Μια δυσάρεστη είδηση κάνει τον γύρο του κόσμου εδώ και λίγη ώρα. Η βασίλισσα Ελισάβετ, πέθανε σε ηλικία 96 ετών στο Ανάκτορο του Μπαλμόραλ στη Σκωτία. Έπειτα από την πρόσφατη ανακοίνωση του Παλατιού, στην οποία εκφράστηκε ιδιαίτερη ανησυχία για την υγεία της, η βασιλική οικογένεια που βρέθηκε στο πλευρό της από την πρώτη στιγμή «αποχαιρέτησε» την Αυτού Μεγαλειότητα.
Πρόκειται για τη γηραιότερη μονάρχη της Μεγάλης Βρετανίας, καθώς παρέμεινε στον θρόνο για 70 ολόκληρα χρόνια, έπειτα από τον θάνατο του πατέρα της από καρκίνο του πνεύμονα το 1952. Από την πρώτη κιόλας στιγμή αποτέλεσε μια αγαπητή και ιδιαίτερη προσωπικότητα όχι μόνο για τη χώρα της αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της πραγματοποίησε πολλά ταξίδια και ιστορικές επισκέψεις διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Κοινοπολιτεία σε περιόδους τεράστιων κοινωνικών αλλαγών.
Άσκησε τις υποχρεώσεις της με πολύ υψηλό αίσθημα καθήκοντος αλλά και μια πλήρη προσωπική ζωή μεγαλώνοντας τέσσερα παιδιά, εγγόνια, και δισέγγονα. Ο Δούκας του Εδιμβούργου ήταν – σύμφωνα με τα δικά της λόγια - η «δύναμη και η σταθερά» της κατά τη διάρκεια της βασιλείας της. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι μετά τον θάνατο του, η υγεία της επιδεινώθηκε σημαντικά.
Τα πρώτα της χρόνια
Όταν γεννήθηκε στο Mayfair το 1926, η Πριγκίπισσα Ελισάβετ και η οικογένειά της δεν περίμεναν ότι μια μέρα θα καθίσουν στον θρόνο. Όλοι πίστευαν ότι θα ζήσουν μία φυσιολογική ζωή.
Η Βασίλισσα γεννήθηκε στις 2.40 π.μ. στις 21 Απριλίου 1926 στην οδό Bruton 17 στο Mayfair του Λονδίνου. Ήταν το πρώτο παιδί του Δούκα και της Δούκισσας της Υόρκης - που αργότερα έγινε Βασιλιάς Γιώργος ΣΤ. Βαπτίστηκε Ελισάβετ Αλεξάνδρα Μαίρη στο παλάτι του Μπάκιγχαμ στις 29 Μαΐου του ίδιου έτους. Τα πρώτα χρόνια της έζησε σε δυο σπίτια που απέκτησαν οι γονείς της στο Πικαντίλι και στο Ριτσμοντ Πάρκ. Μεγάλο χρονικό διάστημα πέρασε και στα εξοχικά σπίτια των παππούδων της. Το 1930, η Ελισάβετ απέκτησε μια αδερφή τη Μαργαρίτα Ρόουζ και η τετραμελής οικογένεια μετακόμισε στο Ρόγιαλ Λοτζ.
Η ήσυχη οικογενειακή ζωή της έληξε το 1936, όταν πέθανε ο παππούς της και ο μεγαλύτερος γιος του ανέβηκε στο θρόνο ως βασιλιάς Έντουαρντ VIIΙ, για λιγότερο από ένα χρόνο, καθώς αποφάσισε να παραιτηθεί για να μπορέσει να παντρευτεί τη γυναίκα που αγαπούσε, την Γουόλις Σίμσον δημιουργώντας ένα αδιανόητο σκάνδαλο για την εποχή. Μετά την παραίτησή του, ο πατέρας της Ελισάβετ στέφθηκε Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ και το 1937 οι δύο πριγκίπισσες παρέστησαν στη στέψη των γονιών τους στο Αβαείο του Γουέστμινστερ. Η πριγκίπισσα Ελισάβετ ήταν τώρα πρώτη στην διαδοχή του θρόνου.
Το 1940 μεταφέρθηκαν οικογενειακώς για λόγους ασφαλείας στο κάστρο του Ουίνδσορ, όπου πέρασαν τα περισσότερα από τα χρόνια του πολέμου. Η εποχή λιτότητας και άγχους που κατέβαλε ολόκληρη τη χώρα επηρέασε και τη βασιλική οικογένεια, αλλάζοντας τις καθημερινές τους συνήθειες.
Οι δύο αδελφές έλαβαν μόρφωση στο σπίτι κάτι ιδιαίτερα συνηθισμένο εκείνη την εποχή. Αμέσως μετά τη στέψη του πατέρα της η Ελισάβετ άρχισε να μελετά συνταγματική ιστορία και νομικά ως προετοιμασία για τον μελλοντικό της ρόλο. Έμαθε άπταιστα γαλλικά και ασχολήθηκε με την τέχνη και τη μουσική, έμαθε να οδηγά και έγινε πολύ καλή κολυμβήτρια. Στα έντεκα της χρόνια έγινε πρόσκοπος.
