Το 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης επιστρέφει και θα πραγματοποιηθεί φέτος με υβριδικό τρόπο από τις 24 Ιουνίου μέχρι και τις 4 Ιουλίου και στους φυσικούς χώρους, εφόσον πλέον η κατάσταση έχει βελτιωθεί κι επιστρέφουμε στην κανονικότητα και online. Αυτή τη χρονιά, θα προβληθούν συνολικά 72 ντοκιμαντέρ μικρού και μεγάλου μήκους στα Διεθνή Διαγωνιστικά Μεγάλου Μήκους, Newcomers και Film Forward και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες του διεθνούς προγράμματος, Πλατφόρμα κι Από οθόνη σε Οθόνη.
Αυτή τη φορά το Φεστιβάλ στηρίζει περισσότερο από ποτέ το ελληνικό ντοκιμαντέρ και μάλιστα, αποφασίστηκε πως για κάθε ελληνική παραγωγή που θα προβληθεί στη διάρκειά του, θα καταβάλει ένα συμβολικό χρηματικό ποσό ως αντίτιμο ενοικίασης προβολής. Οι ταινίες που εντάσσονται στα τρία διαγωνιστικά τμήματα και στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες θα προβληθούν διαδικτυακά, αλλά και σε κινηματογραφικές αίθουσες, ενώ αυτές που εντάσσονται στα τμήματα Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη θα προβληθούν μόνο διαδικτυακά, μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας του Φεστιβάλ και θα είναι διαθέσιμες καθ΄ όλη τη διάρκειά του ή έως την εξάντληση των θεάσεών τους. Εμείς συγκεντρώσαμε μερικά από τα ελληνικά ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν και σας τα παρουσιάζουμε!
Δείτε περισσότερα για το πώς μπορείτε να παρακολουθήσετε τα ντοκιμαντέρ online εδώ.
Άρωμα Ελλάδας στο Φεστιβάλ!
Διεθνές Διαγωνιστικό Μεγάλου Μήκους
Μέρες και νύχτες της Δήμητρας Κ. της Εύας Στεφανή
Η Δήμητρα είναι εργαζόμενη στον χώρο του σεξ και επί χρόνια πρόεδρος του σωματείου Ατόμων Εργαζόμενων στο Σεξ Ελλάδας. Αγαπάει τη δουλειά της και υπήρξε ιδιοκτήτρια σε ένα από τα παλαιότερα σπίτια της Αθήνας. Η ταινία σκιαγραφεί το πορτρέτο της Δήμητρας στη διάρκεια δώδεκα χρόνων. Ταυτόχρονα, η κάμερα καταγράφει όψεις της πόλης που αλλάζει σημαδεμένη από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Γνωρίζοντας τη Δήμητρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα στερεότυπα μας για το σεξ, την γυναικεία επιθυμία, την ατομική ελευθερία, αλλά και τον τρόπο που μας αλλάζουν οι δοκιμασίες σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές.
Μέσα από το τζάμι, τρεις πράξεις του Χρήστου Μπάρμπα
Τον Μάιο του 2020 στη διάρκεια του πρώτου lockdown της χώρας, σε ένα γηροκομείο στον Άγιο Στέφανο, βόρεια της Αθήνας, για δυο μήνες, το προσωπικό και οι φιλοξενούμενοι, έζησαν έναν πρόσθετο και ταυτόχρονο εγκλεισμό αφού σφράγισαν τη μονάδα για προληπτικούς λόγους. Η πράξη ήταν μοναδική σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ίσως και παγκόσμιο μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Χρυσή Αυγή υπόθεση όλων μας της Ανζελίκ Κουρούνης
Ποια μπορεί να είναι η αντίσταση στην ακροδεξιά, τον φασισμό και τον ναζισμό; Η Δημοκρατία μπορεί να απαλλαγεί οριστικά από αυτές τις λαίλαπες, χωρίς να ποδοπατήσει τις αρχές της; Πώς εντέλει πρέπει να αντισταθούμε; Η απάντηση ανήκει στη δικαιοσύνη; Μπορεί να προκύψει από ένα μπαράζ των δημοκρατικών κομμάτων; Χρειάζεται ένα δημοσιογραφικό μποϊκοτάζ; Κοινωνική επαγρύπνηση; Σωστή παιδεία; Ή η αντίσταση πρέπει να είναι πιο δυναμική και μαχητική από τα παραπάνω; Η δίκη που μπορεί να συγκριθεί σε σημασία και ίσως να ξεπερνά τη δίκη της Νυρεμβέργης αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ντοκιμαντέρ.
