Έντονα χρώματα, άγρια ομορφιά της κινεζικής φύσης που δεσπόζει στη φαντασία του και μια προσωπικότητα που αγαπά την ησυχία και τα χώματα, στα οποία μεγάλωσε. Ξεχώρισε από την αρχή για το δημιουργικό τρόπο σκέψης και αντίληψης του κόσμου, ενώνοντας την Δύση με την Ανατολή και κατάφερε να αγγίξει την κορυφή της κινεζικής τέχνης του 20ου αιώνα. Η πρώτη του καλλιτεχνική του προσέγγιση ταυτίστηκε με την guohua, παραδοσιακή τοπική ζωγραφική. Στη συνέχεια, η δημιουργική του ματιά άλλαξε πλεύση, διατηρώντας τις ίδιες αισιόδοξες εμπνεύσεις, κινούμενος προς τον ιμπεριαλισμό και εξπρεσιονισμό. Ο Chang Dai-chien ή ο Zhang Daqian κατάφερε να πρωταγωνιστεί και μετά τον θάνατό του, με τα καλλιτεχνικά του «παιδιά» να κατακτούν την πρώτη θέση στο διεθνές χρηματιστήριο τέχνης.
Σύμφωνα με τον Oscar Holland και το "CNN Style": "Τον Απρίλιο, σχεδόν 40 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο πίνακας του Zhang του 1947 «Τοπίο μετά τον Wang Ximeng» έγινε το πιο ακριβό έργο του που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία, κερδίζοντας 47 εκατομμύρια δολάρια στον οίκο Sotheby's στο Hong Kong. Ήταν απλώς το τελευταίο σε μια σειρά μεγάλων πωλήσεων. Το έργο του καλλιτέχνη απέφερε περισσότερα από 354 εκατομμύρια δολάρια σε δημοπρασία το 2016, ξεπερνώντας κάθε άλλο καλλιτέχνη -- νεκρό ή ζωντανό -- στον κόσμο εκείνη τη χρονιά, σύμφωνα με μια ετήσια κατάταξη που παράγεται από τη βάση δεδομένων Artprice. Πέρυσι, τερμάτισε 6ος στην ίδια λίστα, μπροστά από βαρέων βαρών της αγοράς όπως ο Vincent van Gogh και και ο Banksy".
«Υπήρξε μια γρήγορη κλιμάκωση της αξίας καθώς η ιδιοφυΐα του αναγνωρίζεται ευρύτερα», είπε ο Mark Johnson, καθηγητής τέχνης του κρατικού πανεπιστημίου του San Francisco, ο οποίος συνεπιμελήθηκε μια έκθεση του 2019 με το έργο του Zhang στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης του San Francisco, σε τηλεφωνική συνέντευξη με το συγκεκριμένο μέσο, ο οποίος τόνισε: «Νομίζω ότι οι τιμές θα διπλασιαστούν σύντομα», λέγοντας ότι η «άγνοια» για τον καλλιτέχνη μεταξύ των δυτικών μουσείων και συλλεκτών κρατά τις τιμές «σχετικά χαμηλές».
Ζωή ταυτισμένη με δημιουργία
Γεννημένος το 1899, βίωσε από μικρή ηλικία την οικονομική δυσχέρεια, καθώς στην επαρχία της Sichuan, η οικογένειά του βίωνε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες ζωής. Όμως η επαφή με την τέχνη και την δημιουργία δεν του έλειπε. Μεγάλωσε σε μια καλλιτεχνική οικογένεια, η οποία είχε προσηλυτιστεί στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Στην ηλικία των δώδεκα ετών, ήρθε και η πρώτη παραγγελία για να δημιουργήσει την πρώτη του μικρή αριστοτεχνία. Μια περιοδεύουσα μάντισσα του ζήτησε να ζωγραφίσει τις κάρτες της και έτσι και έγινε.
