Όταν ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει το τρίτο βιβλίο του Samuel Bjork «Το Αγόρι στο Χιόνι» ενθουσιάστηκα. Όταν το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάζω σκέφτηκα «επιτέλους!». Είμαι από τους φανατικούς του αστυνομικού μυθιστορήματος, και δη του σκανδιναβικού, ενώ δηλώνω fan του γνωστού Νορβηγού συγγραφέα, τον οποίο πολλοί κατατάσσουν στην ελίτ του είδους. Το νέο του αριστούργημα σκαρφάλωσε πολύ γρήγορα στις ψηλότερες θέσεις των ελληνικών best-sellers, με τους αναγνώστες και τους κριτικούς να μιλούν για ένα πραγματικό διαμαντάκι. Και είναι!

Οι πρωταγωνιστές γνωστοί. Ο ντετέκτιβ Μουνκ και η Μία Κρούγκερ, είναι από τους ήρωες που σου λείπουν κι ανυπομονείς να ξανασυναντήσεις σύντομα ανάμεσα σε καλογραμμένες σελίδες και βλέπεις τον εαυτό σου σε πολλές πτυχές τους. Ύστερα λοιπόν, από τον «Παγωμένο Άγγελο» και την «Κουκουβάγια», οι δυο τους δίνουν ξανά ραντεβού, αυτή τη φορά προσπαθώντας να δώσουν λύση σε έναν μυστηριώδη φόνο μιας μπαλαρίνας, που ίσως να σχετίζεται με μια φαινομενικά κλειστή υπόθεση χρόνων, με ένα αγόρι που είχε βρεθεί να φορά κέρατα ελαφιού στο κεφάλι του.

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν χαίρομαι ιδιαίτερα για την παρακάτω συνέντευξη, κατά την οποί οποία μιλήσαμε για το νέο του λογοτεχνικό εγχείρημα, την ικανότητά του να συνθέτει τόσο αριστοτεχνικά προσωπικότητες που φαίνονται απίστευτα αληθινές και την εμμονή του παγκόσμιου στερεώματος για το σκανδιναβικό noir... 

Στην πραγματικότητα, Samuel Bjork είναι ψευδώνυμο. Το αληθινό όνομα του Νορβηγού μυθιστοριογράφου, θεατρικού συγγραφέα, εικαστικού και τραγουδοποιού είναι Frode Sander Oien. Γεννημένος το 1969, έγραψε το πρώτο του θεατρικό όταν ήταν 22 ετών και στη συνέχεια δημοσίευσε δύο μυθιστορήματα –Η καταπληκτική Pepsi Love (2001) και Σπιντ για Πρωινό (2009)– που εγκωμιάστηκαν από τους κριτικούς. Αυτοδίδακτος, έχει επίσης εκδώσει άλλα πέντε θεατρικά έργα, έχει βγάλει έξι μουσικά άλμπουμ, ενώ έχει κάνει και πολλές εκθέσεις σε γκαλερί. Ζει στο Όσλο, μεταφράζοντας, μεταξύ των άλλων, Σαίξπηρ!

Ο ντετέκτιβ Μουνκ και η Μία Κρούγκερ βρίσκονται πια στην τρίτη τους περιπέτεια. Τους βλέπουμε πιο ώριμους και ίσως διαφορετικούς από το τελευταίο σας βιβλίο;

Δε θα το έλεγα, όχι. Το μόνο πράγμα που αυτή τη φορά είναι σίγουρα διαφορετικό, είναι το γεγονός ότι η Μια καταβάλλει τεράστια προσπάθεια να σταματήσει το αλκοόλ και την εξάρτησή της από τις ουσίες. Κατά τα άλλα, όλα τα υπόλοιπα είναι πάνω-κάτω ίδια.

Πώς προέκυψε η ιστορία του «Ένα αγόρι στο Χιόνι», το οποίο ξεκινά τόσο δυναμικά, μ’ ένα τρομακτικό, θα μπορούσε κανείς να πει με σιγουριά, γεγονός;

Κάποια στιγμή ονειρεύτηκα ένα αγόρι που στεκόταν μόνο του στο χιόνι και έφερε κέρατα ελαφιού στο κεφάλι του. Πραγματικά απόρησα και αναρωτήθηκα «από που ήρθες εσύ και γιατί σου συνέβη κάτι τέτοιο;».

Και στα προηγούμενα, αλλά και σε αυτό το βιβλίο, φαίνεται ότι έχετε μια ιδιαίτερη σχέση με τους αριθμούς, σωστά;

Ναι, ήμουν πάντα πολύ καλός με τα μαθηματικά στο σχολείο. Να φανταστείτε ότι κάποια στιγμή σκεφτόμουν ότι μάλλον θα γινόμουν μαθηματικός στη ζωή μου. Βέβαια, κάποια στιγμή ήρθαν στη ζωή μου το θέατρο και η μουσική και χάλασαν τα σχέδιά μου!

