Ένας γοητευτικός κόσμος, πλημμυρισμένος από χρώματα, μελωδίες και εικόνες, καλωσορίζει τις αισθήσεις μας. Φράσεις δημιουργούν οικείους, αλλά και πρωτόγνωρους δεσμούς με διαφορετικούς χαρακτήρες, οδηγώντας μας, εν τέλει, στην πιο βαθιά κατανόηση του εαυτού μας. Πάντα με σαγήνευε η επιρροή που ασκεί πάνω μας μια καλλιτεχνική πρωτοβουλία, από μια θεατρική παράσταση μέχρι μια live συναυλία. Η Θεσσαλονίκη αποδεικνύει κάθε εποχή ότι στέκεται ως ένας ισχυρός σύμμαχος κάθε δημιουργίας. Ειδικά για τους δύο πρώτους μήνες του νέου έτους έχει ανεβάσει κατακόρυφα τον πήχη και μάς προσκαλεί σε αριστουργήματα υψηλής Τέχνης.

Εμείς σας παίρνουμε μαζί μας στα 4 κορυφαία ορόσημα της Θεσσαλονίκης για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Αυτή τη φορά, οι κεντρικοί τους εκπρόσωποι μοιράζονται μαζί μας τα συστατικά εκείνα που ξεχωρίζουν τις ταυτότητές τους. 

Candlelight Θεσσαλονίκη| Σινεμά Ολύμπιον & Hyatt Regency

Μετά την επιτυχία σε περισσότερες από 150 πόλεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας, η ζωντανή και συναρπαστική μουσική εμπειρία των Candlelight concerts συνεχίζει να ενθουσιάζει από τον Δεκέμβριο το κοινό στη Θεσσαλονίκη. Αυτό το καινοτόμο είδος κλασικών μουσικών παραστάσεων απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό, το οποίο ίσως δεν είχε σκεφτεί ποτέ να παρακολουθήσει μια κλασική συναυλία, προσκαλώντας το να ανακαλύψει την κλασική μουσική με έναν πρωτότυπο και μοναδικό τρόπο. Από σύγχρονα αφιερώματα στους Coldplay και τους Queen μέχρι διαχρονικές κλασικές συνθέσεις του Βιβάλντι, οι συναυλίες Candlelight θα προσφέρουν στους γνώστες της μουσικής μια ποικιλία προγραμμάτων που θα ικανοποιήσουν όλα τα γούστα.

Γιώργος Λαζαρίδης, Candlelight Project manager Greece: «Πολλοί από τους παρευρισκόμενους ήταν νέοι στον κόσμο της κλασικής μουσικής και μας έχουν μοιραστεί ότι το Candlelight τους ενέπνευσε να ανακαλύψουν το είδος αυτό» 

Ο Γιώργος Λαζαρίδης, Candlelight Project manager Greece, συζήτησε μαζί μας για την ανταπόκριση του αθηναϊκού, αλλά και θεσσαλονικιώτικου κοινού στο κάλεσμα των ιδιαίτερων αυτών live concerts. «Το κοινό στη Θεσσαλονίκη έχει ανταποκριθεί με μεγάλο ενθουσιασμό στην εμπειρία του Candlelight -τα εισιτήρια έχουν γίνει ανάρπαστα. Μας χαροποιεί ιδιαίτερα να ακούμε από τους επισκέπτες μας ότι η εντυπωσιακή αλλά ήρεμη ατμόσφαιρα με τα κεριά, συνδυασμένη με τις ζωντανές παραστάσεις, δημιουργεί για εκείνους μια βαθιά συναισθηματική σύνδεση με τη μουσική. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους ήταν νέοι στον κόσμο της κλασικής μουσικής και μας έχουν μοιραστεί ότι το Candlelight τους ενέπνευσε να ανακαλύψουν το είδος αυτό. Είμαστε λοιπόν πολύ ενθουσιασμένοι για το τι μας επιφυλάσσει αυτή η χρονιά!».