Διεθνές Διαγωνιστικό Newcomers
Αόρατοι της Μαριάννας Κακαουνάκη
Ο Εμπουμπεκίρ και η Γκόνζα κατηγορούνται στην Τουρκία για τρομοκρατία. Μετά από τρία χρόνια κυνηγημένοι, καταφέρνουν να δραπετεύσουν στην Ελλάδα. Είναι πλέον ελεύθεροι, αλλά πρέπει να μάθουν να ζουν με μια αβάσταχτη απώλεια. Ο Αχμέτ, που ήταν γιατρός, περνά τις μέρες του σε μυστική τοποθεσία, μαζί με άλλους Τούρκους που αναγκάστηκαν, επίσης, να αυτοεξοριστούν. Όσο περνάει όμως ο καιρός, μεγαλώνει η επιθυμία του να μην ζει πια ως φυγάς, αλλά να ενταχθεί στην χώρα που τον φιλοξενεί. Οι Αόρατοι είναι μια ταινία για την τουρκική κοινότητα που διώκεται. Τα μέλη της, είναι πλέον έτοιμα να πουν την ιστορία τους.
Γαβριέλα – Η Γερμανίδα με το ποδήλατο του Δομήνικου Ιγνατιάδη
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που γεννήθηκε στη Γερμανία μετά τον πόλεμο και της συντριπτικής της ανάγκης για ζωή και αγάπη. Δύο χρόνια μετά τον θάνατό της, ο γιος της κάνει μια εις βάθος έρευνα στο ημερολόγιο, τα γράμματα, τους ανθρώπους και τα μέρη που γνώριζε κάποτε. Ένα ταξίδι ανάμεσα στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας και την Αλεξάνδρεια της Ελλάδας με μια ερώτηση που εκκρεμεί: «τι είδους ζωή είναι αυτή;» Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, ο γιος της προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την πάντα εξαφανισμένη μητέρα του, «τη Γερμανίδα με το ποδήλατο».
Made in Vain του Μιχάλη Κλιούμη
Προσωπικοί δαίμονες, θυσίες, μάχη με τον καθρέφτη, απωθημένα, στόχοι, σκληρή προπόνηση και σκληρή διατροφή συμπληρώνουν την καθημερινότητα των Body Builders. Η προσπάθεια τους να γίνουν επαγγελματίες Body Builders και να διακριθούν είναι αέναη και απαιτητική, ο ανταγωνισμός μεγάλος και η προετοιμασία μηνών στο γυμναστήριο κρίνεται σε μια στιγμή πάνω στην σκηνή. Για κάποιους σιδερένιο άθλημα, για άλλους τρόπος ζωής, για άλλους ματαιοδοξία και για κάποιους άλλους, θρησκεία. Για όλους τους όμως ισχύει το “once a bodybuilder, always a bodybuilder”.
Διεθνές Διαγωνιστικό Film Forward
Ενθύμιον του Νίκου Ζιώγα
Η ταινία τεκμηρίωσης Ενθύμιον παρακολουθεί την τοπική παράδοση και τους εορτασμούς του Πάσχα στο Γιρομέρι Θεσπρωτίας. Δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, το Γιρομέρι είναι ένας παραδοσιακός οικισμός με φθίνοντα πληθυσμό που αριθμεί σήμερα γύρω στους πενήντα κατοίκους. Εκεί βρίσκεται και η ιστορική Μονή Γιρομερίου, χτισμένη τον 14ο αιώνα, η οποία δέχεται μεγάλο αριθμό επισκεπτών -προσκυνητών και τουριστών- καθόλη την διάρκεια του χρόνου. Συνδυάζοντας σπάνιο αρχειακό υλικό και επιτόπια παρατήρηση, το ντοκιμαντέρ εξετάζει διάφορες πτυχές της σύγχρονης πραγματικότητας στη ζωή του χωριού, εστιάζοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις και ιδιαίτερα σε ένα ξεχωριστό έθιμο της Δευτέρας του Πάσχα.
