Με αφορμή τη χθεσινή μέρα, 15 Μαίου, που ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας, σας προσκαλώ να σκεφθείτε για λίγο τη δική σας οικογένεια καταγωγής ως τις ρίζες ενός δέντρου. Γνωρίζουμε ότι οι ρίζες είναι το σημαντικότερο μέρος ενός δέντρου καθώς διασφαλίζουν το να τρέφεται σωστά, να στέκεται όρθιο και να μην ξεριζώνεται από ανέμους. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τους γονείς μας. Είναι οι ρίζες μας που φροντίζουν, κυρίως στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, να παίρνουμε κυριολεκτικά και συμβολικά όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να ζούμε αλλά και που μας βοηθούν ώστε να στεκόμαστε στα πόδια μας και να αποκτούμε μία αίσθηση εαυτού.

Η συμβολή των γονιών μας στην προσωπική μας ανάπτυξη είναι μεγάλη και αναμφισβήτητη και εντοπίζεται κυρίως στις ακόλουθες σφαίρες επιρροής:

Ικανοποίηση πρωταρχικών και βασικών αναγκών μας

Οι γονείς μας είναι αυτοί, που φροντίζουν σε καθημερινή βάση, για την κάλυψη βασικών αναγκών επιβίωσης όπως είναι το να φάμε, να έχουμε στέγη, να έχουμε ρούχα, να έχουμε ζέστη και ιατρική-νοσηλευτική–φαρμακευτική περίθαλψη.

Ικανοποίηση άλλων αναγκών

Οι γονείς μας φροντίζουν για την κάλυψη άλλων αναγκών, όπως το να έχουμε μια όσο το δυνατόν καλύτερη και ολοκληρωμένη εκπαίδευση, να έχουμε ερεθίσματα, να μαθαίνουμε ξένες γλώσσες, να ασχολούμαστε με χόμπι στον ελεύθερο μας χρόνο, να αθλούμαστε, να ταξιδεύουμε κ.ά.

Πρότυπο ζευγαριού

Οι γονείς μας δεν παύουν να είναι ένα ζευγάρι και με τον τρόπο που ο ένας σύντροφος συμπεριφέρεται στον άλλον μας μαθαίνουν πολλά για τη συντροφικότητα, τον έρωτα, την εμπιστοσύνη μεταξύ δύο συντρόφων και την αγάπη.

Μέσα από παρατήρηση των γονιών μας ως ζευγάρι μαθαίνουμε, επίσης, πώς σέβεται ή δε σέβεται ο ένας τον άλλον, τι πιστεύει ο ένας για τον άλλον και τι σημαίνει να είσαι σε μία σχέση.

Ταύτιση φύλου

Ο γονιός, που ανήκει στο ίδιο φύλο με εμάς, μας μαθαίνει τι σημαίνει να ανήκουμε σε αυτό το φύλο και τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να το υποστηρίζουμε καλύτερα.

Ο γονιός, που ανήκει στο άλλο φύλο, μας μαθαίνει πώς να καθρεφτιζόμαστε στο άλλο φύλο και πώς να σχετιζόμαστε με αυτό.

Σχέσεις με τρίτους

Οι γονείς μας αλληλεπιδρούν με τρίτους και μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση μας καθρεφτίζουν σχήματα συμπεριφοράς, που συνειδητά ή ασυνείδητα, υιοθετούμε κι εμείς, με τη σειρά μας, απέναντι στους τρίτους.

Για παράδειγμα εάν οι γονείς μου είναι δυναμικοί και διεκδικούν αυτό που δικαιούνται από τους τρίτους, τότε κι εγώ μαθαίνω πώς να διεκδικώ αυτό που δικαιούμαι -και νιώθω καλά με αυτό.

Σύμφωνα με τον Hermann Hesse «όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα από τη γέννησή μας, τις μεμβράνες και το κέλυφος από το αυγό ενός αρχέγονου κόσμου. Πολλοί δεν καταφέρνουν ποτέ να γίνουν άνθρωποι. Παραμένουν βάτραχοι, σαύρες, μυρμήγκια. Πολλοί είναι άνθρωποι από τη μέση και πάνω και ψάρια από τη μέση και κάτω. Ο καθένας, ωστόσο, αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια της φύσης να δημιουργήσει μια ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ρίζες μας είναι κοινές. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια μήτρα. Το κάθε άτομο ξεπετιέται από την ίδια άβυσσο, αγωνίζεται να πετύχει το σκοπό του. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον, μα κάθε άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει μόνο τον εαυτό του».

Info:

Η Νέλη Βυζαντιάδου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ψυχολογία στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και μετεκπαιδεύτηκε στην Ψυχομετρία, τη Συμβουλευτική, τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό, την Ψυχοθεραπεία μέσω Ψυχοδυναμικού Ψυχοδράματος και στη Συστημική Συμβουλευτική Ζεύγους.

Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια, επόπτρια και ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων και μέλος των επιστημονικών συλλόγων American Society of Group Psychotherapy & Psychodrama και International Association for Group Psychotherapy and Group Processes. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, διατηρώντας ιδιωτικό γραφείο, ενώ συνεργάζεται με φορείς ως συντονίστρια ομάδων ή ομιλήτρια. Επιπλέον, έχει κυκλοφορήσει πέντε βιβλία, με πιο πρόσφατο το «Και τώρα οι τρεις μας», το οποίο κυκλοφορεί από την University Studio Press.

Facebook: Νέλη Βυζαντιάδου, Instagram: neli_byzantiadou