Η Δάφνη Καρνέζη είναι ένα νέο κορίτσι, γεμάτο ζωντάνια και δημιουργικότητα. Μεγάλωσε στην Αγγλία μέχρι τα 12, έχοντας μετακομίσει εκεί με την οικογένειά της λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα της. Εκεί ανέπτυξε ιδιαίτερη αγάπη για το γράψιμο, λαμβάνοντας συχνά μέρος σε διαγωνισμούς δημιουργικής γραφής ή ποιημάτων, και κέρδισε πρώτη θέση στο Bristol Festival of Speech and Drama. Αποφοίτησε από το Λύκειο στην Αθήνα, αλλά το δέσιμό με την Αγγλία την ώθησε να επιστρέψει ξανά για σπουδές στο University of Bath, όπου παράλληλα αρθρογραφούσε στην εφημερίδα του πανεπιστημίου. Σύντομα αποφάσισε να μπει στο χώρο της δημοσιογραφίας, και μέσα στα 10 της χρόνια στο Λονδίνο δούλεψε σε εταιρίες όπως η The Guardian και το BBC, μέχρι το Bloomberg TV και το Monocle - με μια μικρή στάση στο Σαντιάγο της Χιλής όπου ήταν αρθρογράφος στην επίσημη ταξιδιωτική σελίδα της χώρας. Το 2019 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνεχίζει ως ανταποκρίτρια για το περιοδικό Monocle και παράλληλα έχει ξεκινήσει μία από τις πρώτες εταιρίες παραγωγής podcast, το The Greek Podcast Project, μέσα από την οποία έχει αναλάβει τη δημιουργία πρωτότυπου περιεχομένου για εταιρίες και οργανισμούς από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, τον Δήμο Αθηναίων και τη Skroutz, μέχρι το Women on Top και την Endeavor Greece, αλλά και πελάτες από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με το Monocle, τι ακριβώς πρεσβεύει και πόσο εξιτάρει τη δημιουργικότητά σας;
Πριν ξεκινήσω στο Monocle δούλευα ως παραγωγός στο τηλεοπτικό κανάλι Bloomberg TV στο Λονδίνο. Ενώ μου άρεσαν οι γρήγοροι ρυθμοί ενός newsroom και η έννοια του "breaking news", καθώς αισθάνεσαι κομμάτι των εξελίξεων, δυσκολευόμουν με την εφήμερη φύση των καθημερινών ειδήσεων. Σημασία εκεί είχε η ταχύτητα το να έχεις το πρώτο "scoop" είναι σημαντικό για τα ενημερωτικά media.
Άρχισα να αναζητάω ειδήσεις με μια πιο «εις βάθος» οπτική των πραγμάτων, που βλέπουν τις ειδήσεις από μια διαφορετική γωνία και εστιάζουν σε ανθρώπινες ιστορίες. Αυτό ακριβώς είναι και ο λόγος ύπαρξης του Monocle, εξού και ο τίτλος "Monocle" (μονύελος). Οι αναγνώστες του Monocle διευρύνονται σε όλο τον κόσμο, αλλά ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα και που προβληματίζονται για τον κόσμο γύρο μας έχει κάτι κοινό.
Όταν ξεκίνησα το φθινόπωρο του 2016, αμέσως κατάλαβα ότι βρήκα τους ανθρώπους και το περιβάλλον μου! Είναι από τα πιο δημιουργικά μέρη που έχω δουλέψει! Εκτός από Άγγλοι οι συνάδελφοί μου ήταν από την Πορτογαλία, Βραζιλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ισπανία, Φιλανδία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία μεταξύ άλλων! Ακόμα και τα γραφεία μας, στη Marylebone, αποπνέουν τη φιλοσοφία του περιοδικού με τον ‘cosy’ χαρακτήρα τους και διακόσμηση, ζεστό φωτισμό, θέα ένα καταπράσινο πάρκο, κοινή τραπεζαρία και κουζίνα που συχνά μαγειρεύαμε μαζί - και τα ομορφότερα στούντιο ηχογράφησης που έχω δει (εκεί ξεκίνησε και η αγάπη μου για την παραγωγή podcasts άλλωστε!
Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι είναι ένα μέρος που υποστηρίζει τις φρέσκες ιδέες και τη δημιουργικότητα, σου δίνει ευκαιρίες ανεξαρτήτως ηλικίας. Από πολύ νωρίς όταν πρότεινα ιδέες σε έναν συντάκτη, μου έδινε τη δυνατότητα να ταξιδέψω και να αναλάβω εξ ολοκλήρου ένα ρεπορτάζ, ακόμα και συνεντεύξεις με μεγάλα ονόματα όπως είναι ο αρχιτέκτονας Renzo Piano.
