Μάρα Δεσύπρη 

Μοντέλο και fashion icon στα 80's, άρχισε να πειραματίζεται με τη φωτογραφία για να φτάσει να είναι μία από τις σπουδαιότερες Ελληνίδες φωτογράφους.

Ζηνοβία-Καρνηλία Τζιούφα-Δεσύπρη

Η Ζήνα είναι 17 χρονών και αυτή τη στιγμή είναι στο τελευταίο έτος του I.B. και του χρόνου θα αρχίσει να σπουδάζει. Θέλει να ασχοληθεί με τις τέχνες. 

Πώς θα περιγράφατε τη σχέση μαμάς και κόρης; Μ.Δ.: Μοναδική σαν σχέση. Ζ.ΤΖ.:Στοργική.

Με ποιες λέξεις θα χαρακτηρίζατε τη δική σας σχέση; Μ.Δ.: Έρωτας. Ζ.ΤΖ.:Άκοπη.

Ποια είναι η πρώτη δυνατή ανάμνηση που έχετε από εκείνη; Μ.Δ.: Μόλις την αντίκρισα πρώτη φορά, που βγήκε από μέσα μου σαν να είχε μια μεγάλη απορία, με ένα στόμα ανοιχτό διάπλατα. Ζ.ΤΖ.:Να μου δίνει τσάι με το μπιμπερό.

Τι θαυμάζετε στον χαρακτήρα και τη στάση της απέναντι στη ζωή και τους ανθρώπους; Μ.Δ.: Έχει  τον αυθορμητισμό της ηλικίας της. Μ' αρέσει, αλλά καμιά φορά της βγαίνει σε κακό. Ζ.ΤΖ.: Ότι είναι στον κόσμο της, με την καλή έννοια.

Σε τι θα θέλατε να της μοιάζετε; Μ.Δ.: Στο πείσμα που έχει σε ό,τι κι αν κάνει. Ζ.ΤΖ.:Αυτό, που είπα, δηλαδή ότι ζει σ' ένα δικό της σύμπαν. Όλα τα βλέπει με τον δικό της τρόπο, που είναι τέλειος.

Τι σας ενοχλεί από τη στάση ή τον χαρακτήρα της; Μ.Δ.: Επίσης  αυτό που είπα πριν, μ’ενοχλεί και μ'εκνευρίζει, αλλά θα μου άρεσε να της έμοιασα γιατί εγώ δεν το έχω τόσο πολύ. Ζ.ΤΖ.: Όχι κάτι εξωφρενικό. Απλά καμιά φορά είναι πολύ ρομαντική για να μιλήσουμε ρεαλιστικά.

Τι ανακαλύψατε κάποια στιγμή για εκείνη κι εκπλαγήκατε; Μ.Δ.: Κάθε μέρα με εκπλήσσει, δε θυμάμαι κάποιο συγκεκριμένο γεγονός. Τις δυνατότητες που έχει, το πώς εξελίσσεται σαν άνθρωπος. Σίγουρα, μια μαμά ίσως βλέπει πράγματα καινούργια για το παιδί της κι αυτό την εκπλήσσει καθημερινά, δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Εκπλήσσομαι από τη στάση της για τα πράγματα και από το πόσο αυθόρμητη είναι. Από την ωριμότητα που τη χαρακτηρίζει χωρίς να είναι της ηλικίας της. Ζ.ΤΖ.: Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο, πάντα ήμασταν straight forward μεταξύ μας.

Τι ξέρετε γι’ αυτήν που η ίδια δε γνωρίζει ότι το ξέρετε; Μ.Δ.: Σαν μαμά, νομίζω ξέρω τα πάντα. Όπως φαντάζομαι κι εκείνη για μένα. Δηλαδή, είναι μερικά πράγματα που δεν ομολογούνται, αλλά ξέρουμε ότι η κάθε μία ότι τα ξέρει. Ζ.ΤΖ.: Μου τα λέει όλα και της τα λέω όλα.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της σχέσης σας; Μ.Δ.: Η εφηβεία, τώρα που την περνάει και ξέρεις καμία φορά μου λέει: «Μη με παρεξηγείς, περνάω εφηβεία». Νομίζω αυτή είναι η πιο δύσκολη φάση που έχει περάσει η Ζήνα μαζί μου, όπως όλα τα τα παιδιά στην ηλικία της. Η μετάβαση από παιδί σε μεγάλο άνθρωπο είναι ένα θέμα και γι’ αυτήν και για μένα. Ζ.ΤΖ.: Γενικά δεν περνάμε κρίσεις.

Και ποια η πιο ευτυχισμένη; Μ.Δ.: Δε θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο. Δεν μπορώ να αναφέρω ένα περιστατικό, πολλά είναι. Πράγματα που κάνουμε μαζί και χαιρόμαστε μαζί. Στιγμές. Μπορεί να είναι ένα ταξίδι, μπορεί να είναι η καθημερινότητα, μπορεί να φάμε σ' ένα ωραίο εστιατόριο γιατί είναι και λίγο... «λούκουλος». Πράγματα που μας αρέσει να κάνουμε μαζί και το ευχαριστιόμαστε και οι δύο, δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Η ευτυχία είναι να περνάμε χρόνο μαζί. Να είμαστε μαζί είναι το πιο σημαντικό. Ζ.ΤΖ.:Τώρα περνάμε μία ωραία φάση. 'Ημασταν ταξίδι στην Αίγυπτο και ήμασταν και οι δύο σε ένα πολύ καλό mood.

Μαμά και κόρη = φίλες; Που βρίσκονται και που πρέπει να μπαίνουν τα όρια; Μ.Δ.: Δεν έχω κάποιο κλισέ στην αντιμετώπιση μου, προσπαθώ δηλαδή, αν και καμιά φορά πράγματα γίνονται γιατί μας τα έχουν πει οι μαμάδες μας και γιατί τα ξέρουμε. Υποσυνείδητα, καμιά φορά συμβαίνει, αλλά προσπαθώ να μην αντιδρώ. Δε βάζω όρια στη σχέση μου με τη Ζήνα ή δεν της βάζω όρια, την αφήνω να είναι ο εαυτός της. Δε γίνεται πάντα, αλλά προσπαθώ να το κάνω. Καμιά φορά ασυναίσθητα μπαίνουν τα όρια -από πράγματα που ξέρουμε, από πράγματα που εγώ μπορεί να θεωρώ επικίνδυνα. Από την πείρα μου, της το περνάω έμμεσα κι όχι «Τώρα θα κάνεις αυτό». Νομίζω της δίνω ελευθερία και, όταν αισθανθώ ότι χρειάζεται να της το βάλω το όριο, τη φρενάρω με έναν -φαντάζομαι- όχι σκληρό τρόπο. Είναι λεπτές οι σχέσεις. Κι εγώ το σέβομαι πολύ αυτό, δε θα της πω ποτέ «Μη βγεις» ή «Μην πιεις». Εντάξει, της λέω πολλές φορές να διαβάσει, να είναι υπεύθυνη στις υποχρεώσεις της, αλλά μέχρι εκεί. Δε θα την πιέσω για πράγματα. Ζ.ΤΖ.: Σίγουρα, υπάρχουν όρια, άσχετα από το αν τα υπερβαίνουμε πολλές φορές, χωρίς να είναι κακό αυτό βέβαια. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο αλλά γενικά είμαστε πολύ ανοιχτές.

Χρησιμοποιείτε παρατσούκλια η μια για την άλλη; Μ.Δ.: Έχουν ειπωθεί πολλά κατά καιρούς, καμιά φορά τη λέω «αγάπη», τη λέω «Ζίζη», «γατί», καμιά φορά «βλήμα» ανάλογα με τη διάθεση και κατά πόσο εκνευρισμένη είμαι μαζί της. Ζ.ΤΖ.: Πολλά. Στο κινητό μου την έχω «smeagol» ή «μαρούλι» που είναι τα «κακά» υποκοριστικά, όταν με εκνευρίζει, και "mimosa" που είναι το καλό.

Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στην πορεία της σχέσης σας; Μ.Δ.: Αν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι θα ήταν κάποιες ανοησίες που της έχω πει κατά καιρούς, πράγματα που έχω πει και μετά έχω μετανιώσει, σκληρά πράγματα που της είπα. Και θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο μαζί της και πιο δημιουργικές ώρες, γιατί καμιά φορά περνάει η μέρα και δεν το έχεις καταλάβει και δεν έχεις κάνει κάτι δημιουργικό με το παιδί σου ή με τους φίλους. Δε θα ήθελα να περνάει η μέρα γρήγορα, γιατί τα χάνουμε τα παιδιά μας και μετά σκεφτόμαστε αυτά που δεν έχουμε κάνει. Ζ.ΤΖ.: Δε νομίζω, όχι.

Αν αλλάζατε ρόλους για μια μέρα, τι θα κάνατε ή θα της λέγατε; Μ.Δ.: Δεν ξέρω. Δύσκολο. Τι θα της έλεγα; Δεν μπορώ να το φανταστώ. Είναι δύσκολο να μπω στη θέση της. Ζ.ΤΖ.: Να μη βαριέμαι.

Πιστεύετε στον μύθο που θέλει η σχέση μαμάς και κόρης να είναι ελαφρώς ανταγωνιστική; Μ.Δ.: Υπάρχει αυτό ναι, συμφωνώ, απλώς δε γίνεται στη δική μου περίπτωση. Έχω ακούσει πράγματα που γίνονται από φίλες μου με τις κόρες τους, που κρίνουν τη μαμά τους, για το πώς θα φερθεί, τι θα φορέσει. Εγώ δεν το έχω νιώσει με τη Ζήνα αυτό, μόνο ότι θέλει να μου αποδείξει ότι μπορεί και αυτή να κάνει κάποια πράγματα. Αλλά όχι ιδιαίτερα. Νομίζω πως είναι κάτι παροδικό μέχρι να βρει τον εαυτό της. Ζ.ΤΖ.: Συμφωνώ με τις διαφορετικές αρχές που μεγαλώνουν πολλά παιδιά, αυτό ισχύει, αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι γίνεται αυτό στη δική μας σχέση. Μπορεί να το βιώνω και να μην το καταλαβαίνω, βέβαια. Οπότε ναι, πιστεύω.

Ποιο είναι το δυσκολότερο πράγμα του να είσαι μητέρα/κόρη; Μ.Δ.: Είναι η ευθύνη που έχεις για έναν άνθρωπο, που θέλεις όσο οτιδήποτε άλλο να μην το πληγώσεις. Η ευθύνη που έχεις για κάποιον, το πώς θα εξελιχθεί, το τι θα πάρει από σένα, το πώς θα φύγει προς τα έξω. Ζ.ΤΖ.: Συσχετίζεται με την προηγούμενη ερώτηση αυτό, δηλαδή δεν ξεκινάς από το 0, συνεχίζεις κάτι που έχει ξεκινήσει ο γονιός σου. Είναι σαν να το έχεις αυτό σαν υποχρέωση, ενώ δεν το έχεις. Μπορείς και να μην κάνεις τίποτα με τη ζωή σου, αλλά εσύ για να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι αξίζεις, θέλεις να ξεπεράσεις ή να συνεχίσεις αυτό που έχει αρχίσει η μητέρα σου.

Τελικά, όντως οι κόρες έχουν αδυναμία στον μπαμπά; Μ.Δ.: Κοίτα η Ζήνα έχει τρελή αδυναμία στον μπαμπά της αλλά έχει και στη μαμά της, δεν το παραδέχεται βέβαια. Αλλά εγώ το βλέπω. Όταν ήμουν σαν την Ζήνα είχα αδυναμία στον πατέρα μου. Νομίζω ότι συμβαίνει αυτό. Ζ.ΤΖ.: Και ναι και όχι. Δεν ξέρω, τους αγαπάω και τους δύο πολύ. Δεν μπορώ να διαλέξω.

