Έτσι όπως προβάλλει με τα 115 καταπράσινα κι ανθισμένα μέτρα της, σαν μια μικρή, πολύχρωμη ζούγκλα ανάμεσα στη συνηθισμένη εικόνα των κτιρίων με τις καθαρές γεωμετρικές φόρμες από μπετόν, ατσάλι και γυαλί, η Rainbow Tree πολυκατοικία τραβάει την προσοχή. Η ασυνήθιστη όψη της σου ψιθυρίζει ότι κάτι άλλο συμβαίνει εδώ, «κάτι μυστικό, κάτι πλούσιο και παράξενο», που λέει και ο Σαββόπουλος στο «Περιβόλι του τρελού». Όντως, αυτό το εντελώς ασυνήθιστο very green project του, πρωτοπόρου στον βιοκλιματικό αειφόρο σχεδιασμό, γάλλου αρχιτέκτονα Vincent Callebaut, στο Cebu των Φιλιππίνων -μία από τις 66 νέες “Creative Cities” που ξεχώρισε η UNESCO τον Οκτώβριο του 2019, εν προκειμένω για τις καινοτομίες της στο design, τη μόδα, την αρχιτεκτονική και την παραγωγή οικοευαίσθητων επίπλων-, κρύβει πολλούς μη ορατούς νεωτερισμούς.

Πρόκειται, λοιπόν, για ένα πρωτοποριακό κτίριο 32 ορόφων, κατασκευασμένο από ξύλο(!), έναν οργανικό πύργο παθητικής βιοκλιματικής λογικής, με προχωρημένες τεχνολογίες εξασφάλισης ανανεώσιμης ενέργειας. Δομημένο με τη νεωτεριστική τεχνική της σταυρωτής επικολλητής ξυλείας, που αποτελεί την τελευταία λέξη της οικολογικής μόδας στην οικοδόμηση, έχει αρνητικό ενεργειακό αποτύπωμα εν συγκρίσει με τις κλασικές μεθόδους! Κάτι που ενισχύεται από τα 30.000 φυτά και τροπικά δέντρα που είναι φυτεμένα στα μπαλκόνια του και λειτουργούν ως φυσικό air condition, απορροφώντας ετησίως 150 τόνους CO₂, που τους μετατρέπουν σε οξυγόνο. Mερικές ορατές και μη λεπτομέρειες; Από τη μία αυτά τα φυτά δίνουν μια απίθανη πολυχρωμία -ροζ, μοβ, κόκκινο, πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί- στην όψη του κτιρίου, από την άλλη, παράγουν 25 τόνους φρούτων και λαχανικών, τα οποία διατίθενται για κατανάλωση στους ενοίκους των 300 διαμερισμάτων!

Στη ραχοκοκαλιά του κτιρίου βρίσκεται ένας ξύλινος πυρήνας στήριξης και γύρω του κρέμονται σαν συρτάρια τα πατώματα και τα μπαλκόνια, ενώ ο χώρος ανάμεσά τους παραμένει ελεύθερος, χωρίς περιορισμούς από τοίχους και κολόνες, για να διαμορφωθεί το τελικό ντιζάιν από τους ιδιοκτήτες. Το ασημί-μαύρο χρώμα των μπαλκονιών δημιουργήθηκε με την πανάρχαια γιαπωνέζικη τεχνική Shou-Sugi-Ban, που θέλει την επιφάνεια του κέδρου να καίγεται, καταλήγοντας να γίνει σούπερ ανθεκτική στη φωτιά, αλλά και το σαράκι.

Σχεδιασμένο με παθητική βιοκλιματική λογική, εκτός από τη διπλή μόνωσή του με καλάμια, κάνναβη και χαρτοβάμβακα, αξιοποιεί την εξατμοδιαπνοή των χιλιάδων φυτών, για να κατεβάσει τη θερμοκρασία του κτιρίου κατά 2^ο - 5^ο C. Επιπροσθέτως, σε κάθε όροφο υπάρχουν καμινάδες, που μέσω κεντρικού αγωγού οδηγούν τον ζεστό αέρα της ατμόσφαιρας στα ψυχρά έγκατα κάτω από τα θεμέλια και τον διαχέουν σε μια θερμοκρασία της τάξης των 22^ο C μέσα στα διαμερίσματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο κτίριο υπάρχει μια φάρμα εκτροφής ψαριών, που δίνει παραγωγή 2,5 τόνων τον χρόνο, λειτουργώντας με την κυκλική αειφόρα τεχνική των aquaponics, η οποία συνδυάζει την ιχθυοκαλλιέργεια με την καλλιέργεια των φυτών. Την ενεργειακή αυτονομία του κτιρίου εξασφαλίζουν ηλιακά πάνελ και 16 ανεμοτουρμπίνες μαγνητικής αιώρησης. Το ότι το κτίριο διαθέτει εστιατόριο, spa, γυμναστήριο και πισίνα είναι απλή λεπτομέρεια.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ IOYNIOY 2021