Μπορεί να έφυγα από το Λονδίνο αλλά επισκέπτομαι συχνά και συνεχίζω ως ανταποκρίτρια για το περιοδικό στην Ελλάδα, όπου και πρόσφατα βοήθησα στην διοργάνωση και παρουσίαση ομιλιών στο ετήσιο συνέδριο ποιότητα ζωής.
Τι ανάγκη καλύπτει το νέο περιοδικό Konfekt και σε ποιους απευθύνεται;
Το Konfekt δημιουργήθηκε ως spinoff περιοδικό του Monocle. Απευθύνεται σε γυναικείο κοινό και έχει παρόμοια αισθητική αλλά και δικό του χαρακτήρα. Ένα πρόσφατο άρθρο που έγραψα εκεί είναι για την Ελληνοαμερικανίδα Andria Mitsakos, την οποία επισκέφτηκα το καλοκαίρι στο σπίτι της στην Πάρο για να μιλήσουμε για την νέα της επιχείρηση, την πλατφόρμα Anthologist, που συλλέγει αλλά και αναπαράγει ξεχωριστά παραδοσιακά αντικείμενα, έπιπλα και χειροτεχνίες από όλο τον κόσμο.
Ποια είναι τα θέματα για τα οποία αγαπάτε να γράφετε;
Ταξιδιωτικά, κοινωνικά, αρχιτεκτονικά, αλλά και επιχειρηματικά. Κάτι που μ' ενδιαφέρει πολύ είναι να μαθαίνω ιστορίες ανθρώπων που έχουν δημιουργήσει κάτι δικό τους. Πως έκαναν τα πρώτα τους βήματα αλλά και πως εξέλιξαν την επιχείρησή τους.
Printed ή Digital; Τι προτιμάτε;
Έχω πολύ ανάγκη τελευταία να περνάω περισσότερο χρόνο μακριά από την οθόνη μου και έχω ανακαλύψει πολλά καινούργια όμορφα περιοδικά – και βιβλία φυσικά! Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλές αξιόλογες πρωτοβουλίες και στο digital κομμάτι. Προσωπικά αγαπάω και το audio (podcasts αλλά και audiobooks) που είναι άλλωστε μια μορφή digital media.
Ποιο είναι το dream project που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;
Να μεγαλώσω την ομάδα του The Greek Podcast Project, και να γράψω ένα μυθιστόρημα στα Αγγλικά. Πρόσφατα δέχτηκαν την αίτησή μου για ένα part time, remote creative writing course του εκδοτικού οίκου Faber, το οποίο απολαμβάνω πολύ μέχρι στιγμής!
Αν μπορούσατε να καλέσετε σε δείπνο όποιον θέλετε, ποιος θα ήταν αυτός;
J. R. R. Tolkien! Με ιντριγκάρουν απίστευτα οι άνθρωποι που έχουν τόσο μεγάλη φαντασία, γιατί έχουμε πολλά να μάθουμε από αυτούς και τις ιστορίες τους ακόμα και για την πραγματική ζωή! Θα ήθελα πολύ να μάθω τι γίνεται μέσα στο μυαλό του!
Θεωρείτε ότι έχουν διαταραχθεί οι ανθρώπινες σχέσεις στην digital εποχή;
Ναι, κι ακόμα και το πώς σχηματίζουμε τις απόψεις μας. Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να διαβάζω ή να ακούω κριτικές βιβλίων ή ταινιών πριν σχηματίσω τη δική μου άποψη. Με τα social media ειδικότερα, νομίζεις ότι ξέρεις τι συμβαίνει στη ζωή του άλλου, αλλά στα αλήθεια οι curated εικόνες σε ένα feed δεν μας δείχνουν τίποτα! Τις προάλλες που είχε «πέσει» το Instagram/ Facebook/ Whatsapp, πολλοί εξέφρασαν ότι ήταν μεγάλη ανακούφιση, κάτι το οποίο ένιωσα κι εγώ!