«Η Θεσσαλονίκη είναι μια ζωντανή πόλη με πολλή ιστορία και έντονο ενδιαφέρον για τις τέχνες και τη μουσική γενικότερα, γι' αυτό μας φάνηκε ένα φυσικό βήμα για εμάς»

«Το Candlelight δημιουργήθηκε και παράγεται από τη Fever, και συνολικά στη Fever, ο στόχος μας είναι να κάνουμε τη ζωντανή ψυχαγωγία και τον πολιτισμό πιο προσιτά. Το πετυχαίνουμε μέσω της πλατφόρμας μας, διαθέσιμη στην εφαρμογή και τον ιστότοπό μας, που βοηθά και εμπνέει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν και να απολαύσουν τις καλύτερες εμπειρίες στις πόλεις τους. Θέλουμε να γίνουμε η βασική πλατφόρμα ανακάλυψης των πιο μοναδικών και διασκεδαστικών εμπειριών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σύντομα στην Πάτρα. Το Candlelight είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους προσπαθούμε να το πετύχουμε. Με το Candlelight, η αποστολή της Fever είναι να εκδημοκρατήσει την πρόσβαση στη κλασική μουσική, συνεργαζόμενη με μοναδικούς χώρους που αντικατοπτρίζουν την πολιτιστική κληρονομιά κάθε πόλης, αναδεικνύοντας ταλαντούχους τοπικούς καλλιτέχνες και προσφέροντας ποικίλα προγράμματα προσαρμοσμένα στις προτιμήσεις και τις προσδοκίες του τοπικού κοινού. Αυτή η καινοτόμος μορφή γεννήθηκε όταν αναγνωρίσαμε την ανάγκη να κάνουμε την κλασική μουσική πιο προσιτή σε ένα ευρύτερο κοινό, ξεπερνώντας τον πυρήνα των κλασικών μουσικών φιλόφιλων. Είδαμε την ίδια ανάγκη και ενδιαφέρον και στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής, το Candlelight έχει τύχει πολύ θερμής υποδοχής στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και πράγματι φτάνει σε ένα ευρύτερο κοινό που ίσως ποτέ δεν είχε σκεφτεί να παρακολουθήσει μια συναυλία κλασικής μουσικής. Επιπλέον, αυτές οι πόλεις διαθέτουν μια απίστευτη δεξαμενή ταλαντούχων μουσικών και μοναδικών χώρων, καθιστώντας τες ιδανικές τοποθεσίες για να φέρουμε την εμπειρία Candlelight. Η Θεσσαλονίκη είναι μια ζωντανή πόλη με πολλή ιστορία και έντονο ενδιαφέρον για τις τέχνες και τη μουσική γενικότερα, γι' αυτό μας φάνηκε ένα φυσικό βήμα για εμάς». 

«Αν και πολλοί από αυτούς τους χώρους έχουν ιστορική σημασία, δίνουμε επίσης προτεραιότητα σε χώρους που προάγουν την πολιτιστική ανταλλαγή, προωθούν την προσβασιμότητα στις τέχνες και προσφέρουν ένα μοναδικό και φιλόξενο περιβάλλον για το κοινό»

«Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, στις προσπάθειές μας να κάνουμε τις κλασικές συναυλίες πιο προσιτές, η Fever επιδιώκει να φιλοξενεί αυτές τις παραστάσεις σε χώρους πέρα από τις παραδοσιακές αίθουσες συναυλιών, επιλέγοντας τοποθεσίες που αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε πόλης. Πολύ συχνά, οι χώροι αυτοί είναι ήδη πανέμορφοι, και εμείς εμπλουτίζουμε την ακουστική εμπειρία και τον χώρο προσθέτοντας χιλιάδες κεριά. Αν και πολλοί από αυτούς τους χώρους έχουν ιστορική σημασία, δίνουμε επίσης προτεραιότητα σε χώρους που προάγουν την πολιτιστική ανταλλαγή, προωθούν την προσβασιμότητα στις τέχνες και προσφέρουν ένα μοναδικό και φιλόξενο περιβάλλον για το κοινό. Κατά την επιλογή τους για το Candlelight, λαμβάνουμε υπόψη διάφορους παράγοντες: την ιστορική και πολιτιστική τους σημασία, την προσβασιμότητα για το κοινό και τεχνικά χαρακτηριστικά, όπως την ακουστική και τον φωτισμός, ώστε να διασφαλίσουμε μια εμπειρία υψηλής ποιότητας».