Διαδοχή και Στέψη
Στις 6 Φεβρουαρίου του 1952 ο Βασιλιάς Γιώργος ΣΤ πέθανε μετά από παρατεταμένη περίοδο ασθένειας. Για τον θάνατο του πατέρα της η Ελισάβετ ενημερώθηκε κατά τη διάρκεια της περιοδείας με τον Φίλιππο στην Κένυα. Μετά την είδηση, η περιοδεία εγκαταλείφθηκε και η νεαρή πριγκίπισσα πέταξε στη Βρετανία ως βασίλισσα. Στο αεροδρόμιο την υποδέχτηκε ο πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ και άλλοι αξιωματούχοι πριν μεταβεί στο Clarence House για πρώτη φορά επίσημα, ως βασίλισσα.
Η Ελισάβετ ανέβηκε αμέσως στο θρόνο και έγινε βασίλισσα Ελισάβετ Β΄, αναλαμβάνοντας πλήρη καθήκοντα. Αργότερα μέσα στο έτος, ορίστηκε η ημερομηνία για τη στέψη της στο Αβαείο του Γουέστμινστερ και άρχισαν οι προετοιμασίες για την εντυπωσιακή τελετή.
Ο Λόρδος Γουεικχέρστ, ο τελευταίος Βρετανός κυβερνήτης της Νέας Νότιας Ουαλίας, έκανε τρεις ταινίες για την προσχώρηση και τη στέψη της βασίλισσας με τίτλο «Long to king over us»:
Η στέψη πραγματοποιήθηκε στο Αβαείο του Γουέστμινστερ στις 2 Ιουνίου 1953. Ήταν μια επίσημη τελετή από τον Δρ Τζόφρει Φίσερ, Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι. Στην τελετή παραστάθηκαν βασιλείς και κορυφαίες προσωπικότητες από όλη τη γη. Πλήθος ανθρώπων είδαν την πομπή σε όλη της τη διαδρομή, παρά τη δυνατή βροχή. Η τελετή μεταδόθηκε στο ραδιόφωνο και, κατόπιν αιτήματος της βασίλισσας, στην τηλεόραση για πρώτη φορά. Η τηλεόραση έδωσε τεράστια έκταση στο γεγονός και τη σημασία της στέψης μ' έναν τρόπο που δεν είχε γίνει ποτέ πριν ξανά.
Γάμος και οικογένεια
Ο γάμος της βασίλισσας και του Δούκα του Εδιμβούργου μακροημέρευσε μέσα από πολλά χρόνια βασιλικών καθηκόντων, τεσσάρων παιδιών, οκτώ εγγονιών και δέκα δισέγγονων. Τα πρώτα χρόνια του γάμου τους είχαν μια σχετικά φυσιολογική ζωή ως αξιωματικός του ναυτικού και σύζυγος, αλλά η ανάληψη του θρόνου άλλαξε τα πάντα, καθώς η Ελισάβετ και ο Δούκας του Εδιμβούργου έπρεπε να αντιμετωπίσουν μια διαφορετική κατάσταση.
Η Πριγκίπισσα Ελισάβετ και ο Πρίγκιπας Φίλιππος συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο γάμο της ξαδέλφης του δεύτερου, της Μαρίνας της Ελλάδας με τον Δούκα του Κεντ το 1934. Η σχέση τους επισημοποιήθηκε μ' έναν αρραβώνα στις 9 Ιουλίου 1947 και το ζευγάρι παντρεύτηκε στο Αββαείο του Γουέστμινστερ στις 20 Νοεμβρίου 1947.
Η τελετή ήταν αρκετά απλή, καθώς η Βρετανία ανέκαμπτε από τον πόλεμο, και η Ελισάβετ έπρεπε να μαζέψει κουπόνια ρούχων για το ύφασμα του νυφικού της. Η συλλογή των κουπονιών ενισχύθηκε με επιπλέον 200 κουπόνια από την κυβέρνηση. Σχεδιασμένο από τον Norman Hartnell, το νυφικό ήταν φτιαγμένο από μετάξι σε ιβουάρ χρώμα, από σατέν ντουσέζ κεντημένο με ασημένιες κλωστές, κρύσταλλα και μικρά μαργαριτάρια. Η τιάρα ανήκε στη γιαγιά της, τη Βασίλισσα Μαίρη, και της είχε δοθεί ως γαμήλιο δώρο το 1893 και είχε το όνομα Fringe Tiara. Το ζευγάρι πέρασε το μήνα του μέλιτος στο σπίτι του Λόρδου Μαουντμπάττεν στο Χάμσαιρ και στο Μπίρκχολ στο Μπαλμόραλ.