Πώς προέκυψαν τα podcasts και πόσο σας εξιτάρουν;
Ανακάλυψα τα podcasts πριν από χρόνια όσο ζούσα στην Αγγλία και τα λάτρεψα - μου αρέσει η αμεσότητα και η ζωντάνια τους. Ακούω περπατώντας στο δρόμο, οδηγώντας, ενώ μαγειρεύω ή όταν τακτοποιώ το σπίτι. Και από επιλογές ξενόγλωσσων podcasts υπάρχει κάτι για όλους! Σε διαφορετικές στιγμές έχω ακούσει πιστά το 99% Invisible για design και αρχιτεκτονική, το λογοτεχνικού περιεχομένου Literary Friction (στο οποίο είμαστε πλέον και παραγωγοί!), τα καθημερινά ρεπορτάζ του Today In Focus της Guardian και τις μεγάλου μήκους, εις βάθος συνεντεύξεις της Elizabeth Day στο How To Fail.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα το 2020 αποφάσισα να ξεκινήσω το δικό μου ανεξάρτητο podcast, το The Fishbowl (όπου κάθε εβδομάδα μιλάω με δημιουργικούς ανθρώπους στην Ελλάδα, από καλλιτέχνες και συγγραφείς, μέχρι πολιτικούς και δημοσιογράφους). Εδώ κατάλαβα ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από εταιρείες, οργανισμούς, ομάδες και ανθρώπους να μεταφέρουν τις ιδέες και τα μηνύματά τους μέσω podcasts. Έτσι έστησα μια ομάδα παραγωγής, με νέους Έλληνες και Βρετανούς δημοσιογράφους, παραγωγούς, ηχολήπτες και marketeers, που όλοι έχουμε μεγάλη αγάπη για τα podcasts.
Δεν είμαστε απλώς μια εταιρεία παραγωγής, δημιουργούμε πρωτότυπο περιεχόμενο, κάνουμε τη δημιουργική επιμέλεια, βρίσκουμε καλεσμένους, κάνουμε συνεντεύξεις. Και το υλικό μας συχνά χρησιμοποιείται από τους πελάτες μας και εκτός podcast, σε γραπτά τους κείμενα ή άλλες μορφές.
Οι συνεργασίες μας έχουν μεγάλο εύρος ήδη, από οργανισμούς όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, τον Δήμο Αθηναίων και τη Skroutz, μέχρι το Women on Top και την Endeavor Greece, αλλά και ενδιαφερόμενους από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ποιο είναι το best of podcasts και το dream podcast;
Ένα από τα αγαπημένα μου podcast είναι το How to Fail με την Elizabeth Day, η οποία καλεί προσωπικότητες από όλους τους κλάδους και pπαρουσιάζουν πολύ ανθρώπινες συνεντεύξεις με κύριο θέμα τις «αποτυχίες» ή λάθη που έχουν κάνει. Το dream podcast θα ήταν ένα ερευνητικό podcast που θα μπορούσαμε να εξερευνήσουμε ένα θέμα σε βάθος χρόνου με την ομάδα μου, συμπεριλαμβάνοντας πολλές διαφορετικές φωνές. Ήδη έχουμε κάποιες ιδέες…
Είστε art lover. Ποιες είναι οι περίοδοι τέχνης που αγαπάτε περισσότερο;
Μου αρέσει πολύ η τέχνη, παρόλα αυτά μερικές φορές δυσκολεύομαι με τη σύγχρονη - αλλά θέλω πολύ να την ανακαλύψω περισσότερο! Κάποια από τα αγαπημένα μουσεία που έχω πάει είναι το National Gallery, Tate, του Musee D’Orsay το Louisiana Museum στη Δανία, το Μουσείο Βορρέ εδώ στην Αθήνα κι ένα μικρό αλλά απίστευτο μουσείο στο Cambridge που ήταν το σπίτι ενός συλλέκτη και λέγεται Kettle’s Yard.
Μου αρέσουν πολύ οι αναγεννησιακοί πίνακες. Πέρυσι το φθινόπωρο πήγα σε μία από τις καλύτερες εκθέσεις που έχω δει ποτέ, της Ιταλίδας ζωγράφου του 16ου αιώνα, Artemisia.
Ο ορισμός της ομορφιάς για σας;
Ένα μεγάλο χαμόγελο, όρεξη για γνώση και αυτοεξέλιξη!
Η αλλαγή που θα θέλατε να δείτε να συμβαίνει...
Να υπάρχουν στην Ελλάδα νεότεροι άνθρωποι στα μίντια και με λίγο πιο... προσωπικό τους στιλ.
Η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει ποτέ...
Ακόμα και αν κάποιος είναι διαφορετικός, πάντα κάτι έχεις να μάθεις απ' αυτόν. Αλλά και «Να μην φοβάσαι να ακούς, δεν χρειάζεται πάντα να μιλάς! Μάθε να ακούς τον άλλον».
Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...
Οικογένεια, λίγους και αληθινούς φίλους, βιβλία και μια δουλειά που την αγαπάς και είναι το hobby σου.
