Η μεγάλη απόφαση για τους Δημοκρατικούς πάρθηκε, αφού ο Joe Biden επέλεξε την 55χρονη Γερουσιαστή Kamala Harris ως υποψήφια αντιπρόεδρό του, ενόψει των προεδρικών εκλογών της 3ης Νοεμβρίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση του επιτελείου του.
Ποια είναι, όμως, η Kamala Harris που έχει τον τρόπο να βρίσκεται συνεχώς στην πρώτη γραμμή των πολιτικών συζητήσεων και να απασχολεί τα media για τις καινοτόμες πεποιθήσεις της που αποσκοπούν σε ένα διαφοροποιημένο αύριο για τις ΗΠΑ;
Get to know her
Η Kamala Devi Harris γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου του 1964 στην Αμερική όπου και μεγάλωσε, έχοντας ρίζες από την Ασία. Είναι δικηγόρος, πολιτικός και μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, ενώ παράλληλα αποτελεί γερουσιάστρια για την Καλιφόρνια από το 2017. Πριν από τα τωρινά της καθήκοντα,υπηρέτησε ως 32η γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας από το 2011 έως το 2017, καθώς και ως εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο από το 2004 έως το 2011. Πέρυσι, στις 21 Ιανουαρίου, ανακοίνωσε επίσημα την εκστρατεία της για την υποψηφιότητα ως πρόεδρου των Ηνωμένων Πολιτειών με το Δημοκρατικό κόμμα στις εκλογές του 2020. Στις 11 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, ο Joe Biden ανακοίνωσε πωςτην επέλεξε για υποψήφια αντιπρόεδρο του.
Ας εξετάσουμε, όμως, ένα προς ένα τα στάδια της πορείας της που τη βοήθησαν να οδηγηθεί στο σήμερα, σκιαγραφώντας ήδη την εικόνα του μέλλοντος.
Από τα πρώτα χρόνια στην Καλιφόρνια και ούσα σε νεαρή ηλικία, η Harris βίωσε από πολύ νωρίς μια διαρκή μετακίνηση που έφτασε στο αποκορύφωμά της την εποχή που έπαιρναν διαζύγιο οι γονείς της. Μάλιστα, είχε τοποθετηθεί επί του θέματος σε συνέντευξή της στο παρελθόν: «Ταξιδεύαμε συνέχεια με ένα φορτηγό. Η μητέρα μου κατάλαβε πολύ καλά ότι μεγάλωνε δύο μαύρες κόρες με ό,τι αυτό κι αν συνεπάγεται. Ήξερε ότι η νέα της πατρίδα, η Αμερική, θα έβλεπε τη Μάγια κι εμένα ως μαύρα κορίτσια και ήταν αποφασισμένη να μας εμφυσήσει αυτοπεποίθηση και περηφάνια».
Γνωρίζοντας πολύ καλά τα όσα συμπεριλαμβάνονται στην αλλαγή ενός κοινωνικού περιβάλλοντος με το bulling να βρίσκεται στα pick του, η μητέρα της Harrisεφοδίασε αυτήν και την αδερφή της με τα απαραίτητα χαρακτηριστικά που θα τις καθιστούσαν αγέρωχες απέναντι σε κάθε δυσκολία και σε όποιο ακραίο περιστατικό θα έρχονταν αντιμέτωπες στο μέλλον. Οι δυο τους σαν μια ακέραιη γροθιά, έκλεισαν στον κλοιό μιας φαύλης κατάστασης που κυριαρχούσαν οι ρατσιστικές συμπεριφορές, κάθε μελανό σημείο που προερχόταν αποσκοπώντας στο να τις βλάψουν ψυχολογικά και να μεταβάλουν παροδικά τον τρόπο που έδρατταν τη ζωή, βγαίνοντας έτσι νικήτριες από κάθε φοβικό περιστατικό το οποίο κλήθηκαν να φέρουν εις πέρας σε διάφορες φάσεις της διαφορετικής τους πορείας.
