Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο Αμερικανικό Κολλέγιο «Ανατόλια» και στη συνέχεια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ζει για να ταξιδεύει και δεν ταξιδεύει για να ζει, ενώ στόχος του είναι να επισκεφθεί κάθε γωνιά της Γης, για να γίνει μάρτυρας γαστρονομικών θαυμάτων, να μάθει την ιστορία πίσω από κάθε πιάτο ή ποτήρι κρασί, αλλά και να ακούσει τις διηγήσεις κάθε μάγειρα. Βon viveur ή εξερευνητής; Αποδεικνύοντας ότι είναι εντέλει και τα δύο, αποτελεί εδώ και δύο χρόνια μέλος του γαστρονομικού οδηγού “FNL Guide” ως δημοσιογράφος γεύσης και κριτικός εστιατορίων. Πιστεύει ακράδαντα πως δεν μπορεί ο καθένας να γίνει μεγάλος καλλιτέχνης, αλλά ένας μεγάλος καλλιτέχνης μπορεί να προέρχεται από οπουδήποτε!

Όλα ξεκίνησαν όταν... ήμουν 6 χρονών και παρακολούθησα την «Πολίτικη Κουζίνα». Η μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, η αφήγηση του Γιώργου Χωραφά και φυσικά ο μικρός Φάνης, που τα βράδια έβαζε κρυφά μοσχοκάρυδο στο ιμάμ μπαϊλντί: η ταινία μίλησε κατευθείαν στην ψυχή μου. Έκτοτε, ένα κομμάτι της ανήκει στη γαστρονομία. 

Η γαστρονομία είναι… επιστήμη! Και όπως κάθε επιστήμη, ναι μεν έχει θεμελιώδεις βάσεις και αρχές, συνεχώς όμως εξελίσσεται. Από μια άλλη σκοπιά θα αναφέρω και το εξής: ειδικά τώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε τεράστιες περιβαλλοντικές προκλήσεις, όσοι δεν αντιμετωπίζουν τη γαστρονομία ως τέτοια, απλά θα αναγκαστούν να το κάνουν. Για παράδειγμα, ένα από τα σημαντικότερα αίτια της κλιματικής αλλαγής είναι η υπεραλίευση και η καταστροφή των υφάλων από τις ανεμότρατες.

Η σχέση μου με το φαγητό είναι… ερωτική, όχι φιλική.

Το καλύτερο γαστρονομικό ταξίδι που έχω κάνει είναι... ενδεχομένως στη Σκανδιναβία και τη Γαλλία, όπου έχω βιώσει τις μεγαλύτερες γευστικές συγκινήσεις. Αλλά θα κάνω λόγο για την Ιαπωνία! Σε όλα, από τους sushi masters και το kobe beef έως το ramen του δρόμου, το τσάι και, φυσικά, τα φοβερά ιαπωνικά μπαρ, υπάρχει απίστευτος ρομαντισμός και παράλληλα πειθαρχία όσον αφορά στη δημιουργία. Ακολουθούν φιλοσοφίες και τεχνικές εκατοντάδων χρόνων και δεν παρεκκλίνουν απ’ αυτές. Τα πάντα είναι μια τελετή. Σου δείχνουν πως κάτι ποιοτικό δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα μαζικό, γι’ αυτό και τα περισσότερα μαγαζιά τους σερβίρουν έως 10 άτομα. Είναι συγκινητικό!

Αγαπημένος μου σεφ είναι... ο αείμνηστος Anthony Bourdain, ο οποίος έκοψε το νήμα της ζωής του το 2018. Σεφ, συγγραφέας, δημοσιογράφος, ροκ τύπος, εξερευνητής, ένας φιλόσοφος μέσα στους δρόμους του κόσμου, που ανέφερε κάποτε με μαγικό τρόπο: «Το σώμα σου δεν είναι ναός, είναι λούνα παρκ. Απόλαυσε τη διαδρομή».

Τα 5 αγαπημένα μου εστιατόρια στον κόσμο είναι...

• Frantzén στη Στοκχόλμη, διότι είναι εμπειρία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το γεύμα. Η εμπειρία αυτή εκτυλίσσεται σε τρεις ορόφους.

• Alchemist στην Κοπεγχάγη. Απλά σας προκαλώ να ψάξετε στο διαδίκτυο ένα βίντεο που κυκλοφορεί από το εστιατόριο και το μενού του! Πραγματικό παιχνίδι αισθήσεων!

• Noma στην Κοπεγχάγη, γιατί χωρίζει το έτος σε τρία μενού. Κρέας, ψάρι και χορτοφαγία, ανάλογα με την εποχικότητα. Κάθε πιάτο είναι και μία επιστημονική μελέτη. Υπάρχει απίστευτη έρευνα πίσω από τα υλικά και τις τεχνικές, ώστε όλα να συνδράμουν στη βιωσιμότητα του πλανήτη και φυσικά να είναι πεντανόστιμα!

• Le Châteaubriand στο Παρίσι, ένα μπιστρό που αλλάζει το μενού των επτά πιάτων του κάθε μέρα. Προσιτή πολυτέλεια και αστείρευτη πηγή γαστρονομίας!

• Sushi Saito στο Τόκιο, καθώς για έναν ουρανίσκο είναι απλά μια αποκάλυψη να δοκιμάσει sushi από έναν master όπως είναι ο Takahashi Saito. Δώστε προσοχή σ’ αυτό που θα πω κι ας ακουστεί αυστηρό: Δεν έχει δοκιμάσει κάποιος sushi, εάν δεν έχει επισκεφτεί την Ιαπωνία!