Ανοιχτοί Ορίζοντες
Αλάστωρ του Μένιου Καραγιάννη
Σε όλες τις εποχές, οι άνθρωποι στέκουν ανήμποροι μπροστά στην ανεξέλεγκτη δύναμη της ανταπόδοσης του κακού. Παρά τη θέσπιση νόμων και ηθικών αξιών, η έννοια της βεντέτας παραμένει ζωντανή. Η λογική σπάνια είναι σε θέση να τιθασεύσει τον δαίμονα της εκδίκησης, ο οποίος στην αρχαία Ελλάδα είχε όνομα: Αλάστωρ. Η ταινία εξετάζει την ανάγκη και τις ρίζες της εκδίκησης. Ζωντανές ερμηνείες από αρχαίες ελληνικές τραγωδίες πλέκονται με σημερινά γεγονότα και εμπειρίες, αναζητώντας απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα: Γιατί σκοτωνόμαστε;
KΕ•HA•'JAS – Ο άνθρωπος της Γης του Γιώργου Κωμάκη
Ένα εθνογραφικό ντοκιμαντέρ γυρισμένο στη Λήμνο, το πεδινότερο από τα νησιά του Αιγαίου. Ο λημνιός γεωργοκτηνοτρόφος, ο κεχαγιάς - κατά την προφορική παράδοση του τόπου που τον γέννησε - αποτέλεσε μια πολυσήμαντη και πολυτάραχη έννοια, ως επί το πλείστον παρεξηγημένη. Το ντοκιμαντέρ, μέσα από τον αφηγηματικό λόγο των κεχαγιάδων και τη βιωμένη τους εμπειρία, έρχεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό της επίσημης μνήμης και τοπικής Ιστορίας για την ύπαρξη αυτής της ομάδας.
Επιστροφή στη γη των Χρύσας Τζελέπη, Άκη Κερσανίδη
Ο Έκτορας Μαυρίδης είναι κεραμίστας. Αφοσιωμένος τα τελευταία χρόνια στο εν εξελίξει έργο του «σβώλοι» διερευνά το αποτύπωμα της αρχέγονης φόρμας στο δημόσιο χώρο. Οι σβώλοι που συλλέγει από το οργωμένο χωράφι είναι η πρώτη ύλη. Η μορφή τους, η μυρωδιά του υγρού χώματος τού ξυπνούν αναμνήσεις. Τους παρατηρεί, τους αγγίζει. Θέλει να τους μεταμορφώσει. Δουλεύει με τη φωτιά, το νερό, το χρόνο. Το σώμα μεταφέρει την ενέργεια, η ψυχή του το βαθύ μπλε χρώμα. Τώρα οι σβώλοι δεν έχουν βάρος, αιωρούνται επάνω από τα στάχυα μαζί με ένα κομμάτι των αναμνήσεων και της ταυτότητας του δημιουργού τους, του Έκτορα.
Καινούργιος Ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας των Γιάννη Ξύδα, Τάσου Κωνσταντόπουλου
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας τον Φλεβάρη του 1945 ξεκινάει η περίοδος της Λευκής Τρομοκρατίας. Χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, καθώς και οι οικογένειές τους, καταδιώκονται από κρατικούς και παρακρατικούς σχηματισμούς. Εμπρησμοί σπιτιών, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, δολοφονίες, φυλακίσεις και εξορίες δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό, εξωθώντας τους καταδιωκόμενους να ανέβουν στο βουνό συγκροτώντας εκεί ομάδες, οι οποίες θα αποτελέσουν τη μαγιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).
Πλατφόρμα
2 χλμ από το σπίτι της Τζούλιας Σπυροπούλου
Μέσα από 10 κεφάλαια-στάδια εμπλουτισμένα με δισδιάστατο κινούμενο σχέδιο, νέο και αρχειακό υλικό, φωτογραφίες και εφημερίδες της εποχής, αυτό το δημιουργικό ντοκιμαντέρ, εστιάζει στη γενοκτονία των Ποντίων. Αναφέρεται στην περίοδο 1914-1923, με αποκορύφωμα την άφιξη του Μ.Κεμάλ στην Σαμψούντα στις 19 Μαΐου 1919, όπου δολοφονούνται πάνω από 353.000 Έλληνες του Πόντου. Συμμετέχουν ακτιβιστές της γενοκτονίας, επιζώντες και οι απόγονοι της γενοκτονίας, που μαρτυρούν τις ιστορίες και τα βασανιστήρια που υπέστησαν, πλέον φτωχοποιημένοι, ξεριζωμένοι, μέσα στις κακουχίες. Στόχος είναι να προκαλέσει τη σκέψη του θεατή, και να γεννηθεί η ανάγκη για αναζήτηση της αλήθειας.
