτητικό μου σπίτι στη Μελενίκου, και στο «Αστικό Πανηγύρι» στο WE με την Εβρίτικη Ζυγιά, το οποίο γίνεται κάθε χρόνο.

Είναι μεσάνυχτα σε μια πόλη άδεια. Πού σας αρέσει να περπατάτε;

Στο κέντρο... Οπουδήποτε στο κέντρο.

Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζετε εδώ;

Δεν είναι χώρος Τέχνης, θα αναφερθώ στην εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας στο κέντρο, που είναι και το αγαπημένο που κτίσμα στην πόλη. Με ηρεμούν απίστευτα οι Αγιογραφίες της. Όταν ξεκλέβω λίγο χρόνο, πηγαίνω και κάθομαι εκεί για να αποφορτιστώ.

Πού θα ξεναγούσατε έναν γνωστό σας από άλλη πόλη;

Στον Άγιο Δημήτριο, στη Ροτόντα, στην Αριστοτέλους, στην Αγίας Σοφίας και στην παραλία. Μετά θα πηγαίναμε στα Κάστρα και στο Πανόραμα, στο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τέλος, επιστροφή στο κέντρο για τσίπουρο στον Ιωσήφ στο Τσιρ-τσιρ.

Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη, αν δε δοκιμάσει…

Τερκενλή!

Αν η Θεσσαλονίκη ήταν ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα τραγούδι, θα είχε τίτλο…

«Πόλη ερωτική & ερωτεύσιμη». Κι αν ήταν τραγούδι, θα το ερμήνευε η Χάρις Αλεξίου.

Ένας άνθρωπος που με τον τρόπο του έχει αλλάξει τα δεδομένα στην πόλη;

Πιστεύω ότι ο νέος Μητροπολίτης έχει τεράστια δυναμική.

Φθινοπωρινό πρωινό Κυριακής στη Θεσσαλονίκη… Πού επιλέγετε να το περάσετε;

Στον Άη-Γιώργη στη Ροτόντα, και μετά στην παραλία για καφέ και φαγητό.