Αν υπάρχει μια πόλη που έχει ταχθεί συνωμοτικά και την ίδια στιγμή πολύ υπεύθυνα στο να σε πείσει να φας ένα γλυκό, δεν είναι άλλη από τη Θεσσαλονίκη. Αιώνια ερωμένη του, το αποθεώνει και του δίνει ώθηση και θέση περιωπής στη γαστρονομία της. Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν το «σουβενίρ» που παράγει με την ίδια τέχνη και με την ίδια αφθονία εξίσου σταθερά. Άξιος εκπρόσωπος αυτής της φιλοσοφίας είναι και ο Μίλτος, ένα από τα διαχρονικότερα ζαχαροπλαστεία της πόλης, που έχει καταφέρει να αντέξει στον χρόνο και να πολλαπλασιαστεί, διατηρώντας άθικτες τις αξίες του. Κρέμες πολίτικες, με μπόλικη βανίλια, μυρωδιά από τσουρέκι φρέσκο που μόλις βγήκε από τον φούρνο, μπεζέδες αέρινοι, τρίγωνα και άλλα σιροπιαστά, αρμενοβίλ, πίτες χρυσαφένιες, τραγανές με υπέροχη γέμιση κι ένα σωρό από κυμπάρικα γλυκά, που ενώνουν τα νήματα με μια παράδοση πληθωρική και γευστικά σπουδαία.
Το όνομά του αποτελεί κομμάτι άρρηκτο της πόλης όταν αναφέρεται κανείς στο κεφάλαιο «γλυκό», ασχέτως που τα τελευταία χρόνια έχει μπει δυναμικά και σε άλλων ειδών υπηρεσίες και προϊόντα. Συναντήσαμε λοιπόν τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από την επιχείρηση, και κάναμε μια ωραία κουβέντα που καλύπτει την ιστορία τους από το χθες στο σήμερα. Κάπου στο ενδιάμεσο, δοκιμάσαμε μερικά από τα πιο νόστιμα γλυκά και αλμυρά τους, και μιλήσαμε με τους ανθρώπους της παραγωγής για τέχνη, στοιχήματα και πρώτες ύλες.
Η γοητεία του χθες
Οι παλιοί, ίσως θυμάστε ή έχετε ακούσει για το πρώτο ζαχαροπλαστείο- εργαστήριο Μίλτος στο νούμερο 180 της Δελφών το 1976. Ήταν το πρώτο «παιδί» του Μίλτου Βαγγέλη. Του Βενιαμίν της οικογένειας και του ζαχαροπλάστη που έμαθε την τέχνη στο εργαστήριο του κ. Αργυρόπουλου. Μαζί με τον αδερφό του Απόστολο σήκωσαν μανίκια και ξεκίνησαν να γράφουν την ιστορία τους. Οι υπάλληλοι ήταν τότε δύο αλλά η προσωπική εργασία τεράστια, κι αυτό γιατί σχεδόν ότι παραγόταν ήταν για ημερήσια πώληση. Κάπως έτσι αρχίζει να μπαινοβγαίνει κόσμος πολύς, που άκουγε πως εδώ φτιάχνονται ωραία γλυκά. Τι μπορεί να πολλαπλασιάσει τα νούμερα της παραγωγής; Δεν είναι κρυφή η συνταγή, όλοι το γνωρίζουμε. Δύο τα συστατικά: φρέσκα υλικά άριστης ποιότητας και ένας ιδιαίτερος χειροποίητος τρόπος που δουλεύουν τα χέρια.Στη συνέχεια έρχεται και ο τρίτος αδελφός της οικογένειας και τα ζαχαροπλαστεία Μίλτος αποκτούν το 1984 το δεύτερο μαγαζί. Οι ανάγκες της παραγωγής όμως οδηγούν σε μεγαλύτερο εργαστήριο και φτιάχνεται μία μονάδα εντός πόλης. Από πίσω εργαστήριο και μπροστά το τρίτο κατάστημα. Ο καιρός περνάει γρήγορα και το 1989 δεν αργεί να έρθει φέρνοντας και τα πρώτα βήματα σε είδη δώρων, καλάθια και μικρά catering. Οι ανάγκες συνεχώς ανεβαίνουν και το 2000 η Μίλτος μετακομίζει σε ένα εργοστάσιο 5000 τ.μ. Και κάπως έτσι ξεκινούν να μπαίνουν άλλοι ρυθμοί και να ανεβαίνει ο πήχης στις προσδοκίες κυρίως των ίδιων των ανθρώπων που δουλεύουν μέσα. Τα στοιχήματα πολλά, αλλά από ότι φαίνεται το άνοιγμα αυτό βρήκε τον δρόμο του.