Info: Επόμενα concerts 

• Candlelight: Ένα Αφιέρωμα στους Queen
  
  Χώρος διεξαγωγής Hyatt Regency Thessaloniki (13ο χλμ, Θεσσαλονίκης - Περαίας 570 01)
  
  Ημερομηνίες και ώρες: 7 Φεβρουαρίου στις 7:00 μ.μ

• Candlelight: Ένα Αφιέρωμα στην Taylor Swift
  
  Χώρος διεξαγωγής Hyatt Regency Thessaloniki (13ο χλμ, Θεσσαλονίκης - Περαίας 570 01)
  
  Ημερομηνίες και ώρες: 7 Φεβρουαρίου στις 9:00 μ.μ.

''Underground"| Mέγαρο Μουσικής

Το "Underground" σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς, με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, Γιάννη Τσορτέκη και Αλεξάνδρα Αϊδίνη, μετά την μεγάλη επιτυχία και της 2ης χρονιάς, έρχεται στην Θεσσαλονίκη, από 1 έως και 8 Φεβρουαρίου. Σε ολοκαίνουργια διασκευή του σκηνοθέτη της παράστασης, το έργο μετά τις παραστάσεις σε ένα καθημερινά κατάμεστο Θεάτρο Ακροπόλ, για 2 χρόνια, κέρδισε το δυνατό χειροκρότημα και τις επευφημίες του κοινού! Το «Underground» αφηγείται την επική ιστορία δύο φίλων, του Μπλάκι και του Μάρκο, με φόντο την πολιτική αναταραχή και τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Εμείς είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε με τον σπουδαίο ηθοποιό Γιάννη Τσορτέκη, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας τα σημαντικά στοιχεία της συνεργασίας του με τον σκηνοθέτη της παράστασης. «Εγώ έχω συνεργαστεί άλλες δύο φορές με τον Νικήτα Μιλιβόγεβιτς, η μία ήταν στο θέατρο Αμόρε στα τέλη του '90 στην Αθήνα και στο έργο "Έγκλημα και Τιμωρία". Δεύτερη φορά συνεργάστηκα μαζί του στο Πλατόνοφ του Τσέχωφ στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Το παρελθόν αυτό μας δένει με εκτίμηση και σεβασμό αμφότερους, οπότε βρεθήκαμε και δουλέψαμε αρμονικά πάνω σε αυτήν την ιστορία». 

Γιάννης Τσορτέκης: «Η παράσταση είναι πραγματικά ένα πολύ ζωντανό πανηγύρι που αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κάποιος τον χρόνο του και να έρθει να το ζήσει μαζί μας!»

Η ανταπόκριση στην Αθήνα ήταν συγκινητική σε έναν αδιανόητο βαθμό, γιατί ήμασταν σχεδόν γεμάτοι, για να μην πω γεμάτοι και ευλογάω τα γένια μου, γιατί έτσι συνέβαινε, ήταν sold out. Υπήρχε θερμή υποδοχή από την αρχή μέχρι το τέλος. Μακάρι να είχαμε τον χρόνο να συνεχίζαμε να παίζαμε και άλλο, αλλά τώρα ερχόμαστε στη Θεσσαλονίκη με πολύ μεγάλη χαρά και ανυπομονησία, για να συναντήσουμε και εκεί τους φίλους μας που πιστεύω ότι θα ανταποκριθούν σε αυτό, γιατί είναι πραγματικά ένα πολύ ζωντανό πανηγύρι που αξίζει τον κόπο να αφιερώσει κάποιος τον χρόνο του και να έρθει να το ζήσει μαζί μας!

