Γεννήθηκε και μεγάλωσε, στα Χανιά της Κρήτης σε μια πολύτεκνη οικογένεια. Στο σπίτι της Σοφίας Μανουσάκη άκουγαν πολλή μουσική, παρόλο που δεν ασχολιόταν κανείς επαγγελματικά με το αντικείμενο. Έχει πολλές και όμορφες παιδικές αναμνήσεις από το νησί. Τα δύσκολα ξεκίνησαν την περίοδο της εφηβείας, όπου εξαιτίας της οικονομικής κρίσης πάλευαν για τα πιο απλά και τα καθημερινά. Τότε, ήταν που κλείστηκε στον εαυτό της και η μουσική έγινε η συντροφιά της. Όσο περνούσε ο καιρός, η αγάπη της γι' αυτήν την τέχνη γινόταν ανάγκη και έτσι αποφάσισε, στην ηλικία των 15 ετών, να ξεκινήσει μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων, ώστε να σπουδάσει και να εξελίξει αυτό, που τόσο πολύ αγαπούσε. Την ίδια περίοδο συμμετείχε στη χορωδία του Δήμου Χανίων υπό τη διεύθυνση της κυρίας Δρακάκη, όπου έμαθε να διαβάζει νότες και να μπορεί να συνυπάρχει σε μουσικό σύνολο. 

Δύο χρόνια αργότερα, ένας φίλος και συνεργάτης, της τηλεφώνησε και της είπε πως είχε έρθει στα Χανιά ο Στέφανος Κορκολής για μία φιλανθρωπική συναυλία και πως θα έδινε κάποιες συνεντεύξεις για την γνωστοποίησή της. Σε μια από αυτές, πήγε με τον πατέρα της, να τον ακούσουν αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι ο δημοσιογράφος και ο συνεργάτης της είχε δημιουργήσει μια όμορφη «συνωμοσία», για να την ακούσει ο γνωστός μουσικός. Αφού τελείωσε η ακρόαση, ο Στέφανος απευθύνθηκε στον πατέρα της λέγοντας του ότι έχει πολύ καλή φωνή και πως, αν έχει γερό στομάχι και είναι προσγειωμένη, θα πάει ψηλά. Ύστερα από τέσσερις μήνες, έλαβε τηλεφώνημα να έρθει στην Αθήνα και να ηχογραφήσει τα πρώτα της τραγούδια, σε στίχους της Ρεβέκκας Ρούσση και σε μουσική του Στέφανου Κορκολή. Μετά από λίγο καιρό, εκείνος «την έριξε στα βαθιά», προσφέροντάς της την ευκαιρία να δώσει την πρώτη της συναυλία στην Ακαδημία Σοπέν της Βαρσοβίας ερμηνεύοντας τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, όπου της δόθηκε και υποτροφία, για να συνεχίσει τις σπουδές της εκεί. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, της πρότεινε να ηχογραφήσουν τραγούδια του ίδιου του Θεοδωράκη, για να τη δοκιμάσει και να δει αν μπορεί να υπηρετήσει ένα τέτοιου είδους ρεπερτόριο, κάτι που τελικά συνέβη.

Ακολούθησαν πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σε εμβληματικούς χώρους, αλλά και η ερμηνεία της στην ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά «Θα’ θελα αυτήν την μνήμη να την πω» σε μελοποιημένα από τον Στέφανο Κορκολή ποιήματα του Κ.Π. Καβάφη και η ερμηνεία της στο τραγούδι «Βάρδια» σε μουσική του αείμνηστου Νίκου Αντύπα και σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Τελευταίοι σταθμοί στην μέχρι τώρα πορεία της αποτελούν η ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά της, καθώς και οι δυο πρώτες της σόλο συναυλίες, που πραγματοποιήθηκαν πριν λίγες μέρες, στο Half note jazz club. Η Σοφία θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τα «35 Χρόνια Στέφανος Κορκολής» στο Μέγαρο Μουσικής της πόλης στις 17 Μαΐου. 

