Δύο φορές το χρόνο παρουσιάζονται τα shows υψηλής ραπτικής, φρεσκάροντας το fashion σκηνικό με υπέρλαμπρες προτάσεις που όλοι μοιάζουν να απολαμβάνουν, χωρίς ίσως να γνωρίζουν σε ποιους απευθύνονται και πώς ακριβώς πρέπει να τις χειριστούν. Όπως και να ‘ναι, πρόκειται για μια ιδιαίτερη εμπειρία όπου παρουσιάζονται καινούριες προτάσεις, φρέσκιες ιδέες, με τις πιο περίτεχνες, exclusive και elegant συλλογές μόδας στον κόσμο! Αισθητή έγινε η απουσία του ευρηματικού John Galliano, που με την αστείρευτη δημιουργικότητά του εδώ και χρόνια στιγμάτιζε τη fashion σκηνή με τις πιο μεγαλοπρεπείς, ευφάνταστες και φαντασμαγορικές δημιουργίες. Αυτήν τη φορά το show έγινε στο Musée Rodin και τη συλλογή υπέγραψε ο Bill Gaytten, o κορυφαίος σχεδιαστής του Dior design studio, που είχε γίνει και ο creative director του label John Galliano, αλλά ακόμη δεν έχει αναλάβει επίσημα τη θέση του στον οίκο Dior. Η γνώμη του κοινού διχάστηκε, αφού κάποιοι θεώρησαν ότι έπνευσε ένας αέρας ανανέωσης στον περίφημο οίκο, ενώ άλλοι χαρακτήρισαν το show απλά καταστροφικό. Σε κάθε περίπτωση, έλειπε το touch του John Galliano που προσέδιδε extra fine υψηλή αισθητική σε όλη την haute couture fashion week.

Μία ακόμη σημαντική αλλαγή ήταν η άφιξη του designer θρύλου Azzedine Alaia, ο οποίος λάνσαρε την πρώτη του ready-to-wear συλλογή το 1983 και τις παρουσίαζε έκτοτε σε prive ραντεβού. Φέτος, επιτέλους αναγνωρίστηκε από το συνδικάτο, καταλαμβάνοντας μια θέση στο official schedule. Οι γλυπτικές του φόρμες στα υπέροχα βραδινά του και η laser cut τεχνική του δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Στον οίκο Chanel, o Κarl Lagerfeld επικεντρώθηκε και πάλι στη βαρύτιμη κληρονομιά του οίκου και τις υπογραφές, άντλησε έμπνευση από τη Metropolis του Fritz Lang και χρησιμοποίησε σαν σκηνικό στοιχεία από τη βιογραφία της αξεπέραστης Coco Chanel. Τα μοντέλα περπάτησαν σε μια εικονική αναπαράσταση της Place Vendôme που στήθηκε μέσα στο Grand Palais και παρουσίασαν μία εξαιρετική συλλογή που βασιζόταν στις λεπτομέρειες και την αυτοπεποίθηση του πιο ισχυρού ίσως οίκου μόδας. Ο Riccardo Tisci στον οίκο Givenchy παρέμεινε σταθερός στα στοιχεία που γνωρίζει καλά πώς να χειρίζεται. Η συλλογή του ήταν μια ωδή στο ραφιναρισμένο λευκό, που διανθιζόταν από διαφάνειες, κεντήματα και πέρλες. Ο οίκος Maison Margiela οδήγησε την πολυτέλεια σε διαφορετικά μονοπάτια με κοστούμια από οργάντζα και προκλητικές λεπτομέρειες που κέντρισαν το ενδιαφέρον. Ο τόσο αγαπητός και δημιουργικός Jean Paul Gaultier για άλλη μια φορά ήταν φανερό ότι εμπνεύστηκε από τις φιγούρες της Agent Provocateur, απλά κάθε φορά διαλέγει σε ποιον αιώνα απευθύνεται και κατευθύνει τη συλλογή του. Λαμπερή, εκκεντρική και νοσταλγική ταυτόχρονα, είχε όλα τα στοιχεία που επιβεβαίωναν το χαρακτηρισμό του ως το enfant terrible της μόδας. Απόλυτα νοσταλγική ήταν και η συλλογή του οίκου Valentino που έμοιαζε να απαθανατίζει τα πορτρέτα μιας ρωσικής βασιλικής οικογένειας, αποτυπώνοντάς την με εύθραυστες και αιθέριες λεπτομέρειες μιας εποχής που έχει φύγει για πάντα. Κάτι που αντιπροσώπευε όλη τη fashion week της haute couture, την οποία παρόλ’ αυτά όλοι απόλαυσαν στο μέγιστο βαθμό!

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