Το 2005, κι ενώ παρακολουθούσε μια συναυλία του διάσημου συγκροτήματος James στη Θεσσαλονίκη, ο lead singer έδωσε το μικρόφωνο στον Νικόλαο Δημητριάδη για να τραγουδήσει. Από εκείνη τη βραδιά, η ζωή του άλλαξε για πάντα. Υπέγραψε συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρία και δημιούργησε με αγαπημένους φίλους του το συγκρότημα “The Gang”, το οποίο γνώρισε αμέσως την επιτυχία εντός και εκτός συνόρων, με συναυλίες σε όλη την Ευρώπη! Ο ίδιος, όμως, αποφάσισε να «εκμεταλλευτεί» τη μουσική δημιουργικότητά του και για κάτι σπουδαιότερο.
Είναι επικεφαλής της περιβαλλοντικής καμπάνιας του Κέντρου Οικουμενικών, Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών «Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου», με αποστολή την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και την καλλιέργεια μιας περιβαλλοντολογικής συνείδησης. Μέσα από το πρότζεκτ του "Smile", ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο με σκοπό την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων, ώστε να διαφυλάξουν «την ακεραιότητα της κτιστής δημιουργίας». Παράλληλα, διδάσκει θρησκειολογία στο American College of Thessaloniki.
Μέσα από το project σας “Smile” έχετε ήδη ταξιδέψει σε έξι ηπείρους! Ποιους στόχους σας έχετε καταφέρει μέχρι τώρα;
Να δω τον κόσμο! Να γνωρίσω νέους ανθρώπους με διαφορετικές αντιλήψεις, κοσμοθεωρίες, τρόπο ζωής. Να έρθω σ ‘επαφή με τη διαφορετικότητα. Να δω όλα αυτά τα όμορφα που μας ενώνουν. Και βέβαια να παίξω μουσική!
Πείτε μας δυο λόγια για τη φιλοσοφία του. Τι είναι ακριβώς και τι πρεσβεύει;
Το Smile είναι ένας τρόπος ζωής. Είναι μια ιδέα που συνδυάζει ηθικές αξίες και δεοντολογία (ethics), την αγάπη για την κτίση και το περιβάλλον, χρησιμοποιώντας ως τρόπο έκφρασης τη μουσική. Ξεκίνησε από το χαμόγελο κάποιων παιδιών στην παραγκούπολη της Kibera στο Ναϊρόμπι της Αφρικής. Μέσα από ένα τραγούδι ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, για να επιβεβαιώσει ότι η ευτυχία έρχεται μέσα από την ανιδιοτελή προσφορά προς τον άνθρωπο και τη φύση, δηλαδή την κτιστή δημιουργία.
Μακροπρόθεσμα, τι είναι αυτό που ονειρεύεστε να πετύχετε;
Προσωπικά βάζω στόχους καθημερινά και θέλω να προσπαθώ για αυτούς. Θα ήθελα όλος ο κόσμος να αγκαλιάσει όχι το Smile απαραίτητα, αλλά να βιώσει τη χαρά της προσφοράς είτε αυτό λέγεται μουσική ή τέχνη γενικότερα, ή ένα φιλί, μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο. Ξέρετε! Όλα αυτά τα «ανθρώπινα» που ακούγονται κλισέ αλλά είναι τόσο σημαντικά και κάνουν τον κόσμο ομορφότερο. Βέβαια οι εμπειρίες που είχα στην πρώτη αυτή παγκόσμια περιοδεία κάθε άλλο παρά κλισέ φαντάζουν. Ιστορίες που κάθε φορά που τις μοιράζομαι συναρπάζουν ακόμα και μένα, λες και τις ακούω για πρώτη φορά. Οπότε, το όνειρο που κάποτε φάνταζε ουτοπία, πραγματοποιήθηκε. Τώρα σκέφτομαι να ενώσω το υλικό και να φτιάξω μια ταινία πριν ξεκινήσει η δεύτερη παγκόσμια περιοδεία. Προσεχώς!