Τα εστιατόρια παγκοσμίως που πρέπει κάποιος να επισκεφτεί... είναι το Frantzén στη Στοκχόλμη, το Jiro στο Τόκιο και το Arpège στο Παρίσι. Διαφορετικές χώρες, διαφορετικές σχολές, φιλοσοφίες και συναισθήματα που σου ξυπνούν.

Το αγαπημένο μου εστιατόριο στην Ελλάδα είναι... το Delta, που άνοιξε το καλοκαίρι εντός του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα. Πέρα από το γεγονός ότι μιλάμε για ένα αρχιτεκτονικό στολίδι και μια από τις ομορφότερες σάλες που έχω δειπνήσει στη ζωή μου ανά τον κόσμο, αποτελεί -τη στιγμή που μιλάμε- τη μεγαλύτερη γαστρονομική οντότητα στην Ελλάδα, και συνεχώς αναπτύσσεται. Στην ερώτηση που μου τέθηκε, όμως, η καρδιά μου έχει διαφορετική άποψη. Αυτή θα απαντούσε το Βενετσιάνικο Πηγάδι στην Κέρκυρα. Τοποθεσία βγαλμένη από ταινία, μία κάβα συγκινητική, ενώ γαστρονομικά διανύει την πιο ώριμη περίοδό του. Υπέροχη ενέργεια που δεν μπορώ να την περιγράψω εύκολα με λόγια. Σκηνοθέτης της πράξης: ο γαλαντόμος και πολυταξιδεμένος ιδιοκτήτης, Γιάννης Βλάχος.

Το καλύτερο πιάτο που έχω φάει στην Ελλάδα και μου έχει μείνει αξέχαστο... Θα σας πω ένα όνομα και -αν δεν το γνωρίζετε ήδη- θα ήθελα να το κρατήσετε: Σπύρος Πεδιαδιτάκης. Pastry chef, νεαρός μεν, υπερώριμος μαγειρικά δε. Πριν από δύο χρόνια, λοιπόν, τρώω στο ΦΙΤΑ στην Αθήνα. Ήταν ένα μεσημέρι Κυριακής και το εστιατόριο είχε καλεσμένους γύρω στους 10 σεφ, που ο καθένας θα έφτιαχνε από ένα δύο πιάτα. Όλοι ταλαντούχοι και γνωστοί, ένας εκ των οποίων και ο Σπύρος. Όμορφο γεύμα, χωρίς όμως να έχω πετάξει και τη σκούφια μου με κάτι. Στο τέλος, έρχεται η σερβιτόρα και μου λέει: «Για γλυκό έχουμε αβγόφετες με παγωτό, θα θέλατε»; Μόλις το δοκίμασα, θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου πως όποιος έκανε το γλυκό αυτό έχει μεγάλο άστρο στη ζωή του. Τίποτα λιγότερο. Πιο συγκεκριμένα, ήταν ένα καραμελωμένο brioche με ζάχαρη muscovado, πάστα φουντούκι και παγωτό από προζυμένιο ψωμί. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο πιάτο της Ελλάδας, θα αδικούσα σπουδαίες γαστρονομικές δημιουργίες που έχω δοκιμάσει, αλλά ναι, θα μου μείνει αξέχαστο! Σου έδειχνε πως ακόμη και με 7-8 ευρώ μπορείς να σηκωθείς από το τραπέζι και να χειροκροτήσεις.

Αγαπημένος Έλληνας σεφ είναι... ο Βασίλης Μουρατίδης: απίστευτα μαγειρικά χέρια, νέος, ταλαντούχος, ταπεινός, υπομονετικός και πολύ καλός ακροατής! Στο Danai Resort, στη Νικήτη Χαλκιδικής, έχει μετατρέψει το ρεστοράν του ξενοδοχείου, Squirrel, σ’ ένα από τα τρία καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας. Εάν ο οδηγός Michelin μια μέρα φτάσει ως εκεί, σας το εγγυώμαι πως θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό με την ετυμηγορία του. Επίσης, αναμένουμε την άφιξη του νέου εστιατορίου του στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, προς το τέλος του έτους, το οποίο θα ονομάζεται “Moldee” και θα βρίσκεται επί της Προξένου Κορομηλά. Αυτό σημαίνει τεράστια γαστρονομική αναβάθμιση για την πόλη μας.

Το top 3 μου των εστιατορίων στην Αθήνα… Delta, Pelagos, Hervé. Αυτήν την εποχή και τα τρία βγάζουν μια δυναμική και μια αυτοπεποίθηση μέσω της μαγειρικής τους.

Αν είχα έναν καλεσμένο από το εξωτερικό, θα του πρότεινα να δοκιμάσει στη Θεσσαλονίκη... χωρίς δεύτερη σκέψη, τρίγωνα Ελενίδη, ένα έδεσμα-σήμα κατατεθέν για την πόλη μας, πλούσιο στη γεύση, που ταυτόχρονα κουβαλάει και μια μικρή ιστορία. 

the favorites

Athens 

Το αγαπημένο μου εστιατόριο στην Ελλάδα είναι το Delta που άνοιξε το καλοκαίρι εντός του Kέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα.

Tokyo 

Το Sushi Saito στο Τόκιο, καθώς για έναν ουρανίσκο είναι απλά μια αποκάλυψη να δοκιμάσει sushi από έναν master όπως ο Takahashi Saito.

Europe 

Δύο εστιατόρια που πρέπει να επισκεφτεί κανείς στην Ευρώπη είναι το Arpège στο Παρίσι και το Noma στην Κοπεγχάγη, γιατί κάθε πιάτο τους είναι και μια επιστημονική μελέτη.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021