«Τελικά συνειδητοποιούμε στο σήμερα το πόσο έγκλειστοι είμαστε όλοι μας, λίγο - πολύ, σε έναν underground χώρο, σε ένα υπόγειο και καιγόμαστε από επιτήδειους που βρίσκονται στην επιφάνεια και ορίζουν τις τύχες μας και τις ζωές μας»

Η παράσταση είναι βασισμένη στην ομώνυμη εμβληματική ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα, στο θεατρικό έργο «Άνοιξη τον Ιανουάριο» και στο μυθιστόρημα «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια χώρα» του Ντουσάν Κοβάσεβιτς. Όπως ο ίδιος συζητά μαζί μας, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που ενισχύουν την ευρηματική αυτή προσέγγιση του σκηνοθέτη. «Πολύ σημαντικό στη δική μας περίπτωση είναι η μουσική του Bregovic που την έχουμε και εδώ με ζωντανή ορχήστρα και δίνει έναν άλλον τελείως παλμό σε όλη την ιστορία και στην αφήγησή της. Αυτή είναι μια ιστορία, όπως καταλαβαίνετε, η οποία αφορά στα Βαλκάνια και τον κόσμο ολόκληρο πλέον σήμερα. Οι σχέσεις των ανθρώπων, η φιλία, η οποία είναι το μεγάλο θέμα στην ιστορία, εξού και το πως «δουλεύονται οι σχέσεις σε αυτήν την φιλία, η προδοσία, ο έρωτας που έρχεται να καπιλευτεί τη φιλία, να την απαλάξει από αυτόν. Είναι μια ζωή ολόκληρη μέσα σε μια αλληγορία, σε ένα παραμύθι, όπου τελικά συνειδητοποιούμε στο σήμερα το πόσο έγκλειστοι είμαστε όλοι μας, λίγο - πολύ, σε έναν underground χώρο, σε ένα υπόγειο και καιγόμαστε από επιτήδειους που βρίσκονται στην επιφάνεια και ορίζουν τις τύχες μας και τις ζωές μας».

Ποιο είναι αυτό το στοιχείο, το οποίο ο ίδιος ξεχωρίζει ιδιαίτερα από το έργο; Όπως μας απαντά: «Η παράσταση αυτή είναι ένας πολύ μεγάλος και ιδιαίτερος κύκλος που δεν μπορώ να πω μόνο μια φράση, πιο πολύ όμως θα σταθώ στη σχέση του Μάρκο που υποδύεται ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος με τον Μπλάκι, τον δικό μου χαρακτήρα, και στην εκτίμηση και αγάπη που έχουν μεταξύ τους, κάτω από όλες τις συνθήκες, από την αρχή μέχρι και μετά το τέλος. Αυτό στο οποίο θα στεκόμουν, όσο κι αν είναι πολύ αυτονόητο και απλό, είναι μια ερώτηση που θέτει ο Μπλάκι στον Μάρκο, όταν πια τα πράγματα βρίσκονται σε μια κρίσιμη φάση, λέγοντας: "Αδερφέ μου, γιατί σε 'μένα; Πες μου, μίλα μου, γιατί δε μιλάς;". Αυτό το τόσο απλό πράγμα είναι τόσο ζωτικό, γιατί δεν είναι η αγωνία του ανθρώπου μονάχα εκείνη τη στιγμή, είναι ο τρόπος, με τον οποίο πρέπει να συγχρωτιζόμαστε, για να μπορεί να ξεδιαλύνει το περιβάλλον και να απελευθερώνονται οι σχέσεις, να ηρεμούν τα πράγματα. Πρέπει να μιλάμε και να είμαστε σε επαφή. Όταν, πια, ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, αυτά είναι τα αποτελέσματα! 

Info: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Μαρτίου & παραλία. 1-8/02. 