Πώς ξεκίνησε ο έρωτας με τη μουσική και πώς εξελίχθηκε;

Η μουσική καταλαμβάνει το 100% της ενέργειάς μου και μπορώ να πω ότι μου αρέσει πολύ, γιατί είναι ένα συνεχόμενο σχολείο. Είτε διαβάζοντας βιβλία, είτε ακούγοντας και μαθαίνοντας διαφόρων ειδών μουσικές, είτε εξασκώντας διαφορετικές φωνητικές τεχνικές. Νομίζω ότι αυτός ο «έρωτας» υπήρχε μέσα μου από μικρή ηλικία και όσο μεγάλωνα, μεγάλωνε και αυτός. Υπάρχει εξέλιξη και ωρίμανση τα τελευταία χρόνια και θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει και πρόοδος, διότι δουλεύω και μελετώ πάνω στην τέχνη αυτήν πολλές ώρες ημερησίως, με μεράκι και πολλή αγάπη.

Περίγραψέ μας τα βασικά στοιχεία της δουλειάς σου και ποιο θεωρείς το πιο σημαντικό σου επίτευγμα.

Βασικό στοιχείο της δουλειάς μου είναι η σκληρή δουλειά και το πιο σημαντικό μου επίτευγμα είναι η συνεργασία μου με τον τεράστιο συνθέτη μας Μίκη Θεοδωράκη. Νιώθω ευλογημένη, που είχα την τύχη να συνεργαστώ και να δισκογραφήσω, στα πρώτα μου μουσικά βήματα, δυο διπλά άλμπουμ, με γνωστά και άγνωστα έργα του και μάλιστα υπό την καθοδήγηση του ίδιου, τα οποία (άλμπουμ) έγιναν χρυσά σε πωλήσεις, σε μια περίοδο, όπου υπήρχε ήδη ύφεση στην αγορά του φυσικού προϊόντος (cd). Χαίρομαι πάρα πολύ, που τα έφερα εις πέρας και που ο συνθέτης έμεινε ικανοποιημένος από το τελικό ερμηνευτικό αποτέλεσμα. Ήταν τεράστιο σχολείο για μένα. Έμαθα δίπλα του, τους τεράστιους ποιητές μας, έμαθα να εκφέρω σωστά το λόγο και να ερμηνεύω. Τα τόσο σημαντικά λόγια, που έχω εισπράξει από αυτόν τον άνθρωπο, είναι το ωραιότερο δώρο, που θα μπορούσα να πάρω στη ζωή μου. 

Πώς είναι το συναίσθημα όταν έφτασε η στιγμή να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο ζωής και πότε το ένοιωσες αυτό.

Ήταν η στιγμή, που βρέθηκα στην σκηνή του Ηρωδείου, αυτού του εμβληματικού χώρου, με την μοναδική Μαρία Φαραντούρη, που την αγαπώ και εκτιμώ απεριόριστα, με μια τεράστια ορχήστρα και δυο χορωδίες, ερμηνεύοντας έργα του Μίκη Θεοδωράκη, υπό την παρουσία του ίδιου. Ένιωθα τρομερή χαρά και συγκίνηση εκείνη την στιγμή. Ήταν ένα άπιαστο όνειρο, που ούτε καν το είχα ονειρευτεί.

Νιώθεις ότι έχεις καταφέρει όσα ονειρεύτηκες;

Δεν έχω ως στόχο να φτάσω κάπου, ούτε να ξεπεράσω κάποιο όριο που έχω θέσει. Σκοπός μου είναι να μπορώ να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου, τα «θέλω μου, τους φόβους μου και μέσα από τη φωνή και την ψυχή μου, να μεταφέρω τις ιστορίες και τα βιώματα των δημιουργών στις ψυχές των ακροατών. Υπηρετώ τη μουσική και όχι τον πρωταθλητισμό. Ήδη το ότι μπορώ να εργάζομαι και να βιοπορίζομαι από αυτό που αγαπώ, είναι ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα, που θα μπορούσα να πραγματοποιήσω.

