Μια ξεχωριστή βραδιά αφιερωμένη στη δύναμη της τέχνης, της νεανικής δημιουργίας και της κοινωνικής προσφοράς πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες, στον χώρο τέχνης της οδού Πινδάρου 24 στο Κολωνάκι. Η αφορμή δόθηκε από τα εγκαίνια της εικαστικής έκθεσης «Θραύσματα Μνήμης» της Ελένης Μελά, μαθήτριας της ΙΒ2 τάξης του Κολλεγίου Αθηνών, η οποία παρουσίασε στο κοινό τη δική της, βαθιά προσωπική εικαστική αφήγηση.

Τι ακριβώς παρουσίασε η δημιουργός;

Η νεαρή δημιουργός, με ώριμη και ευαίσθητη ματιά, παρουσίασε μια ενότητα έργων εμπνευσμένων από αρχαιοελληνικά θραύσματα - κομμάτια που κουβαλούν τη σιωπηλή μνήμη του χρόνου. Μέσα από την καλλιτεχνική της προσέγγιση, τα αρχαία ίχνη μεταμορφώνονται σε σύγχρονα σύμβολα, συνθέτοντας έναν διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Η έκθεση επιχειρεί να ανασυστήσει όχι μόνο μορφές, αλλά και συναισθήματα, θραύσματα μνήμης που επανέρχονται για να αποκτήσουν νέα ζωή.

Τη βραδιά πλαισίωσε μια εντυπωσιακή χορευτική performance, στην οποία συμμετείχαν πέντε μαθήτριες κλασικού και σύγχρονου χορού. Η ίδια η Ελένη Μελά υπογράφει τη χορογραφία, μεταφέροντας τις έννοιες και τα νοήματα των έργων της στη σωματική κίνηση. Τα κοστούμια της παράστασης, σχεδιασμένα από τη Δάφνη Βαλέντε, ενίσχυσαν τη θεατρικότητα και τη συμβολική διάσταση του έργου, ενώ ο φωτισμός και η μουσική επένδυση συνέβαλαν στη δημιουργία μιας μυσταγωγικής ατμόσφαιρας.

Το installation του χώρου αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας. Τα έργα τοποθετήθηκαν σε χαμηλές επιφάνειες, παραπέμποντας σε αρχαιολογικό εύρημα που περιμένει να ανακαλυφθεί, ανάμεσα σε φυσικά στοιχεία -κοράλλια, σκελετούς αχινών, πέτρες και αντίγραφα οστράκων- φωτισμένα από αιωρούμενες εστίες φωτός. Το αποτέλεσμα θύμιζε έναν υπόγειο ζωντανό κόσμο, έναν τόπο μνήμης και φαντασίας όπου το φως και η σκιά συνυπάρχουν δημιουργικά.

Λίγα λόγια από την ίδια για το installation: «Επέλεξα να τοποθετήσω τα έργα και τα υπόλοιπα αντικείμενα στο έδαφος για να θυμίζουν ανασκαφή. Διάλεξα διάφορα πράματα που κατασκευάζει η φύση για να ακολουθήσουν τις ζωγραφιές και να τις πλαισιώσουν όπως πολύχρωμους σκελετούς αχινών, άδειες σφηκοφωλιές, κοράλλια και φυσικά πετρώματα. Αντίγραφα αρχαίων οστράκων και κάποιων αρχαίων σκευών της καθημερινότητας συνδυάστηκαν με το θέμα του κάθε πίνακα για να τονιστεί η απλότητα των αρχαίων συμβόλων. Τοποθέτησα αναμμένους φακούς που κρεμόντουσαν με διάφανη πετονιά από την οροφή και που με την κίνησή τους εστίαζαν κάθε φορά σε κάποιο άλλο αντικείμενο. Σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω έναν υπόγειο κόσμο που έχει όμως κίνηση και χρώμα δηλαδή ζωή. Η μουσική που επέλεξα παραπέμπει σε ήχους ελεύθερης κατάδυσης και έχει τον ρυθμό ενός κόσμου που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας».

4 θεμελιώδεις έννοιες στο επίκεντρο

Η performance εστίασε σε τέσσερις θεμελιώδεις έννοιες: Δικαιοσύνη, Σοφία, Ομορφιά και Υγεία, μεταφέροντας στο σώμα και στην κίνηση τις αξίες που ενέπνευσαν τη ζωγραφική ενότητα της καλλιτέχνιδας. Έτσι, η εκδήλωση μετατράπηκε σε ένα πολυαισθητικό βίωμα, όπου οι τέχνες ενώθηκαν για να αφηγηθούν μια κοινή ιστορία.

Η Ελένη Μελά, μεγαλωμένη στην Πλάκα -«ανάμεσα στην Ακρόπολη και στον ζωντανό παλμό της σύγχρονης πόλης», όπως λέει η ίδια- αντλεί από το περιβάλλον της μια φυσική σύνδεση ανάμεσα στο αρχαίο και το νέο. Για εκείνη, η σύζευξη αυτών των δύο κόσμων δεν είναι επιλογή, αλλά αυτονόητη συνθήκη, που τη διαμόρφωσε καλλιτεχνικά και προσωπικά. Βρίσκεται αυτήν την περίοδο στο μεταίχμιο της μετάβασης για σπουδές στο εξωτερικό, βιώνοντας μια φάση έντονης αγωνίας αλλά και δημιουργικής προσμονής. «Η ζωγραφική είναι για μένα ένας χώρος ελευθερίας, ένας τρόπος να βρίσκω ισορροπία και να εκφράζω όσα δεν λέγονται με λόγια», σημειώνει χαρακτηριστικά.

«Ευτυχώς ο χορός μου έμαθε από πολύ μικρή την αξία του "όλοι μαζί". Η τέχνη είναι για μένα ένας μοναχικός δρόμος που ανθίζει όμως μόνο μέσα από συνεργασίες. Νιώθω πως χρωστάω πολλά στις δασκάλες μπαλέτου μου, που μέσα από την πειθαρχία και τη δύναμή τους μου έδειξαν τον δρόμο της ολοκληρωμένης δουλειάς», μοιράζεται η ίδια.

Αναφερόμενη στη συνεργατική διάσταση του project, η Ελένη υπογράμμισε ότι «η τέχνη είναι κατ’ ουσίαν μοναχική διαδικασία, που όμως ανθίζει πραγματικά μέσα από τη συλλογικότητα και τη συνύπαρξη». Τόνισε επίσης τη σημασία των δασκάλων και συνεργατών της στον χορό, που με επαγγελματισμό και έμπνευση συνέβαλαν καθοριστικά στην ολοκλήρωση του έργου.

Η εκδήλωση απέκτησε και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, καθώς όλα τα έργα διατέθηκαν προς πώληση, με τα έσοδα να προσφέρονται στον οργανισμό «Μαζί για το Παιδί», υπογραμμίζοντας ότι η τέχνη δεν περιορίζεται στον αισθητικό της ρόλο, αλλά μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα αλληλεγγύης και κοινωνικής ευαισθησίας.

Κεντρική φωτογραφία: Η Ελένη Μελά σε κίνηση στον χώρο της έκθεσης, μπροστά στα έργα της | Studio Maria Maraki