«Η αξία της ζωής»|Θέατρο Αριστοτέλειον

Πρόκειται για ένα έργο που θέτει σε πρώτο πλάνο την απώλεια και τον αναπόφευκτο πόνο, με ειλικρίνεια, χιούμορ και συμπόνια, αναδεικνύοντας την πραγματική Αξία της Ζωής και το δικαίωμα του καθενός από εμάς να αποφασίζει ελεύθερα τη μοίρα του. Μετά τη μεγάλη επιτυχία στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, η «Αξία της Ζωής» της βραβευμένης με Emmy Jane Anderson, κατέφθασε πριν λίγες ημέρες στο Θέατρο Αριστοτέλειον με τον ίδιο θίασο αναγνωρισμένων ηθοποιών –Αθηνά Τσιλύρα, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Βασίλη Ρίσβα και Δημήτρη Μαυρόπουλου -που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Σωτήρης Τσαφούλιας: «Με τη Θεσσαλονίκη έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, σχεδόν ερωτική. Την αγαπώ πολύ και σέβομαι το κοινό της, το οποίο διαφορετικά κριτήρια, αισθητική και κουλτούρα σε σχέση με το αντίστοιχο της Αθήνας»

Ο Σωτήρης Τσαφούλιας, ο οποίος υπογράφει τη σκηνοθεσία της παράστασης, συζήτησε μαζί μας αποκλειστικά για την ουσία του έργου, αλλά και τι αναμένει από το κοινό της πόλης μας. «Όλα στη Θεσσαλονίκη, όπως και οι προετοιμασίες για την παράσταση αυτή, πήγαν πολύ εύκολα, οπότε και οι δυσκολίες έχουν ένα πιο ελαφρύ πρόσημο για εμάς. Με τη Θεσσαλονίκη έχω μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, σχεδόν ερωτική. Την αγαπώ πολύ και σέβομαι το κοινό της, το οποίο διακρίνεται από διαφορετικά κριτήρια, αισθητική και κουλτούρα σε σχέση με το αντίστοιχο της Αθήνας. Και περιμένω τι θα πει στην ψυχή τους, ποια θα είναι η κοινή «ανάσα» που θα δημιουργήσει η σκηνή με την πλατεία. 

«Το μόνο λάθος που κάνουμε σαν άνθρωποι είναι ότι ζούμε σαν ιδιοκτήτες αυτού του κόσμου και σαν αθάνατοι»

Ο ίδιος μοιράστηκε μαζί μας τα σημαντικά στοιχεία του έργου που τον ώθησαν, στο να οδηγηθεί προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. «Τα δύο βασικά κλειδιά της παράστασης και τα σημεία αυτά που με έκαναν να θέλω να μοιραστώ αυτήν την ιστορία με τον κόσμο, είναι η απώλεια και το πόσο σθεναρά αυτό που πιστεύουμε μπορεί καμιά φορά να εγκλωβίσει όταν είμαστε αμετακίνητοι. Ο βασικός κορμός, που είναι η απώλεια, αφορά σε δύο ξαδέρφες που συναντιούνται μετά από καιρό με τους συζύγους τους και με τα δύο ζευγάρια να έχουν υποστεί μια μεγάλη απώλεια. Το ένα ζευγάρι έχει αφιερωθεί αποκλειστικά στον Θεό και το άλλο απέχει και αυτοί οι τέσσερις χαρακτήρες ξεκινούν να λένε την ιστορία τους. Συγκρούονται και στο τέλος το κάθε ένα ζευγάρι βρίσκει λίγο φως μέσα από την οπτική του άλλου και αυτό καμιά φορά είναι καλό, όταν πιστεύουμε κάτι, είτε είναι δόγμα, είτε είναι πεποίθηση, είμαστε προσκολλημένοι με παρωπίδες σε αυτό, τον εαυτό μας εγκλωβίζουμε. Οπότε, όσο ανοιχτά είναι τα μυαλά μας, τόσο βοηθούμε τους εαυτούς μας, όταν βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση. Και το δεύτερο και βασικό που έχει να κάνει με την απώλεια, είναι να δούμε ότι τελικά η απώλεια στη ζωή είναι αναπόφευκτη και το να υποφέρεις από αυτή είναι προαιρετικό. Πολλές φορές δεν είναι το βάρος της απώλειας που μας συνθλίβει, αλλά ο τρόπος που το κουβαλάμε. Η απώλεια γενικά, είτε είναι σε επίπεδο σχέσης, μια φιλίας, και ειδικά η απώλεια του θανάτου, έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο θάνατος είναι η μόνη βεβαιότητα στη ζωή όλων μας. Είναι το μόνο πράγμα, στο οποίο δεν αποτυγχάνει κανείς. Το μόνο λάθος που κάνουμε σαν άνθρωποι είναι ότι ζούμε σαν ιδιοκτήτες αυτού του κόσμου και σαν αθάνατοι. Όταν καταλάβουμε ότι είμαστε περαστικοί και ρίξουμε τον εγωισμό μας, που είναι η πηγή όλων των κακών, νομίζω ότι είναι το κλειδί, για να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά».