Τι σας ώθησε να ξεκινήσετε αυτό το tour; Ποια ανάγκη είδατε και θέλατε να υποστηρίξετε;
Καταρχήν είναι πάρα πολύ όμορφο να μπορείς να παίζεις μουσική. Ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη. Κάποια στιγμή παίζαμε με τους Gang σε μεγάλο κοινό και παρατήρησα στα μάτια του την ανάγκη να περάσει καλά να χαμογελάσει. Από κάτω γινόταν πραγματικά πανικός! Και αισθάνθηκα ότι μπορώ να κάνω το ίδιο και σε μεγαλύτερη κλίμακα. Είδα τη δύναμη της μουσικής και είπα να τη συνδυάσω μ’ ένα μήνυμα βασισμένο σε αρχές που έχω πάρει από το σπίτι μου, τους δασκάλους μου, τους φίλους μου, τις σπουδές μου. Οδηγός οι ανθρώπινες αξίες και όχημα η μουσική...
Τελικά, η μουσική ενώνει λαούς;
'Eχει μια απίστευτη ισχύ. Είναι βέβαια πλεονέκτημα να παίζω με τους Gang. Το απόλυτο party! Πριν δυο χρόνια παίξαμε στο Κέντρο Συγκέντρωσης Προσφύγων στα Διαβατά. Μόλις την προηγούμενη μέρα μας είχαν ενημερώσει ότι Αφγανοί και Σύριοι είχαν πιαστεί στα χέρια. Ανεβάσαμε έναν Σύριο κι έναν Αφγανό στη σκηνή να παίξουν μαζί μας. Από κάτω χόρευαν όλοι μαζί, μια αγκαλιά. Πείτε μου εσείς: Ενώνει; Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να υποστηρίξω αν ήταν ή όχι ένα τυχαίο περιστατικό. Ξέρω μόνο αυτό που βίωσα. Κι εγώ και η μπάντα και όλοι όσοι ήταν εκεί. Το κατέγραψαν οι κάμερες.
Το Κέντρο Οικουμενικών, Ιεραποστολικών και Περιβαλλοντικών Μελετών «Μητροπολίτης Παντελεήμων Παπαγεωργίου» (CEMES) θα λέγατε ότι είναι κάτι πρωτοποριακό –ακόμα και επαναστατικό- για τα δεδομένα της ορθόδοξης εκκλησίας;
Το CEMES δεν είναι ένα εκκλησιαστικό κέντρο. Είναι για μένα η πιο αξιόλογη ακαδημαϊκή προσπάθεια για τα δεδομένα της σύγχρονης ορθόδοξης θεολογίας. Η επανάσταση που έφερε το κάνει μοναδικό και άξιο προσοχής. Πρωτοποριακό σίγουρα είναι, ναι. Γιατί μόλις στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του έχει πετύχει πολύ σπουδαία πράγματα όπως πληθώρα συνεδρίων, εκδόσεις συγγραμμάτων, ηχηρή φωνή στο εξωτερικό και από τον Σεπτέμβριο του 2018 αποκτά και ακαδημαϊκή έκφραση στο Ελληνικό Διεθνές Πανεπιστήμιο μ’ ένα Μεταπτυχιακό πρόγραμμα πάνω στην Ορθόδοξη Θεολογία!
Ποια είναι η αποστολή του;
Στόχος του Κέντρου είναι η προώθηση, με βάση πάντοτε την αντικειμενική επιστημονική έρευνα, του διαθρησκειακού διαλόγου, του Ιεραποστολικού ιδεώδους, της αλληλογνωριμίας και ειρηνικής συνύπαρξης των λαών και η καλλιέργεια μιας περιβαλλοντολογικής συνείδησης για τη διατήρηση της ακεραιότητας της κτιστής δημιουργίας -για να χρησιμοποιήσω και λίγη εκκλησιαστική ορολογία. Και άλλα πολλά που θα τα βρείτε στη facebook σελίδα του.