Ίσως στην όλη αυτή κατάσταση να αποτέλεσαν κατασταλτικό παράγοντα οι γονείς των δύο κοριτσιών, που βρίσκονταν σε απαιτητικούς εργασιακούς χώρους στους οποίους πέτυχαν και στέκονταν πάντα ως οι πιο υποστηρικτικοί και, ως επακόλουθο, οι σημαντικότεροι άνθρωποι στο πλευρό των παιδιών τους. Η Ινδή μητέρα της ήταν ερευνήτρια με σημαντικές μελέτες στο ενεργητικό της για την καταπολέμηση του καρκίνου, ενώ ο πατέρας της σπουδαίος οικονομολόγος από την Τζαμάικα με σημαντικές διακρίσεις στο χρηματοοικονομικό τομέα.
Παίρνοντας ως τρανταχτό παράδειγμα τη λαμπρή πορεία των γονιών της, η Harrisαποφοίτησε από το σχολείο και θέλησε να συνεχίσει με τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Howard, ένα από τα πιο ιστορικά κολέγια των ΗΠΑ, το οποίο έχει χαρακτηρίσει ως μια από τις πιο διαμορφωτικές εμπειρίες της ζωής της.Αμέσως μετά πήρε και το πτυχίο νομικής της από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και ξεκίνησε την καριέρα της στο Γραφείο του Επαρχιακού Εισαγγελέα της Κομητείας Aλαμέντα.
Το ξεκίνημα & τα στάδια της επιτυχίας της
Έπειτα από μια σειρά από επιτυχίες που διαδέχονταν η μία την άλλη, έγραψε ιστορία και ξεχώρισε ως η πρώτη γυναίκα και η μοναδική Αφροαμερικανή γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της, κέρδισε αργά αλλά σταθερά και με στοχευμένα βήματα τη φήμη της ως ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Δημοκρατικού κόμματος, με δράσεις και πεποιθήσεις που έφτασαν στο απόγειο διάφορων πολιτικών συζητήσεων και πάνελ, χαρίζοντάς τη φήμη που την τοποθετούσε διαρκώς στην πρώτη γραμμή σε αντίστοιχα θέματα.
Ανατρέχοντας στο βιογραφικό της, το 2010 ήταν η χρονιά που εξελέγη Γενική Εισαγγελέας της Καλιφόρνιας, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα επανεκλέχθηκε με ευρύ προβάδισμα, εφόσον είχε αποκομίσει όλα εκείνα τα στοιχεία που τη βοηθούσαν να ξεχωρίσει στο πολιτικό κομμάτι, τονίζοντας με κάθε ευκαιρία που της δινόταν την ακράδαντη υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της Αμερικής.
Μέσα στο πέρασμα των χρόνων, παρέμεινε πιστή στις ιδεολογίες της που πολλές φορές της στοίχισαν ακριβά κι έδωσαν το έναυσμα για κριτικές που, υπό άλλες -όχι τόσο δημοκρατικές- συνθήκες, θα της στερούσαν το δικαίωμα εκφοράς άποψης και θέσπισης νόμων και κανόνων.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που παρουσίασε τον εαυτό της μέσα από στάσεις και συμπεριφορές ως δεινή υπέρμαχο της μεταρρύθμισης της αστυνομίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, τόσο στη Γερουσία όσο και σε λαϊκές διαδηλώσεις που οι πεποιθήσεις της είχαν τον πρώτο λόγο, πηγαίνοντας ολοκληρωτικά κόντρα σε κάθε τοξική κατάσταση που βρισκόταν υπό την επιμέλεια των αντιδημοκρατικών Αρχών και της απονομής δικαιοσύνης. Το 2004, μάλιστα, προκάλεσε την οργή του συνδικαλιστικού οργάνου των αστυνομικών, «ρίχνοντας στα μαλακά» ένα σεσημασμένο δολοφόνο, που σκότωσε έναν άνθρωπο που άνηκε στην ομάδα των Αρχών. Έκτοτε, το σωματείο των αστυνομικών βρίσκεται απέναντί της και διατηρεί επιφυλάξεις για κάθε της νέο βήμα ή για οποιαδήποτε περίπτωση υπεράσπισης που κλίνεται να φέρει εις πέρας εντός δικαστικού πλαισίου.