Ο πρίγκιπας Κάρολος, κληρονόμος του θρόνου, γεννήθηκε το 1948 και η αδερφή του, η πριγκίπισσα Άννα, δύο χρόνια αργότερα. Αφού η πριγκίπισσα Ελισάβετ έγινε βασίλισσα, το τρίτο παιδί τους, ο πρίγκιπας Ανδρέας, γεννήθηκε το 1960 και το τέταρτο, ο πρίγκιπας Έντουαρντ, το 1964. Τα εγγόνια της Βασίλισσας και του Δούκα του Εδιμβούργου είναι ο Πήτερ και η Ζάρα Φίλιπς, οι πρίγκιπες Γουίλιαμ και Χάρι, οι πριγκίπισσες Βεατρίκη και Ευγενία, και η Λαίδη Λουίζ Ουίνσδρορ με τον υποκόμη Σέβερν.
Τα δισέγγονά τους είναι η Σαβάνα Φίλιπς, ο πρίγκιπας Γεώργιος, η πριγκίπισσα Σάρλοτ, ο πρίγκιπας Λούις, η Μία, Λένα και Λούκας Τινταλ, ο Άρτσι και η Λίλιμπετ-Νταιάνα Μάουντμπάττεν-Ουίνδσορ, και ο Αύγουστος Αυγούστου Μπρουκσμπάνκ.
Κατά τη διάρκεια ομιλίας της το 1997 με αφορμή τη χρυσή επέτειο του γάμο της η Ελισάβετ σημείωσε:
«Είναι κάποιος που δεν δέχεται εύκολα κομπλιμέντα. Ήταν, πολύ απλά, η δύναμη και η σταθερά μου όλα αυτά τα χρόνια, και εγώ αλλά και όλη η οικογένεια, και αυτή και πολλές άλλες χώρες, του χρωστάμε κάτι μεγαλύτερο από ότι θα ζητούσε ποτέ ή θα ξέρουμε ποτέ ».
Το 2017, η Βασίλισσα και ο Δούκας του Εδιμβούργου γιόρτασα την πλατινένια επέτειο του γάμου τους, συμπληρώνοντας εβδομήντα χρόνια κοινής πορείας. Πέντε χρόνια αργότερα ο πρίγκιπας Φίλιππος απεβίωσε.
Ενδιαφέροντα και χόμπι
Παρά το πολυάσχολο πρόγραμμα της η Ελισάβετ κατάφερε να διατηρήσει τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά της μακριά από το επίσημο έργο της. Ήταν λάτρης των ζώων από την παιδική της ηλικία και αγαπούσε ιδιαίτερα τα άλογα και τους σκύλους. Παρακολουθούσε ετησίως το Ντέρμπι στο Έπσομ, έναν από τους κλασικούς αγώνες ιππασίας της Βρετανίας, και τους αγώνες στο Άσκοτ, το οποίο αποτελεί βασιλική εκδήλωση από το 1911. Ως ιδιοκτήτης και εκτροφέας καθαρόαιμων αλόγων επισκεπτόταν συχνά άλλες διοργανώσεις και παρακολουθούσε τα άλογά της να τρέχουν φέρνοντας πολλές νίκες. Το 1957 η βασίλισσα είχε τέσσερις νικητές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του Άσκοτ. Επίσης απολάμβανε το περπάτημα στην ύπαιθρο μαζί με τα σκυλιά της.
Αυτά που δεν γνωρίζουμε για την Ελισσάβετ:
1. Της ανήκαν όλοι οι κύκνοι που βρίσκονται στον Τάμεση.
2. Είχε υπό την κυριαρχία της όλα τα δελφίνια που κολυμπούν στα βρετανικά νερά.
3. Μπορούσε να οδηγήσει χωρίς δίπλωμα.
4. Δεν χρειαζόταν διαβατήριο για να ταξιδέψει.
5. Είχε δύο φορές γενέθλια. Οι επίσημοι εορτασμοί για τα γενέθλιά της ήταν τον Ιούνιο, αν και τα πραγματικά της γενέθλια ήταν στις 21 Απριλίου.
6. Είχε το δικό της ATM.
7. Είχε τον προσωπικό της ποιητή.
8. Έπρεπε να υπογράφει όλους τους νόμους.
9. Μπορούσε να χρίσει κάποιον λόρδο.
10. Δεν χρειαζόταν να πληρώνει φόρους αν και το έκανε οικειοθελώς.
11. Είχε τους δικούς της ιππότες.
13. Εξαιρούνταν από οποιοδήποτε αίτημα της «ελευθερίας της πληροφορίας», δηλαδή δεν μπορούσε να δημοσιευτεί ή να διαρρεύσει κανένα προσωπικό στοιχείο, πληροφορία ή γράμμα που την αφορούσαν όπως και για την οικογένειά της.
14. Είχε τη δυνατότητα να απολύσει όλη την κυβέρνηση της Αυστραλίας.
15. Βρισκόταν στην κορυφή της θρησκευτικής εξουσίας.
16. Δεν μπορούσε να συλληφθεί.
17. Η Βασίλισσα είχε το δικαίωμα να συμβουλεύσει, να ενθαρρύνει και να προειδοποιήσει τους υπουργούς της κυβέρνησης.
Ανατρέξτε στη gallery για περισσότερες φωτογραφίες!
Πηγή: Newsweek, Times, Μπριτάνικα, NY Times, royal.uk
