Ο Pierce Brosnan διανύει μια νέα, απροσδόκητα δημιουργική περίοδο της ζωής του, μια περίοδο που μοιάζει περισσότερο με αναγέννηση παρά με συνέχιση της καριέρας του. Στα 72 του χρόνια, μετά από δεκαετίες επιτυχιών και εμβληματικών ρόλων, ο ηθοποιός μιλά με μια πρωτοφανή ειλικρίνεια για το πώς βλέπει σήμερα τον εαυτό του, την εικόνα του και τη σχέση του με το κοινό.

Με αφορμή τη βράβευσή του στα GQ Men of the Year 2025, παρουσιάζεται όχι ως ο αψεγάδιαστος σταρ που γνωρίζαμε, αλλά ως ένας άνθρωπος που ξέρει να αφήνει πίσω του όσα δεν τον εκφράζουν πια και να ανοίγει χώρο για μια νέα πιο προσωπική δημιουργικότητα.

Για πολλά χρόνια ο Brosnan υπήρξε το απόλυτο σύμβολο της κομψότητας και της αρρενωπότητας. Από τις ημέρες του στο “Remington Steele” μέχρι την era του James Bond, το πρόσωπο και το στιλ του έγιναν σχεδόν μυθικά. Παρ’ όλα αυτά, σήμερα αντιμετωπίζει αυτόν τον μύθο με μια χαλαρή, σχεδόν τρυφερή αποστασιοποίηση.

Όπως λέει ο ίδιος, «Η ομορφιά δίνει, αλλά και παίρνει. Είναι κάτι που έρχεται και φεύγει. Το κρατάς απαλά, το αφήνεις να κυλήσει και δεν το αντιμετωπίζεις σαν βάρος». Στη φράση του αποτυπώνεται μια συνειδητή προσπάθεια να απελευθερωθεί από το βάρος της εικόνας του. Δεν νιώθει πια την ανάγκη να αποδείξει ότι είναι ο άντρας που κάποτε έχτισε ο κινηματογράφος γύρω του. Τώρα, επιτρέπει στον εαυτό του να είναι απόλυτα ο εαυτός του, ένας δημιουργός.

Αυτή η δημιουργικότητα βρίσκει την πιο γνήσια έκφρασή της στο τεράστιο στούντιο που έχει φτιάξει στο σπίτι του στο Μαλίμπου. Εκεί ζωγραφίζει καθημερινά, εξερευνώντας έναν κόσμο μορφών, χρωμάτων και συμβολισμών που δεν υπακούει σε κανόνες. Η ζωγραφική, όπως λέει, είναι για εκείνον μια ανάγκη και μια ανάσα. «Το σημαντικό είναι να ξέρεις ποιος είσαι. Είμαι καλλιτέχνης. Αυτό δημιουργώ», σημειώνει. Την ίδια στιγμή, ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, όχι ως μια επιτηδευμένη βιογραφία αλλά ως μια ειλικρινή καταγραφή των εμπειριών του, των στιγμών που τον καθόρισαν και των ανθρώπων που αγάπησε.

Όσο για την υποκριτική, ο Brosnan δείχνει να χαίρεται τη δουλειά του περισσότερο από ποτέ. Δεν αναζητά πια blockbusters ή ρόλους που θα επιβεβαιώσουν τη δόξα του. Προτιμά χαρακτήρες που τον προκαλούν, ιστορίες που του επιτρέπουν να παίξει με το ίδιο του το είδωλο. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει δουλέψει ασταμάτητα, όμως όχι με την αγωνία της επιβεβαίωσης που συνοδεύει συχνά τους ηθοποιούς της γενιάς του. «Ήταν μια χαρά. Με βοηθά να απολαμβάνω τη διαδικασία και να παίζω με την εικόνα μου, με αυτό το σύμβολο που κάποτε δημιούργησα», παραδέχεται. Σε αυτή τη φράση κρύβεται η ουσία της σημερινής του ταυτότητας: δεν ενδιαφέρεται να διατηρήσει τον μύθο του, αλλά να τον εξελίξει.

Την ίδια στιγμή, στην προσωπική του ζωή κυριαρχεί η γαλήνη. Στο Μαλίμπου, όπου ζει εδώ και δεκαετίες με τη σύζυγό του Keely Shaye Smith και τα παιδιά τους, έχει βρει μια ισορροπία που δεν θυμίζει σε τίποτα τη λάμψη του Hollywood. Μιλά με αγάπη για τα απλά πράγματα, τις καθημερινές ιεροτελεστίες που τον προσγειώνουν: να πηγαίνει τα παιδιά στο σχολικό λεωφορείο, να κάνει δουλειές του σπιτιού, να ασχολείται με τον κήπο. «Φτιάχνω τα σκουπίδια μου, θα βγάλω και τα σκουπίδια μου», λέει με χαμόγελο, εξηγώντας πως αυτά τα μικρά πράγματα τον κρατούν συνδεδεμένο με τον πραγματικό εαυτό του. Όσο για το ενδεχόμενο να επιστρέψει ως James Bond, είναι ξεκάθαρος. «Έχω πει όσα είχα να πω για αυτόν τον ρόλο.» Η εποχή εκείνη έκλεισε όμορφα και οριστικά.

Κοιτάζοντας μπροστά, ο Brosnan έχει ήδη προγραμματισμένα αρκετά projects: τον ρόλο του Brendan Ingle στο “Giant”, μια νέα συμμετοχή στο crime genre μέσα από το “MobLand”, καθώς και άλλες συνεργασίες που τον φέρνουν σε νέα αφηγηματικά πεδία. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν φαίνεται να έχει ανάγκη την καθαρή επιτυχία. Αυτό που τον κινεί είναι η δημιουργία, η χαρά του να υποδύεται διαφορετικούς ανθρώπους, η ελευθερία του να παίζει και να ανακαλύπτει.

Ο σημερινός Pierce Brosnan είναι ένας άνθρωπος που έχει αφήσει πίσω του την ανάγκη της τελειότητας. Είναι ένας καλλιτέχνης που ξέρει ότι η αξία δεν βρίσκεται στο είδωλο, αλλά στη διαδρομή. Ένας άντρας που δεν φοβάται να δείξει ευαισθησία, να γελάσει με τον μύθο του, να αλλάξει. Και το δηλώνει με έναν τρόπο που μοιάζει σχεδόν ποιητικός: «Θα είμαι καλλιτέχνης μέχρι την τελευταία μου ανάσα».

Σε έναν κόσμο που συχνά αποθεώνει την εικόνα και την επιφάνεια, ο Brosnan μας υπενθυμίζει ότι η πραγματική γοητεία βρίσκεται στην αλήθεια. Στην εξερεύνηση του εαυτού. Στην ευγένεια. Στην ηρεμία. Και αυτό είναι ίσως το πιο όμορφο κεφάλαιο της ζωής του μέχρι τώρα.

Φωτογραφίες GQ