«Στη Βαρσοβία, πολλά από τα κτίρια καταστράφηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», εξηγεί η Marta Chrapka, ιδρύτρια της πολωνικής εταιρείας εσωτερικού σχεδιασμού Colombe Studio, η οποία ειδικεύεται στα ιστορικά κτίρια. «Όταν δουλεύουμε με κάποιο από τα λίγα ακίνητα που έχουν απομείνει, τα αντιμετωπίζουμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό, αποκαθιστώντας τα στον αρχικό σχεδιασμό όσο το δυνατόν περισσότερο», συνεχίζει.
Όταν η Marta συνάντησε για πρώτη φορά αυτό το διαμέρισμα στον τέταρτο όροφο ενός κτιρίου που σχεδιάστηκε από τον Stanisław Rotberg το 1936 -είχε χρησιμοποιηθεί ως γραφείο από τη δεκαετία του 1990- ήταν, όπως λέει, «μικροσκοπικό, σκοτεινό και καλυμμένο με μοβ μπογιά. Οι δυνατότητές του δεν ήταν αμέσως εμφανείς».
Για τη Marta και τη συνεργάτιδά της Karolina Kotlicka, τα μοντερνιστικά σχέδια του Αυστριακού αρχιτέκτονα Adolf Loos αντανακλούσαν την ιστορική αισθητική που ήθελαν να αποτυπώσουν μέσα σε αυτό το σπίτι. «Τη δεκαετία του 1930, τα διαμερίσματα στη Βαρσοβία ήταν παρόμοια με τα σχέδια του Loos στο Plzeň, αλλά με λιγότερο ξύλο, λόγω της οικονομικής κατάστασης, οπότε αδράξαμε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο ξύλο ως βασικό υλικό κατασκευής», λέει η Marta.
Επέλεξαν "teak", ένα ανθεκτικό και πρακτικό ξύλο, κι επένδυσαν με αυτό όλα τα δωμάτια για να μεγιστοποιήσουν τον χώρο. «Το υλικό παρέχει ένα αποτέλεσμα που αποπνέει ζεστασιά. Χρησιμοποιήσαμε μόνο φυσικό λάδι πάνω του για να δημιουργήσουμε μια συγκεκριμένη υφή, ώστε να αντανακλά το φως με σωστό τρόπο», αναφέρει η σχεδιάστρια.
Το project ξεκίνησε με την κουζίνα, η οποία διαθέτει καμπυλωτές, μοντέρνες άκρες στα ντουλάπια και τον απορροφητήρα. Η αρχική σκέψη της Marta ήταν η εξής: «Δε θέλαμε να μοιάζει με κουζίνα, αλλά με κάτι πιο ιδιαίτερο και αρμονικά τοποθετημένο στον χώρο. Δεν επιλέξαμε πέτρα, λευκά είδη ή πλακάκια - το διαμέρισμα είναι μικρό και χρειαζόμασταν η διάταξη να είναι πολύ συγκεκριμένη».
Πρόκειται για μια κατοικία όπου κάθε δωμάτιο συνδέεται με το σαλόνι, γι' αυτό κι έπρεπε να επικρατήσει η αρμονία, η ζεστασιά και η κομψότητα. Το φως εισέρχεται υπέροχα σε κάθε γωνία από τα μεγάλα, νότια παράθυρα, ενώ το καθαρό λευκό χρώμα στα ταβάνια μεγιστοποιεί τη φωτεινότητα.
Πέρα από τις καθαρές, λειτουργικές γραμμές, η interior designer ήθελε να «παίξει» και με μερικές λεπτομέρειες που έκαναν τη διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα. Αυτός ήταν και ο λόγος που που τοποθέτησε πολύχρωμα έργα τέχνης στους κενούς τοίχους, ενώ παράλληλα δημιούργησε το απόλυτο mix & match χάρη στις υφές που επέλεξε για τους καναπέδες και τα κρεβάτια.
Το ίδιο «παιχνίδι» προτίμησε και για το μπάνιο. Εντύπωση προκαλούν τα ιδιαίτερα γεωμετρικά πλακάκια σχεδιασμένα από την καλλιτέχνιδα Nathalie du Pasquier, που διακοσμούν το δάπεδο και το κάτω μέρος του τοίχου. «Θέλαμε το μπάνιο να είναι ο πιο πολύχρωμος χώρος, για να σπάσει τη γήινη παλέτα που κυριαρχεί στο υπόλοιπο σπίτι», τονίζει η Karolina.
Αυτές οι χαρακτηριστικές προσθήκες, μαζί με τους εντυπωσιακούς πίνακες, αψηφούν την απόρριψη των διακοσμητικών στοιχείων από τα σχέδια του Loos, αλλά, με γνώμονα την ισορροπημένη προσέγγιση στο design, δημιουργούν ένα σπίτι που έχει τις ρίζες του στον μοντερνισμό και στην κομψότητα του 21ου αιώνα.
