fbpixel

Search icon
Search
Καθιστική ζωή; Πώς να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες της
WELLNESS

Καθιστική ζωή; Πώς να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες της

Είτε στη δουλειά είτε στο σπίτι, έτσι θα καταπολεμήσετε ό,τι δεν σας εξυπηρετεί πια



Οι συνέπειες της καθιστικής ζωής - για παρατεταμένες χρονικές περιόδους - έχει συνδεθεί την τελευταία 10ετία με προβλήματα που σχετίζονται με τη μακροζωία και την καλή υγεία!

Διάφορες μελέτες την έχουν συνδέσει με την κατάθλιψη, τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τον διαβήτη και ορισμένους τύπους καρκίνου - προκαλώντας ανησυχία σε όσους από εμάς εργάζονται πολλές ώρες ακόμα και μπροστά από έναν υπολογιστή.

Για τους περισσότερους health experts υπάρχει ένας διττός προβληματισμός στο συγκεκριμένο θέμα: Σημασία έχει ο τρόπος που καθόμαστε και η διάρκεια που καθόμαστε, η οποία μπορεί να συσσωρεύσει ένταση, αντισταθμιστικές λειτουργικές και δομικές αλλαγές στο σώμα, οι οποίες τελικά εμφανίζονται ως δυσφορία ή ασθένεια. Και έπειτα, φυσικά υπάρχει η γενική έλλειψη κίνησης στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου.

b0c2bbef-abec-4e99-b17c-f7e7f2504186.jpeg

Θυμηθείτε, ότι προγονικά τα σώματά μας είναι φτιαγμένα για να βρίσκονται πάντα σε κίνηση - όχι για να είναι στατικά.

Για τους πιο πολλούς, οι συνέπειες της καθιστικής ζωης είναι ένας συνδυασμός τριών αιτιών: ανεπαρκής διατροφή, συσσώρευση τοξικότητας και κάποιο τραύμα. (Το τραύμα είναι αποτέλεσμα ξαφνικών τραυματισμών, όπως πτώσεις, τροχαία ατυχήματα, άγχος, κλπ.)

Παρακάτω, αναλύουμε το πώς η καθιστική ζωή και η κακή στάση του σώματος μπορούν να δημιουργήσουν στασιμότητα, και επομένως να επηρεάσουν αρνητικά το σώμα μας - τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα - αλλά και τους καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου!

Πόσο υπερβολικές είναι οι επιπτώσεις;

3bca2234-7138-4ad1-a834-3fad43b87709.jpeg
Αρχικά, κάθε άτομο είναι ένα μοναδικό ον - η ανατομία, η φυσιολογία, η προσωπικότητα και η φυσική και πνευματική γενετική κληρονομιά μας είναι διαφορετική από οποιουδήποτε άλλου. Δεν μπορούμε λοιπόν να κάνουμε μια κοινή δήλωση που να ισχύει για όλους, όπως το «αν κάθεστε πάνω από τρεις ώρες είναι κακό για σας».

Ωστόσο είναι αλήθεια ότι το να κάθεσαι σε μια καρέκλα ή στον καναπέ για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί λειτουργήσει αρνητικά για τον οργανισμό σου

Τι πραγματικά συμβαίνει όταν καθόμαστε;

Τις περισσότερες φορές, ο τρόπος που καθόμαστε κλειδώνει τα τρία μέρη που αποτελούν τους γοφούς: τα λαγόνια οστά, τα ισχιακά (καθιστικά) οστά και το ηβικό οστό.

Αυτό το «κλείδωμα» μπορεί να προκαλέσει στασιμότητα του πυελικού διαφράγματος και επιπλέον να αιχμαλωτίσει το ιερό οστό ανάμεσα στα δύο λαγόνια οστά. Η παρατεταμένη συμπίεση στην οστέινη πύελο θα επηρεάσει όλα τα όργανα και τους ιστούς της λεκάνης, προκαλώντας βλάβη στη ροή των ουσιών της ζωής (αυτό περιλαμβάνει το αίμα και τη λέμφο), των νεύρων και των ενεργειακών μεσημβρινών, καθώς και στην κίνηση και τη λειτουργία των οργάνων. Η ζωή είναι κίνηση. Η μόνη διαφορά μεταξύ ενός ζωντανού σώματος και ενός φρέσκου πτώματος είναι η έλλειψη κίνησης στο δεύτερο.

