Κάποιες από τις ασχολίες της 90χρονης Yayoi Kusama είναι η γλυπτική, ο ακτιβισμός, η συγγραφή βιβλίων και η μόδα. Έγινε γνωστή ως η γυναίκα που μετέτρεψε την ψυχική της διαταραχή σε τέχνη. Τα έργα της κατατάσσονται στην pop art και τον μινιμαλισμό και η ίδια είναι η πιο δημοφιλής εν ζωή δημιουργός που υπάρχει αυτή τη στιγμή. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει τις χαρακτηριστικές τελείες της μόλις στα 10 της, χρησιμοποιώντας νερομπογιές και λαδομπογιά. Τότε έμενε με τους γονείς της στην πόλη Matsumoto, στην περιφέρεια Nagano της Ιαπωνίας, και η ζωή της δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα. Οι δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις που επέμεινε αλλά και ο Β' παγκόσμιος πόλεμος άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στην προσωπικότητά της, αφού στην ίδια ηλικία ήταν η πρώτη φόρα που βίωσε έντονες παραισθήσεις, η οποία μάλιστα τις περιέγραψε ως έντονες λάμψεις, αύρες και πεδία που κατακλύζονταν από κουκκίδες.

Ο χαρακτήρας της ήταν τέτοιος που δεν το έβαλε κάτω ποτέ, έτσι αποφασίζει να ακολουθήσει το όνειρό της και να σπουδάσει στη σχολή Καλών Τεχνών του Κιότο. Στην πορεία κατάλαβε ότι η γιαπωνέζικη ζωγραφική δεν της ταιριάζει, σε αντίθεση με τα αμερικανο-ευρωπαϊκά ρεύματα που πρωταγωνιστούσαν στην καρδιά της κι έμελλε να γίνουν η αποκλειστική επιρροή στην τέχνη της.

To 1957, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη όπου θα ζήσει κι ένα μεγάλο μέρος της ζωής της. Εκεί, θα δημιουργήσει γλυπτά, τεράστιους πίνακες ζωγραφικής, αλλά και πίνακες που αφορούν το περιβάλλον χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά φώτα και καθρέφτες. Τη δεκαετία του 1960, η καλλιτέχνης, ξεκινά να ασχολείται ενεργά με το body painting σε φεστιβάλ κι επιδείξεις μόδας, αλλά και με τον κινηματογράφο. Ακόμη, το 1968, η ίδια πρωταγωνίστησε στην ταινία "Kusama's Self-Obliteration" της οποίας έκανε και την παραγωγή και κατάφερε να διακριθεί σε αρκετά Φεστιβάλ Κινηματογράφου του κόσμου.

Το 1978 θα γυρίσει στην Ιαπωνία, όπου θα γράψει βιβλία και θα δημιουργήσει αρκετά έργα τέχνης, που έχει την ανάγκη να παρουσιάσει στο κοινό της. Από το 1986 και μετά ξεκινάει μία δυνατή πορεία σε όλο τον κόσμο, με τις πρώτες ατομικές εκθέσεις της σε Νέα Υόρκη, Αγγλία, Βερολίνο ενώ παίρνει μέρος και στην 45η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Βενετίας. 

Από εκείνη τη στιγμή και μετά η πορεία της απογειώνεται, διεθνή βραβεία, αμέτρητα open-air αγάλματα, κόσμος που την ακολουθεί φανατικά κι εκείνη μέσα της να κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Τα πρώτα χρόνια της μεγάλης της επιτυχίας, φεύγουν από τη ζωή δύο άνθρωποι που αγαπάει πολύ, ο Joseph Cornell, ο μοναδικός άντρας που αγάπησε, και ο πατέρας της. Τότε οι παραισθήσεις και οι κρίσεις πανικού επέστρεψαν πιο έντονες από ποτέ και το 1977 μπήκε σε ψυχιατρική κλινική. Αν και για κάποιους καλλιτέχνες αυτό θα σήμαινε το τέλος της καριέρας τους, για την Kusama αντιπροσώπευε μια νέα αρχή. Βρήκε τρόπο να ελέγξει την μανία της και να τη μεταφράσει σε δημιουργικότητα.

Αξιοσημείωτο είναι πως δε βγήκε ποτέ από το ψυχιατρείο. Κοιμάται κάθε βράδυ εκεί και τα πρωινά δουλεύει στο στούντιό της, στον απέναντι δρόμο. Φτιάχνει τα δικά της ρούχα και τρώει παίρνοντας προϊόντα από το κοντινό σουπερμάρκετ. Δεν την ενδιαφέρει ο πλούτος που έχει αποκτήσει. Έχει κερδίσει διθυραμβικές κριτικές και πολλή δημοσιότητα πολύ γρήγορα γιατί θεωρούνταν ένα outsider.

Οι γιγάντιες κολοκύθες, δωμάτια πλημμυρισμένα με πολύχρωμες κουκκίδες και τα πασίγνωστα πλέον Infinity Rooms με τους καθρέφτες, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της έργα, που υπάρχουν σε πολλά σημεία του πλανήτη και κατακλύζουν το ίντερνετ και τα social media. Η αλήθεια είναι πως το Instagram έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα της τα τελευταία χρόνια, αφού τη βοήθησε να επανέλθει στο επίκεντρο, με τον κόσμο να περιμένει για ώρες στην ουρά ώστε να αποκτήσει μια πολυπόθητη selfie μέσα σε ένα από τα δωμάτια με τους καθρέφτες. Αξίζει να σημειωθεί πως στην έκθεσή της, "Every Day I Pray For Love" που παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στην γκαλερί David Zwirner, η αναμονή μπορεί να φτάσει και τις 4 ώρες!

Πέρυσι, μάλιστα, κυκλοφόρησε στην Αγγλία η ταινία-βιογραφία "Kusama: Infinity", που περιγράφει όλες τις λεπτομέρειες της ασυνήθιστης ζωής της. Η ίδια πήρε την απόφαση να πει την ιστορία της, αλλά οι παραγωγοί συνεχώς της έλεγαν πως δεν είναι διάσημη και κανείς δε θα ενδιαφερθεί για τη ζωή μιας γυναίκας καλλιτέχνιδος. Κι όμως έκαναν μεγάλο λάθος αφού από τη στιγμή της προβολής κι έπειτα, η φήμη της μεγάλωσε. Τέλος, μπορείτε να απολαύσετε πολλά από τα έργα της, στο Yayoi Kusama Museum, δηλαδή το μουσείο που δημιούργησε η ίδια, τοποθετώντας μέσα τις διασημότερές της δημιουργίες.

Αυτή είναι η συγκλονιστική ιστορία της γυναίκας που έχει σημαδέψει με τα έργα της μία ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών και μη!