Ποια ήταν η πιο σημαντική συμβουλή που μπορεί να της δώσατε και ποια μία που ακούσατε από εκείνη; Μ.Δ.: Η πιο σημαντική; Κάθε μέρα συμβουλές είμαι εγώ. Η πιο σημαντική είναι –αν και λίγο κλισέ- να είναι ο εαυτός της, ό,τι κάνει να το κάνει με αγάπη και πάθος, να βάζει υψηλούς στόχους μεγαλύτερους από αυτούς που θα ήθελε να πετύχει. Εκείνη μου έχει δώσει πολλές συμβουλές και είναι πάντα έγκυρες, είναι κι αυτή έτσι μαμαδίστικη στη σχέση μας, με προσέχει. Να μην εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους μου είχε πει κάποια στιγμή, γιατί είμαι και ευκολόπιστη, που είναι λίγο βαρύ για το πει ένα κορίτσι στη μαμά του. Ζ.ΤΖ.: Οι συμβουλές είναι πάντα έμμεσες, γιατί έχει θέμα και με την έκφραση, εκφράζεται πολύ περίεργα. Μία συμβουλή της είναι ότι το makeup είναι κάτι άχρηστο. Είναι πολύ καλή συμβουλή και την ακολουθώ συνέχεια. Εγώ δεν ξέρω αν της έχω πει ποτέ μια συμβουλή, το έχω πάρει κι από εκείνη, δεν είμαι πολύ καλή στην έκφραση.

Τι είναι αυτό που την κάνει μοναδική -εκτός του γεγονότος ότι είναι μητέρα/κόρη σας; Μ.Δ.: Είναι ένα ιδιαίτερο άτομο, είναι μεγαλύτερη της ηλικίας της και στον τρόπο της, με τους ανθρώπους και τις σχέσεις της. Έχει μια ωριμότητα συγχρόνως με την ανωριμότητα που διακρίνει την ηλικία της. Ζ.ΤΖ.: Είναι από άλλο κόσμο. Είναι εντελώς διαφορετική απ’ό,τι έχω δει. Σε όλους τους ανθρώπους έχω δει κάτι που μου θυμίζει κάποιον άλλον. Τη μαμά μου, αν την γνώριζα πρώτη φορά, θα έλεγα «ουάου είναι το κάτι άλλο»!

Ποια είναι η αγαπημένη της ατάκα; Μ.Δ.: Έχει πολλές. Συνήθως ειρωνεύεται με τις ατάκες της, δηλαδή, είχε κολλήσει με το «και κάπου», «και ότι» αυτά τα μάγκικα. Λέει κατά καιρούς διάφορα. Ζ.ΤΖ.: Το «συγκλό» από το «συγκλονιστικό είναι μία λέξη που την ακούω καθημερινά και δεν την βαριέμαι, μ' αρέσει πολύ. Λέει, επίσης, «α καλά θεϊκό».

Τι θα ήθελε για εσάς ιδανικά; Μ.Δ.: Όπως κι εγώ γι αυτήν, να είμαι ευτυχισμένη. Σαν την μαμά της που είναι εκεί για πάντα και την αγαπάει και την προσέχει. Ζ.ΤΖ.: Όπως όλοι οι γονείς να είναι ευτυχισμένη και να περνάω χρόνο μαζί της.

Τι εύχεστε για εκείνη; Μ.Δ.: Να κάνει αυτό που θέλει στη ζωή της και οτιδήποτε θελήσει να το πετύχει. Αυτό να την κάνει ευτυχισμένη. Μακάρι να της πάνε όλα καλά στη ζωή της, να είναι υγιής και να χαρεί όσο πιο πολύ τη ζωή της. Ζ.ΤΖ.: Κι εγώ εύχομαι να είναι υγιής για να με βλέπει να μεγαλώνω και να χαίρεται για μένα.

Φωτογραφίες: Γιώργος Μαρκοζάνης

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 145 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019