Πρώην άγονες γραμμές. Νησιά παρθένα. Χωρίς ψεγάδι. Αφομοιώνουν την τελειότητα της κυκλαδικής αρχιτεκτονικής. Υπάρχει αρμονία στους όγκους και τις συμμετρίες. Τοίχοι ασβεστωμένοι, αυλές συγυρισμένες και καθωσπρέπει, γιαγιάδες που έχουν βγει από καρτ-ποστάλ και θα σας σταματήσουν, για να σας πουν καλημέρα. Να σας ρωτήσουν «τίνος είσαι;» και να σας τρατάρουν από τη γεμάτη κατσαρόλα τους ή κάποιο μερακλίδικο γλυκό για το αντάμωμα. Ψωμί ζυμωτό και θείο, φύση που οργιάζει, αέρηδες, ήλιος, πεζούλες με χρωματιστά λουλούδια, ξωκλήσια με θέα που κόβει την ανάσα και εικόνες-αριστουργήματα. Ένα «χαρμάνι» από έθιμα και ντόπιες λιχουδιές που σας μεταφέρουν σε άλλη διάσταση. Στον δικό τους μικρόκοσμο. Το Πάσχα στην Σίφνο, την Φολέγανδρο και τη Μύκονο, συμπυκνώνει όλα αυτά και σας δίνει μια πρώτη γεύση από τη νησιώτικη και διαχρονική παράδοση. 

Αν φέτος σκοπεύετε να κάνετε μια αλλαγή, αξίζει να αναζητήσετε αυτούς τους προορισμούς. Η συνέχεια, «δική» τους...

Σίφνος

Ένα από τα πιο γραφικά νησιά των Κυκλάδων. Με τη δική του γοητεία και μια αίσθηση κατανυκτική. Καθαρή ατμόσφαιρα, θέα, θάλασσα, λευκό και ήλιος. Ως προς τις τοπικές παραδόσεις στις γεύσεις και τα έθιμα υπάρχει ωραία ιστορία. Πασχαλινές κουλούρες δια χειρός μιας νησιώτισσας είναι ό,τι πιο νόστιμο θα δοκιμάσετε τη Μεγάλη Πέμπτη, πριν περάσετε στο παραδοσιακό αρνάκι της Κυριακής. «Τα πουλιά της Λαμπρής», όπως τις έχουν ονομάσει. Αν πάλι φτάσετε στο νησί τη Μεγάλη Παρασκευή, αξίζει να γίνετε ένα με τους ντόπιους και να περπατήσετε τα γραφικά σοκάκια. Η διαδρομή της περιφοράς είναι μαγεία. Έχει μια κατάνυξη αλλά και κάτι το απελευθερωτικό. Όσο για το Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα, τα ξωκλήσια παίρνουν ζωή ξανά και σφύζουν από κόσμο, ντόπιους και μη. Στη Μονή της Παναγιάς της Βρυσιανής τελείται η λειτουργία του Πάσχα και πραγματικά αξίζει να περάσετε το κατώφλι της. Όσο για το ντόπιο έδεσμα, ίσως έχετε ακούσει για το μαστέλο τους: αρνάκι, άνηθος και σβήσιμο με κόκκινο κρασί στο τελείωμα, που του δίνει ένταση και σπιρτάδα. Ψήνεται και σερβίρεται σε πήλινο δοχείο και πλάι στα ντόπια τυριά είναι σκέτη απόλαυση.

Φολέγανδρος

Άγρια τοπία, βγαλμένα από αναμνήσεις για τους παλιούς νησιώτες που επιστρέφουν τα καλοκαίρια στο νησί, αλλά και νέες εικόνες για όσους κάνουν απόβαση για πρώτη φορά. Στην κορυφή της χώρας, στην εκκλησία της Παναγιάς, ανήμερα του Πάσχα θα παρακολουθήσετε τη λειτουργία μαζί με τους ντόπιους. Στη συνέχεια ακολουθεί περιφορά της εικόνας στα καλντερίμια προς τα Άνω Μερά, για να καταλήξει στον Αϊ Γιώργη. Είναι και αυτός ένας τρόπος για να «ζυμωθείτε» με τη Χώρα. Θα δείτε τα σπίτια να ανοίγουν και τους μόνιμους κατοίκους να προσκυνούν ευλαβικά και να κερνούν ρακί και μελόπιτες. Κατάνυξη! Δε βλέπει κανείς εύκολα τέτοιες εικόνες στην πόλη. 

