Η συγκεκριμένη μεζονέτα στο Βύρωνα συνολικού εμβαδού 120τμ. αποτελούσε μέχρι πρόσφατα, ένα ευρύχωρο διαμέρισμα δύο επιπέδων σε πολυκατοικία, που δεν κατοικούταν σε μόνιμη βάση. Βασική σχεδιαστική απαίτηση του ιδιοκτήτη ήταν η αναδιαμόρφωση της λειτουργικής δομής και αισθητικής της κατοικίας, ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί ο χώρος ως studio παραγωγής αλλά και ως χώρος κατοικίας. Παράλληλα, βασικό ζητούμενο ήταν η δημιουργία ενός νέου χαρακτήρα, που κύριο στοιχείο του θα ήταν ο συγκερασμός των δύο ιδιοτήτων του χώρου «κατοικία – studio παραγωγής».
An exclusive synthesis of colours
Η κεντρική συνθετική ιδέα στηρίχτηκε σε μια αρχιτεκτονική απλότητα σε επίπεδο δομής, με καθαρές, γεωμετρικές γραμμές, διαμορφωμένη από κατασκευές λιτές, ευφάνταστες και λειτουργικές, με κοινό συνδετικό νήμα, την ιδιοκατασκευή. Παράλληλα, η επιλογή των χρωμάτων της τοιχοποιίας, οι ιδιαίτερες υφές των υλικών, η μικρή κλίμακα που συναντάται στη λεπτομέρεια των επιλογών, η διατήρηση και ανάδειξη της ξύλινης οροφής, συνδιαμορφώνουν τη συνθετική ιδέα.
An interesting dual role
Πιο αναλυτικά, οι επεμβάσεις στον χώρο έγιναν με βασική αρχή την ενοποίηση των επιμέρους χώρων (κουζίνα, καθιστικό, τραπεζαρία, τζάκι) και την απλοποίηση της κίνησης σε αυτούς με το φως να ρέει ανεμπόδιστα. Στόχος ήταν οι χώροι διημέρευσης να μπορούν να φιλοξενούν πολλά άτομα εν ώρα εργασίας, κυρίως στα διαστήματα που η κατοικία θα χρησιμοποιείται ως studio παραγωγής. Επίσης, η μόνιμη επίπλωση της κατοικίας κρίθηκε απαραίτητο να είναι λιτή ώστε να υπάρχει επαρκής χώρος για τον απαραίτητο κάθε φορά εξοπλισμό των συντελεστών. Οι λύσεις αποθήκευσης, που αποτέλεσε βασικό σχεδιαστικό ζητούμενο για την άρτια οργάνωση της διπλής ταυτότητας του χώρου οικία - studio, απαρτίζεται από σταθερές ξυλουργικές κατασκευές κυρίως στο χώρο της κουζίνας με προεκτάσεις ως το καθιστικό. Τα μεγάλα ανοίγματα στην κύρια όψη της οικίας εξασφαλίζουν άπλετο φως στο ενιαίο εσωτερικό χώρο.
Αυτή η κατοικία διακρίνεται για τον ενδιαφέροντα διττό της ρόλο, παραδίδοντας εντατικά μαθήματα στο υψηλό design..
Η επιβλητική παρουσία του μαύρου, «διαπραγματεύεται» συνεχώς τη θέση του ανάμεσα στις έντονες χρωματικές επιλογές, κίτρινο, μωβ, πετρόλ, σε συνδυασμό με το γκρι – λευκό μάρμαρο του πατώματος και τα ξύλινα στοιχεία της οροφής. Το σουρεαλιστικό αυτό «τοπίο κατοίκησης» εναλλάσσεται μέσω του τεχνητού φωτισμού, όπου δίνεται η δυνατότητα αλλαγής χρώματος φωτισμού και αυξομείωσης της έντασης του. Η επιλογή της καθαρής και αυστηρής γεωμετρίας σε επίπεδο επίπλωσης – κατασκευής συνομιλεί με την πληθωρική παρουσία των επιλογών χρώματος και φωτισμού. Οι παραπάνω αρχιτεκτονικοί χειρισμοί εν τέλει διαμορφώνουν ένα σταθερό πλαίσιο «κατοίκησης» ενώ παράλληλα συνεισφέρουν στην «εναλλαγή» του σεναρίου κατοίκησης από studio παραγωγής σε κατοικία και αντίστροφα.
https://insidearchitects.gr
Φωτογραφια: Μ. Δαμάσκος