Πριν από 5 περίπου χρόνια, ο εικαστικός φωτογράφος Χριστόφορος Δουλγέρης βρέθηκε στο παγκοσμίως διάσημο νησί της Σαντορίνης, όχι για να απαθανατίσει το μοναδικό ηλιοβασίλεμα, αλλά ως καλεσμένος της οικογένειας Νομικού και της Βάνης Βαλιάνου, διευθύντριας του Santorini Arts Factory, που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο του πρώην Βιομηχανικού Μουσείου Τομάτας Δ. Νομικός, με φόντο το επιβλητικό τοπίο της Βλυχάδας.
Η επιτυχία του Εργοστασίου Τεχνών Σαντορίνης ξεπέρασε κάθε προσδοκία, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε θεσμό και πλέον να αποτελεί έναν από τους βασικούς πυρήνες πολιτιστικής δράσης στο νησί και στην ευρύτερη περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου, καθώς και ένα σταυροδρόμι πολιτισμού αρχικά μεταξύ της Αθήνας και των Κυκλάδων. Με βασική προτεραιότητα το ίδιο το νησί και τους κατοίκους του, το Εργοστάσιο Τεχνών οργανώνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε να προσφέρει άμεση πρόσβαση σε ποιοτικά καλλιτεχνικά δρώμενα, εκπαιδευτικά προγράμματα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ παράλληλα ενισχύει την προβολή του νησιού, της αρχαίας αλλά και νεώτερης ιστορίας του, τις σύγχρονες δραστηριότητες και τα αγαθά (υλικά και πολιτισμικά) που έχει να προσφέρει στους χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο που φιλοξενεί κάθε χρόνο. Η δράση του στηρίζεται σε τρεις κεντρικούς άξονες: τον Πολιτισμό, την Εκπαίδευση και την Ιστορία & Παράδοση. Ο πρώτος άξονας εκπροσωπείται από το αμιγώς καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Santorini Arts Factory (SAF), που παρουσιάζεται κυρίως το διάστημα του καλοκαιριού.
Η έκθεση του Χριστόφορου Δουλγέρη, που εγκαινιάζεται σήμερα στο SAF υπό τον τίτλο T-FACTORY, αποτελεί τη συνέχεια αυτής της πολύ όμορφης συνεργασίας και παρουσιάζει έργα που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια και αφορούν το σύνολο μιας ενότητας, με θεματική τις μηχανές και τους βιομηχανικούς χώρους.
Ο Gérard A. Goodrow, συν-επιμελητής της έκθεσης, τονίζει: «Οι συνθέσεις του Χριστόφορου Δουλγέρη δεν είναι σε καμία περίπτωση αντικειμενικά και εξαντλητικά “φωτογραφικά ντοκουμέντα” με τη στενή έννοια του όρου, αλλά άκρως ποιητικά εγκώμια σε ένα παρελθόν, το οποίο υπηρετούν ως φόρο τιμής και προειδοποίηση ταυτόχρονα… Οι φωτογραφίες των καλυμμένων με σκόνη μηχανημάτων ανακαλούν, κατά έναν παράξενο τρόπο, πορτρέτα, όχι απαραίτητα μελών μιας οικογένειας ή κρατικών αξιωματούχων, αλλά μάλλον ηθοποιών σε κάποιο αρχαιοελληνικό δράμα… Σε αντίθεση, ωστόσο, με τις τραγωδίες της αρχαίας Ελλάδας, το δράμα που διαδραματίζεται στις φωτογραφίες του Δουλγέρη υπαινίσσεται ένα “αίσιο τέλος”, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά, στο απώτερο μέλλον, αυτό μπορεί να συμβεί».
Οι έτεροι επιμελητές, Γιάννης Μπόλης και Δόμνα Γούναρη, επισημαίνουν: «Η χρωματική καθαρότητα και ευκρίνεια, η συνθετική ακρίβεια, η στέρεη και μελετημένη χρήση της φόρμας, η ζωτικότητα και η σκηνογραφική πρακτική είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη φωτογραφική ενότητα του Χριστόφορου Δουλγέρη… Μηχανές –άλλοτε εκτός λειτουργίας με εμφανή τα σημάδια της φθοράς και της οριστικής εγκατάλειψής τους, και άλλοτε σύγχρονες και κραταιές, στην αιχμή της λειτουργίας τους, αυτόνομες ωστόσο, τις περισσότερες φορές, και ανεξάρτητες από την αλυσίδα παραγωγής όπου εντάσσονται– αναδύονται μνημειακές ως αναπάντεχες, μεταμοντέρνες “νεκρές φύσεις”, αρχαιολογικά ευρήματα ή σύγχρονα τεχνολογικά τεκμήρια μιας βιομηχανικής εποχής, ή, πάλι, ως δυναμικά φουτουριστικά γλυπτά, που διακρίνονται για την ισχυρή πλαστικότητα των όγκων και τις λάμψεις των μεταλλικών επιφανειών τους, την αυστηρή αρχιτεκτονική δομή και την γεωμετρία του σχεδιασμού τους».
Αν βρεθείτε στη Σαντορίνη φέτος το καλοκαίρι, μη χάσετε την ευκαιρία να περάσετε μια βόλτα για να δείτε από κοντά τον επιβλητικό χώρο του Εργοστασίου Τεχνών και τις εικαστικές, σχεδόν ποιητικές συνθέσεις του γνωστού Έλληνα φωτογράφου, που βρίσκονται σε μια αγαστή συνομιλία με τον βιομηχανικό χώρο.
Info: Η έκθεση θα διαρκέσει έως 7 Σεπτεμβρίου 2018
WHO IS WHO
Ο Χριστόφορος Δουλγέρης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και φωτογραφία στο Camberwell College of Arts του Λονδίνου. Η δουλειά του εστιάζει στον μαγικό ρεαλισμό, φωτογραφίζοντας είτε λεπτομέρειες αφηρημένης και αστικής αρχιτεκτονικής είτε οικεία πορτραίτα από το περιβάλλον της καθημερινότητάς του. Οι έννοιες του τόπου και της ταυτότητας είναι θέματα στα οποία επανέρχεται το έργο του. Ψηφίστηκε «Φωτογράφος της χρονιάς για το 2014» από το περιοδικό Athens Voice. Μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας ενώ εκπροσωπείται από την Donopoulos IFA Gallery στη Θεσσαλονίκη και τη Franzis Engels Gallery στο Άμστερνταμ.
Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από πενήντα εκθέσεις σε μουσεία και γκαλερί στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ ατομικές εκθέσεις του έχουν φιλοξενηθεί, μεταξύ άλλων, στα: Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης (Ρέθυμνο), Künstlergemeinschaft Hawerkamp (Münster, Γερμανία) και Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Έχει συνεργαστεί με επιμελητές, όπως οι Μαρία Μαραγκού, Δρ. Θάλεια Βραχοπούλου (Ph.d.), Βαγγέλης Ιωακειμίδης, Gérard A. Goodrow, Δόμνα Γούναρη, Γιάννης Μπόλης, Σωζήτα Γκουντούνα, Μεγακλής Ρογκάκος, Γιώργος Γεωργακόπουλος και Σταύρος Καβαλάρης.
Άλλες τρέχουσες και προσεχείς εκθέσεις: Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ρέθυμνο, Ελλάδα, διάρκεια έως 15 Σεπτεμβρίου και Franzis Engels Gallery, Άμστερνταμ, Ολλανδία, 20 Σεπτεμβρίου -10 Νοεμβρίου.