Είναι επίσης σύνηθες να καμπουριάζουμε όταν καθόμαστε, γεγονός που επηρεάζει το κοιλιακό διάφραγμα. Για να αναπνέουμε σωστά, το κοιλιακό και πυελικό διάφραγμα πρέπει να συγχρονίζονται, αλλά όταν καθόμαστε, η πίεση της βαρύτητας το εμποδίζει να συμβεί.

Μάλιστα, όταν καθόμαστε για πολλή ώρα, δεν εμπλέκουμε σωστά το πυελικό διάφραγμα στην αναπνοή. Συν τοις άλλοις, αν καμπουριάζουμε, φέρνουμε όλο το βάρος των ώμων μας και του θώρακα μας πάνω στην κοιλιά, κλειδώνοντας το κοιλιακό μας διάφραγμα. Αυτό κάνει τους περισσότερους ανθρώπους να αναπνέουν ρηχά, μόνο στον θώρακα (αυτό ονομάζεται θωρακική αναπνοή).

Η αναπνοή είναι ένας πολύ σημαντικός μηχανισμός όχι μόνο για τη βέλτιστη οξυγόνωση του σώματος, για το σωστό μασάζ των κοιλιακών και πυελικών οργάνων, αλλά και για τη διασφάλιση της βέλτιστης φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης (απομάκρυνση των τοξινών). Μπλοκάροντας και τα δύο διαφράγματα μέσω του καθίσματος ή της σκύψης προς τα εμπρός, εμποδίζετε την αποτελεσματική επιστροφή του φλεβικού αίματος (φρέσκο οξυγονωμένο αίμα) στα κύτταρα και τη λεμφική απόρροια

Τι γίνεται με το κεφάλι και τον αυχένα μας;

8f339aa0-c21b-4f54-97b0-ae25b8d0c910.jpeg

Το να κάθεστε μπροστά από έναν υπολογιστή προσθέτει ακόμα ένα πρόβλημα: τη στάση του κεφαλιού προς τα εμπρός, όταν δηλαδή σκύβουμε το κεφάλι μας προς τα εμπρός. Αυτό προκαλεί μεγαλύτερη πίεση στη σπονδυλική μας στήλη, επειδή το κεφάλι δεν κάθεται σωστά και ομοιόμορφα σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη. Για έναν μέσο ενήλικα, το κεφάλι ζυγίζει περίπου 10 με 12 κιλά. Για κάθε ίντσα που γέρνετε το κεφάλι σας προς τα εμπρός, η πίεση που προστίθεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι περίπου 10 κιλά! Έτσι, αν μετακινηθείτε προς τα εμπρός περίπου τρεις ή τέσσερις ίντσες, αυτό προσθέτει περίπου 30 με 40 κιλά επιπλέον στη σπονδυλική στήλη - τετραπλάσιο βάρος από αυτό που πρέπει να κάθεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Η πρόσθια στάση του κεφαλιού μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση της κίνησης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, κάτι που διάφορες μελέτες, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας του νευροβιολόγου και νομπελίστα Roger Sperry, έχουν διαπιστώσει ότι μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής ενδορφινών, μειώνοντας την αντοχή μας στον πόνο.

Υπάρχουν άμεσοι κι εύκολοι τρόποι να αντισταθμίσετε τις ώρες που περνάτε καθιστοί;

Αν κάνετε το 50 λεπτά καθιστοί, 10 λεπτά όρθιοι, θα αποτρέψετε τη συσσώρευση στασιμότητας στο σώμα. Αν δεν κάνετε τίποτα για 6 ώρες και μετά σηκωθείτε, θα πονάτε, αλλά αν το διακόπτετε κάθε ώρα, μπορεί να είναι πολύ αναζωογονητικό.

Το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να έχουμε επίγνωση του σώματός μας και της ζωής μας γενικότερα. Όταν πληκτρολογούμε μπροστά στον υπολογιστή, συχνά χάνουμε την επαφή με το σώμα μας. Στη δουλειά μας ή στη ζωή μας, κοιτάμε πάντα έξω αντί να κοιτάμε μέσα μας. Αν νιώσετε αύξηση της έντασης, ακούστε την και σηκωθείτε, κινηθείτε λίγο, περιστρέψτε τους ώμους σας, πιείτε ένα ποτήρι νερό, χαλαρώστε.

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με την καρδιά μας, την ψυχή μας και το πνεύμα μας, και για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας. Τότε είναι που αρχίζουμε να ακούμε αυτή τη φωνή της ακεραιότητας που λέει «αυτό πονάει ή αυτό δεν το νιώθω σωστό», το οποίο είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα.