Το ισπανικό αρχιτεκτονικό studio Viruta Lab ολοκλήρωσε πρόσφατα την αποκατάσταση και την εσωτερική διακόσμηση ενός σπιτιού 85 τ.μ. που βρίσκεται στην ιστορική, παραθαλάσσια γειτονιά της Βαλένθια, γνωστής ως Cabanyal. Αρχικά χτίστηκε το 1946, αυτή η διώροφη κατοικία υπέστη παραμέληση και τις επιπτώσεις της υγρασίας με τα χρόνια. Παρά τις συνθήκες, το Casa Cabanyal έχει μεγάλη συναισθηματική αξία για τον σημερινό ιδιοκτήτη του, του οποίου οι παππούδες κάποτε έχτισαν τη ζωή τους μέσα σε αυτούς τους χώρους. Ο παππούς, ένας ψαράς, συνήθιζε να αγκυροβολεί το δίχτυ του στην πρόσοψη κάθε μέρα μετά από μια κουραστική δουλειά, αφήνοντας ένα διαρκές σημάδι της παρουσίας του. Στην αυλή, μπορεί κανείς ακόμη να τον φανταστεί να κάθεται στο σκαμπό του από σχοινί δίπλα στην πέτρινη γούρνα, μια οδυνηρή υπενθύμιση των χρόνων που περνούν.
Η διαδικασία αποκατάστασης αναζωπύρωσε επιδέξια την παλιά γοητεία του σπιτιού, διατηρώντας τις αναμνήσεις που είναι ενσωματωμένες στους χώρους του για να το απολαύσει ξανά η τρίτη γενιά. Για να το κάνει αυτό, το Viruta Lab εντόπισε κρίσιμα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά που κινδυνεύουν να καταστραφούν κι επανασχεδίασε τα παραδοσιακά υλικά που χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1920, δίνοντας σε ολόκληρο τον χώρο μια νέα εμφάνιση εμπνευσμένη από τη θάλασσα και το αλάτι της.
Η κάτοψη ανταποκρίνεται στην τυπική γεωμετρία της γειτονιάς Cabanyal: ένα διώροφο σπίτι με μια μικρή πρόσοψη και μια κάθετη «επικοινωνία» στο πίσω μέρος, δίπλα σε μια μικρή αυλή. Για να διατηρήσει την ουσία του, το studio έχει κρατήσει ίδιο το χρώμα της πρόσοψης και τη διακοσμητική του κατανομή με τα ανοίγματα και την κύρια σκάλα, όπως καθορίζεται από την αρχιτεκτονική κληρονομιά εκείνης της εποχής.
Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, ολόκληρο το σπίτι απογυμνώθηκε, αφήνοντας εκτεθειμένα τα αρχικά τούβλα και τα προϋπάρχοντα γύψινα επισκευάστηκαν για να δώσουν ύψος και νοσταλγική αξία στην εσωτερική διακόσμηση.
Στον κεντρικό όροφο, διαμορφώθηκαν ανοιχτοί χώροι που συνδέουν την είσοδο του σπιτιού με την πίσω αυλή, δημιουργώντας προοπτικές, ενισχύοντας τη γεωμετρία και παρέχοντας στον χώρο άμεσο διασταυρούμενο αερισμό και μεγαλύτερο φυσικό φωτισμό. Στον επάνω όροφο, το Viruta Lab οραματίστηκε δύο υπνοδωμάτια που μοιράζονται έναν κεντρικό πυρήνα: μια πλήρως εξοπλισμένη κλειστή τουαλέτα, σε μορφή ξύλινου κουτιού, με έναν εξωτερικό νεροχύτη που χρησιμεύει ως αισθητικό χαρακτηριστικό.
Η υλοποίηση του Casa Cabanyal ακολουθεί μία μόνο κατεύθυνση: την επανερμηνεία του αρχικού εσωτερικού σχεδιασμού σύμφωνα με τις τρέχουσες ανάγκες. Ως εκ τούτου, το studio διατήρησε τις αυθεντικές επιφάνειες από τούβλα, συμπληρώνοντάς τις με ένα μπλε και υπόλευκο μωσαϊκό χαλί με μοτίβο σκακιέρας που εκτείνεται στα δάπεδα και στους τοίχους, ενοποιώντας το interior design ώστε να δημιουργήσει ένα σύνολο. «Αυτό είναι ένα τυπικό στοιχείο των προσόψεων Cabanyal, οι οποίες, από το 1875 και μετά, άρχισαν να υφίστανται μια έκρηξη αυτού του γεωμετρικού σχήματος κεραμικού υλικού που εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της δημοφιλούς γειτονιάς σήμερα. Αυτό το μοτίβο σκακιέρας παρέχει ένα υπνωτικό οπτικό εφέ που ενισχύει τους χώρους και παρουσιάζεται ως ένα διαφοροποιητικό, παραδοσιακό στοιχείο με τη δική του μοναδική δυναμική», σχολιάζει το Viruta Lab.
