Λένε ότι το αρχιπέλαγος των Σεϋχελλών είναι από άλλον κόσµο. Αυτό έκανε τον Jacques-Yves Cousteau να γυρίσει τον οσκαρικό «Κόσµο της Σιωπής» μόλις το 1956. 115 γρανιτένια νησιά, που βρέχονται από τον Ινδικό, βρίσκονται 100 περίπου µίλια µακριά από τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής, της Ινδίας και της Μαδαγασκάρης. Ψάρια τροπικά, κινηµατογραφικά pink flamingos, που ζουν ανενόχλητα ανάµεσα σε δέντρα µάνγκο, και κοραλλιογενείς ύφαλοι...

Κάπου ανάµεσα τους έχουν χτιστεί ξύλινα µπανγκαλόουζ. Μέσα στη θάλασσα ή πάνω στην άµµο. Θέρετρα ιδιωτικά που φωλιάζουν µέσα στην οργιώδη βλάστηση, τους ινσταγκραµικούς φοίνικες και τα πελώρια takamak. Κάπως έτσι καδράρεται εδώ το σκηνικό. Και µπορεί ως προορισµός να έχει ταυτιστεί στη συνείδησή µας και στη βιοµηχανία του τουρισµού ως ιδανική επιλογή για ταξίδια του µέλιτος, ωστόσο είναι ένα σύµπλεγµα νησιών που έχει να δώσει πολλά. Και πλέον, ενδείκνυται και για αποδράσεις µε όλη την οικογένεια. Όσο για την οµορφιά, είναι άγρια και παρθένα. Κι αυτή είναι και η γοητεία της.

Τον µήνα που διανύουµε, το Four Seasons έκανε «απόβαση» στο νησί Desroches. Μια κουκίδα στον χάρτη, 227 χιλιόµετρα νότια της Βικτώρια, την πρωτεύουσα των Σεϋχελλών, που βρίσκεται στο νησί Mahe, όπου και φιλοξενείται το πρώτο Resort του οµίλου στη χώρα. Απόµακρο και άθικτο. Έτσι είναι το Desroches. Σαν να µην το έχει αγγίξει ο χρόνος ή το ανθρώπινο χέρι. Είναι το µοναδικό του συγκροτήµατος των νήσων Amirantes στο οποίο έχει κανείς πρόσβαση µε αεροπλάνο, ερχόµενος από τη νήσο Mahe. Η πτήση διαρκεί 35’, ενώ το Four Seasons είναι το µοναδικό θέρετρο που έχει φτιαχτεί εδώ. Σαν να λέµε «ένας επίγειος, ιδιωτικός παράδεισος». Μακριά από αδιάκριτα βλέµµατα και σε mood «αποτοξίνωσης» από υποχρεώσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 136 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2018