Είναι από εκείνους που εκπροσωπούν την Gen Z και μπορούν να μιλήσουν εύκολα γι' αυτήν την πόλη, κάνοντας πρώτα μια βόλτα από το παρελθόν της. Στην περίπτωση του Ραφαήλ Ραχωβίτσα, η Θεσσαλονίκη είναι ο λόγος για τον οποίο ο κόσμος τον ανακάλυψε. Έχει εντρυφήσει στην ιστορία της, πέρασε ξανά και ξανά από τις καλά κρυμμένες γειτονιές της, γνωρίζει και μιλάει συνέχεια με τους ανθρώπους της. Ο ίδιος βρίσκεται πίσω από το Secret_SKG, που εδώ και λίγα χρόνια έχει γίνει ο προσωπικός οδηγός τόσο για εμάς τους θεσσαλονικείς όσο και για τους επισκέπτες, που δεν μπορούν παρά να λατρέψουν αυτήν την πόλη από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα βρεθούν εδώ.

Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα...

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην περιοχή της Τούμπας. Συγκεκριμένα, το πατρικό μου βρίσκεται στην Άνω Τούμπα, σε μια γειτονιά λίγο πιο κάτω από την πολύβουη οδό Λαμπράκη. Το δεύτερο σπίτι των παιδικών μου χρόνων, ήταν το σπίτι της γιαγιάς και του παππού, το οποίο βρίσκεται στην Κάτω Τούμπα. Αυτήν είναι η συνοικία που με μεγάλωσε και μου χάρισε τις πρώτες αναμνήσεις: Οι παιδικοί φίλοι, τα σχολικά χρόνια και η εφηβική μου ηλικία. Μέχρι και σήμερα, η Τούμπα είναι η περιοχή που περνώ τον περισσότερο χρόνο, είναι η βάση μου.

Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι διάφορα στιγμιότυπα. Ήμασταν αρκετά δραστήρια παιδιά και περνούσαμε ώρες στον δρόμο, με μια μπάλα, με κρυφτό, κυνηγητό - οτιδήποτε. Άνδρο και κέντρο των παιδικών μας περιπετειών ήταν το στενό μου. Εκεί μαζευόμασταν τα παιδιά της περιοχής και ξεκινούσε το παιχνίδι. Αθώες εποχές που συχνά αναπολώ. Θυμάμαι, κάναμε πολύ συχνά τσάρκες. Βέβαια λέγαμε συχνά ψέματα στους γονείς μας για τον προορισμό και η βόλτα του «μέχρι το γήπεδο του ΠΑΟΚ και γυρνάμε», κατέληγε στο κέντρο της πόλης ή στη Νέα Παραλία. Στις τσάρκες αυτές, παιδί ακόμα, ήταν και η περίοδος που ξεκίνησα να παρατηρώ την πόλη μου και το τι συνέβαινε γύρω μου. Αν υπήρχε κάτι που μου έκανε εντύπωση, ξαναπερνούσα από το ίδιο σημείο και το παρατηρούσα. Πολύ συχνά ρωτούσα τους γονείς μου τι βρισκόταν παλιά και πώς ήταν στο παρελθόν η περιοχή που μεγάλωνα. Δυσκολευόμουν να πιστέψω την απάντηση του «όχι πολλά πράγματα, κυρίως χωράφια», ιδιαίτερα αναλογιζόμενος την έντονη εμπορική κίνηση και οικιστική ανάπτυξη που αντίκριζα τριγύρω μου. Πλέον η Τούμπα είναι μια από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της Θεσσαλονίκης. Και δικαίως. Ακόμα λατρεύω να συχνάζω στα στενά της και να παρατηρώ τα στοιχεία που με γυρνούν στο παρελθόν.

Η αγαπημένη μου γειτονιά, στην οποία αγαπώ να βρίσκομαι, να περπατάω και να την παρατηρώ, είναι η μυθική Συνοικία των Εξοχών. Η Βασιλίσσης Όλγας, με τις εξοχικές κατοικίες, τα μνημεία της, με τα πανέμορφα καφέ και τους φούρνους. Γενικά, η περιοχή αυτή με μαγεύει. Νιώθω ότι έχει τη δική της αύρα και ατμόσφαιρα. Κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί, ταξιδεύω σε μια άλλη Θεσσαλονίκη. Τη Θεσσαλονίκη του προηγούμενου αιώνα. Του τραμ, των παλιών καταστημάτων, των σινεμά, των θεάτρων. Στην πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη, αυτή που χάθηκε με τα χρόνια. Και γι' αυτό μου αρέσει η περιοχή αυτή. Γιατί τα ίχνη της παλιάς πόλης παραμένουν στο σημείο, διαθέσιμα να τα ανακαλύψεις, χωρίς να έχεις τη βαβούρα του κέντρου.

