Σε μια συγκλονιστική τοποθεσία στον Κάμπο της Αντιπάρου το αρχιτεκτονικό γραφείο 4k architects σχεδίασε μία θερινή κατοικία που αποτελείται από ένα σύμπλεγμα έξι αυτόνομων ξενώνων και είναι χωροθετημένη μακριά από τη θάλασσα, στη μέση ενός οικισμού που χαρακτηρίζεται από γεωργική δραστηριότητα.

Η κατοικία βρίσκεται σε πλαγιά με ομαλή κλίση και δυτικό προσανατολισμό. Η επιμήκης ανάπτυξή της αποτελείται από ισόγειους κτιριακούς όγκους, με ομαλές υψομετρικές διαφορές μεταξύ τους, καθώς ακολουθούν το ανάγλυφο του εδάφους.

Πυρήνα του σχεδιασμού αλλά και της ζωής της κατοικίας αποτελεί το κεντρικό κτίριο, που συγκεντρώνει τις κοινόχρηστες δραστηριότητες. Σε αυτό η διαβίωση επεκτείνεται από τα μεγάλα ανοίγματα του καθιστικού, της τραπεζαρίας και της κουζίνας, στον υπαίθριο χώρο της αυλής, που διαμορφώνεται στη σκιά μιας μεγάλης πέργκολας.

Συνδετικό στοιχείο των παραπάνω αυτόνομων κτιριακών όγκων αποτελεί ο περιβάλλοντας χώρος και η πισίνα 30 μέτρων που πρωταγωνιστεί, συνδέοντας το στοιχείο του νερού με την απέραντη θέα στο Αιγαίο. Στο δυτικό άκρο της δημιουργείται ένας δεύτερος πόλος δραστηριοτήτων με τη χωροθέτηση ενός pool bar, στο ρηχό της τμήμα. 

Στη νεότερη κατασκευή εφαρμόστηκαν οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής με βορινούς τοίχους για την προστασία από τους ανέμους, κατάλληλα ανοίγματα στους ξενώνες ώστε να επιτυγχάνεται ο φυσικός αερισμός, πέργκολες στη δυτική πρόσοψη του συγκροτήματος και διαμόρφωση αυλών στην πίσω όψη των ξενώνων, για προστασία από τον ζεστό δυτικό ήλιο του καλοκαιριού, χωρίς να στερούνται τη θέα, χάρη στα διαμπερή ανοίγματα.

Σημαντικό ρόλο στις διαμορφώσεις του περιβάλλοντα χώρου έπαιξε, πέρα από την τοπογραφία, η υπάρχουσα αλλά και η νέα βλάστηση. Αυτοφυή φυτά εντάχθηκαν στον σχεδιασμό, ενώ στους νέους χώρους φύτευσης χρησιμοποιήθηκαν ενδημικά είδη για την αρμονική ενσωμάτωση στο τοπίο.

Τα στοιχεία που συνθέτουν τη φυσιογνωμία του κυκλαδίτικου τοπίου, οι άνυδρες πλαγιές, οι ξερολιθιές, οι αέρηδες, ο δυνατός ήλιος του καλοκαιριού ενσωματώθηκαν στη σύνθεση αυτής της κατοικίας και στον τρόπο που φανταζόμαστε τη ζωή μέσα και γύρω από αυτήν.

Η κατοικία αυτή δεν επιδιώκει απλώς να ενταχθεί στο κυκλαδίτικο τοπίο, αλλά να αποτελέσει φυσική του προέκταση, σεβόμενη την ιστορία και τη γεωμετρία του τόπου. Το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιήθηκε είναι λιτό και καθαρό, χωρίς περιττές διακοσμήσεις, με στόχο την ανάδειξη του φυσικού φωτός, της σκιάς και των υλικών. Η χρήση τοπικής πέτρας, σοβάδων σε γήινες αποχρώσεις και ξύλου στις κατασκευές των περγκολών ενισχύει αυτή τη διαλεκτική σχέση με το περιβάλλον.

Η εμπειρία του χώρου βασίζεται στην αίσθηση της διακριτικής πολυτέλειας και της ηρεμίας, με έμφαση στη σύνδεση του ανθρώπου με το φυσικό στοιχείο. Η διαδοχική κίνηση από τον ένα όγκο στον άλλο, μέσα από αυλές, διάδρομους και φυτεύσεις, παραπέμπει σε παραδοσιακές μορφές οικιστικής οργάνωσης, δημιουργώντας μια διαρκή εναλλαγή μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού χώρου. Κάθε ξενώνας προσφέρει ιδιωτικότητα, αλλά και δυνατότητα συμμετοχής στη συλλογική εμπειρία της κατοικίας.

Photography: Mariana Bisti