Ο ίδιος αναφέρθηκε στην κουβέντα μας και στη φύση της σχέσης του με τους καλλιτέχνες του έργου, καθώς και στην εξέλιξη της μεταξύ τους συνεργασίας. «Η συνεργασία με τους καλλιτέχνες ήταν εξαιρετική, όμορφη και ενδιαφέρουσα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που θέλαμε όλοι. Είναι τέσσερις σπουδαίοι ερμηνευτές! Η Αθηνά Τσιλύρα, με την οποία είχα ξανασυνεργαστεί και στο Έτερος Εγώ και στις Δεκαεπτά κλωστές, η Πέγκυ Σταθακοπούλου, η πρώτη μας συνεργασία που ήταν αποκάλυψη και μεγάλη χαρά, ο Βασίλης Ρίσβας και ο Δημήτρης Μαυρόπουλος, που είχαμε ξανασυνεργαστεί. Μετ τους περισσότερους είμαστε φίλοι και έχουμε κοινή αισθητική και όραμα σε πολλά σημεία». 

Info: Θέατρο Αριστοτέλειον, Εθνικής Αμύνης 2. Διάρκεια: έως 26/01. 

__________________________________________________________________________

«Νέκυια»|Μέγαρο Μουσικής 

Η «Νέκυια», η εμβληματική ραψωδία λ της «Οδύσσειας», είναι η “surround” ηχοτροπική κατάβαση στον Άδη που δημιουργήθηκε για να μας μυήσει στη ζωή. Έκανε πρεμιέρα στη Στέγη, έγινε sold out, εκδόθηκε σε βιβλίο, ταξίδεψε στο Άμστερνταμ και, τώρα, ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη. Ο κορυφαίος δημιουργός της ελληνικής ροκ σκηνής, Γιάννης
Αγγελάκας, και ο χορογράφος-αποκάλυψη στην Ευρώπη, Χρήστος Παπαδόπουλος, ξεκινούν κατανυκτικά, υποβλητικά, μυστικιστικά σαν μια τελετουργικήεμπειρία θέασης και ακρόασης της εμβληματικής ραψωδίας. 

Όλια Λαζαρίδου: «Από το κοινό της Θεσσαλονίκης περιμένω τα καλύτερα. Πιστεύω ότι θα έχει τον αντίκτυπο της Αθήνας. Και ο Γιάννης Αγγελάκας, ξέρετε, έχει το δικό του κοινό στη συμπρωτεύουσα που τον εμπιστεύεται απόλυτα και σε ό,τι κάνει, τον ακολουθεί!»

