Η ιστορία της μεγάλης και άμεσης επιτυχίας του Jean-Michel Basquiat, που μέσα σε 5 χρόνια έφτασε από το να κάνει γκράφιτι του μετρό στις πολυτελείς γκαλερί, έχει τις ρίζες της στις πρωτότυπες ιστορίες της Νέας Υόρκης των αρχών της δεκαετίας του '80. Από το θάνατό του το 1988 από υπερβολική δόση ηρωίνης, σε ηλικία 27 ετών, οι ταινίες, τα βιβλία και οι τιμές στις δημοπρασίες των έργων του (μαζί με εκθέσεις όπως η περσινή "Basquiat x Warhol. Painting 4 Hands" στο Fondation Louis Vuitton) έχουν πολλαπλασιαστεί, ωστόσο μια προοπτική της δουλείας που δεν έχει καταγραφεί μέχρι τώρα είναι η εξής: ο διαμορφωτικός χρόνος που πέρασε στο Λος Άντζελες.
Το "Made on Market Street" στην Gagosian στο Beverly Hills είναι η πρώτη έκθεση που παρουσιάζει έργα του νεαρού καλλιτέχνη μεταξύ 1982 και 1984, όταν δούλευε για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα studio στο σπίτι του Larry Gagosian στη «Βενετία» της Καλιφόρνια και αργότερα σε άλλο studio στο ίδιο τετράγωνο -και τα δύο σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από την παραλία.
Με διοργανωτές τον Fred Hoffman, ο οποίος συνεργάστηκε με τον καλλιτέχνη για την παραγωγή μιας σειράς χαρακτικών μέσω των New City Editions, και τον Gagosian, ο οποίος έδωσε στον δημιουργό τη δεύτερη ατομική του έκθεση (μετά την πρώτη του με την Annina Nosei στη Νέα Υόρκη), η έκθεση περιλαμβάνει εντυπωσιακά 24 από τους 100 πίνακες που φιλοτέχνησε ο Basquiat κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Los Angeles, καθώς και σχέδια και χαρακτικά.
Έχοντας προσκαλέσει τον Basquiat να μείνει στο σπίτι του τον Νοέμβριο του 1982, ο Gagosian βρέθηκε να κάνει παρέα με τον δυναμικό 22χρονο και τη φίλη του, την άγνωστη τότε Madonna. «Το Los Angeles ήταν πάντα μια σπουδαία πόλη για τους καλλιτέχνες... η απεραντοσύνη του ταλέντου του ήταν αμέσως εμφανής», λέει ο Gagosian.
Ο πίνακας "Hollywood Africans" του 1983 μεταφέρει τις πρώτες εντυπώσεις του Basquiat από την πόλη με καρτουνίστικα πορτραίτα των καλλιτεχνών Toxic και Rammellzee που απολαμβάνουν τοποθεσίες όπως το γεμάτο αστέρια πεζοδρόμιο που είναι ευρέως γνωστό ως "Walk of Fame". Όλοι είναι καλυμμένοι με κίτρινο χρώμα, την ηλιοφάνεια της πόλης. Το έργο απέκτησε ο παραγωγός Doug Cramer, ο οποίος αργότερα το δώρισε στο Μουσείο Whitney, το οποίο το δάνεισε πίσω στο Los Angeles για την έκθεση.
Ο Hoffman βοήθησε τον Basquiat να μεταφράσει τις αυθόρμητες μεθόδους του που συνδύαζαν το σχέδιο, το κολάζ και τη ζωγραφική για να φτιάξει μεγάλης κλίμακας εκτυπώσεις, όπως το "Tuxedo" του 1983. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε μια φωτογραφική μεταφορά για να διασφαλίσει ότι η μεταξοτυπία του πρωτοτύπου του θα εκτυπωθεί αντίστροφα, ώστε το μαύρο χρώμα να είναι κυρίαρχο. «Οι αισθητικές αποφάσεις του Basquiat ήταν το μέσο για να αμφισβητήσει ορισμένες κοινωνικές και πολιτισμικές παραδοχές, με σημαντικότερη από αυτές την ταυτότητα», γράφει ο Hoffman στον κατάλογο της έκθεσης.
Ο Hoffman σύστησε επίσης τον Basquiat στον Robert Rauschenberg, ο οποίος εργαζόταν στην Gemini GEL, τον εκδότη που έφερνε τακτικά διάσημους καλλιτέχνες της Ανατολικής Ακτής στη Δύση. Ο νεαρός δημιουργός έβλεπε τον Rauschenberg ως έναν καλλιτέχνη που είχε επηρεάσει τη δική του χρήση ξύλινων πορτών και απορριμμάτων στους πίνακές του.
Στο δεύτερο ταξίδι του στο L.A., ο Basquiat αφαίρεσε έναν παλιό φράχτη πίσω από το studio του και χρησιμοποίησε τα ξύλινα πηχάκια ως βάση για ένα τρίο πινάκων που απεικόνιζαν χαμογελαστούς Αφρικανούς βασιλείς. Συγκεντρώνονται για πρώτη φορά από τότε που έγιναν. Για το Gold Griot, το ξύλο επαλείφθηκε με φωτεινό χρυσό χρώμα. Το αγόρασαν από το studio οι Eli και Edye Broad. Είναι τώρα ένα από τα 13 Basquiats στο ομώνυμο μουσείο τους LA Broad, και ένα άλλο από τα δάνεια του μουσείου σε αυτή την έκθεση.
Κατά σύμπτωση, ο Basquiat είναι ο μεγάλος πόλος έλξης στο Luna Luna, ένα λούνα παρκ που δημιουργήθηκε αρχικά από καλλιτέχνες το 1987 στο Αμβούργο και τώρα αναβίωσε από τον μουσικό Drake στο κέντρο του Los Angeles. Αρχικά, ο καλλιτέχνης André Heller είχε προσκαλέσει μια σειρά από διάσημους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν ατραξιόν για τα παιδιά. Ο David Hockney και ο Salvador Dalí, οι hipsters Keith Haring και Kenny Scharf έκαναν κομμάτια, αλλά το μεγαλύτερο αστέρι είναι ο Basquiat. Μια λευκή ρόδα λούνα παρκ ήταν διακοσμημένη από τον Basquiat με τους αιχμηρούς, σεξουαλικά φορτισμένους, ασεβείς πίνακες και τα ποιητικά κείμενά του. Ένα από τα τελευταία έργα της σύντομης καριέρας του, περιστρέφεται με τη μελωδία "Tutu" του Miles Davis -ενός από τα είδωλα του Basquiat.
Το "Made on Market Street" παρουσιάζεται στην Gagosian LA μέχρι την 1η Ιουνίου 2024.
Kεντρική φωτογραφία: αριστερά: Jean-Michel Basquiat, ‘Made on Market Street’, 2024, installation view/(Image credit: © Estate of Jean-Michel Basquiat. Courtesy Gagosian. Artwork © Estate of Jean-Michel Basquiat. Licensed by Artestar, New York. Photo: Jeff McLane)
Πηγή: Wallpaper
