«Η χώρα μας είναι γεμάτη αμφιβολίες και διχασμούς, οπότε θα χρειαστεί να είμαστε δυνατοί. Αλλά κανείς δεν θα μείνει στην άκρη», αποτέλεσαν τα λόγια αισιοδοξίας του Emmanuel Macron μπροστά στον Πύργο του Άιφελ μετά την επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δεύτερου γύρου των Γαλλικών εκλογών. Ο ίδιος κατάφερε μέσα από την επανεκλογή του να καταρρίψει κάθε προηγούμενο ρεκόρ στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό, κερδίζοντας δεύτερη θητεία ως Γάλλος Πρόεδρος μετά την οικονομική κρίση του 2008. Ο κεντρώος απερχόμενος πρόεδρος σημείωσε αξιόλογη νίκη, φτάνοντας το 58,5% σε μια σχετικά μικρή αριθμητικά διαφορά, ενάντια στην πρόεδρο του γαλλικού ακροδεξιού κόμματος «Εθνική Συσπείρωση», Marine Le Pen, η οποία κατάφερε να συγκεντρώσει το 41,5% του συνολικό ποσοστό ψήφων.
Κεντρικοί λόγοι της επανεκλογής
Μελετώντας το χθεσινό άρθρο του αξιόλογου διδάκτορα και μεταδιδακτορικού ερευνητή, Πάνου Κολιαστάση, στην εφημερίδα «Καθημερινή», βλέπουμε τις ερευνητικές τοποθετήσεις του όσον αφορά τους λόγους της επανεκλογής Macron, απαριθμώντας τέσσερις κεντρικούς. Ο ίδιος δηλώνει ότι πρώτο λόγο αποτελεί η ικανοποίηση από το κυβερνητικό του έργο, λέγοντας ότι: «Η βελτίωση της οικονομίας και η αποτελεσματική διαχείριση της πανδημίας έπαιξαν ρόλο. Στις συνθήκες αυτές ήταν πολύ δύσκολο να συγκροτηθεί ένα ισχυρό αντι-κυβερνητικό ρεύμα που θα τον εκτόπιζε από την προεδρία». Δεύτερος λόγος σημειώνεται ότι αφορά σε πολιτική τύχη τονίζοντας ότι «η έξαρση του πληθωρισμού συνέβη εν μέσω προεκλογικής περιόδου, Συνεπώς, οι επιπτώσεις δεν ήταν χρονικά εφικτό να γίνουν αισθητές σε βαθμό τέτοιο που να φθείρουν καθοριστικά την υποψηφιότητά του πριν την κάλπη». Η τρίτη κεντρική αιτία αφορά στην πολιτική γραμμή, την οποία ακολουθεί όσον αφορά την κεντροδεξιά παράταξη και τον πρωταγωνιστικό του ρόλο σε αυτήν, «αφενός γιατί διατήρησε το προφίλ του μετριοπαθούς κεντρώου. Αφετέρου γιατί δεν είχε ανταγωνισμό. Σοσιαλιστές και Ρεπουμπλικάνοι (πρώην γκωλικοί) υποχώρησαν σε μονοψήφια νούμερα». Τέταρτο και τελευταίο λόγο αποτελεί το γεγονός ότι η εκλογή του στον συγκεκριμένο γύρο εκλογών περιφέρεται γύρω από δύο κεντρικές επιλογές ανάμεσα στην αριστερά και την δεξιά, σαν να πρόκειται για «άτυπο δημοψήφισμα ανάμεσα σε δύο πρόσωπα», όπως ο ίδιος υποστηρίζει συγκεκριμένα.
Πρωτοσέλιδα του γαλλικού Τύπου & κρατικός διχασμός
Ο γαλλικός Τύπος, όπως παρατηρούμε, δεν ακολουθεί απαραίτητα μια ελαστική προσέγγιση απέναντι στον Γάλλο Πρόεδρο και επικρατεί η άποψη «ναι, μεν, αλλά..», δίνοντας αποκλειστικά έμφαση στις πολιτικές και κοινωνικές προκλήσεις, τις οποίες έχει να αντιμετωπίσει από την στιγμή της επανεκλογής του. Τίτλοι σε πρωτοσέλιδα γαλλικών εφημερίδων αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης. Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Le Figaro» διαβάζουμε: «Μεγάλη νίκη, μεγάλες προκλήσεις». Στο πρωτοσέλιδο της «LaCroix» διαβάζουμε: «Όλα πρέπει να γίνουν». Στην «Le Parisien» γράφεται στο πρωτοσέλιδο: « Ο Macron υποσχέθηκε πέντε καλύτερα χρόνια». Στο εξώφυλλο της Liberation, ο τίτλος είναι αρκετά ειρωνικός με ένα ρητορικό ερώτημα λέγοντας : « Επανεκλογή Macron, ποιόν ευχαριστεί;
Σύμφωνα με τις International της εφημερίδας «Βήμα»: «Η βάναυση καταστολή του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, ο νόμος για την καθολική ασφάλεια, ο πόλεμος για την "ισλαμική αυτονομία" και, κυρίως, η νεοφιλελεύθερη πολιτική, η οποία του έδωσε το παρατσούκλι του "προέδρου των πλουσίων" κατά τη διάρκεια της προεδρίας του μέχρι τώρα, θα επηρεάσουν τη δεύτερη –και συνταγματικά τελευταία - θητεία του ως Προέδρου της Γαλλίας. Τώρα, εν μέσω των αυξήσεων των τιμών και της πτώσης του βιοτικού επιπέδου, καλείται "de facto" να οδηγήσει μια πολωμένη γαλλική κοινωνία και μια από τις κορυφαίες χώρες και οικονομίες της ΕΕ μακριά από μια μακροχρόνια και πολύπλευρη κρίση. Αυτή τη φορά, μάλιστα, μάλλον θα πρέπει να το κάνει με κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αυτό είναι το επόμενο μεγάλο εκλογικό "στοίχημα" στη Γαλλία, που θα κριθεί στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Ιουνίου. Όχι τυχαία, αυτές οι εκλογές προκηρύχθηκαν και θεωρούνται "τρίτος γύρος"». Και η συνθήκη πόλωσης στην Γαλλία, όπως αναφέρει η εφημερίδα, θα αρχίσει να αυξάνεται αισθητά με το κεντροδεξιό κόμμα του Macron να προετοιμάζει συνεργασία με την παράταξη των Ρεπουμπλικανών και το ακροδεξιό κόμμα της Le Pen με τον Éric Zemmour. Πόλωση, η οποία συνδέεται άμεσα και με τις συνθήκες πολέμου και τις εξελίξεις τους μέσα στο επόμενη δίμηνο.
Κεντρική φωτογραφία: euronews copyright :Thomas COEX / AFP