Όπως μας εξήγησαν οι ντόπιοι, τη Δευτέρα του Πάσχα η περιφορά της εικόνας συνεχίζεται προς το Πετούση και το Λιβάδι, δυο μικρά χωριά που είναι και η προτελευταία στάση πριν το λιμάνι του Καραβοστάση, όπου την παραλαμβάνει ένα καΐκι για μια βόλτα κατά μήκος του νησιού. Για να «αγιάσει» τα νερά και να ευλογήσει τον μόχθο των απλών ψαράδων. Την ημέρα της Τρίτης, η πλατεία της Πούντας σφύζει από κόσμο που έρχεται για προσκυνήσει πριν επιστρέψει η εικόνα στην εκκλησιά της Παναγιάς και να πάρει λίγη από την ενέργεια της μέρας και του τόπου. Και επειδή ο γεύσεις έχουν πάντα λόγο στην εμπειρία, στα Ανω Μερά ρωτήστε για το που θα δοκιμάσετε το φουσκωτό ψωμί μαζί με σουρωτό τυρί αλλά και τα σπιτικά μακαρόνια φτιαγμένα με ντόπιο αλεύρι. Τα λένε Ματσάτα και συνήθως μαγειρεύονται με κόκορα και σάλτσα από ντόπιες άνυδρες ντομάτες. Η μαγεία της απλότητας!

Μύκονος

Γοητεία κοσμοπολίτικη. Άλλος αέρας. Άλλη κουλτούρα. Ελιτίστικο νησί αν ξέρεις πότε να το επισκεφτείς. Έχει να σας δώσει κι άλλα πέρα από 5* ξενοδοχεία, νυχτερινή ζωή, γαστριμαρικές φιέστες και αστρόσκονη από καλή ζωή. Αν κάνετε απόβαση τη Μεγάλη Εβδομάδα θα γευτείτε τις λαμπροκουλούρες των ντόπιων με αυτά τα κατακόκκινα αυγά στη μέση. Τη Μεγάλη Παρασκευή, ο Πολιτιστικός Λαογραφικός Σύλλογος Γυναικών, θέλει τις γυναίκες να ψέλνουν το μοιρολόι της Παναγίας στις εκκλησίες της Χώρας. Παράλληλα, την ίδια μέρα γίνετε ένα με τους Μυκονιάτες και τους λοιπούς επισκέπτες. Η περιφορά του Επιταφίου στα Ματογιάννια είναι μια εμπειρία κατανυκτική. Το ίδιο και η ατμόσφαιρα στο μοναστήρι του Παλαιοκάστρου στην Άνω Μερά, την Ανάσταση. 

Ένα από τα έθιμα της Κυριακής του Πάσχα είναι το κάψιμο του Ιούδα. Ναι καλά ακούσατε. Την Κυριακή του Πάσχα τώρα, θα κάψετε κι εσείς τον Ιούδα μαζί με τους κατοίκους και θα δείτε τις σούβλες να... δίνουν και να παίρνουν στον Γιαλό αλλά και στην Άνω Μερά. Όσο για τις προηγούμενες ημέρες, οι κουζίνες των ντόπιων φουρνίζουν τα παραδοσιακά ψωμάκια, «λαζαράκια» και λαμπροκουλούρες. Τη Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή οι φούρνοι δίνουν στο ψωμί το σχήμα του Σταυρού και το κόβουν με το χέρι, αφού δε θέλουν λόγω της ημέρας να χρησιμοποιήσουν μαχαίρι. Μη φύγετε αν δεν δοκιμάσετε ξυνότυρο και λούζα, κρεμμυδόπιτα, κεφτεδάκια, συκωτάκια τηγανιτά και φυσικά κόκκινα αβγά. Θα σας αποζημιώσουν!