Θεωρούμενη το σημείο συνάντησης μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, η κεντρική σκάλα γίνεται το επίκεντρο μέσα στην ανακαινισμένη ιδιοκτησία. Τα αυθεντικά μονοκόμματα γρανιτένια σκαλοπάτια του διατηρήθηκαν, ενώ το τελευταίο είναι ντυμένο με το αυθεντικό μαύρο terrazzo με λευκούς κόκκους που οδηγεί στο νέο πάτωμα σκακιέρας που εισήγαγε η Viruta Lab. Τόσο η πόρτα πρόσβασης όσο και οι διάδρομοι που οδηγούν στα δωμάτια έχουν καθαριστεί, απογυμνωθεί , και κερώθηκαν. Επιπλέον, το σπίτι διαθέτει μια βατή στέγη που φιλοξενεί τον χώρο ανάπαυσης κι αναψυχής. Αυτός ο χώρος είναι αδιαβροχοποιημένος χάρη σε ένα παραδοσιακό, μικρού μεγέθους πήλινο πλακίδιο, γνωστό ως καταλανικό, τοποθετημένο σε κλιμακωτό σχέδιο. Πάνω του στέκεται ένα ξύλινο κιόσκι για περισυλλογή της θέας μπροστά.
Το σπίτι διατηρεί την παραδοσιακή σύνδεσή του με το φυσικό φως, όπως προβλεπόταν όταν χτίστηκε αρχικά το 1946. Χάρη στην προστασία Heritage, το Viruta Lab διατήρησε προσεκτικά τα αρχικά ανοίγματα που πλημμυρίζουν το εσωτερικό με μια μαγευτική μεσογειακή λάμψη που θυμίζει την τέχνη του Sorolla. Επιπλέον, η πίσω αυλή επιτρέπει γενναιόδωρα στο φυσικό φως να ρέει στην κουζίνα μέσω του εκτεταμένου ανοίγματός της. Στον επάνω όροφο, μια τζάμια βεράντα εκτείνεται από την πρόσοψη, καλωσορίζοντας το φως του ήλιου και προσκαλώντας τη θαλασσινή αύρα και το άρωμα της. Αυτό το στοχαστικό σχέδιο αποτίνει φόρο τιμής στο παρελθόν και αγκαλιάζει το παρόν, δημιουργώντας αρμονία μεταξύ εσωτερικού κι εξωτερικού χώρου. Τη νύχτα, ο τεχνητός φωτισμός παίζει ζωτικό ρόλο.
Κάθε δωμάτιο διαθέτει φωτιστικά τοίχου, παρέχοντας ακριβή και εστιασμένο φωτισμό. Επιπλέον, ένα έξυπνο περιστρεφόμενο φως 360 μοιρών τονίζει γενναιόδωρα τις υφές από τούβλα, τα καλούπια και τα πλακάκια από πορσελάνη, μεγεθύνοντας τον νέο εσωτερικό χαρακτήρα. Όσον αφορά στα έπιπλα, το Viruta Lab έχει σχεδιάσει ειδικά κάθε κομμάτι για να συμπληρώσει το ανακαινισμένο εσωτερικό, παρά τον περιορισμένο χώρο. Εναρμονίζοντας στοιχεία και λύνοντας τις ασυμβίβαστες νότες, τρία υλικά βρίσκονται στο επίκεντρο: ξύλο βαμμένο για να ταιριάζει με την εσωτερική ξυλουργική, ύφασμα εσπάρτο και πράσινο ύφασμα για τα καθίσματα. Αυτά τα υλικά, σε συνδυασμό με την επιλογή της χρωματικής παλέτας, συνδυάζονται άψογα, δημιουργώντας μια συνεκτική και αισθητικά ευχάριστη ατμόσφαιρα. Οι πράσινες αποχρώσεις των επίπλων και το μπλε μωσαϊκό σκακιέρας είναι τα πιο αγαπημένα χρώματα που συναντάμε στα παραδοσιακά σπίτια της Βαλένθια αυτής της τυπολογίας.
Δείτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες του σπιτιού!
Φωτογραφίες: David Zarzoso | @david_zarzoso
