Για τη συνθέτρια Λίνα Τόνια, η μουσική είναι «λαχτάρα, ανάγκη, πνοή», όπως εκμυστηρεύεται παρακάτω. Έχει βραβευτεί σε διεθνείς διαγωνισμούς για περισσότερα από 28 έργα της στη Μόσχα, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στο Λονδίνο, στο Εδιμβούργο, στη Βαϊμάρη, στο Ζάγκρεμπ, στη Σόφια, στη Φιλλιπούπολη, στα Τίρανα, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, και συνεχίζει να μας εμπνέει με κάθε επόμενο βήμα της.
Η ίδια μας συστήνεται καλύτερα και μας ξεναγεί στη δική της Θεσσαλονίκη μέσα από 10+1 στάσεις.
Who is Who
Η ενασχόλησή μου με τη μουσική προέκυψε σε ηλικία πέντε ετών. Ήταν η πρώτη μου φορά που βρέθηκα σε ωδειακό χώρο και μόλις είδα τον δάσκαλο της μουσικής τον πλησίασα και τον ρώτησα αν μπορώ να ξεκινήσω. Όλοι ξέσπασαν σε γέλια! Ήταν η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου.
Αυτό που με γεμίζει περισσότερο στη δουλειά μου είναι η χαρά του να προσφέρω, «να γίνομαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο, ακόμα κι όταν ουρανός δεν υπάρχει».
Μουσική για εμένα σημαίνει λαχτάρα, ανάγκη, πνοή... Ένα ολόκληρο σύμπαν που με ορίζει ως ύπαρξη.
Από τα highlights της πορείας μου μέχρι στιγμής, θα ξεχώριζα το ντεμπούτο μου στις δύο άκρες του ορίζοντα με πρεμιέρες των έργων μου στην Αμερική και στην Ιαπωνία.

Ένας άνθρωπος του χώρου τον οποίο θαυμάζω είναι η Kajia Saariaho, δυναμική και πρωτοπόρος. Θαυμάζω τους ανθρώπους που είναι αυτοδημιούργητοι. Εκείνους που η ζωή τους είναι μια αδιάκοπη προσπάθεια εξέλιξης και μοιράζουν το φως τους ανοίγοντας δρόμους στους επόμενους για να περάσουν.
Αδύνατο να ξεχωρίσω μόνο μια συνεργασία! Θα έλεγα, όμως, αυτήν με το Radio France Symphony Orchestra για την ηχογράφηση του έργου μου "Butterfly Effect" στο Παρίσι το 2017 μαζί με τον συνθέτη Toshio Hosokawa, αλλά και την πρεμιέρα του έργου μου "Εnnea" από τους Arditti Quartet στο Konzerthaus στη Βιέννη το 2013.
Και μια που αποτελεί όνειρο ζωής είναι είναι με το Metropolitan Opera στη Νέα Υόρκη. Θα ήθελα πολύ να παρουσιάσω μια όπερά μου εκεί.
Στο μέλλον θα ήθελα να συνεχίσω να ονειρεύομαι γιατί κανένας στόχος δεν είναι ο τελευταίος!
About Thessaloniki
Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι ο πεζόδρομος στην Καλαποθάκη.
Το σημείο της πόλης όπου έχω την πιο ξεχωριστή ανάμνηση είναι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στον Ναυτικό Όμιλο στη Σοφούλη.
Ξεκινάω την ημέρα μου με καφέ στο Παραδοσιακό του Πανοράματος.

Ένα εστιατόριο όπου απολαμβάνω να τρώω είναι το Clochard.
Ένα spot για φαγητό στην πόλη που μόνο λίγοι και καλοί γνωρίζουν το Έτση στη Νικηφόρου Φωκά.
Για ένα ατμοσφαιρικό dinner επιλέγω αποκλειστικά και μόνο Ακτή Ντοβίλ για το ξεχωριστό περιβάλλον του, τη μοναδική θέα και την εκπληκτική κουζίνα.

Και για ποτό το Local στο κέντρο της πόλης.
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω είναι το MOMus Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Ένα κτίριο που από πάντα θαύμαζα είναι Βίλα Αχμέτ Καπαντζή.
Ένα αξιοθέατο/σημείο στο οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου από άλλη πόλη είναι η Ροτόντα.

Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί/δοκιμάσει τα τρίγωνα Πανοράματος από το ζαχαροπλαστείο Ελενίδη.
Όταν θέλω να αποφορτιστώ, το καταφύγιό μου είναι... η θάλασσα.
Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη Θεσσαλονίκη είναι τα μοναδικά χρώματα στον ουρανό την ώρα της δύσης που την ντύνουν με το πιο ρομαντικό πέπλο μπροστά στη θάλασσα, με θέα τον Όλυμπο.