Εμείς είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με τη σπουδαία ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, Όλια Λαζαρίδου, η οποία εμφανίζεται επί σκηνής με τον Γιάννη Αγγελάκα, ενισχύοντας με τον δικό της μοναδικό ερμηνευτικό τόνο, την αξία του project. «Στην Αθήνα ήταν ανέλπιστη η επιτυχία της παράστασης! Λίγες ημέρες πριν, όλοι μαζί, και ο Γιάννης, δηλαδή, αναρωτιόμασταν τι είμαστε και πως θα το πάρει ο κόσμος, επειδή ακριβώς το θέμα έχει μια πολύ ιδιαίτερη ομοιομορφία, και αυτό πιστεύω ότι είναι το μοναδικό του στοιχείο, δεν μοιάζει με κάτι άλλο. Ούτε θεατρική παράσταση είναι, ούτε συναυλία, είναι κάτι άλλο. Σε ταξιδεύει σε έναν κόσμο. Από το κοινό της Θεσσαλονίκης περιμένω τα καλύτερα, πιστεύω ότι θα έχει τον αντίκτυπο της Αθήνας. Και ο Γιάννης, ξέρετε, έχει το δικό του κοινό στη συμπρωτεύουσα που τον εμπιστεύεται απόλυτα και σε ό,τι κάνει, τον ακολουθεί!». 

«Ο Γιάννης Αγγελάκας θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος ραψωδός του καιρού μας»

Η ίδια μας εξομολογήθηκε τη στενή φιλική σχέση που διατηρεί μέχρι σήμερα με τον Γιάννη Αγγελάκα και τη δική της προτροπή προς την εξέλιξη του συγκεκριμένου project. «Με τον Γιάννη είμαστε φίλοι πολλά χρόνια. Τον πλησίασα εγώ για τη "Νέκυια", γιατί του έχω μεγάλη αγάπη και εκτίμηση, έχει κάτι πολύ σπάνιο. Ήταν, έχει παραμείνει και θα είναι ο εαυτός του, διακρίνεται από κάτι τρομερά αυθεντικό και μια μεγάλη ειλικρίνεια πιστεύω, πέραν του καλλιτεχνικού του κύρους. Εγώ αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο ωραίο πράγμα πάνω του. Πάντα πίστευα ότι ο Γιάννης Αγγελάκας θα μπορούσε να είναι ένας σύγχρονος ραψωδός του καιρού μας. Και για αυτό και του έλεγα εδώ και καιρό ότι πρέπει να κάνει κάτι τέτοιο, όπως το συγκεκριμένο έργο. Και έτσι προέκυψε στην κουβέντα μας η Νέκυια και μετά η Στέγη και έγινε πραγματικότητα αυτό που είχαμε ονειρευτεί πριν πολλά χρόνια!». 

«Όσο πιο «γυμνά» είναι τα πράγματα, τόσο πιο βαθιά γίνονται. Και αυτό θεωρώ ότι είναι το κέρδος μου από αυτήν την παράσταση»

Η ίδια δίνει ιδιαίτερη σημασία στο βάθος ενός κειμένου, πόσο μάλλον ενός ολόκληρου εγχειρήματος που στηρίζεται σε διαχρονικά κείμενα. Όπως η ίδια τόνισε στην κουβέντα μας: «Η συνεργασία με τον Γιάννη και η επαφή με το κείμενο, και ειδικά με τον τρόπο, με τον οποίο το δουλέψαμε, με ώθησε στο να προσπαθήσω να είμαι και σαν ηθοποιός εντελώς «γυμνή», δηλαδή ο λόγος να είναι καθαρός και να μην έχει περιττά που καμιά φορά υπάρχουν στην ερμηνεία των ηθοποιών. Και ως γνωστόν, όσο πιο «γυμνά» είναι τα πράγματα, τόσο πιο βαθιά γίνονται. Και αυτό θεωρώ ότι είναι το κέρδος μου από αυτήν την παράσταση. Το θέμα της μουσικότητας του λόγου, του ποιητικού κειμένου και του ρυθμού μέσα σε αυτόν, είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ και θέλω να ασχοληθώ πολύ με αυτό σίγουρα και στο μέλλον, έχει κάτι το βαθιά πνευματικό!».

Info: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, αίθουσα Φίλων Μουσικής Μ1, 25ης Μαρτίου & παραλία. 13-16/02. 
Κεντρική φωτογραφία: Candlelight