Ως παιδί ήμουν αρκετά κοινωνικός. Ένιωθα άνετα να μιλάω δημόσια και δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα κοινωνικοποίησης. Ήμουν αρκετά αγαπητός στο σχολείο και είχα αρκετούς φίλους. Μεγαλώνοντας, δύο ήταν τα πεδία που ξεχώρισα: Η τεχνολογία και η επικοινωνία. Και τα δύο συνδυάστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όταν απέκτησα τον πρώτο μου υπολογιστή. Θυμάμαι ότι πειραματιστήκαμε με τους φίλους μου και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε και εμείς περιεχόμενο, ανοίγοντας ένα κανάλι στο YouTube. Τα περισσότερα βίντεό μας ήταν κωμικά, αλλά θυμάμαι είχαμε κάνει και κοινωνικά πειράματα, συνεντεύξεις, μέχρι και ρεπορτάζ. Με τον καιρό τα σταματήσαμε, μιας και έπρεπε να επικεντρωθούμε στα μαθήματα. 

Μετά από χρόνια, πέρασα στο Ιστορικό - Αρχαιολογικό της Θεσσαλονίκης. Λάτρεψα τη σχολή μου και αυτή μου έμαθε να αγαπώ και να σέβομαι την πόλη μου. Στους κόλπους της σχολής άρχισε να διαμορφώνεται και η ιδέα πίσω από το Secret_SKG. Εκεί γνώρισα τον πολύ καλό μου φίλο και συνιδρυτή της σελίδας, Νίκο. Ήμασταν μαζί σε όλα σχεδόν τα μαθήματα και θυμάμαι πάντα μας γοήτευε ό,τι είχε να κάνει με τη Θεσσαλονίκη. Με τη βοήθεια των καθηγητών μας, μάθαμε πολλά για την ιστορία της πόλης μας: Μελετήσαμε αρκετές πηγές και αναζητούσαμε συνεχώς στοιχεία για την παλιά Θεσσαλονίκη στα σπουδαστήρια της Φιλοσοφικής Σχολής, ενώ εκπονήσαμε και διάφορες εργασίες για μνημεία και κοινότητες της παλιάς πόλης. Έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι δικό μας, να δημιουργήσουμε ένα μέσο στο οποίο θα κοινοποιούσαμε τακτικά τις πληροφορίες που ανακαλύπταμε για την πόλη μας, τόσο ιστορικές, όσο και πληροφορίες που είχαν να κάνουν με τον καθημερινό βίο. 

Κι εκεί γεννήθηκε το Secret_SKG, ένας online οδηγός, που στοχεύει να γίνει καθημερινό εργαλείο, που θα σε βοηθά να γνωρίσεις τη Θεσσαλονίκη με έναν πιο ψυχαγωγικό και διαδραστικό τρόπο. Στόχος είναι οι νέοι να μάθουν καινούρια πράγματα, αλλά και οι μεγαλύτεροι να θυμηθούν τα παλιά. Ένα ψηφιακό ταξίδι στον χρόνο, που με σκοπό την αλληλεπίδραση μεταξύ αναμνήσεων κι εξερεύνησης. Παράλληλα, αναδεικνύουμε τα trends και γενικά το τι συμβαίνει στην πόλη. Με χαροποιεί ιδιαίτερα όταν ο κόσμος επιλέγει να ενημερώνεται από το Secret_SKG. Είτε αυτό έχει να κάνει με διάφορα δρώμενα, είτε με εμπορικά καταστήματα. Αυτό σημαίνει ότι κάτι γίνεται σωστά. Προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο αντικειμενικοί γίνεται, γι' αυτό και ό,τι δημοσιεύεται στη σελίδα φιλτράρεται διεξοδικά. Στην ουσία δείχνουμε τη Θεσσαλονίκη έτσι όπως τη βιώνουμε κι εμείς, με τη βοήθεια μιας δυναμικής ομάδας νέων ανθρώπων, που αγαπούν κι ενδιαφέρονται για την πόλης τους. Αυτή η ομάδα συνδράμει στο εγχείρημά μας με άρθρα, φωτογραφίες, πλάνα, έρευνα κ.ά. 