Το 2017, έπειτα από την πανηγυρική εκλογή της ως η πρώτη γερουσιαστής των ΗΠΑ στην Καλιφόρνια, τάχθηκε ως φανατική πολέμια του Donald Trump, του οποίου τις απόψεις δε συμμερίστηκε ποτέ ανά τις δεκαετίες. Ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Trump, βάσει της είδησης που αφορά στην Harris, δήλωσε γεμάτος έκπληξη: «Η Harris ήταν πολύ μοχθηρή απέναντι στον Biden στη διάρκεια της εσωκομματικής μάχης το 2019. Ένας από τους λόγους που μου προκάλεσε έκπληξη η είδηση της υποψηφιότητάς της είναι πως πιθανόν ήταν ακόμα μοχθηρότερη κι από την Ποκαχόντας. Ήταν πολύ ασεβής προς τον Joe Biden και είναι δύσκολο να επιλέξεις κάποιον που είναι ασεβής». Ακόμα, πρόσθεσε πως εξεπλάγη διότι οι επιδόσεις της Harris ήταν «μέτριες» στην πολιτική της καριέρα, όπως και στην εσωκομματική διαδικασία των Δημοκρατικών. «Έφερε πολύ άσχημα αποτελέσματα στις εσωκομματικές ψηφοφορίες. Αυτές είναι σαν δημοσκόπηση», πρόσθεσε στις δηλώσεις του.
Η εκλογή της αυτή πριν από τρία χρόνια, αποτέλεσε μια πολιτική «μάχη» μεταξύ αυτής και της Loretta Sanchez, με τη δεύτερη να μην καταφέρνει να κατακτήσει την πρωτιά, παρά την χρόνια εμπειρία της στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Στον αντίποδα, η Harris διαδέχθηκε τη Γερουσιαστή BarbaraBowser. Από τότε, καθιερώθηκε ως η τρίτη Γερουσιαστής της Καλιφόρνιας και η πρώτη με τζαμαϊκανές και ινδικές καταβολές.
Η πορεία της στην πολιτική σκηνή υπήρξε αφορμή για νέα δεδομένα που θεσπίστηκαν και διαμόρφωσαν τα δεδομένα και τους κανόνες της Αμερικής.
Υποστήριξε με όλα της τα μέσα το Medicare-for-all, τη νομιμοποίηση της χρήσης μαριχουάνας για ευφορικούς σκοπούς, τη θέσπιση νόμου “DREAM” για τα παιδιά μεταναστών και τη μείωση των φόρων για τις εργαζόμενες και τις μεσαίες τάξεις, αυξάνοντας τους φόρους στις επιχειρήσεις και το πλουσιότερο 1% των Αμερικανών. Είχε αναγγείλει, επίσης, επίσημα την εκστρατεία της για τη προεδρία στις 27 Ιανουαρίου 2019, σε μια συγκέντρωση στην οποία δεσμεύθηκε δημοσίως να αγωνιστεί για τη «μεγαλύτερη φορολογική περικοπή στη μεσαία τάξη εδώ και μια γενιά», προωθώντας προοδευτικά ζητήματα. Το συλλαλητήριο προσέλκυσε περισσότερους από 20.000 συμμετέχοντες με επιπλέον 12.000 γύρω από το χώρο.
