Στην Τήνο, ένα από τα νησιά που έχουν διατηρήσει ανέπαφη την αυθεντικότητά τους, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική συναντιέται με τη μοντέρνα αισθητική και το σύγχρονο design σε μια  κατοικία που η αφαίρεση και η ένταξη στο φυσικό περιβάλλον γίνονται κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

Το όμορφο νησί με τα χωριά, στα οποία μοιάζει να έχει σταματήσει ο χρόνος, ίσως είναι από τα ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα που έχουν απομείνει αναλλοίωτα. Η αρχιτεκτονική ομάδα του Θοδωρή Ζουμπουλάκη ανέλαβε την αποπεράτωση της κατοικίας σ’ έναν ήδη προϋπάρχοντα  σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα και με διαμορφωμένους όγκους. Η μελέτη αφορούσε στην οργάνωση των κατόψεων, την επεξεργασία των όψεων, τη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου  και την ένταξη του μηχανολογικού εξοπλισμού και φωτισμού.

Η συνεργασία του αρχιτέκτονα με τους παραδοσιακούς τεχνίτες της πέτρας για την κατασκευή των πέτρινων λεπτομερειών ή ξερολιθιών, ήταν αληθινή έμπνευση. Από τους ελάχιστους που έχουν απομείνει, οι οποίοι αγαπάνε την τέχνη τους και τη συνεχίζουν χωρίς συμβιβασμούς, έδωσαν ιδανικές λύσεις που βασίζονται στον παραδοσιακό τρόπο δόμησης. Οι σύγχρονες επεμβάσεις στις εξωτερικές όψεις του κτίσματος, όπως η χρήση γυαλιού και μετάλλου, καθώς και η ένταξη  κάποιων στενόμακρων γυάλινων σχισμών είναι κάποιες διακριτικές παρεκκλίσεις που εντάσσονται και συνυπάρχουν αρμονικά με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική.

Στο εσωτερικό της κατοικίας, η αφαίρεση κυριαρχεί και η παράδοση εκσυγχρονίζεται ακόμη πιο ορατά. Οι μεγάλες τηνιακές πέτρες που εκτελούν χρέη υπέρθυρων υπενθυμίζουν την παράδοση του νησιού και καλύπτουν την ανάγκη για μνήμη. Το σκουριασμένο μέταλλο γίνεται κυρίαρχο υλικό στην εσωτερική διαμόρφωση με στόχο, μαζί με το γυαλί, να προεκτείνουν τις αντανακλάσεις και τις παρενέργειες της θάλασσας που απλώνεται τριγύρω. Τα χρώματα απουσιάζουν, καθώς και τα  περιττά στοιχεία, ενώ τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν έχουν όλα το φυσικό τους τελείωμα, με τον ίδιο τρόπο που στο τοπίο τα χρώματα δίνονται από τη φύση των υλικών. Είναι τέτοια η  μορφολογία του νησιού, που δεν ωφελεί καμία περαιτέρω παρέμβαση.

Στον ενιαίο χώρο του ισογείου πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν η μεταλλική σκάλα, που οδηγεί στον όροφο και το κεντρικό λειτουργικό στοιχείο, το σκουριασμένο μεταλλικό σε πρόβολο  τραπέζι, το οποίο χρησιμοποιείται ως γραφείο, αλλά και για φαγητό ή μαγειρική. Ο πολυλειτουργικός πάγκος, σαν γλυπτό, προσαρμόστηκε στον χώρο ανάμεσα στο καθιστικό και την κουζίνα, ενώνοντάς τα και ακολουθώντας παράλληλα την ανισότητα στη στάθμη μεταξύ τους. Κάτι ανάλογο έγινε και με τη  σκάλα, που σχεδιάστηκε ώστε να είναι ανάλαφρη και διακριτική, ανάλογη του προορισμού της, ενός λιτού αέρινου υπνοδωματίου στον όροφο.

Χτιστά, ειδικά σχεδιασμένα έπιπλα οργανώνουν τον χώρο με διακριτικότητα, ενώ design έπιπλα  και αντικείμενα επιλέχθηκαν σε συνεργασία με τον ιδιοκτήτη, ώστε να δίνουν το στίγμα της  σύγχρονης αισθητικής. Μοντέρνα έργα τέχνης και design πολυθρόνες, όπως η Tron ή οι αναδιπλούμενες καρέκλες της Cappellini , αυτή του Marc Newson στο μπαλκόνι και το φωτιστικό της Established & Sons όλα της Gallery Ζουμπουλάκη γίνονται η χρωματιστή αύρα του σήμερα που προκαλεί σε αντιπαράθεση το παρελθόν.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