Η νέα εποχή
Τη στιγμή που τους επισκεφτήκαμε η εταιρεία απαριθμεί 170 άτομα σε προσωπικό. Θα τη χαρακτηρίσω όμως ακριβώς όπως της αρμόζει, αλλά και όπως ισχύει, ανεξάρτητα από τους αριθμούς και την εξέλιξη. Είναι μία «αμιγώς οικογενειακή επιχείρηση», κι αν μιλήσετε με τους ανθρώπους της και δείτε πώς δουλεύουν θα καταλάβετε ότι διατηρεί ακόμη και σήμερα τον χειροποίητο τρόπο παραγωγής προϊόντων. Και ιδίως τις εποχές που διανύουμε, η πρόκληση όταν έχεις ένα τέτοιο όνομα πίσω σου είναι να μη ρίξεις την ποιότητα. Η άριστη πρώτη ύλη είναι το δυνατό σου χαρτί. Μετά έρχεται η τέχνη.Το 2012 ανοίγει και το γνωστό κατάστημα της Τσιμισκή και εκεί μπαίνουν πιο έντονα τα καινούργια προϊόντα, τα φρέσκα σάντουιτς, οι σαλάτες, ο καφές. Τέσσερα χρόνια μετά, Μίλτος κλείνει 40 χρόνια στην αγορά και μαζί με αυτά έρχεται και η απόφαση του να περάσει σε ένα rebranding και έτσι φτιάχνει το πιο ολοκληρωμένο e-shop που θα μπορούσε να έχει σχεδιάσει. Αυτό αποτελεί ουσιαστικά το 11ο κατάστημα χωρίς να υπάρχει φυσική παρουσία. Αυτό που δε γνωρίζαμε και μας έκανε εντύπωση είναι το ότι μπορείς να παραγγείλεις τα πάντα. Μα πραγματικά τα πάντα. Πλέον, η νέα γενιά έχει μπει ενεργά στη δουλειά και ο καθένας τρέχει το κομμάτι του. Από την παραγωγή και το marketing—πωλήσεις έως το catering, με γενικό Διευθυντή τον Αντώνη Βαγγέλη.
Μια γεύση «εκ των έσω»
Όταν κάναμε το πρώτο βήμα και αφήσαμε τα περί ιστορίας, για λίγο στην άκρη, αποφασίσαμε να περάσουμε την πόρτα του εργαστηρίου. Ένα ντελίριο από εικόνες και μυρωδιές άρχισε να μας «εμπαίζει». Έκσταση για ταγμένους γλυκατζήδες και όχι μόνο. Το μάτι χαίρεται εδώ μέσα. Βλέπεις τις ζύμες από τις πίτες να ανοίγουν με τέτοια ευκολία από χέρια, που νομίζεις ότι μπορούν πλέον και λειτουργούν και με κλειστά τα μάτια. Βλέπεις όμως και κάτι τσουρέκια αφράτα να φουρνίζονται και θες να σπάσεις ένα κομμάτι χωρίς δεύτερες σκέψεις και πριν καν τρέξει η σοκολάτα γάλακτος επάνω.Φρέσκα βούτυρα να ρέουν στα γλυκά, φέτα και κατσικίσιο τυρί να γεμίζει τις χωριάτικες πίτες, ελαιόλαδο στους πάγκους, και γενικά ό,τι καλύτερο υπάρχει στην αγορά. Το κεφάλαιο προμηθευτές είναι ένας ακόμη κανόνας που δε σπάει εδώ εύκολα. Η σχέση τους κρατάει εδώ και 40 χρόνια. Αν δοκιμάσεις μερικές από τις πρώτες ύλες δε χρειάζεται να είσαι ειδήμονας για να το καταλάβεις.Και επειδή είναι μια περίοδος που οι φούρνοι δούλευαν και συνεχίζουν να δουλεύουν σε υπερωρία, κάναμε μια έφοδο την ώρα που ετοιμάζονταν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά και το αποτέλεσμα δικαίωσε. Είδαμε όλη την ιεροτελεστία που ακολουθεί ένας παλιός τεχνίτης πριν καταλήξουν οι κουραμπιέδες σε αυτό το γνώριμο γαλάζιο κουτάκι τους. Η άχνη ζάχαρη έπεφτε σαν χιόνι παντού και το βούτυρο ήταν απαλό στην υφή γιατί ακριβώς ήταν πολύ φρέσκο, και από ό,τι μάθαμε αυτό είναι που καθορίζει την υφή και τη γεύση στο τελικό αποτέλεσμα. Μετά έρχεται και το σωστό ψήσιμο και το τελικό στάδιο, σας εγγυώμαι πως δεν είναι άλλο παρά ένας κουραμπιές που καταλήγει να λιώνει στο στόμα χωρίς να χάσει την υγρασία και τη γεύση του.Μπήκαμε και πιο μέσα όμως και είδαμε ολοκληρωμένα τη διαδικασία της σοκολάτας και της παραγωγής κι άλλων γλυκών. Οι βασιλόπιτές τους, επίσης ένα από τα γλυκά-σταρ των ημερών. Τρία είδη σοκολάτας λιώνουν για να «στερεοποιηθούν» κατά κάποιον τρόπο και να σχηματίσουν αυτήν την μαλακή και ελαφρώς παχιά επικάλυψη που τις κάνει ζουμερές και νόστιμες.Το τελικό στάδιο είναι να τις δεις να πακετάρονται σε κάτι φίνα κουτιά δώρου. Δοκιμάσαμε όμως και τα σοκολατάκια αλλά κι ένα φρέσκο ψωμί που ζυμώνεται κάθε μέρα και η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Όπως ευχάριστη έκπληξη ήταν και το τραγανό νόστιμο μπισκότο τους που -από ό,τι μας είπαν- πωλείται πλέον και στα δέκα καταστήματα, με σκοπό να στηρίξει τον οργανισμό Μake a Wish. Και μάθαμε ότι ετοιμάζουν κι άλλες, πολλές νοστιμιές, και projects με κοινωνικό χαρακτήρα, οπότε σύντομα, θα σας έχουμε κι άλλα νέα. Να τους επισκεφτείτε, αξίζει.
Info
Facebook Page: Miltos Patisserie & Catering
Instagram Page: @miltos_patisserie_catering
Ιστοσελίδα: www.miltos.gr