Solo travelling ή αλλιώς, βαλίτσα για έναν. Ανεξαρτησία, διαφυγή, ανάγκη, εσωστρέφεια, τάση, συνειδητή επιλογή, απόλαυση, εκλεκτισμός. Για κάθε μια από εσάς μπορεί να βρίσκεται η απάντηση αλλού. Δεν είναι κομμένη σκηνή του "Eat pray Love", ούτε εκφράζει την μποέμικη, «ακριβή» ρουτίνα ή το χόμπι της γυναίκας travel blogger που κυνηγάει να «φωτογραφίσει» την εμπειρία και τον προορισμό. Είναι τάση και μάλιστα από τις επικρατέστερες της εποχής μας.
Οι στατιστικές δείχνουν νούμερα που αγγίζουν το 50%, όταν αναζητούν την αύξηση στο ποσοστό των γυναικών που πλέον ταξιδεύουν μόνες. Μπορεί βέβαια η βιομηχανία του τουρισμού ακόμη να «τιμολογεί» λίγο άδικα τον σόλο ταξιδιώτη ή να μην του παρέχει πάντα έξυπνες και ωραίες εναλλακτικές, γίνονται όμως βήματα. Κι αυτό είναι ένα φαινόμενο που όντως ενθαρρύνεται από bloggers που ασκούν τη δική τους επιρροή και κινούν τα νήματα για να κλυδωνίσουν τη βιομηχανία αυτή. Αν μιλούσαμε πριν κάποια χρόνια για γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες, θα έπρεπε να διαχειριστούμε ένα θέμα ταμπού. Από την άλλη, ο άνδρας που ταξίδευε μόνος ήταν μεν εσωστρεφής στα μάτια της κοινωνίας, ήταν όμως αλέγκρος και δυναμικός. Πλέον αυτή η αντίληψη αυτή έχει φθαρεί αρκετά. Στήνεις μια βαλίτσα, μπαίνεις στο τρένο, στο αυτοκίνητο ή στο αεροπλάνο και θες απλά να ανακαλύψεις μόνος το νέο, το διαφορετικό. Ή να αποδράσεις. Είτε είσαι γυναίκα, είτε άνδρας. Προκύπτει από ανάγκη και δεν «απαιτεί» εξηγήσεις. Αρκεί ένα smartphone και καλή διάθεση.
Οι τάσεις στα Google trends το επιβεβαιώνουν εδώ και πέντε χρόνια και τα μέσα -ειδικά το 2017- έχουν πάρει φωτιά και δείχνουν πλέον τον δρόμο. Το ζήτημα έχει «ψωμί». Ιδεολογικά, πρακτικά, εμπορικά. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλλου αναζητούν πληροφορία πληκτρολογώντας τις λέξεις “solo travel”, ενώ τα τελευταία χρόνια τα αποτελέσματα που θέλουν τις γυναίκες να αναζητούν υλικό πληκτρολογώντας key words τύπου “solo female travelling” ξεπερνούν τα πενήντα εκατομμύρια.
Στα Conde Nast και New York Times υπάρχουν αφιερώματα με tips και συμβουλές για ασφαλές ταξίδι, τοπ προορισμούς και έρευνες για γυναίκες που ξεφεύγουν από την λογική του «ταξιδεύω σε ένα resort για να κάνω pampering” και πλέον αναζητούν, που μπορούν να κάνουν extreme σπορ ή πώς θα παντρέψουν τη δουλειά με τη διαφυγή και τον όποιον προορισμό. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι υπάρχουν trends στις social πλατόρμες που θέλουν το “bleisure” (όρος που προκύπτει από τα συνθετικά “business” και “leisure), να σκαρφαλώνει ψηλά στις προτιμήσεις. Φυσικά, η ουσία σε κάθε περίπτωση είναι να το απολαμβάνουν όλοι και να μπορεί να υποστηριχθεί πρακτικά κι όχι καθαρά κερδοσκοπικά από τη βιομηχανία του τουρισμού.
Τι μπορεί όμως να κάνει όμως κάθε μια από εμάς να απολαμβάνει ένα ταξίδι μόνη; Ίσως είναι αυτή η πολύτιμη αίσθηση ανεξαρτησίας και χειραφέτησης μιας γυναίκας που θέλει να γνωρίσει τον κόσμο μόνη και δεν μπορεί να την εμποδίσει τίποτα. Καμία ανασφάλεια και κανένας φόβος. Ίσως πάλι είναι συνειδητή διαφυγή για μια γυναίκα που για χρόνια έχει αφιερώσει όλη της την ενέργεια στην οικογένεια ή τη δουλειά. Επομένως, ο καλύτερος τρόπος για να αφιερωθεί για λίγο στον εαυτό της χωρίς να την αποσπά τίποτε και κανείς, είναι να απομακρυνθεί από μια ρουτίνα που την περιορίζει. Να αλλάξει παραστάσεις, ή τουλάχιστον να βρει λίγο προσωπικό χρόνο, παντρεύοντας τη δουλειά με ένα ταξίδι αναψυχής. Όποια και είναι η αφορμή, φαίνεται πως πολλές γυναίκες το έχουν ανάγκη. Κι αυτό μάλλον κάτι σημαίνει.Κάντε την έρευνα σας, και που ξέρετε, μπορεί να είστε η επόμενη solo female traveler!
