Ο Reinaldo Leandro και ο Patrick McGrath δεν έψαχναν για ένα weekend home, όταν εντόπισαν μια πινακίδα που έγραφε «προς πώληση» έξω από ένα εξοχικό σπίτι στο γραφικό χωριό Hamptons. Αλλά δεδομένου του κοινού περιεχομένου της δουλειάς τους, πώς θα μπορούσε αυτό το ζευγάρι που έζησε στο Μανχάταν να αντισταθεί σε κάτι τέτοιο; Αν και η ίδια η γη ήταν μέτριας έκτασης, «το σπίτι φαινόταν κρυμμένο και ιδιωτικό», θυμάται ο Leandro, αρχιτέκτονας και συνιδρυτής της εταιρίας AD100 Ashe Leandro. Η κατοικία είχε μια εμφάνιση και αίσθηση που παρέπεμπε στη δεκαετία του 1930, με εξαιρετική προσοχή στη λεπτομέρεια, παρόλο που είχε χτιστεί το 2000. «Έτσι υπήρχε μια γενικότερη αίσθηση του χώρου», σημειώνει ο McGrath, διευθυντής του δικού του σχεδιαστικού στούντιο. Αγόρασαν λοιπόν γρήγορα την ιδιοκτησία και άρχισαν να την ανακαινίζουν ευθύς αμέσως. Όπως εξηγεί ο Leandro: «Είμαστε και οι δύο ειδήμονες σε αυτό το πεδίο, οπότε λαμβάνουμε γρήγορα αποφάσεις».

Οι μικρές αλλαγές, όπως το σχεδιαστικό δίδυμο γνωρίζει καλά, κάνουν όλη τη διαφορά. Αρχιτεκτονικά μιλώντας, διάτρησαν τις οροφές για να εκθέσουν τις στενές γραμμές της οροφής, έβαλαν πρόσθετες πόρτες για να υπάρξει μια βελτιωμένη αίσθηση εσωτερικού/εξωτερικού χώρου και προτίμησαν τα επανατοποθετημένα παράθυρα, ενώ ενέταξαν στο σπίτι επικαιροποιημένες επιφάνειες και φωτιστικά, μαζεύοντας τα πλατιά δάπεδα από πεύκο, καθαρίζοντας τα σκοτεινά ντουλάπια της κουζίνας με κουβάδες με λευκή βαφή και ανταλλάσσοντας γυαλιστερό ορείχαλκο με ματ μαύρα κουμπιά. «Οι αλλαγές ήταν πολύ μικρές, για να φαίνεται πιο εξοχική η κατοικία», λέει ο Leandro. Τα νέα ράφια που εκτείνονται από το δάπεδο μέχρι την οροφή όχι μόνο φιλοξενούν την τεράστια βιβλιοθήκη τους, αλλά επίσης, συνεχίζει, «δημιουργούν ένα κατώφλι μεταξύ κουζίνας και τραπεζαρίας».

Ενώ ο Leandro πήρε το προβάδισμα στον δομικό σχεδιασμό, ο McGrath ανέλαβε το ντεκόρ, επανατοποθετώντας με αριστοτεχνικό τρόπο πολλά από τα υπάρχοντα έπιπλα. Ο καναπές του καθιστικού, για παράδειγμα, ήταν καλυμμένος με λευκά κλινοσκεπάσματα με επένδυση και πτυχές, ενώ τα χαλιά του υπνοδωματίου συλλέχθηκαν από ταξίδια που έκανε στην Τουρκία και το Μεξικό τα τελευταία χρόνια. Υπήρχαν επίσης αρκετές δοκιμές και σφάλματα στη διακόσμηση. Μόνο όταν το μαρμάρινο σκαμνί, που είχε αγοράσει ο McGrath, έφτασε στη δημοπρασία, συνειδητοποίησαν ότι δε θα ταίριαζε στο μπάνιο εξαιτίας των πολλών κιλών που ζύγιζε. Τώρα εντοπίζεται στο κάτω μέρος της σκάλας.

«Όλα έχουν μια ιστορία», λέει ο Leandro, αναφέροντας τα καλύμματα του κρεβατιού (αγορές από το Παρίσι) και τους πήλινους ανανάδες (αναμνηστικά από το San Miguel de Allende). Η τέχνη κυμαίνεται από σπάνια prints μέχρι τις pre-Colombian εικόνες.  Ένας ντόπιος της Βενεζουέλας, μάλιστα, παραδέχεται ότι οι ρίζες της Νέας Αγγλίας που έχει ο McGrath τον διευκόλυναν στο να διακοσμήσει ένα σπίτι σε στιλ εξοχικής κατοικίας. 

Για να επιβλέψει τον κήπο και την πισίνα, το ζευγάρι προσέλαβε τον διάσημο αρχιτέκτονα τοπίου Perry Guillot, ο οποίος περιόρισε τις φυτεύσεις σε τρία τοπικά είδη: ανατολικός κόκκινος κέδρος, πυξάρι (καλλωπιστικός θάμνος) και viburnum (καλίνα). «Ήταν πολύ ωραίο να έχω την εμπειρία να εμπιστεύομαι κάποιον άλλον για αυτήν την εργασία», λέει ο McGrath. «Ο Πέρι επέλεξε ακόμη και το χαλίκι  που θα μπει στον κήπο» συνέχισε λέγοντας. Τα vintage έπιπλα εξωτερικού χώρου, ωστόσο, φέρουν τη γοητευτική σφραγίδα του McGrath: ρετρό πράσινα μαξιλάρια διακοσμημένα με λευκές λεπτομέρειες. 

Πηγή: Architectural Digest