Ένα απαιτητικό επαγγελματικό challenge/πρόκληση για μένα ήταν η ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, με τα μελοποιημένα από τον Στέφανο Κορκολή ποιήματα του Καβάφη, στην οποία ο Στέφανος με επέλεξε ως βασική ερμηνεύτρια του έργου. Ήταν πολύ δύσκολο, διότι έπρεπε, αρχικά, να κατανοήσω τον ποιητή και να μελετήσω εις βάθος το έργο του αλλά και τη ζωή του. Ευτυχώς είχα την τύχη να γνωρίσω τον κατεξοχήν μελετητή του έργου του Καβάφη κύριο Δημήτρη Δασκαλόπουλο, ο οποίος μου είπε πολλά πράγματα και με βοήθησε να καταλάβω τον ψυχισμό του ποιητή, ώστε να ερμηνεύσω το κάθε ποίημα με το συναίσθημα, που του έπρεπε. Επίσης, σε μουσικό επίπεδο είχα μία επιπλέον δυσκολία διότι έπρεπε ν’ αντιμετωπίσω τις απαιτητικές μελωδικές γραμμές του Στέφανου, οι οποίες ακούγονται πολύ εύκολες αλλά μόνο εύκολες δεν είναι. Έπρεπε να περάσω ώρες ατελείωτες μελέτης και εξάσκησης, μέχρι να φέρω το μουσικό αποτέλεσμα, που είχε στο μυαλό του. Εντέλει, θεωρώ πως ο στόχος πραγματοποιήθηκε, διότι πήραμε πολλά σχόλια και διθυραμβικές κριτικές από μουσικοκριτικούς, λέγοντας μας χαρακτηριστικά, πως «ο Καβάφης επιτέλους τραγουδιέται».

Από όλες τις σημαντικές κατακτήσεις σου τι κρατάς στην καρδιά σου περισσότερο;

Δεν θεωρώ πως έχω κατακτήσει ακόμα κάτι. Κρατάω, όμως, σαν φυλαχτό τα λόγια σπουδαίων ανθρώπων του χώρου, που έχουν πει πολύ σημαντικά πράγματα για μένα καθώς και την αγάπη του κόσμου, που λαμβάνω, σε οποίο χώρο βρεθώ, για να τραγουδήσω.

Ποιο είναι ένα dream project, που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις στο μέλλον.

Αυτό που πραγματοποιώ στην παρούσα περίοδο, δηλαδή την καινούρια μου δισκογραφική δουλειά, σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και σε μουσική του Στέφανου Κορκολή, η οποία κυκλοφορεί σταδιακά διαδικτυακά (singles), στις ψηφιακές πλατφόρμες έως ότου να εκδοθούν όλα τα κομμάτια σε βινύλιο, με γενικό τίτλο «Τι είναι ν’ αγαπάς». Ήταν και είναι ένας δίσκος των ονείρων μου από δημιουργούς, που θαυμάζω και εκτιμώ απ’ τα εφηβικά μου χρόνια.

Ποια είναι η διαδρομή σου προς την επιτυχία σήμερα. Έχουν βρεθεί εμπόδια και πώς τα ξεπέρασες; 

Είμαι πολύ τυχερή, δόξα τω Θεώ, δεν έχουν βρεθεί ακόμα εμπόδια μπροστά μου. Η δική μου διαδρομή προς την επιτυχία γίνεται με αργά και σταθερά βήματα, μαθαίνοντας και κάνοντας καθημερινά νέα πράγματα για την τέχνη. Πιστεύω πως με πολλή δουλειά και πίστη μπορεί κάποιος να φτάσει εκεί, που επιθυμεί.

