Μια νέα έκθεση στο Μουσείο Noguchi είναι αφιερωμένη στην αγάπη του Isamu Noguchi για την Ελλάδα, μια αγάπη που μοιράζονται οι συνιδρυτές της Objects of Common Interest, Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης, οι οποίοι διατηρούν αρχιτεκτονικά γραφεία μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα τους, όπως σωληνοειδή φώτα, «πέτρες» από ρητίνη και οπάλιο, υφασμάτινες δωρικές κολόνες και γλυπτά από μπλε ατσάλι, ενώ η επιμέλεια της τοποθέτησής τους παράλληλα με τα υπάρχοντα έργα του Noguchi, ανήκει στον Dakin Hart, ανώτερο επιμελητή του The Museum Noguchi και διοργανωτή της έκθεσης.

Στα χρόνια της δουλειάς του, ο Noguchi (1904 - 1988) άρχισε να σταματά τακτικά στην Ελλάδα, καθώς πήγαινε πέρα ​​δώθε μεταξύ Νέας Υόρκης και Ιαπωνίας, αν και ανακάλυψε για πρώτη φορά την Ελλάδα μέσω της μυθολογίας που του διάβασε η μητέρα του: κάποτε περιέγραψε τη χώρα ως δική του «πνευματικό σπίτι». Σε ένα στάδιο, εντόπισε έναν τεχνίτη μαρμάρου Πεντέλης που θα σκάλιζε στοιχειώδη μαρμάρινα κομμάτια για να δουλέψει στη Νέα Υόρκη, αλλά η σχέση του με την Ελλάδα πήγε πολύ βαθύτερα από τη φυσικότητα της κατασκευής. Έκανε φιλίες με την τοπική δημιουργική σκηνή, παρακολουθώντας όπερες και δείπνα και συχνά μετέφερε ένα αντίγραφο του βιβλίου του Χένρι Μίλερ, Ο Κολοσσός του Αμαρουσίου. Μιλώντας σε Έλληνα δημοσιογράφο το 1958, θυμήθηκε ένα πρόσφατο ταξίδι στους Δελφούς: «Παρατηρήσατε πόσο καλά δένει ο χώρος με τα αντικείμενα και τις κινήσεις των ανθρώπων και πόσο τέλεια, πόσο σοφά το όλο θέμα πλαισιώνεται από τη φύση;»

Η Ελένη Πεταλωτή και Λεωνίδας Τραμπούκης των Objects of Common Interest οι οποίοι είναι επίσης συνιδρυτές του αρχιτεκτονικού studio LOT, ήταν από καιρό θαυμαστές του Noguchi. Όταν το μουσείο δημοσίευσε το εκτενές αρχείο του στο διαδίκτυο το 2019 (συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης, του επανασχεδιασμού και της ψηφιακής έκδοσης του καταλόγου του raisonné), καθιστώντας δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες και έγγραφα διαθέσιμα σε όλους, η έρευνα του δίδυμου εντάθηκε. «Η Ελένη και ο Λίο ενδιαφέρονται για τον Noguchi εδώ και πολύ καιρό. Ζουν όχι πολύ μακριά. αυτό είναι το μουσείο της γειτονιάς τους », λέει ο Hart. «Η έκθεση ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς καμία σκέψη για έκθεση, σε συνομιλία: για τον Noguchi και την Ελλάδα και τίποτα το ιδιαίτερο. 

Αυτό που με έχει προσελκύσει σταδιακά είναι ο χαλαρός και σχολαστικός τρόπος με τον οποίο αναπτύσσουν πράγματα που δεν εξυπηρετούν συγκεκριμένο ή πραγματικό ή εμπορεύσιμο σκοπό. Είναι υπερβολικά και λαμπρά αλάνθαστοι στο να μην στοχεύουν. Αυτή είναι μια σπάνια ποιότητα, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Noguchi », λέει, σημειώνοντας την ευγενική, διερευνητική προσέγγιση των Πεταλωτή και Τραμπούκη. «Αν ολόκληρη η διαδικασία σας είναι προσαρμογή χωρίς να έχετε έναν συγκεκριμένο ή συγκεκριμένο σκοπό, αυτό καθιστά πολύ πιο εύκολο να καταλήξετε σε ένα μέρος που αισθάνεται σωστά - ακόμη και κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας». Η Πεταλωτή λέει, «Όταν γράφτηκε, ο τίτλος της έκθεσης,“Objects of Common Interest: Hard, Soft, and All Lit Up with Nowhere to Go”, εξέφρασε μια ελπίδα, ίσως ακόμη και μια προσδοκία, ότι μέχρι το φθινόπωρο θα υπάρχει χώρος για μια παιχνιδιάρικη άσκοπα λυτρωτική αφαίρεση που θα είχε επιστρέψει στην καθημερινή ζωή. Η πραγματικότητα είχε άλλη γνώμη».

Ο Noguchi και oι Objects of Common Interest μοιράζονται μια συνέργεια: την ικανότητα να διαπερνούν απαλά τις παγκόσμιες προοπτικές μαζί. Οι Πεταλωτή και Τραμπούκης περιγράφουν την προσέγγισή τους ως «μια συγχώνευση σκέψης και δημιουργίας μεταξύ δύο διαφορετικών πόλων, της Ελλάδας και της Νέας Υόρκης, εναλλαγή μεταξύ του επίσημου και του διαισθητικού, αγκαλιάζοντας το χειροποίητο και το απτικό, το πειραματικό και το ποιητικό». Ομοίως, με στούντιο στη Νέα Υόρκη, την Ιαπωνία και την Ιταλία, η περιπατητική ύπαρξη του Noguchi του έδωσε μια ρευστότητα ύπαρξης, ζώντας παντού και πουθενά. Πάντα αμφισβητώντας τη σφαίρα μεταξύ τέχνης και σχεδιασμού, η πρωτοποριακή εξερεύνηση της γλυπτικής έξω από την επίσημη γκαλερί, ο κοινωνικός αντίκτυπος της τέχνης, η συνάντηση του ιδεοληπτισμού και του φορμαλισμού, εξακολουθούν να αισθάνονται τόσο συγκινητικά και επίκαιρα σήμερα όσο πριν από δεκαετίες.

Σε συνδυασμό με την έκθεση, ένα πλούσιο και ισχυρό ψηφιακό χαρακτηριστικό στο website του Μουσείου Noguchi μοιράζεται μεγάλο μέρος του υλικού και της έρευνας που διαμόρφωσαν την εξέλιξη της έκθεσης, δίνοντας πολύτιμο και συχνά αόρατο πλαίσιο. Με τίτλο «Noguchi in Greece, Greece Within Noguchi», το χαρακτηριστικό περιλαμβάνει οικείο και προσωπικό αρχειακό υλικό, όπως φωτογραφίες του ίδιου του Noguchi από τον Ναό του Απόλλωνα, τραβηγμένες στο Ντέφι το 1949, και την Ακρόπολη στην Αθήνα από τη δεκαετία του 1950, και χειρόγραφη αλληλογραφία με τοπικούς γνωστούς. Θα ακολουθήσει μια σειρά βιβλίων, που θα επεκταθούν στο περιεχόμενο της ψηφιακής δυνατότητας, συμπεριλαμβανομένης περισσότερης φωτογραφίας.

Διάρκεια Έκθεσης: 15 Σεπτεμβρίου 2021 – 13 Φεβρουαρίου 2022, Νέα Υόρκη

Info: noguchi.org

Πηγή: wallpaper