Παρά την άρνηση των γονιών της να ενταχθεί σε πολιτικοποιημένα μονοπάτια και διατηρώντας επιφυλάξεις ως προς αυτό, η ίδια από πάντα επέμενε πως ήθελε «να αλλάξει το σύστημα εκ των έσω», δίνοντας έτσι οριστικά μέτρα που θα αποσκοπούσαν σε έναν καλύτερο τρόπο ζωής για ολόκληρες τις ΗΠΑ. Εξετάζοντας τα πράγματα διεξοδικά, όμως, η επιθυμίες της Harris δε βρήκαν όλες σημάδια πραγματοποίησης, καθώς πολλοί είναι αυτοί που έχουν κάνει λόγο για «ανικανότητα» από την πλευρά της ίδιας, όταν βρισκόταν αντιμέτωπη μπροστά από καταστάσεις που απαιτούσαν άμεση μεταρρύθμιση κι απονομή δικαιοσύνης. Εκείνη, παρέμενε κατά κύριο λόγο σε συζητήσεις και λιγότερο σε πράξεις που αποτελούν το ζητούμενο τόσο στην πολύβουη ζωή της Αμερικής όσο και σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Από την άλλη πλευρά, η αστυνομική βία -που ταλανίζει συνεχώς τις ΗΠΑ- δεν έλαβε την πρέπουσα μέριμνα από την ίδια, όταν υπήρχε πραγματική ανάγκη και με πιο πρόσφατο παράδειγμα το 2015 που είχαν «πέσει στο τραπέζι» προτάσεις για τη θέσπιση νόμου που θα όριζε απολύτως απαραίτητες τις συστηματικές έρευνες για τον εντοπισμό βίαιων καταστάσεων και συμπεριφορών. Στην περίπτωση αυτήν, η Harris προτίμησε να μείνει αμέτοχη παρά το γεγονός πως θα μπορούσε να ευαισθητοποιηθεί λόγω της καταγωγής της -οι επιθέσεις αφορούν κυρίως έγχρωμες ομάδες ανθρώπων- και να αδράξει αυτήν την ευκαιρία ως την τέλεια αφορμή για αποτελεσματικές ποινές, εξασφαλίζοντας την αρχή του τέλους για τη θανατηφόρο χρήση βίας που ασκείται από την πλευρά των Αρχών.
Η Lara Bazelon, ως πρώην υπεύθυνη μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης της Καλιφόρνιας που αγωνίζεται για την καταπολέμηση των δικαστικών σφαλμάτων και νυν νομικός, εξέφρασε δημοσίως τη λύπη της για τη στάση που ουκ ολίγες φορές διατήρησε η Harrisαπέναντι σε τόσο φλέγονται ζητήματα όπως το παραπάνω και μίλησε ανοιχτά για όλα πιστεύει για την ίδια: «Επανειλημμένως, όταν οι προοδευτικοί την εξόρκιζαν να εμπλακεί σε μεταρρυθμίσεις της ποινικής δικαιοσύνης, η κυρία Harris αντιτασσόταν ή έμενε σιωπηλή. Βρέθηκε πολύ συχνά στην λάθος πλευρά της ιστορίας».
Το 2010, επίσης, ήταν η χρονιά που διατήρησε μια ειρωνική στάση απέναντι στο αίτημα που ήθελε να οριστεί η νομιμοποίηση της κάνναβης και να θεωρηθεί ως «ψυχαγωγικό μέσο». Παρά το ότι το συγκεκριμένο ζήτημα απασχολούσε δεόντως τις ΗΠΑ και τους πολίτες της, η ίδια επέλεξε τη αδιαφορία ως προς την αντιμετώπισή του, αν και το 2018 -οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά- η απόφαση πάρθηκε και η νομιμοποίηση ορίστηκε. Αντίστοιχη συμπεριφορά είχε και το 2004, όταν ήρθε η στιγμή να υποστηρίξει την ελάφρυνση των ελάχιστων ποινών, ορίζοντας έτσι ένα πιο δημοκρατικό δίκαιο που θα κυριαρχεί περισσότερη δικαιοσύνη.
Πληθώρα αρνητικών σχολίων είχε προκαλέσει και η επιμονή της για το πόσο σημαντική θα έπρεπε να θεωρείται η εκπαίδευση κάθε παιδιού, ενώ είχε ταχθεί υπέρ της δίωξης των γονέων παιδιών που έλειπαν πολύ συχνά από το σχολείο, συχνά ακόμη και εις βάρος μη προνομιούχων οικογενειών που προέρχονταν από εθνικές μειονότητες. Είχε μιλήσει, μάλιστα, ανοιχτά επί του θέματος, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «ισοδυναμεί με έγκλημα το να μη μορφώνεται ένα παιδί». Παρά την άποψή της που συμμερίζεται απόλυτα τη σύγχρονη κοινωνία, δεν ήταν λίγοι αυτοί που την κατέκριναν, θεωρώντας οξύμωρο το να απαιτείς κάτι από μια οικογένεια που στερείται ακόμα και τα πιο βασικά.