Γιατί πιστεύετε ότι άργησε τόσο πολύ να εμφανιστεί ένας τέτοιος οργανισμός στην Ελλάδα;
Δεν άργησε. Γίνονται πάρα πολύ όμορφα πράγματα, αλλά δε δίνει σημασία ο κόσμος. Η αρνητική είδηση «πουλάει» περισσότερο. Τι να κάνουμε! Προσωπικά, επιλέγω να εστιάζω στην ομορφιά. Δυστυχώς όμως, στις μέρες μας απλά και μόνο ο όρος «Εκκλησία» και τα παράγωγά του τρομάζουν. Ακούς τη λέξη και σκέφτεσαι μια αραχνιασμένη, σκοτεινή γωνία ενός σπιτιού, ενώ θα έπρεπε να σου έρχεται στο μυαλό φως, ελπίδα, ένα χαρμόσυνο μήνυμα, αγάπη, χαμόγελο. Γίνονται τόσο όμορφα πράγματα στην Ελλάδα. Το σωματείο κοινωνία αγάπης και προσφοράς «Γέροντας Παϊσιος» στον Τρίλοφο, ο «Φάρος του κόσμου» του πατρός Αθηναγόρα στο Δενδροπόταμο. Αλλά και πράγματα που σχετίζονται με την Ελλάδα κι έχουν παγκόσμια απήχηση. Τελευταία συστάθηκε από ένα μικρό κελί του Αγίου Όρους το “Athonite Heritage” με σκοπό τη διατήρηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Και τι να πει κανείς για το οικολογικό έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου; Τον ονόμασαν ο «Πράσινος Πατριάρχης»! Παγκόσμιο φαινόμενο...
Τι είναι περιβάλλον για εσάς και τι Θεός; Που συναντιούνται οι δυο αυτές έννοιες;
Θεός είναι όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω. Μου επιτρέπετε να τα ξαναπώ; Ο Θεός είναι για μένα ζωή, είναι αγάπη, είναι ειρήνη, είναι χαρά. Ακατάληπτος στην ουσία Του, αλλά ορατός και καταληπτός μέσα σε ένα αληθινό χαμόγελο και σε μια έκφραση αγάπης προς όλους. Φανερώνεται άλλωστε μέσα από τις ενέργειές Του. Μία από αυτές είναι και το φυσικό περιβάλλον. Στις θρησκείες που μελετώ, η αποκάλυψη αυτή είναι το ίδιο εμφανής. Και είναι τόσο συναρπαστική αυτή η αποκάλυψη μέσα από τη διαφορετικότητα των λαών, των θρησκειών, των πνευματικών αντιλήψεων! Αλλά θέλουμε μια ακόμη συνέντευξη μόνο γι αυτό!
Ποια είναι η συμβουλή σας για να βάλουμε πιο εύκολα την οικολογία στη ζωή μας. Ποιες συνήθειες πρέπει να υιοθετήσουμε και να απορρίψουμε αντίστοιχα;
Δεν υπάρχει καμία συμβουλή. Υπάρχει όμως πρόταση και στάση ζωής. Οι άνθρωποι διδάσκονται καλύτερα μέσα από το παράδειγμα. Αν αναλογιστούμε ότι δε ζούμε μόνοι μας στη γη και ότι η οικολογική συμπεριφορά μας επηρεάζει όλο τον πλανήτη τότε είναι εύκολο να υιοθετήσουμε συμπεριφορές που σέβονται το περιβάλλον. Εμείς νομίζουμε ότι ο πλανήτης μας ανήκει. Δεν το νομίζω. "Save the planet" λέει ο άλλος, λες και μας έχει ανάγκη ο πλανήτης. Εμείς τον έχουμε ανάγκη! Προσωπικά επικεντρώνομαι στην ομορφιά. Γράφω αυτή τη στιγμή σ’ ένα μπαλκονάκι, κοιτάζοντας το απέραντο γαλάζιο της Ελλάδας. Οι Έλληνες ιδίως δεν έχουμε καμία δικαιολογία να μη σεβόμαστε το περιβάλλον. Δεν υπάρχει λόγος να μην εστιάζει κανείς στην ομορφιά. Αυτή τη συνείδηση προτείνω μέσα από το Smile να καλλιεργήσουμε όλοι. Ξεκινώ βέβαια πάντα από τον εαυτό μου ως διδάσκων και ως performer. Να αισθανθούμε συνυπεύθυνοι για τις καταστροφές, αλλά και περήφανοι για κάθε όμορφη οικολογική συνήθειά μας. Μετά μένει μόνο το χαμόγελο. Smile!