Η σχέση των νέων με την ιστορία της Θεσσαλονίκης είναι καθημερινή, συνεχής, αλλά πολλές φορές «σιωπηλή». Σκεφτείτε ότι η Θεσσαλονίκη είναι σαν ένα ανοιχτό μουσείο. Με μια προσεκτική ματιά τριγύρω σου θα αντιληφθείς ότι υπάρχουν χώροι και μνημεία που σε γυρνούν στο παρελθόν. Μακεδονικοί τάφοι, ελληνιστικά και ρωμαϊκά μνημεία, βυζαντινοί ναοί και οθωμανικά κτίρια. Όλα αυτά τα στοιχεία μας υπενθυμίζουν ότι ζούμε σε μια πόλη από την οποία πέρασε πολύς κόσμος, που άλλαξε αρκετά χέρια και διοικήσεις, όμως δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί ένα μεγάλο και σημαντικό αστικό κέντρο. Μπορεί οι νέοι να μην θυμούνται ακριβώς τα ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονίκη, όμως η ζωή τους κυριολεκτικά περιστρέφεται γύρω από την ιστορία. Το ζήτημα δεν έγκειται στο αν οι νέοι γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτά τα μνημεία, αλλά στο πώς θα κάνουμε την ιστορία εύπεπτη και στο πώς θα δώσουμε «φωνή» στους ιστορικούς χώρους αυτούς, ώστε τελικά να «μιλήσουν» με τους νέους και να σπάσει αυτή η «σιωπηλή» σχέση. 

Το τελευταίο διάστημα επισκέπτομαι πολύ το Μπονμπονέλλα στην Κωνσταντίνου Καραμανλή, δίπλα από το Παπάφειο. Μου αρέσει πολύ η ατμόσφαιρά του, ο κόσμος του και γενικά το ότι είναι value for money.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι η Μονή Βλατάδων στα τείχη της πόλης. Πάντα μου άρεσε σαν μέρος και με γοήτευε. Πριν λίγα χρόνια είχα εκπονήσει μια εργασία για τη Μονή και όταν κατάλαβα πόσο πλούσια ιστορία έχει, πραγματικά ενθουσιάστηκα. Απολαμβάνω τη θέα, τους ήχους από τα ζωάκια, το μυστικιστικό περιβάλλον της Μονής. Ένα ακόμα μέρος που πηγαίνω συχνά για να χαλαρώσω, βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης. Είναι το Ρέμα της Τούμπας και το Ελαιόρεμα - ιδανικά για πεζοπορία. Όταν ανοίγει ο καιρός, μου αρέσει να πηγαίνω με το αυτοκίνητο στην Αγία Τριάδα, εκεί δίπλα στην παλιά Πλαζ.

Αν θα άλλαζα κάτι στη Θεσσαλονίκη θα ήταν ίσως η νοοτροπία μας. Μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για να βελτιωθεί η κατάσταση. Είναι αλήθεια ότι συνηθίζουμε να γκρινιάζουμε. Δεν είναι παράλογο, καθώς συναντούμε αρκετές δυσκολίες στην καθημερινότητά μας. Το κακό είναι ότι επαναπαυόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα γι' αυτό. Παραιτούμαστε, τα αφήνουμε όλα στη μοίρα τους. Τα προβλήματα της πόλης είναι, λίγο-πολύ, κοινά για όλους: Μεταφορά, parking, κίνηση, έλλειψη πρασίνου, καθαριότητα. Η Θεσσαλονίκη, αν και μαγική, δυστυχώς είναι παραμελημένη, σε διάφορους τομείς: οικονομικούς, πολιτισμικούς, καλλιτεχνικούς, στις υποδομές κ.ά. Υπάρχουν πολλές ομάδες που αγωνίζονται για να βελτιώσουν την κατάσταση. Και δε μιλάω για ομάδες με πολιτικό πρόσημο. Μιλάω για προσπάθειες συμπολιτών μας, που αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς προσπαθούν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο, τόσο για εμάς, όσο και για τους επόμενους.

Πόσοι από εμάς φορέσαμε γάντια και μαζέψαμε τα σκουπίδια, που κάποιος απερίσκεπτα πέταξε κάτω; Πόσοι από εμάς αφήσαμε το αυτοκίνητο σπίτι και πήγαμε στον προορισμό μας με κάποιο άλλο μέσο; Πόσοι από εμάς κάναμε κάτι για τα αυτοκίνητα που παρκάρουν και κλείνουν τις ράμπες διάβασης ΑΜΕΑ και τις διαβάσεις; Πόσοι από εμάς ανησυχήσαμε και παλέψαμε για τη μοίρα των μνημείων της πόλης; Πόσοι από εμάς συμμετείχαμε σε κάποια εθελοντική δράση; Είναι στο χέρι όλων μας να σπάσουμε τη στασιμότητα.