Την έκθεση φωτογραφίας της Χρύσας Νικολέρη, με τίτλο «Diaries» φιλοξενεί από 31  Ιανουαρίου έως 18 Φεβρουαρίου 2012 το Ίδρυμα Ευγενίδου στην Αθήνα. H έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες που ελήφθησαν με ερασιτεχνική Polaroid μηχανή και με το αντίστοιχο φιλμ, ενώ στη συνέχεια σαρώθηκαν και εκτυπώθηκαν με ιδιαίτερη έμφαση στην πιστότητά τους ως προς το πρωτότυπο. To συγκεκριμένο μέσο καταγραφής επιλέχθηκε συνειδητά, καθώς η υφή της Polaroid έχει ιδιαίτερη σημασία για τη φωτογράφο. Τα ξεθωριασμένα χρώματα, το τετράγωνο format και η αισθητική τους παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Κοινός παρονομαστής όλων το ταξίδι στο χρόνο και το ζήτημα της μνήμης. Αυτές οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να είχαν ληφθεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε -δεν έχουν πατρίδα και ημερομηνία- παρ’ όλα αυτά, όμως, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο διακατέχονται έντονα από την αίσθηση του γνώριμου. Το γεγονός ότι έχουν ληφθεί σε διάφορες χώρες ενισχύει τα παραπάνω.

Περιγράφοντας το έργο της η Χρύσα Νικολέρη διευκρινίζει: «Σκοπός μου δεν ήταν να αποτυπωθούν ταξιδιωτικές αναμνήσεις -το οικείο μπορούμε να το  συναντήσουμε παντού -η ταύτιση με το χώρο είναι άμεσα συνδεδεμένη με το χρόνο. Είναι  περισσότερο μία φράση του Mark Francis που με εκφράζει απόλυτα: «Images were recalled from memory, then mutated to evolve a language: Οι εικόνες ανακλήθηκαν από τη μνήμη και τότε μεταλλάσσονται για να εξελίξουν μία γλώσσα». Ακριβώς περί αυτού πρόκειται: ανάκληση μνήμης».

Για το έργο της φωτογράφου ξεχωρίζουμε, επίσης, ένα απόσπασμα του Xavier Canonne, Διευθυντή του Μουσείου Φωτογραφίας του Charleroi.: «...Στο τέλος, ελάχιστη σημασία έχει το ίδιο θέμα, καθώς τούτες οι προσωπικές ματιές φαντάζουν να μην εμπεριέχουν καμία άλλη εξιστόρηση παρά μόνο εκείνη που ο θεατής επιλέγει να τους προσδώσει. Η απάντηση στο αίνιγμα πρέπει να αναζητηθεί στην προσωπικότητα της φωτογράφου, σαν απόηχος της  ψυχής. Να συλλάβει μία τυχαία στιγμή και να την καταστήσει ταυτόχρονα σημαντική και  αξιομνημόνευτη: τούτη είναι η πρόκληση που έχει αναλάβει η Χρύσα, σαν να περιγράφει τη σιωπή δίχως να προφέρει ούτε καν μια λέξη».

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΦΑΝΗ ΜΥΛΩΝΑ