Η ίδια θεωρεί πως η παιδεία βρίσκεται στα βασικότερα στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αλλάζοντας τη νοοτροπία που ακολουθούσε, πήρε αποφάσεις που στόχευσαν στην ολοκληρωτική αλλά σταδιακή αλλαγή προς το καλύτερο για την Αμερική, μέσα από ενέργειας που συμφωνούσαν με το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών των ΗΠΑ, κερδίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο ολοένα κι αυξανόμενη υποστήριξη από απλούς πολίτες μέχρι και πολιτικά «τέρατα» που θαύμαζαν τη δουλειά της.
Δημιούργησε μια online πλατφόρμα προκειμένου να πάρει θέση στις βίαιες δράσεις των αστυνομικών που μέχρι πρότινος αγνοούσε, στην οποία συγκεντρώνονται όλα τα πολιτικά δικαιώματα της Αμερικής και τα δικαστικά δεδομένα. Έτσι, έλαβε απόλυτη μέριμνα για το κίνημα του “Black Lives Matter” και βρήκε πολλούς υποστηρικτές που θεώρησαν αξιόλογο κι αποτελεσματικό το έργο της.
Σε μια πολιτική εξέλιξη που περιλάμβανε σημεία επιτυχίας και δόξας, διαφορετικότητας κι ελπίδας, αλλά και θαμπές στιγμές που την κατακεραύνωναν από αρνητικούς σχολιασμούς και καμία εμφανή υποστήριξη, η Kamala Harrisβρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο τη στιγμή που όλοι μιλούν για εκείνη.
Ζώντας υπό το πρίσμα μιας πολιτικής πορείας, η Harris βρέθηκε δίπλα στον Joe Biden που της ζήτησε να δηλώσει υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος, μιας και οι επερχόμενες εκλογές βρίσκονται στα σκαριά. Πολλοί, βέβαια, είναι αυτοί που θεωρούν την επιθυμία του Biden ως την ιδανική λύση αντικατάστασής του, καθώς βρίσκεται σε μεγάλη ηλικία κι έπειτα από την τετραετή θητεία της Harris υπάρχουν πολλές πιθανές βλέψεις για να γίνει δική της η θέση της προέδρου. Στην αντίθετη πλευρά, τάσσονται όσοι υποστηρίζουν ακράδαντα τις απόψεις της κι ενστερνίζονται το έργο της που έχει καταφέρει έως σήμερα, αφήνοντας ανοιχτά τα περιθώρια για λαμπρή πολιτική πορεία που ενδέχεται να γράψει ιστορία.
Ήδη, το προεκλογικό spot της 55χρονης συγκεντρώνει μεγάλο ποσοστό υποστηρικτικών σχολίων και προβάλει κάθε πτυχή της πορείας της, το χρώμα της που την καθιστά διαφορετική αλλά εξίσου επιδραστική και γεμάτη εξουσία, καθώς το φόρτο εργασιών που θα κληθεί να φέρει εις πέρας στο άμεσο μέλλον, υπό την προεδρία του Biden.
Με όποιον τρόπο κι αν εξελιχθούν τα πολιτικά δρώμενα, η γενική κατάσταση είναι αυτή που χρήζει άμεσης προσοχής, καθώς βλέπουμε για πρώτη φορά μια γυναίκα που ασπάζεται ριζοσπαστικέςαπόψεις και δε σκέφτεται ούτε στιγμή την «αδυναμία» του χρώματος και της καταγωγής της που θα μπορούσαν να την κυριεύσουν. Παραμένει αγέρωχη μπροστά σε κάθε κατάσταση που στοχεύει στην κατάρριψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι με το οποίο σκοπεύει να πορευθεί και στο νέο πολιτικό μονοπάτι όπου εντάσσεται. Ίσως αυτή να είναι η αρχή του τέλους μιας συνθήκης που διαδέχεται ολοένα κι αυξανόμενες ρατσιστικές εμπλοκές σε μια κοινωνία που προσπαθεί να εναντιωθεί σε τοξικές πεποιθήσεις και στάσεις ζωής. Ας κάνουμε αποκλειστικά βήματα μπροστά, όχι πίσω!
