Όσοι παρακολουθούν πιστά τις νέες κινηματογραφικές απόπειρες και είναι πραγματικά σινεφίλ, τότε σίγουρα είναι περισσότερο απαιτητικοί στις ταινίες που βασίζονται σε κάποιο γνωστό βιβλίο. Ο κόσμος των μυθιστορημάτων είναι τόσο μαγικός και δημιουργεί συνήθως εικόνες που δύσκολα αναπαρίστανται επιτυχώς από την αντίστοιχη προσπάθεια στη μεγάλη οθόνη. Γι αυτό, και οι fans του είδους κατά κύριο λόγο δεν ικανοποιούνται πλήρως από το αποτέλεσμα και κάπως έτσι τα βιβλία εκθειάζονται, ενώ οι αντίστοιχες ταινίες... αποτυγχάνουν. Τι γίνεται όμως όταν τα films έχουν γίνει τόσο γνωστά και οι σκηνές και οι ήρωες τόσο iconic, που μάλλον αγνοούμε την ύπαρξη του βιβλίου που κρύβεται από πίσω τους; Ακολουθούν τέσσερα χαρακτηριστικά παραδείγματα!
Breakfast at Tiffany’s
Το little black dress του οίκου Givenchy και το μοιραίο ύφος της Holly Golightly, της ηρωίδας της ταινίας, έχουν γίνει πασίγνωστα, κι αυτό λόγω του ξεχωριστού χαρακτήρα που ερμήνευσε η ηθοποιός Audrey Hepburn, το 1961. Λίγοι όμως γνώριζαν ότι η εμβληματική ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Truman Capote και ότι η πρωταγωνίστρια μάλλον δεν είναι ακριβώς αυτό που ο ίδιος ήλπιζε. Η Holly ζει στο Manhattan της Νέας Υόρκης και αλλάζοντας συνεχώς συνοδούς, ψάχνει να βρει τον τέλειο, πλούσιο άντρα για να παντρευτεί. Έτσι πιστεύει ότι η ζωή της θα έχει την αίγλη και την πολυτέλεια που αποπνέει το αγαπημένο της κοσμηματοπωλείο Tiffany’s. Το φιλελεύθερο πνεύμα της πρωταγωνίστριας φαίνεται ότι δεν ταίριαζε απόλυτα στο προφίλ που ο συγγραφέας είχε στο μυαλό του, αφού πολλοί λένε ότι φανταζόταν στον ρόλο τη Marily Monroe. Κι αυτό γιατί στο βιβλίο, η Holly παρουσιάζεται ως ένα κορίτσι περιπλανώμενο σε μία τεράστια πόλη. Ωστόσο, ακριβώς αυτό το στοιχείο βοήθησε στο να αποτελέσει τελικά μια σπουδαία κινηματογραφική επιτυχία, με αμέτρητα βραβεία Όσκαρ και τις σκηνές της να είναι απόλυτα διαχρονικές μέχρι και σήμερα.
The Devil Wears Prada
Κανείς δε θα ξεχάσει τις αφοπλιστικές ατάκες και το «άψυχο» βλέμμα της Meryl Strip ως διευθύντρια περιοδικού μόδας, σε μία ταινία πολύ σημαντική για την καριέρα της. Το The Devil Wears Prada έγινε μεγάλη επιτυχία με κεντρική ηρωίδα την τρεις φορές βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό και την ταλαντούχα Ann Hathaway στο πλευρό της. Η υπόθεση θέλει τη νεαρή Andrea Sachs να ξεκινά να εργάζεται στον απαιτητικό χώρο της μόδας, όχι στη δημοσιογραφία που ήταν και το αντικείμενο σπουδών της, αλλά ως βοηθός της διευθύντριας περιοδικού. Πολλοί δε γνωρίζουν ότι η ταινία είναι εμπνευσμένη εν μέρει από το έργο της Lauren Weisberger, πρώην συνεργάτιδας της διάσημης Anna Wintour, με σημαντικές ωστόσο αλλαγές στην πλοκή. Ενώ στο βιβλίο δίνεται περισσότερη έμφαση στον χαρακτήρα της Andrea (που είναι ο ρόλος της Hathaway), στην κινηματογραφική εκδοχή βλέπουμε περισσότερο και την πλευρά της διευθύντριας Miranda Priestly, τόσο στην αυστηρή version, αλλά και σε στιγμές που «λυγίζει». Αυτό ήταν κάτι που δεν ευχαρίστησε τόσο την συγγραφέα, συνέβαλε όμως στο να γίνει η ταινία μία μεγάλη και διαχρονική επιτυχία.
Eat, Pray, Love
Η Julia Roberts ταξιδεύει στην Ανατολή με στόχο να εκπληρώσει τις τρεις έννοιες του Eat, Pray, Love, αφήνοντας πίσω την έντονη ζωή της πόλης που την έχει κουράσει. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της βλέπουμε τον πολιτισμό της κάθε χώρας, την αντιμετώπιση των νέων συνθηκών από την ηρωίδα και τις σκέψεις μίας γυναίκας που αντιμετωπίζει κρίση ηλικίας. Με τις απόψεις να διίστανται για το συγκεκριμένο έργο σε σκηνοθεσία του Ryan Murphy, η Julia Roberts και ο συμπρωταγωνιστής της Javier Bardem, κερδίζουν τις εντυπώσεις και καταφέρνουν να μείνουν αξέχαστοι. Η ιστορία βασίζεται στο ομώνυμο best seller της Elizabeth Gilbert που έχει στόχο να κάνει focus στην ψυχολογία των γυναικών άνω των 40 ετών. Αυτό που αγάπησε περισσότερο το φανατικό κοινό της κινηματογραφικής εκδοχής του ήταν φυσικά οι cultural λεπτομέρειες και η πιο έντονη απεικόνιση της ζωής στις διάφορες πόλεις που επισκέπτεται η πρωταγωνίστρια.
The Curious Case of Benjamin Button
Ο Brad Pitt ενσαρκώνει τον ήρωα μίας παράξενης ιστορίας, όπου ένα μωρό γεννιέται με χαρακτηριστικά ηλικιωμένου άνδρα και «μεγαλώνει» αντίστροφα, αφού όσο περνούν τα χρόνια εκείνος γίνεται νεότερος, ώσπου πεθαίνει βρέφος. Ο Brad Pitt απέσπασε εξαιρετικές κριτικές για την εμφάνισή του στο φιλμ, ενώ το έργο του David Fincher κέρδισε επάξια βραβείο σκηνοθεσίας και οπτικών εφέ στα Όσκαρ. Αυτό όμως που πολλοί δε γνώριζαν, είναι ότι η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο του Scott Fitzgerald. Μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη και αδιαμφισβήτητα θεωρήθηκε πρόκληση για τον σκηνοθέτη και το καστ. Τελικά η δυνατή εικόνα, τα οπτικά εφέ και οι συνεχείς μεταμορφώσεις του Brad Pitt σε όλα τα ηλικιακά επίπεδα, ήταν τα στοιχεία εκείνα που εκτόξευσαν την ταινία, τη μετέτρεψαν σε αγαπημένη του κοινού και σίγουρα αξίζει να την απολαύσετε (ξανά).