Περνώντας και στην καριέρα σας ως μουσικός… Πόσο τυχερός αισθάνεστε που σας σήκωσαν οι James στη σκηνή το 2005, αλλάζοντας τη ζωή σας;
Έγινε ακόμα πιο ονειρικά. Δεν με σήκωσαν στη σκηνή. Κατέβηκε ο τραγουδιστής και μου έδωσε το μικρόφωνο. Χαμός! Εκεί είπα μέσα μου ότι, αυτό που κάνει αυτός πάνω στη σκηνή μπορώ να το κάνω κι εγώ και να το εξελίξω με το δικό μου τρόπο. Την ώρα που βρίσκεσαι στη σκηνή περνάς ένα μήνυμα. Ή τουλάχιστον σου δίνεται αυτή η δυνατότητα. Στο χέρι σου είναι. Αλλά χρειάζεται να γίνει αβίαστα. Δεν παίζει ρόλο ποιος είναι στο κοινό ή πόσος κόσμος σε παρακολουθεί. Σε παρασύρει η μουσική, οι μουσικοί, το συναίσθημα. Καταθέτεις την αλήθεια σου. Αν δεν γίνεται αυτό, καλύτερα να επιλέξεις να κάνεις κάτι διαφορετικό. Έχω παίξει μουσική για 8 άτομα (ήταν μόνο το προσωπικό ενός beach bar) υπό βροχή κάτω από μια ομπρέλα και για 20.000 κόσμο σε πλατείες. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Η ενέργεια, η ερμηνεία. Όλα ίδια!
Οι σπουδές σας στη Θεολογία βοήθησαν την έμπνευσή σας στη μουσική;
Όλα βοήθησαν. Οι άνθρωποι, οι καθηγητές, η οικογένεια, οι φίλοι. Τα τελευταία χρόνια την έμπνευση μου τη δίνουν απλόχερα οι φοιτητές μου στο ACT (American College of Thessaloniki). Διδάσκω το μάθημα της θρησκειολογίας σε φοιτητές διαφορετικών θρησκευτικών αντιλήψεων (Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Βουδιστές, Άθεους) από όλα τα μέρη του πλανήτη. Το μάθημα είναι διαδραστικό. Ποτέ δε φτάνει η μια ώρα. Συνεχίζουμε πάντα μέσω web, στην παραλία της Θεσσαλονίκης ακόμα και στις συναυλίες. Μπορείτε να φανταστείτε τη μαγεία να μοιράζεται κάθε φοιτητής την εμπειρία του ή να καταθέτει την άποψή του για θέματα καθημερινά που αφορούν στην ανθρωπότητα; Απόλαυση να διδάσκεις και να διδάσκεσαι.
Τι θεραπεύει η μελωδία;
Η ζωή είναι μια όμορφη μελωδία και κάθε καρδιά έχει τη δική της. Κρίμα να μην μπορώ να μοιραστώ μαζί σας αυτό που ακούω αυτή τη στιγμή...
Πώς περιγράφετε την ευτυχία σε έναν στίχο;
"Just sing and smile and let the music guide you". Από το ομώνυμο τραγούδι smile (ακούστε το στο παραπάνω video)
Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;
Θα ήθελα να μοιραστώ την ιδέα του Smile με όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ...