Κάθε φορά που διαβάζω τα βιβλία σας, πάντα με συγκλονίζει το πώς καταφέρνετε να αποτυπώσετε με τόση ακρίβεια τόσο έντονες φιγούρες και προσωπικότητες, όπως οι πρωταγωνιστές σας...

Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ! Πραγματικά, ούτε εγώ ξέρω. Νομίζω ότι είναι απλά ένα χάρισμα που έχω. Η ικανότητά μου δηλαδή να εισέρχομαι βαθιά στην ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και να μπαίνω στο πετσί τους. Επειδή μου φαίνονται αληθινοί, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, είναι πολύ εύκολο για μένα να τους αποτυπώνω στο χαρτί. Αν ένα πρόσωπο φαίνεται εντελώς φανταστικό και πλασματικό, τότε δεν έχει θέση στα βιβλία μου.

Βλέπετε τον εαυτό σας σε κάποιον από τους ήρωές σας;

Πάντα λέω ότι βλέπω τον εαυτό μου στον Μουνκ και τη Μία. Και στους δυο. Η μια είναι η πιο «τρελή», καλλιτεχνική φύση και ο Μουνκ είναι ο οικογενειάρχης που συνήθως φροντίζει τους πάντες.

Όσο περνάνε τα χρόνια, παρατηρούμε μια συνεχώς αυξανόμενη λατρεία προς τα σκανδιναβικά αστυνομικά μυθιστορήματα. Κατά την άποψή σας, ποια είναι τα χαρακτηριστικά που τα καθιστούν τόσο δημοφιλή;

Στη Σκανδιναβία έχουμε μια σπουδαία λογοτεχνική παράδοση, η οποία επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στην ψυχολογία και τον υπαρξισμό. Και μερικοί από εμάς καταφέρνουν να ενσωματώσουμε τις δυο αυτές έννοιες σε αστυνομικά μυθιστορήματα. Νομίζω ότι αυτό από μόνο του είναι ένας λόγος. Το σκοτάδι, το κρύο, η μοναξιά που επικρατεί πολλές φορές εδώ πάνω, ίσως να είναι επίσης γοητευτικά σε κάποιους αναγνώστες... Δεν ξέρω, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί κι εγώ ο ίδιος, αλλά δεν έχω καταλήξει!

Μεγαλώνοντας, ποιον συγγραφέα θαυμάζατε και σας ενέπνευσε να ακολουθήσετε κι εσείς αυτόν τον δρόμο;

Ο Bret Easton Ellis (σ.σ. Ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας, που μεταξύ άλλων έγραψε και το American Psycho).

Όταν γράφετε, έχετε συνήθειες ή αγαπημένα μέρη που σας εμπνέουν;

Μου αρέσει μια συγκεκριμένη θέση σε ένα bar όπου πάω συνέχεια και πάντα φοράω τα ακουστικά απομόνωσης θορύβου. Όταν ζούσα στο Όσλο μάλιστα, είχα επίσης ένα πολύ αγαπημένο στέκι, όπου πάντα πήγαινα να γράψω. Συνήθως, το προσωπικό άφηνε ένα πιάτο -μαζί με μια επιγραφή με το όνομά μου επάνω-, για να κρατήσει το τραπέζι όπου καθόμουν συνήθως. Ήταν πολύ cool!

Πείτε μου δυο λόγια για τη σχέση σας με την Ελλάδα και τους Έλληνες αναγνώστες σας...

Μεγάλωσα με μια μητέρα που λάτρευε την Ελλάδα. Το σπίτι μας ήταν γεμάτο με φωτογραφίες και αντικείμενα από την Ελλάδα. Μάλιστα, πήγαινε και σε μαθήματα για να μάθει ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. Με ενθουσιάζει το γεγονός ότι έχω ελληνικό κοινό που διαβάζει τα βιβλία μου και του αρέσουν. Μόλις τις προάλλες έλαβα ένα πολύ όμορφο μήνυμα από μια κοπέλα που μένει στην Αθήνα και μου έλεγε ότι της αρέσουν τα βιβλία μου. Μ’ έκανε πολύ χαρούμενο!

Μια ιδέα για το ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο σας;

Πάντα υπάρχουν πολλές ιδέες, αλλά δε μιλάω ποτέ για αυτές, πριν ολοκληρώσω το κάθε βιβλίο. Το θεωρώ κακή τύχη!

Info: Το Αγόρι στο χιόνι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα -όπως και τα Παγωμένος Άγγελος και Η Κουκουβάγια.