Aπό την πρώτη στιγµή αισθάνεται κανείς τη µαγεία ενός χώρου που σπάνια συναντά. Στην κορυφή του κτιρίου που στεγάζει το ξενοδοχείο Ritz Carlton της Κωνσταντινούπολης και µε το 75% περίπου της εξωτερικής επιφάνειας να καλύπτεται από γυαλί, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι ανάµεσα στα σύννεφα. Και όχι µόνον αυτό. Λόγω της θέσης του κτιρίου έχεις άµεση οπτική επαφή µε τα πιο υπέροχα ιστορικά κτίρια της πόλης, αφού βρίσκεται ακριβώς πάνω από τα ανάκτορα Ντολµαµπαχτσέ. Η µοντέρνα ατσάλινη κατασκευή που θυµίζει κλουβί έρχεται σε µια ενδιαφέρουσα αντίθεση µε τη µεγαλοπρέπεια του ιστορικού περίγυρου που απολαµβάνει κανείς χωρίς περιορισµούς, παρά µόνο από το γαλάζιο ουρανό. Η ιδιοκτήτρια Ozlem Onal, διευθυντικό στέλεχος κορυφαίας τουριστικής επιχείρησης και ιδρύτρια φιλανθρωπικού σωµατείου, ανέθεσε στην interior architect Alara Kocibey να επανασχεδιάσει το χώρο εσωτερικά και εξωτερικά µε νέο, σύγχρονο concept. To κτίριο από µόνο καθοδήγησε την αρχιτέκτονα για τον τρόπο έκφρασης που θα έπρεπε να ακολουθήσει. Το µοντέρνο, σκληρό περίβληµα προέτρεψε τη µελετήτρια σε µία σειρά από επιλογές, όπως η εµφανής καλωδίωση στην οροφή για εξαερισµό και ηλεκτρισµό, η κατασκευή της σκάλας που οδηγεί στον όροφο από ατσάλι και γυαλί και η επένδυση του τοίχου που ενώνει τα δύο επίπεδα από ανοξείδωτο χάλυβα, κάτι που ενισχύει την αίσθηση ενός χρυσού κλουβιού. Σε αντίθεση µε τον µοντέρνο σχεδιασµό του χώρου έρχεται µία σειρά από αντίκες, αντικείµενα τέχνης και υφάσµατα µε χαρακτήρα αποπλάνησης που αντανακλούν τη θηλυκή πλευρά της ιδιοκτήτριας. Οι εσωτερικοί τοίχοι µετακινήθηκαν όλοι κι έµειναν οι εντελώς απαραίτητοι, ενώ ο όροφος που φιλοξενεί το υπνοδωµάτιο, το dressing room και το µπάνιο σχεδιάστηκαν σαν mezzanine, ώστε να έχουν άµεση επαφή µε τον κυρίως χώρο του κάτω επιπέδου και ασφαλώς µε την υπέροχη θέα. Η οροφή του mezzanine είναι, επίσης, από γυαλί εξαιτίας του κατασκευαστικού χαρακτήρα του κτιρίου.
«∆εν υπερβάλλω λέγοντας ότι βρίσκεσαι ανάµεσα στα σύννεφα. Είναι δύσκολο να συναντήσεις έναν τόσο ιδιαίτερο χώρο», λέει η interior designer η οποία ονόµασε το διαµέρισµα “The Glass home”. H ιδέα του χώρου που αιωρείται στον αέρα, χωρίς ιδιαίτερο βάρος, την οδήγησε και στην επιλογή των επίπλων που συνήθως σχεδιάζει η ίδια. Κατά βάση επιλέχθηκαν αντίκες, µια υπέροχη συλλογή από πολύτιµα ιστορικά αντικείµενα εκατοντάδων ετών που έρχονται σε πλήρη αντιπαράθεση µε το βιοµηχανικό περίβληµα. Αγαπηµένο σηµείο του σπιτιού και κάτι που τραβάει την προσοχή όλων των επισκεπτών, εκτός από τα έπιπλα που σχεδίασε, είναι η κατασκευή που φιλοξενεί τα παπούτσια της ιδιοκτήτριας και παίζει συνδετικό ρόλο ανάµεσα στα δύο στιλ. Ακόµη, µία απίθανη συλλογή από έργα τέχνης, όπως αυτά του γάλλου Roc - Roussey ή το σπάνιο φωτογραφικό αντίτυπο του Helmut Newton, δίνουν την αίσθηση µιας αληθινής gallery. H απόλυτα δηµιουργική και άψογη συνεργασία της µελετήτριας και της ιδιοκτήτριας, που ήταν ανοιχτή σε νέες ιδέες και σίγουρη γι’ αυτό που ήθελε, έφερε ένα ιδανικό αποτέλεσµα. Έναν χώρο που δύσκολα ξεχνάει κανείς!
ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