Σε έναν ήσυχο, καταπράσινο δρόμο της υπαίθρου του Mylor στην Κορνουάλη, ανάμεσα σε πολύχρωμα χωράφια και κυματιστές πλαγιές, στέκει ένας αχυρώνας που κατάφερε να διατηρήσει το παρελθόν του. Μακριά από ψυχρές και άχρωμες ανακαινίσεις που συχνά εξαλείφουν τη γοητεία των παλιών κτισμάτων, το συγκεκριμένο σπίτι κρατά ζωντανή την ιστορία του μέσα στις σκονισμένες δοκούς και στις ανώμαλες πέτρινες επιφάνειες. Τέσσερα χρόνια ανακαίνισης έδωσαν νέα ζωή σε έναν χώρο που άλλοτε άγγιζε τα όρια της εγκατάλειψης και που σήμερα στεγάζει μια οικογένεια αναζητώντας καταφύγιο από τη φασαρία των πόλεων.

Από τους ρυθμούς της πόλης στη γαλήνη της υπαίθρου

Η διαδρομή προς αυτή τη νέα αρχή ξεκίνησε με αλλεπάλληλες μετακινήσεις - από το Λονδίνο στο Μπρίστολ και από εκεί στο Μπαθ. Η ανάγκη για ηρεμία, για έναν χώρο όπου η μέρα κυλά αργά και η φύση γίνεται καθημερινότητα, οδήγησε τελικά εδώ. Το σπίτι έμοιαζε εγκαταλελειμμένο όταν αγοράστηκε, μια λανθασμένη πρώτη εντύπωση που γρήγορα έδωσε τη θέση της στη συνειδητοποίηση πως το κτίσμα περίμενε υπομονετικά κάποιον να αναγνωρίσει την αξία του. Πλέον, το σπίτι θυμίζει επιστροφή στις ρίζες, σε μια περιοχή όπου η οικογένεια έχει βαθιές προσωπικές συνδέσεις.

Παρότι προηγούμενοι ιδιοκτήτες είχαν ξεκινήσει έναν λιτό μετασχηματισμό του αχυρώνα σε κατοικία, μεγάλο μέρος του εσωτερικού είχε μείνει ανολοκλήρωτο. Αυτό που για πολλούς θα αποτελούσε αποτρεπτικό παράγοντα, μετατράπηκε σε προνόμιο: το κτίριο διατηρούσε την αυθεντική του ταυτότητα, χωρίς περιττές επεμβάσεις. Τα στιβαρά πέτρινα τοιχία, τα ακανόνιστα σχιστόλιθα και το απροσδόκητα σύγχρονο δάπεδο από σκυρόδεμα δημιουργούσαν μια σπάνια ισορροπία ανάμεσα στο παλιό και στο νέο. Η υπάρχουσα διαρρύθμιση, όσο ασυνήθιστη κι αν ήταν, ενέπνευσε μια δημιουργική διαδικασία που αξιοποίησε τις ιδιαιτερότητες του χώρου αντί να τις εξαλείψει.

Το indoor σκηνικό που κλέβει τις εντυπώσεις

Με το πρώτο βήμα στο εσωτερικό, ο επισκέπτης αντικρίζει έναν χώρο που προκαλεί θαυμασμό. Το διπλού ύψους ταβάνι, οι πέτρινες επιφάνειες που κυματίζουν απαλά και η εντυπωσιακή σκάλα με σιδερένια κιγκλιδώματα συνθέτουν μια εικόνα που θυμίζει ταυτόχρονα μεσογειακή κατοικία και σύγχρονη αγροικία. Στο επάνω επίπεδο, ένα κυκλικό καθιστικό προσθέτει ακόμη περισσότερη ιδιαιτερότητα, κάνοντας το σπίτι τόσο ξεχωριστό. Η χειμωνιάτικη θαλπωρή που δημιουργούν οι παχιές πέτρινες τοιχοποιίες και ο ήχος της βροχής πάνω στη στέγη φέρνουν μια αίσθηση ρομαντισμού.

Οι ξύλινες δοκοί, άλλοτε «βουτηγμένες» σε στρώσεις επιχρίσματος και μπογιάς, αποτέλεσαν μία από τις πιο απαιτητικές προκλήσεις της ανακαίνισης. Αντί για τρίψιμο που θα τις έκανε να δείχνουν καινούργιες, επιλέχθηκε η επίπονη διαδικασία του καθαρισμού στο χέρι, ώστε να διατηρηθεί η πατίνα και το πέρασμα του χρόνου επάνω τους. Η αφοσίωση αυτή, αν και χρονοβόρα, χάρισε στο αποτέλεσμα μια αυθεντικότητα που δύσκολα επιτυγχάνεται αλλιώς.

Η διακόσμηση του αχυρώνα βασίζεται σε κομμάτια με παρελθόν, σε υφές που μιλούν από μόνες τους και σε ήρεμους χρωματικούς τόνους. Η χειροποίητη κουζίνα από οξιά, φτιαγμένη από τοπικό τεχνίτη, ενσωματώνεται αρμονικά ανάμεσα σε επιχρισμένες κολόνες και πέτρινες επιφάνειες. Μερικά σύγχρονα στοιχεία συμπληρώνουν τη σύνθεση, ενώ η επιλογή αντικειμένων γίνεται πάντα με κριτήριο τη διάρκεια και όχι τις περαστικές τάσεις. Προσωπικά αντικείμενα με συναισθηματική αξία -όπως ο φωτεινός πορτοκαλί καναπές που ανανεώθηκε αντί να απορριφθεί- προσθέτουν την απαραίτητη «αντίθεση» που ζωντανεύει τον χώρο.

Με πληροφορίες από House & Garden | Φωτογραφίες: Dean Hearne