Σε ηλικία δεκαεφτά ετών συνελήφθη από ληστές ενώ επέστρεφε στο σπίτι από το οικοτροφείο στο Chongqing. Όταν ο αρχηγός τους τον διέταξε να γράψει ένα γράμμα στο σπίτι του, ζητώντας λύτρα, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από την μη πειθαρχημένη συμπεριφορά του αγοριού που τον έκανε προσωπικό του γραμματέα. Στους περισσότερους από τρεις μήνες που κρατήθηκε αιχμάλωτος, διάβασε βιβλία ποίησης που οι ληστές είχαν λεηλατήσει από επιδρομές σε σπίτια. Το 1917, ο Chang μετακόμισε στο Κioto για να μάθει τεχνικές βαφής υφασμάτων και το 1919 επέστρεψε στη Σαγκάη και δημιούργησε μια επιτυχημένη καριέρα πουλώντας τους πίνακές του. Η ζωή του αλλάζει πορεία τριακοσίων εξήντα μοιρών και Λόγω του πολιτικού κλίματος της Κίνας το 1949, εγκαταλείπει τη χώρα και στη συνέχεια μετακομίζει στη Mentzona της Αργεντινής το 1952. Δύο χρόνια αργότερα, διαμένει στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Σημαντικό αποκορύφωμα της επαγγελματικής του καριέρας ήταν μια συνάντηση μεταξύ του και του Pablo Picasso στη Νίκαια της Γαλλίας το 1956. Θεωρήθηκε ως μια σύνοδος κορυφής μεταξύ των διακεκριμένων δασκάλων της ανατολικής και δυτικής τέχνης. Οι δύο άνδρες αντάλλαξαν πίνακες σε αυτή τη συνάντηση.
Η νέα γενιά συλλεκτών
H ικανότητα του Zhang να γεφυρώνει την Ανατολή και τη Δύση εξηγεί τη δημοτικότητα του έργου του, το οποίο πραγματοποιείται σε ιδρύματα όπως το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη και το Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βοστώνη. "Αλλά η μετεωρική άνοδος της αγοραίας αξίας του την τελευταία δεκαετία συνέπεσε με μια έκρηξη της κινεζικής καταναλωτικής δύναμης. Πριν από περίπου δύο δεκαετίες, η Κίνα ήλεγχε μόλις το 1% της παγκόσμιας αγοράς τέχνης. Ο Zhang κατέλαβε μόλις την 80η θέση στην προαναφερθείσα κατάταξη Artprice το 2002, κερδίζοντας λιγότερα από 5 εκατομμύρια δολάρια σε δημοπρασία παγκοσμίως. Τώρα, ωστόσο, η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά τέχνης στον κόσμο, μετά τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την έκθεση της Art Basel και της UBS για την παγκόσμια αγορά τέχνης για το 2022", αναφέρεται. Στο ίδιο ρεπορτάζ, σύμφωνα με την IP: "Τα μουσεία στην Κίνα συλλέγουν (τους πίνακες του Zhang) αρκετά ενεργά τα τελευταία χρόνια. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς ανήκει σε ιδιώτες. Αυτό που ήταν εκπληκτικό για την πώληση του Απριλίου, ωστόσο, δεν ήταν μόνο η τιμή -- η οποία ξεπέρασε τα 370 εκατομμύρια δολάρια Χονγκ Κονγκ (ή 47 εκατομμύρια δολάρια, περισσότερο από πέντε φορές την αρχική εκτίμηση) -- ήταν ο τύπος του πίνακα που έσπασε το ρεκόρ. Σύμφωνα με τον Ip, ιστορικά ήταν τα μεταγενέστερα αφηρημένα έργα του Zhang, και όχι οι πιο παραδοσιακοί πίνακές του που έγιναν στην Κίνα, που προσέλκυσαν τα μεγαλύτερα ποσά".
Κεντρική φωτογραφία: Xinhua