Αναπληρωτής του Αριστείδη Αγάθου
Ο Βασίλης Κυριακίδης εδώ και δέκα χρόνια είναι αναπληρωτής δάσκαλος. Τα τελευταία πέντε υπηρετεί στους Φούρνους –από επιλογή, όχι από ανάγκη. Η εύθραυστη «κανονικότητα» της ζωής ενός αναπληρωτή, η αβεβαιότητα, ο νομαδισμός, η μοναξιά, το ταλέντο στο πακετάρισμα, η ειλικρινής αγάπη για τα παιδιά είναι μέρος της αφήγησης αυτού του ντοκιμαντέρ.
Από την Κύθνο των Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αυρήλιου Καρακώστα
Ο Χρήστος και η Λία ζουν στην Κύθνο. Εξασφαλίζουν τα προς το ζην από τη θάλασσα, που τόσο αγαπούν. Είναι μαζί όταν η θάλασσα είναι γαλήνια και παραμένουν μαζί ακόμα και όταν γυρίζουν με τα δίχτυα άδεια. Κάτι που σήμερα συμβαίνει όλο και πιο συχνά. Με όραμα κάτι καλύτερο για εμάς και για τις γενιές που θα έρθουν, παλεύουν για μια βιώσιμη αλιεία και μια θάλασσα ζωντανή. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στο πλαίσιο της εκστρατείας Fish Forward για την υπεύθυνη κατανάλωση ψαρικών.
Από οθόνη σε Οθόνη
Γιάννης Αδαμάκος – Η τέχνη είναι ενιαία του Μιχάλη Λυκούδη
Ο κριτικός Τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος έγραψε για τον ζωγράφο Γιάννη Αδαμάκο: «Ποιο είναι το ουσιώδες σε μια ζωγραφική όπως αυτή του Αδαμάκου; Η αναζήτηση του κενού, η επίμονη προσπάθεια του καλλιτέχνη να απεικονίσει το κενό, αποτελεί μέρος της αβεβαιότητας για την οποία γίνεται λόγος. Το κενό εδώ είναι το ουσιώδες… Κάποια πρωϊνά σήκωνε το κεφάλι κι απ’ το πίσω παράθυρο του εργαστηρίου του, κοιτούσε την γκρίζα πόρτα του απέναντι κτιρίου και φανταζόταν τους προγόνους ζωγράφους να αιωρούνται στο φως της αυγής. “Ευχαριστώ, σας ευχαριστώ” μουρμούριζε. Τους ευγνωμονούσε όλους -όλους τους ζωγράφους που είχαν μοχθήσει για να νικηθεί ο Φόβος και η απόγνωση, για να εξεικονισθεί το κενό».
Με ένα τακούνι της Νικόλ Αλεξανδροπούλου
Η ταινία ερευνά τη ζωή της Άννας Κουρουπού, τρανς γυναίκας και εργάτριας του σεξ και καταγράφει μοναδικές στιγμές με τη μητέρα της. Σε ένα μπαρόκ σκηνικό, συνομιλεί με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο για όλα όσα την καθόρισαν ως γυναίκα. Παράλληλα, μοιράζεται τις σκέψεις της με τη Νικόλ Αλεξανδροπούλου, σε μία εξομολόγηση ψυχής για το τι σημαίνει να είσαι τρανς γυναίκα στην Ελλάδα σήμερα.
Σπέτσες ’21, στο σταυροδρόμι της Ιστορίας του Πάνου Α. Θωμαΐδη
Στις παραμονές της επετείου των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, οι Σπετσιώτες συνευρίσκονται και συνομιλούν, μεταφέροντας τις εκδοχές της ιστορίας όπως αυτή έχει διασωθεί μέσα από την προφορική παράδοση, αλλά και όπως ξαναγράφεται μέσα από τη διαρκή και ενδελεχή μελέτη των τεκμηρίων. Με φόντο το νησί και τη θάλασσα, απόγονοι πρωτεργατών της Επανάστασης, προυχόντων, καραβοκύρηδων, αλλά και λαϊκών ναυμάχων, ενώνουν τις φωνές τους με τοπικούς ιστοριοδίφες, φύλακες των πολύτιμων τεκμηρίων της ιστορίας, συνεχιστές των λαϊκών παραδόσεων και της ναυτοσύνης και απλώνουν ψηφίδα-ψηφίδα την ιστορία σαν ένα διαχρονικό σπετσιώτικο βοτσαλωτό.