Πάντα εφευρετική, ταπεινή και αφοσιωμένη σε κάθε αποστολή που έχει να ολοκληρώσει, μάς χαρίζει έμπνευση με τα βήματα της δημιουργικότητάς της. Ο λόγος για τη διεθνώς αναγνωρισμένη συγγραφέα, Victoria Hislop, Αmbassador της Αγοράς του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Νωρίς το μεσημέρι σήμερα, είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε μαζί της για ποικίλα ζητήματα στο Green Room του Ολύμπιον στο πλαίσιο της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε.
«Φοβάμαι τι θα συμβεί στην Αμερική μετά τη νίκη του Τραμπ»
Μια από τις σημαντικές ερωτήσεις που κλήθηκε να απαντήσει από δημοσιογράφο της πόλης, αφορούσε στο τι μπορεί να της προκαλέσει φόβο σήμερα και η ίδια μοιράστηκε μαζί μας τους έντονους προβληματισμούς της αναφορικά με τα αποτελέσματα των Αμερικανικών εκλογών και το μέλλον σε σχέση με τα δικαιώματα των γυναικών. «Σοκαριστήκαμε από το αποτέλεσμα των εκλογών στην Αμερική. Αν με ρωτούσατε χθες, θα σας απαντούσα κάτι άλλο. Σήμερα σας λέω ότι φοβάμαι τι θα συμβεί στην Αμερική μετά τη νίκη του Trump. Ό,τι γίνεται εκεί έρχεται κατευθείαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ευρώπη. Φοβάμαι για τις γυναίκες στην Αμερική γιατί ο άνθρωπος έχει καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα. Και αν ένας τέτοιος άνδρας βρίσκεται στην εξουσία τότε είναι δύσκολα τα πράγματα...».
Bία κατά των γυναικών και το κρίσιμο μέλλον
Επεκτείνοντας τον λόγο της, αναφέρθηκε στα περιστατικά βίας εναντίον των γυναικών, συζητώντας το δικό της παράπονο και απογοήτευση. Η ίδια παραδέχθηκε: «Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βγήκαν στην επιφάνεια πολλά σε σχέση με τη βία κατά των γυναικών. Ντραπήκαμε ως γυναίκες για όλα όσα συνέβησαν. Θυμάμαι ότι ήμουν 13 ετών όταν βγήκε η ταινία "Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" και δεν πήγα ποτέ να τη δω γιατί η μαμά μου και οι φίλες της μιλούσαν γι’ αυτό, για τη βία και την έλλειψη σεβασμού στη γυναίκα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναγίνει στο μέλλον μια τέτοια ταινία. Ζούμε στο 2024 και θα έπρεπε να νιώθουμε πιο ασφαλείς ως γυναίκες».
Αυτά που βλέπω αυτή την εβδομάδα, τις συμπαραγωγές μεταξύ Ελλάδας και άλλων χωρών, αναδεικνύουν την Ευρώπη, που είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο».
Δεν έλειψαν και οι ερωτήσεις σχετικά με τη δεύτερη υπηκοότητά της και τα συναισθήματα αγάπης προς τη χώρα μας. «Είμαι πολύ κοντά στην Ελλάδα και θεωρώ ότι έχω ελληνικό ταμπεραμέντο. Περνάω πολύ χρόνο εδώ. Είμαι κοντά στην ελληνική ταυτότητα και ξέρω πως οι χαμηλών τόνων χώρες δεν χρειάζεται να υπερβάλλουν. Σήμερα νιώθω περισσότερο Ελληνίδα παρά Βρετανίδα. Και αυτό λόγω του Brexit που μας έκανε να αφήσουμε την Ευρώπη. Ήμασταν αρκετοί αυτοί που θέλαμε να μείνουμε στην Ευρώπη. Ξαφνικά γίναμε μειονότητα. Από το σχολείο αισθανόμουν Ευρωπαία. Μαθαίναμε γλώσσες, γερμανικά, γαλλικά, ισπανικά, λατινικά. Η Ευρώπη έγινε για μένα η χώρα που ζούσα. Αυτά που βλέπω αυτή την εβδομάδα, τις συμπαραγωγές μεταξύ Ελλάδας και άλλων χωρών, αναδεικνύουν την Ευρώπη, που είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο».
«Η Θεσσαλονίκη είναι ένα είδος παραδείσου»
«Αισθάνομαι διπλά ευλογημένη που έχω τα δύο διαβατήρια. Κάποτε είχα κολλήσει στην Αγγλία και ο μεγαλύτερος μου φόβος ήταν ότι δε θα μπορούσα να φύγω από εκεί. Τώρα, αν κάποιος μου έδινε τη δυνατότητα ενός εισιτηρίου μονής κατεύθυνσης ξέρω ότι θα το έπαιρνα για να έρθω στην Ελλάδα. Πουθενά δεν είναι παράδεισος, αλλά υπάρχουν μέρη στην Ελλάδα που τον θυμίζουν. Έχω πάει στην Κρήτη και αλλού, όπου έχω εντοπίσει τέτοια σημεία. Η Θεσσαλονίκη είναι ένα είδος παραδείσου. Η Θεσσαλονίκη αγαπιέται εύκολα. Δύο φορές τον χρόνο είμαι εδώ!».
«Για μένα η Αγορά είναι επίσης κάτι εξίσου σημαντικό. Γιατί οι επισκέπτες είναι το μέλλον»
«Κάποτε άκουγα ότι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου έχει πολύ σημαντικό πρόγραμμα. Για μένα η Αγορά είναι επίσης κάτι εξίσου σημαντικό. Γιατί οι επισκέπτες είναι το μέλλον. Αυτή την εβδομάδα ήμουν στον χώρο όπου οι σκηνοθέτες, οι καλλιτεχνικοί δημιουργοί κάθονταν στο ίδιο τραπέζι με παραγωγούς, οικονομικούς παράγοντες. Μετά τις συζητήσεις των projects κάνουν συναντήσεις για να δουν αν μπορούν να συνεργαστούν για να αναζητήσουν τα κονδύλια ώστε να κάνουν ταινίες. Αυτό είναι πολύ σοβαρό!».