Νέα τραγούδια, νέες συνεργασίες, τι άλλο να περιμένουμε;

Έχουν ήδη κυκλοφορήσει τρία τραγούδια από την νέα μου δισκογραφική δουλειά: το «Ερωτευόμαστε ξανά», το οποίο έντυσε μια σκηνή από την επιτυχημένη σειρά «Παγιδευμένοι» του Αnt1, το ντουέτο «Κακός Μπελάς», όπου είχα την τιμή να το ερμηνεύσει μαζί μου ο αγαπημένος μου Πάνος Μουζουράκης και πριν από μια εβδομάδα είχα τη χαρά να κυκλοφορήσω το τρίτο κατά σειρά single με τίτλο «Δυο Σκιές», για το οποίο έχει γίνει και ένα πανέμορφο βιντεοκλίπ με την χρήση post production από τον εξαιρετικό σκηνοθέτη Κώστα Καρύδα. Επίσης, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε στο στούντιο, για να ηχογραφήσουμε διασκευές σε κάποια τραγούδια, τα οποία ερμήνευσα πολύ πρόσφατα στις πρώτες μου σόλο εμφανίσεις στο Half Note Jazz Club, τα οποία θα κυκλοφορήσουν τον Ιούνη πρώτα ο θεός.

Τι θέση έχουν τα social media στη ζωή σου και πώς τα διαχειρίζεσαι;

Τα χρησιμοποιώ καθαρά για επαγγελματικούς λόγους. Έχουν θέση στη ζωή μου, μόνο και μόνο, για να μπορώ να γνωστοποιώ τις κυκλοφορίες των τραγουδιών και τις ζωντανές εμφανίσεις, που πραγματοποιώ. Εάν έκανα μια διαφορετική δουλειά και δεν ήταν απαραίτητα, δεν θα τα χρησιμοποιούσα.

Τι περιλαμβάνει το 24ωρο σου;

Γυμναστική, μελέτη, εξάσκηση, διάβασμα, μαγείρεμα, δουλειές του σπιτιού, συνεντεύξεις, ίσως κάποια ταινία στο Νetflix και ύπνο.

Ποιος είναι ο ορισμός της ομορφιάς για σένα.

H oμορφιά δεν είναι η εξωτερική εμφάνιση, αλλά η εσωτερική. Ομορφιά για μένα είναι η ευγένεια, η καλοσύνη και το ήθος, που εκπέμπει ο κάθε άνθρωπος.

Περίγραψέ μας με τρεις λέξεις τον εαυτό σου.

Ειλικρινής, εργατική, υπομονετική.

Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...

Στιγμές με ανθρώπους της οικογένειας μου.

Μια έκθεση Τέχνης ή ένα μουσείο, που έχει κερδίσει την καρδιά σου; 

Στην Εθνική Πινακοθήκη, όπου στεγάζεται ο πίνακας του Γιώργου Ιακωβίδη «Η παιδική συναυλία» - είναι κατά την γνώμη μου από τα έργα εκείνα, που δεν γίνεται να τα κοιτάξεις, χωρίς να χαμογελάσεις.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου 10 χρόνια μετά;

Είναι όλα τόσο ρευστά, που δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο. Είμαι άνθρωπος, που κοιτάω την επόμενη ημέρα. Δεν ξέρω πως θα είμαι σε δέκα χρόνια, αλλά σίγουρα θα ήθελα να είμαι υγιής και να έχω τη δυνατότητα να ερμηνεύω τραγούδια, που αγγίζουν την ψυχή μου.

Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ.

Μια συμβουλή, που μου έχει δώσει ο συνεργάτης μου Στέφανος Κορκολής, την οποία είχε πάρει από τον δικό του «δάσκαλο», τον θρύλο του πιάνου Vladimir Horowitz: «Να μην χρησιμοποιώ τη μουσική για την αυτοπροβολή μου, αλλά να την υπηρετώ και αυτή θα με ανταμείψει.»

Κάτι για το οποίο είσαι περήφανη;

Όταν λαμβάνω όμορφα σχόλια από πολύ νέους ανθρώπους, που μου λένε ότι με αφορμή τις ερμηνείες μου, άνοιξαν βιβλία του Καβάφη.

Μια τέλεια μέρα... θα ξεκινούσε...

Θα ξεκινούσε φυσικά με μουσική και θα τελείωνε με μια πολύ ωραία ταινία.